Η Αυστραλία ανησυχεί για τη σύνδεση του διαδικτύου της μέσω των υποθαλάσσιων καλωδίων οπτικών ινών και για αυτό το σκοπό ιδρύει ένα νέο κέντρο που θα επιμελείται το θέματος. Ωστόσο, πολλά άλλα υποθαλάσσια καλώδια σχεδιάζονται να κατασκευαστούν ή βρίσκονται ήδη υπό κατασκευή.
Η αυστραλιανή κυβέρνηση θα διαθέσει 11,8 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ για την ασφάλεια των υποθαλάσσιων οπτικών καλωδίων που συνδέουν τη χώρα με το διαδίκτυο. 18 υποθαλάσσια καλώδια μεταφέρουν το 99% της αυστραλιανής κυκλοφορίας δεδομένων με άλλες ηπείρους, όπως αναφέρει το περιοδικό Submarine Networks.
Το νέο αυστραλιανό Κέντρο Συνδεσιμότητας και Ανθεκτικότητας Καλωδίων έχει στόχο να προστατεύσει την υποδομή οπτικών ινών σε ολόκληρο την περιοχή του Ινδο-Ειρηνικού από σκόπιμες δολιοφθορές, διαταραχές, ή τυχαίες βλάβες.
Ωστόσο, αυτή τη στιγμή, τα νέα υποθαλάσσια καλώδια σχεδιάζονται ή βρίσκονται ήδη υπό κατασκευή, όπως το υποθαλάσσιο καλώδιο Umoja της Google, το οποίο συνδέει την Αυστραλία με τη Νότια Αφρική. Το καλώδιο Umoja, θα ξεκινά από την Κένυα, θα διασχίζει χερσαίες περιοχές σε Ουγκάντα, Ρουάντα, Δημοκρατία του Κονγκό, Ζάμπια, Ζιμπάμπουε και Νότια Αφρική, συμπεριλαμβανομένης της περιοχής cloud της Google, πριν διασχίσει τον Ινδικό Ωκεανό προς την Αυστραλία.
Επιπλέον, υπάρχει το υποθαλάσσιο καλώδιο Honomoana της Google, το οποίο θα συνδέσει τις ΗΠΑ, τα Φίτζι, τη Γαλλική Πολυνησία και την Αυστραλία στον Νότιο Ειρηνικό.
Το υποθαλάσσιο σύστημα καλωδίων Humboldt συνδέει τη Χιλή, τη Γαλλική Πολυνησία και την Αυστραλία. Το υποθαλάσσιο καλώδιο Hawaiki Nui εκτείνεται μεταξύ Νέας Ζηλανδίας, Αυστραλίας, Ινδονησίας, Σιγκαπούρης και Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής. Το Waipounamu εκτείνεται από το Invercargill στη Νέα Ζηλανδία έως το Σίδνεϊ και τη Μελβούρνη της Αυστραλίας. Επιπλέον, υπάρχει το Asia Connect Cable (ACC-1).
Υποθαλάσσια καλώδια: Επιθέσεις και φθορά υλικών
Οι αυξανόμενες εντάσεις μεταξύ ΗΠΑ, Ρωσίας και Κίνας με κρυφές στρατιωτικές επιθέσεις σε υποθαλάσσια καλώδια αλλάζουν την κατάσταση παγκοσμίως. Επιπρόσθετα, οι ζημιές από τις άγκυρες των πλοίων και τα δίχτυα αλιείας εξακολουθούν να αποτελούν τις πιο συχνές αιτίες βλάβης των υποθαλάσσιων καλωδίων. Ωστόσο, εμφανίζονται κυρίως σε παράκτιες περιοχές. Άλλα αίτια βλάβης, σύμφωνα με έναν πάροχο καλωδίων, είναι η τριβή, η διάβρωση, η κόπωση των υλικών ή οι ηλεκτρονικές βλάβες.
Εν τούτοις, εμφανίζονται βλάβες και σε βαθύτερα νερά. Αυτές προκαλούνται συχνότερα από σεισμικές δραστηριότητες όπως οι υποθαλάσσιοι σεισμοί. Έχουν βρεθεί επίσης σημάδια από δαγκώματα από καρχαρίες που το δάγκωμα τους έχει διαπεράσει την μόνωση προκαλώντας βραχυκύκλωμα.
Τα υποθαλάσσια καλώδια για το διαδίκτυο είναι ζήτημα εθνικής ασφάλειας
Η αυξανόμενη εξάρτηση από τα υποθαλάσσια καλώδια για την παγκόσμια επικοινωνία και τις οικονομικές συναλλαγές καθιστά την προστασία τους ζήτημα εθνικής ασφάλειας για πολλές χώρες. Εκτός από τις φυσικές απειλές, όπως οι σεισμοί και οι κατολισθήσεις, τα καλώδια αυτά αντιμετωπίζουν και τον κίνδυνο κυβερνοεπιθέσεων.
Οι χάκερς μπορούν να αποκτήσουν πρόσβαση στα καλώδια και να διακόψουν την επικοινωνία ή να υποκλέψουν δεδομένα. Αυτή η απειλή έχει οδηγήσει σε αυξημένες επενδύσεις στην κυβερνοασφάλεια των υποθαλάσσιων δικτύων.
Η κατασκευή νέων υποθαλάσσιων καλωδίων είναι μια μακροχρόνια και δαπανηρή διαδικασία. Οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις της τοποθέτησης των καλωδίων, όπως η διατάραξη των θαλάσσιων οικοσυστημάτων, αποτελούν επίσης ένα σημαντικό ζήτημα.
Οι εταιρείες που κατασκευάζουν και λειτουργούν τα καλώδια πρέπει να συμμορφώνονται με αυστηρούς περιβαλλοντικούς κανονισμούς για να ελαχιστοποιήσουν το αντίκτυπό τους στο θαλάσσιο περιβάλλον. Επιπλέον, η συνεχής παρακολούθηση και συντήρηση των καλωδίων είναι απαραίτητη για τη διασφάλιση της αξιόπιστης λειτουργίας τους.