Η «Θεσσαλονίκη που θέλουμε» δεν είναι άλλη, στην ουσία, από αυτήν που έχει στο μυαλό του ο κάθε δημοκρατικός και υπεύθυνος πολίτης, ο οποίος αποδέχεται την ευθύνη του απέναντι στην πολιτεία και απαιτεί και η πολιτεία να επιτελεί το χρέος της με τον βέλτιστο τρόπο. Με άλλα λόγια, σε επίπεδο οραματικού προσανατολισμού ή γενικών αρχών για το πώς θα έπρεπε να είναι μια πόλη που αξίζει να ζει κανείς και να επενδύει σε αυτήν, ή ακόμη και αναφορικά με το κεντρικό ζητούμενο για το σχέδιο με το οποίο αυτό θα γίνει πράξη, ξέρουμε, πλέον, σε μεγάλο βαθμό τι μας χρειάζεται. Η ουσία των πραγμάτων, η πολυπλοκότητα των ζητημάτων, οι περιορισμοί της συγκυρίας είναι γνωστά και κάθε τόσο επικαιροποιούνται. Ο σχεδιασμός της μηχανής είναι εν πολλοίς έτοιμος. Το ζήτημα είναι να γυρίσουμε επιτέλους «το κλειδί» για να δουλέψει, να ξεκινήσει και να προχωράει βελτιούμενη. Αυτό που τώρα θέλουμε είναι να μπουν τα πρώτα κομμάτια του παζλ μιας άλλης καθημερινότητας για τους πολίτες, και η δυναμική μπορεί να αλλάξει εντελώς.
Σε αυτήν την αναγκαιότητα, για αυτήν τη στροφή, είναι τεράστιας σημασίας να υπάρξουν βασικά υποδείγματα, απτά παραδείγματα μιας νέας οργάνωσης του δημόσιου χώρου. Ο λόγος είναι προφανής, καθώς, πέρα από την πρακτική τους χρησιμότητα στην οργάνωση της κοινωνικής ζωής, επηρεάζουν και την αντίληψη που διαμορφώνεται για το τι σημαίνει «ευ ζην» σε κάθε περίοδο, για τις δυνατότητες τις οποίες πιστεύει πως διαθέτει και, ως εξ αυτού, μπορεί να υποστηρίξει η πόλη. Το να μπορεί κανείς να περπατήσει στο δάσος του Σέιχ Σου ή στην παραλιακή ζώνη, το να κινείται καθημερινά στο κέντρο της Θεσσαλονίκης και αυτό που βλέπει γύρω του να αποδεικνύει πολιτισμό και οργάνωση είναι ασφαλέστατα η πιο σταθερή βάση και για την περιφερειακή ανάπτυξη και για την προστασία του περιβάλλοντος και για την κοινωνική αλληλεγγύη.
Με αυτό το σκεπτικό, σε ό,τι αφορά στο ΥΠΕΚΑ και στο πλαίσιο της πολιτικής για τη χωροταξία και το περιβάλλον -η οποία εξελίσσεται με τη νέα νομοθεσία για το Κτηματολόγιο, για τα αυθαίρετα και, σε δεύτερη φάση, για την πολεοδομική μεταρρύθμιση-, μέρος της συμβολής «στο γύρισμα του κλειδιού της μηχανής» για τη Θεσσαλονίκη που θέλουμε αποτυπώνεται στους αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς για τις κατασκευές που θα δώσουν στους Θεσσαλονικείς μια νέα παραλία και ήπιες παρεμβάσεις στο δάσος, αλλά και στην εξασφάλιση πόρων για το έργο το οποίο έχει αρμοδιότητα η Τοπική Αυτοδιοίκηση να υλοποιήσει για τη βιοκλιματική ανάπλαση περιοχής του κέντρου μας.
Για να ξεκινήσουμε. Κάνοντας ο καθένας μας ό,τι περισσότερο μπορεί για την πόλη και τη χώρα, θέτοντας αυτή την αρχή ως τον μοναδικό «ανταγωνισμό» που είναι κοινωνικά χρήσιμος και πολιτικά θεμιτός.
