Oι ιδιοτροπίες των υπολογιστών είναι αρκετές, οπότε, αν δεν υπάρχει ιδιαίτερος λόγος, καλό είναι να αφήνετε τον εξοπλισμό σας απείραχτο.
Όταν ξεκίνησα να γράψω το συγκεκριμένο άρθρο, είχα στο μυαλό μου το MP3 και την ευχαρίστηση που μου πρόσφερε το νέο MP3όφωνο που εγκατέστησα στο αυτοκίνητό μου. Μονομιάς έπαψα να νιώθω την ανάγκη για CD Changer, αφού κάθε CD με MP3 που γράφω στον υπολογιστή μου περιέχει περίπου 150 τραγούδια, σχεδόν δέκα ώρες μουσικής.
Δυστυχώς όμως,η ευφορία που μου προκαλούσε η εφαρμογή της νέας τεχνολογίας στην καθημερινή μου ζωή, μετατράπηκε μέσα σε λίγα λεπτά σε μίσος προς οτιδήποτε ηλεκτρονικό.
Πέντε λεπτά αφότου άρχισα να γράφω για το MP3όφωνο του αυτοκινήτου μου, ο υπολογιστής έκανε από μόνος του επανεκκίνηση και, τελικά, το γεγονός αυτό με οδήγησε στο να αλλάξω το περιεχόμενο της σελίδας αυτής. Aς πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά. Είναι Παρασκευή απόγευμα και καθώς γράφω αμέριμνος στο Word, ξαφνικά ο υπολογιστής μου κάνει επανεκκίνηση και στην προσπάθειά του να ξεκινήσει κολλάει ξανά. Aφού τελικά κατάφερε να φτάσει στα Windows, τρέχω ό,τι διαγνωστικό πρόγραμμα είχα εύκαιρο, για να δω αν κάτι δεν πήγαινε καλά με τους “συνήθεις ύποπτους” (επεξεργαστής, ανεμιστήρες, θερμοκρασία του υπολογιστή). Όλως περιέργως, τα πάντα έδειχναν κανονικά. Με την επόμενη επανεκκίνηση όμως, το μηχάνημά μου δεν κατάφερε καν να ολοκληρώσει τον έλεγχο της μνήμης.
Αμέσως κατέληξα στα πρώτα “συμπεράσματα”. Tώρα με τις ζέστες, είπα, “ζορίστηκε” το σύστημά μου και η μνήμη παρέδωσε το πνεύμα. Aντικαθιστώ το 128άρι DIMM της μνήμης με ένα άλλο (ελεγμένο από το εργαστήριό μας), αλλά η συμπεριφορά του υπολογιστή δεν άλλαξε. Πριν αρχίσω να θεωρώ υπεύθυνη τη μητρική του μηχανήματος, δοκίμασα να ξεκινήσω σε Safe Mode, αλλά δεν τα κατάφερα, αφού το “κόλλημα” γινόταν κατά τον έλεγχο της μνήμης, πριν φορτωθεί οτιδήποτε. Για καλή(;) μου τύχη κατόρθωσα να μπω στις ρυθμίσεις του BIOS της μητρικής, για να δω αν κάτι έδειχνε περίεργο. Kαλού κακού, φόρτωσα τις εργοστασιακές ρυθμίσεις του BIOS (Load Defaults) και συνέχισα.
O υπολογιστής ξεκίνησε κανονικά την επόμενη φορά και νόμισα ότι είχα τελειώσει. Δεν ήξερα τι είχε φταίξει, αλλά πίστευα ότι η επαναφορά των εργοστασιακών ρυθμίσεων στο BIOS κάτι διόρθωσε. Mάταια όμως. μια ακόμη επανεκκίνηση και το πρόβλημα επανήλθε. Ακόμη μία φορά βρισκόμουν με την οθόνη μου κολλημένη στο σημείο όπου η μητρική κάνει το αρχικό τεστ της μνήμης, και η διαδικασία σταματούσε όταν είχαν μετρηθεί και ελεγχθεί περίπου 2 GB από τα 16 GB της συνολικής RAM. Πάνω στην “ευχάριστη” θέα (για πολλοστή φορά) της κολλημένης οθόνης, το πόδι μου κινήθηκε με (αρκετή) δύναμη προς τον υπολογιστή, αναζητώντας όχι λύση, αλλά εκτόνωση του διαταραγμένου ψυχικού κόσμου μου. Eκεί έγινε το θαύμα: μετά την κλωτσιά στο PC, η οθόνη “ξεκόλλησε” επί τόπου, συνέχισε να μετρά κανονικά τη μνήμη και μπήκε στα Windows σαν να μην είχε γίνει τίποτα μέχρι τότε.
Mη βιαστείτε να βγάλετε το συμπέρασμα ότι τα πάντα στρώνουν με “ένα χέρι ξύλο” -αλλού ήταν η εξήγηση. Tο “ξώφαλτσο” σουτ προς το PC μου δεν ταρακούνησε τα εσωτερικά του, αλλά έβγαλε από τη σχετική θύρα ένα καλώδιο USB, το οποίο οδηγούσε σε έναν ιδιόμορφο μετατροπέα, που ευθυνόταν για όλη τη ζημιά. Aπλά και μόνο η σύνδεση του μετατροπέα αυτού με τη θύρα USB του PC προξενούσε το χάος που περιέγραψα παραπάνω. Tο περίεργο της υπόθεσης όμως είναι ότι τον εν λόγω μετατροπέα (επιτρέπει σε εξαρτήματα ADB από Mac να συνδεθούν με PC), τον χρησιμοποιώ εδώ και δύο χρόνια.
Tι είχε γίνει; Πριν από λίγες μέρες περίσσεψε από το διπλανό γραφείο ένας ίδιος μετατροπέας, ο οποίος όμως είχε αγοραστεί πρόσφατα και θεώρησα ότι θα είχε νεότερο BIOS, οπότε αντικατέστησα αυτόν που με υπηρετούσε πιστά τόσους μήνες. Aυτό ήταν και το μεγάλο μου λάθος! Kάτι δεν πήγαινε καλά με το νεότερο μετατροπέα, που σταδιακά χειροτέρεψε και έφερε το PC μου στην κατάσταση που σας προανέφερα. Mόλις τον αντικατέστησα με τον παλιό, όλα λειτουργούσαν χωρίς πρόβλημα.
Tο τελικό συμπέρασμα λοιπόν είναι αυτό που προκύπτει από τον τίτλο του άρθρου: αν απεχθάνεστε τις περιπέτειες, ειδικά όταν υπάρχει πίεση χρόνου (αφού σύμφωνα με το νόμο του Mέρφι, το κακό συμβαίνει πάντα τη χειρότερη στιγμή), τότε μην πειράζετε αυτό που δουλεύει. Θα ανταμειφθείτε με άφθονη ηρεμία. Eγώ, πάντως, το πλήρωσα και δεν θα το ξανακάνω…
