Οι παλαιότεροι φίλοι των video games έτυχε να γνωρίσουν το 1993 έναν πολύ ιδιόμορφο τίτλο μπάσκετ με αγώνες δύο εναντίον δύο, όπου κάθε έννοια κανονισμού απουσίαζε από τη δράση. Εκπληκτικά καρφώματα, εντυπωσιακές τάπες και αλλεπάλληλα σπρωξίματα χαρακτήρισαν το NBA Jam και μετά από την πορεία του σε πολλά συστήματα όπως το Super NES, το Mega Drive, το Game Boy και το Game Gear κατέληξε να μείνει στον… αέρα μετά την “απόσυρση” της εταιρίας Midway που είχε τα δικαιώματά του.
Η EA Sports πήρε τη θαρραλέα απόφαση να προσφέρει τον τίτλο με μία σύγχρονη μορφή στα τωρινά συστήματα ψυχαγωγίας, αρχικά τουλάχιστον ως έξτρα DLC για τους καταναλωτές που θα αγόραζαν το NBA Elite 11. Η ακύρωση της μετεξέλιξης του NBA Live έφερε το νέο NBA Jam ως αυτόνομο προϊόν στα καταστήματα και το Texnologia πέρασε πολλές ώρες μαζί του, διασκεδάζοντας για άλλη μια φορά όπως παλιά.
Η φιλοσοφία του τίτλου παραμένει ίδια: δεν υπάρχουν κανόνες, η μπάλα δεν βγαίνει εκτός αγωνιστικού χώρου, τα ταμπλό μπορούν να γίνουν κομμάτια και οι αθλητές έχουν υπερφυσικές δυνατότητες. Οι αγώνες διεξάγονται με τον ίδιο τρόπο (δύο ομάδες με δύο παίκτες η κάθε μία) σε ένα γήπεδο που απλώνεται στον οριζόντιο άξονα. Τα 30 διαθέσιμα σωματεία του NBA προσφέρουν μία μεγάλη γκάμα αθλητών που εμπλουτίζεται όσο ο παίκτης προχωράει στο πρωτάθλημα ή στα διάφορα events, ενώ την εμφάνισή τους κάνουν και πολλοί αστέρες του παρελθόντος όπως ο Larry Bird ή ακόμη και πολιτικοί όπως ο Obama και o Bush.
H επιλογή ομάδας και αθλητών παίζει για άλλη μια φορά το μικρότερο ρόλο, αφού οι ικανότητες είναι το τελευταίο στοιχείο που μπορεί να επιφέρει μια νίκη. Ο παίκτης καλείται να επιδείξει γρήγορα αντανακλαστικά για να μπορεί να αποφύγει τις… επιθέσεις των αντιπάλων, ενώ χρειάζεται να σουτάρει πάντα όταν έχει μπροστά του το πεδίο της δράσης ελεύθερο.
Η επίθεση είναι το πλέον εντυπωσιακό στοιχείο των αγώνων, αφού οι δύο ομάδες μπορούν να πετύχουν καλάθι με κάθε δυνατό τρόπο, από οποιαδήποτε απόσταση και ακόμη και υπό πίεση. Το “κλειδί” για τη νίκη, πάντως, παραμένει η άμυνα. Ο παίκτης πρέπει να κινεί τον αθλητή του με τον κατάλληλο τρόπο, έτσι ώστε να μπορεί είτε να σπρώξει τον αντίπαλο που μαρκάρει λίγο πριν πάρει τη μπάλα στα χέρια του (σπρώχνοντάς τον με τον όχι πιο… “καθαρό” τρόπο), είτε να μπει στην πορεία μιας πάσας, είτε ακόμη και κάνοντας άλμα μπροστά από το καλάθι όταν έρχεται η μπάλα από σουτ ή από τα χέρια ενός αντιπάλου (στην προσπάθεια καρφώματος).