Νέα έρευνα αποκάλυψε ότι μόνο το 15% των παράκτιων περιοχών σε όλο τον κόσμο παραμένουν ανέπαφα (δηλαδή δεν έχει υπάρξει καμία ανθρώπινη παρέμβαση σε αυτά τα μέρη), επισημαίνοντας την ανάγκη για επείγουσα αποκατάσταση και διατήρηση των υπολοίπων ακτών σε παγκόσμια κλίμακα.
Η παρούσα μελέτη επί της ουσίας είναι μία διεθνής συνεργασία επιστημόνων υπό την ηγεσία του Πανεπιστημίου του Κουίνσλαντ, όπου χαρτογράφησε τον αντίκτυπο των παρεμβάσεων που προκαλούνται από τον άνθρωπο στις παράκτιες περιοχές για να εντοπίσει εκείνες που είναι ήδη σε μεγάλο βαθμό υποβαθμισμένες και εκείνες που παραμένουν ανέπαφες.
Η Brooke Williams, από το School of Earth and Environmental Sciences του UQ, είπε ότι τα ευρήματα της έρευνας – τα οποία έχουν συγκεντρωθεί σε μία βάση δεδομένων και παρέχονται δωρεάν στο σύνολο τους – παρέχουν πολύτιμες πληροφορίες για τις εκτεταμένες επιπτώσεις της ανθρωπότητας στα πολύτιμα παράκτια οικοσυστήματα της Γης .
«Οι παράκτιες περιοχές περιέχουν υψηλά επίπεδα βιοποικιλότητας και εκατομμύρια άνθρωποι βασίζονται σε αυτές προκειμένου να επιβιώσουν και να βγάλουν τα προς το ζην, όπως για να τραφούν, να ψαρέψουν για να πουλήσουν την πραμάτεια τους, και να προστατευτούν από τις καταιγίδες», είπε η κ. Williams.
«Τα αποτελέσματα μας δείχνουν ότι πρέπει να δράσουμε γρήγορα και αποφασιστικά εάν επιθυμούμε πραγματικά να διατηρήσουμε στην αρχική καλή τους κατάσταση εκείνες τις παράκτιες περιοχές που παραμένουν ανέπαφες και να αποκαταστήσουμε αυτές που έχουν υποβαθμιστεί είτε σε μικρό, είτε σε μεγάλο βαθμό, ειδικά εάν πρόκειται να μετριάσουν τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.
«Ο ρυθμός με τον οποίο αυτές οι περιοχές υποβαθμίζονται θέτει σε τεράστιες απειλές όχι μόνο τα παράκτια θαλάσσια είδη, τα ζώα και τα ενδιαιτήματα, αλλά και την υγεία, την ασφάλεια και την οικονομική ευημερία αμέτρητων ανθρώπων που ζουν ή εργάζονται σε παράκτιες περιοχές σε όλο τον κόσμο».
Η ερευνητική ομάδα ανακάλυψε ότι, από το 15,5% των παράκτιων περιοχών που παραμένουν ανέπαφες από το 2013, ο Καναδάς ήταν η πρώτη χώρα αναλογικά για τη μεγαλύτερη έκταση της παράκτιας περιοχής που κατόρθωσε να την κρατήσει ανεπηρέαστη και ανέπαφη από οποιαδήποτε ανθρώπινη δραστηριότητα.
«Άλλες μεγάλες εκτάσεις βρίσκονται στη Ρωσία, τη Γροιλανδία, τη Χιλή, την Αυστραλία και τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής», είπε η κ. Williams.
«Οι παράκτιες περιοχές που περιέχουν θαλάσσια χόρτα (sea grass), υποθαλάσσιες σαβάνες και κοραλλιογενείς υφάλους είχαν τα υψηλότερα επίπεδα ανθρώπινης παρέμβασης σε σύγκριση με άλλα παράκτια οικοσυστήματα».
Η Δρ. Amelia Wenger του UQ, συνεργάτης της έρευνας, είπε ότι η συλλογική ερευνητική προσέγγιση, η οποία περιελάμβανε την εξέταση δύο συνόλων δεδομένων – το ένα επικεντρωνόταν στις ανθρώπινες επιπτώσεις στην ξηρά και το άλλο που παρατηρούσε τις ανθρώπινες επιπτώσεις στη θάλασσα – και προσέφερε μια σαφή εικόνα για το ποια θα πρέπει να είναι τα επόμενα βήματα.
“Ενώ γνωρίζαμε ήδη πόσο σημαντικό είναι να προστατεύσουμε τη βιοποικιλότητα και γενικότερα το οικοσύστημα σε αυτές τις παράκτιες περιοχές, το να μπορούμε να δούμε ξεκάθαρα πόσο γρήγορα και σε τι μέγεθος έχει εξαπλωθεί αυτή η υποβάθμιση, είναι πραγματικά εντυπωσιακό”, είπε ο Δρ Wenger.
«Η κατανόηση των παράκτιων οικοσυστημάτων που βρίσκονται υπό πίεση μπορεί να μας βοηθήσει να σχεδιάσουμε και να εφαρμόσουμε πιο στοχευμένες στρατηγικές διαχείρισης και ελπίζουμε να επιβραδύνουμε αυτή την υποβάθμιση, ακόμη και να την ανατρέψουμε.
«Προτρέπουμε τις κυβερνήσεις και τους θεματοφύλακες αυτών των περιβαλλόντων να εφαρμόζουν προληπτικά μέτρα για τις πολύτιμες εναπομείνασες ανέπαφες παράκτιες περιοχές για τις οποίες ευθύνονται, ενώ παράλληλα να αποκαθιστούν αυτές που έχουν υποβαθμιστεί.
“Πιστεύουμε ότι το σύνολο δεδομένων μας θα είναι ένα σημαντικό εργαλείο για την επίτευξη αυτής της φιλοδοξίας, για αυτό και το καθιστούμε δημόσια διαθέσιμο και δωρεάν στη χρήση.”
Αυτή η ερευνητική εργασία δημοσιεύτηκε στο Conservation Biology.
Διάβασε επίσης: Honor V40 Lite
