Τα παιχνίδια μπορούν να παίξουν σημαντικό ρόλο στην αντιμετώπιση της μοναξιάς μεταξύ των εφήβων. Παίζοντας μαζί βιντεοπαιχνίδια, μπορούν να δημιουργήσουν βαθύτερες φιλίες. Αυτό αποδείχθηκε σε έρευνα που πραγματοποιήθηκε από τον ψυχολόγο Geert Verheijen. Το να παίζετε μόνοι σας, σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να εντείνει το αίσθημα μοναξιάς και να επιδεινώσει περαιτέρω την ψυχολογία σας.
Η συντριπτική πλειονότητα των νέων παίζουν τακτικά βιντεοπαιχνίδια, κατά μέσο όρο 14 ώρες την εβδομάδα στην Ολλανδία. κάτι που σημαίνει ότι αυτά τα άτομα έχουν την τάση να είναι αντικοινωνικοί και μοναχικοί τύποι. «Μέχρι τώρα, πολλές έρευνες βασίστηκαν στην υπόθεση ότι το χρονικό διάστημα της οθόνης καθορίζει την κοινωνική ευημερία των νέων. Ωστόσο, η έρευνα μου δείχνει ότι αυτός δεν είναι ο κατάλληλος δείκτης μέτρησης των πραγμάτων και ότι οι συνθήκες στις οποίες παίζουν οι έφηβοι είναι πολύ πιο σημαντικές», λέει ο Verheijen.
Βιντεοπαιχνίδια: Φιλία και μοναξιά
Κατά τη διάρκεια της μελέτης, οι έφηβοι παρακολουθούνταν ενώ έπαιζαν το παιχνίδι Mario Kart με έναν από τους δύο τρόπους: Μόνος ή μαζί με έναν φίλο. Verheijen: «Όταν οι φίλοι έπαιζαν παρέα παρουσίασαν θετική και κοινωνική συμπεριφορά, αυτό οδήγησε σε καλύτερη φιλία ακόμη και σε ένα ανταγωνιστικό παιχνίδι, όπως είναι το Mario Kart. Στο τέλος, η αλληλεπίδραση μεταξύ παικτών ήταν ο πιο σημαντικός παράγοντας για την ποιότητα της φιλίας, ακόμη και αν αυτό το παιχνίδι είναι ψηφιακό, και όχι φυσικό σε κάποια αλάνα».
Επιπλέον, τα παιχνίδια μπορούν να αποτελέσουν πολύτιμη βοήθεια για την ανακούφιση της μοναξιάς . Αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορούν επίσης να εντείνουν το αίσθημα της μοναξιάς. Ο Verheijen παρακολούθησε περίπου 600 νέους για μια περίοδο τριών ετών και ανακάλυψε ότι η μοναξιά αυξήθηκε στους παίκτες που συνήθως έπαιζαν μόνοι τους. «Υπήρχε αυξανόμενη μοναξιά μεταξύ των νέων που έπαιζαν μόνοι τους. Αντιθέτως, οι έφηβοι που έπαιζαν συνήθως με άλλα άτομα ήταν σταθερά λιγότερο μοναχικοί, τόσο μακροπρόθεσμα, όσο και βραχυπρόθεσμα».
«Ωστόσο, ακόμα και τα παιχνίδια που παίζονται μόνοι μπορούν να είναι πολύτιμα σε κοινωνικό επίπεδο» σύμφωνα με τον Geert Verheijen: «Τα βιντεοπαιχνίδια έχουν γίνει μέρος της κουλτούρας των νέων. Μιλάνε για αυτά διαρκώς στην αυλή του σχολείου, οπότε βοηθά τα ανήλικα άτομα να συμμετάσχουν σε διάφορες συζητήσεις. Εάν οι γονείς απαγορεύουν στα παιδιά να παίζουν παιχνίδια, υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα να αποκλειστούν από μια ομάδα φίλων».
Βία και παιχνίδια
Πολλοί γονείς ανησυχούν ότι τα βίαια παιχνίδια μπορούν να οδηγήσουν σε πιο επιθετική συμπεριφορά στα παιδιά. Εδώ ο Verheijen προσθέτει ένα ενδιαφέρον σχόλιο. «Παρακολουθήσαμε ζευγάρια φίλων για ένα ολόκληρο έτος και καταγράψαμε την επίδραση που είχαν στην ψυχολογία τους τα βίαια παιχνίδια. Φαίνεται ότι, εάν οι νέοι έχουν κάποιο κολλητό φίλο που παίζει πολλά βίαια παιχνίδια σε μεγάλη συχνότητα, τότε και αυτοί οι ίδιοι θα γίνουν πιο επιθετικοί. Με άλλα λόγια, η συμπεριφορά του καλύτερου φίλου καθορίζει την επιθετική συμπεριφορά του ετέρου φίλου που κάνει παρέα. Επί της ουσίας αυτή η παράμετρος υποδηλώνει ότι δεν είναι το ίδιο το παιχνίδι που καθιστά κάποιον άγριο, αλλά οι σχετικές αλληλεπιδράσεις μεταξύ των καλύτερων φίλων αυξάνουν την επιθετικότητα. Εν τούτοις αυτό το στοιχείο πρέπει να μελετηθεί περαιτέρω για να βγουν πιο τεκμηριωμένα συμπεράσματα».
Ο Verheijen εξηγεί ότι οι μελλοντικές του έρευνες θα επικεντρωθούν πιο βαθιά στα κίνητρα των παικτών που τους ωθεί να γίνουν επιθετικοί και κλονίζει το νευρικό του σύστημα. «Οι περισσότερες έρευνες που έχουν διεξαχθεί έως τώρα και εκείνες που ήδη βρίσκονται σε εξέλιξη από άλλους ερευνητές, εξακολουθούν να εστιάζουν συχνά στις ώρες και το χρόνο μπροστά στην οθόνη, αλλά η συμπεριφορά που εμπλέκεται στο παιχνίδι είναι πολύ πιο περίπλοκη από αυτήν που συνήθως νομίζει η επιστημονική κοινότητα. Με ποιον παίζουν οι παίκτες και πως παίζονται τα παιχνίδια, είναι δύο συνισταμένες που καθορίζουν την τροπή που θα λάβει ο χαρακτήρας με την πάροδο των καιρών. Δεν υπάρχει απλή απάντηση στο ερώτημα εάν τα παιχνίδια είναι καλά ή κακά».
Όμως, τα βιντεοπαιχνίδια, συμπεριλαμβανομένου των ταινιών και των βιβλίων, φαίνεται να αποτελούν σημαντικό μέσο σύνδεσης των ανθρώπων. Αυτό εξακολουθεί να υποτιμάται συχνά από πολλούς εμπειρογνώμονες σε τούτο τον τομέα. Μόνο με την αναγνώριση του κοινωνικού πλαισίου θα γίνει γνωστός ο ευρύτερος αντίκτυπος των παιχνιδιών στην ευημερία των εφήβων.
Διάβασε επίσης:
