Τα ετερώνυμα έλκονται, τα ομώνυμα απωθούνται … λέει ο λαός και η επιστήμη. Μπορεί όμως τα ομώνυμα να μην απωθούνται απλά να δημιουργούν διαφορετικές σχέσεις…ίσως φιλικές.
Σύμφωνα με τα στοιχεία έρευνας, ενώ τα αντίθετα έλκονται ερωτικά, τα άτομα τείνουν να διαλέγουν για φίλους τους πρόσωπα που τους μοιάζουν.
Βάσει των ευρημάτων της ψυχολόγου Dr Lisa DeBruine, η ομοιότητα του προσώπου δεν αποτελεί ερωτικό «κίνητρο» όταν αναζητάμε σύντροφο
Η ίδια υποστηρίζει ότι ίσως έχουμε εξελιχθεί με τέτοιο τρόπο ώστε να προτιμούμε την παρέα ατόμων που μας θυμίζουν την οικογένειά μας και ίσως γι αυτό να υπάρχει μια βιολογική λειτουργία που να μας αποτρέπει από το να διαπράξουμε … αιμομικτικές σχέσεις.
Η εν λόγω έρευνα έχει δημοσιευθεί στην περιοδική έκδοση της Βασιλικής Κοινωνίας.
Οι ερευνητές έδειχναν στους εθελοντές που συμμετείχαν πρόσωπα ανδρικά και γυναικεία τα οποία είχαν μορφοποιηθεί μέσω υπολογιστή έτσι ώστε να δημιουργηθεί μια οικογενειακή ομοιότητα.
Οι άνδρες εθελοντές προτίμησαν ανδρικά πρόσωπα που έμοιαζαν με το δικό τους και αντίστοιχα οι γυναίκες εθελόντριες προτίμησαν γυναικεία πρόσωπα που έμοιαζαν στο δικό τους.
Πόσο μοιάζουμε …φίλε!
Ενώ παρατηρήθηκε αυτή η προτίμηση, η ομοιότητα των προσώπων δεν επηρέασε καθόλου την έλξη ανάμεσα στα πρόσωπα του αντίθετου φύλου.
Εμπιστοσύνη
Η Dr DeBruine, του πανεπιστημίου McMaster στον Καναδά, αναφέρει ότι σύμφωνα με προγενέστερες έρευνες τα άτομα εμπιστεύονται ευκολότερα τα πρόσωπα που τους μοιάζουν εμφανισιακά.
Σε μια από τις προηγούμενες μελέτες της ιδίας, η DeBruine βρήκε ότι σε ένα διαδικτυακό παιχνίδι ανάμεσα σε δυο άτομα, το οποίο είχε να κάνει με επένδυση χρημάτων, όπου κατά τη διάρκεια του οι παίκτες είχαν τη δυνατότητα να βλέπουν το πρόσωπο του συμπαίκτη τους, τα άτομα εμπιστεύονταν πιο εύκολα εκείνον τον παίκτη του οποίου το πρόσωπο είχε μορφοποιηθεί ψηφιακά ώστε να μοιάζει.
Η ίδια πιστεύει ότι είναι πιθανό να έχουμε εξελιχθεί έτσι ώστε να εμπιστευόμαστε και να βλέπουμε περισσότερο στοργικά άτομα που μοιάζουν να είναι συγγενικά μας καθώς αυτό ίσως σημαίνει ότι μοιράζονται με μας τα ίδια γονίδια.
Δημιουργώντας δεσμούς με αυτό τον τρόπο, θα μπορούσε να βοηθήσει τα άτομα αυτά να ακμάσουν και επομένως, σε εξελικτικούς όρους, να μεταφέρουν τα γονίδια τους στην επόμενη γενιά.
Ο καθηγητής David Perrett, του εργαστηρίου Αντίληψης του πανεπιστημίου St Andrew, δήλωσε στο ειδησεογραφικό πρακτορείο BBC News Online: “Είναι ίσως πιθανό τα άτομα που μας μοιάζουν να έχουν και τα ίδια γονίδια με μας, και επομένως είναι λογικά να βοηθάμε τα άτομα αυτά να εξελιχθούν καθώς αυτό σημαίνει ότι βοηθάμε τα ίδια μας τα γονίδια.”
Η ομοιότητα των εξωτερικών χαρακτηριστικών ίσως ενέχει και γονιδιακή ομοιότητα.
Συνεχίζοντας, ο καθηγητής επισημαίνει ότι είναι ιδιαίτερα σημαντικό που τα άτομα ενστικτωδώς δεν έλκονται σεξουαλικά από τα πρόσωπα που τους μοιάζουν καθώς αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε αναπαραγωγή με κίνδυνο εμφάνισης ανωμαλιών και ασθενειών.
Ο ίδιος τονίζει, “Θα πρέπει να εμπιστευόμαστε τα άτομα που μοιράζονται τα ίδια γονίδια με μας, να γινόμαστε φίλοι μαζί τους, αλλά να μην μοιραζόμαστε το ίδιο κρεβάτι.”
Διάβασε επίσης: Σπουδάζοντας στην Ελλάδα, πληροφορίες για τους φοιτητές
