Μια ομάδα ερευνητών από το Βασιλικό Κολέγιο του Λονδίνου, το Πανεπιστήμιο της Αριζόνα και το ECONorthwest διαπίστωσε ότι περίπου 1,1 εκατομμύρια άνθρωποι σε πόλεις των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής ζουν σε σπίτια χωρίς κατάλληλες εσωτερικές υδραυλικές εγκαταστάσεις. Στην έκθεση τους που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών (Proceedings of the National Academy of Sciences), η ομάδα περιγράφει την ανάλυση τους σχετικά με τα στοιχεία απογραφής για 50 από τις μεγαλύτερες μητροπολιτικές περιοχές στις ΗΠΑ.
Σε προηγμένες μελέτες που συμπεριελάμβανε όλες τις Πολιτείες της χώρας, είχε θεωρηθεί ότι οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν τις βασικές ανέσεις εντός της οικίας τους, όπως πρόσβαση σε καθαρό νερό. Σε αυτή τη νέα προσπάθεια, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι αυτό δεν ισχύει για πολλούς ανθρώπους που ζουν σε μερικές από τις μεγαλύτερες πόλεις των ΗΠΑ. Στην πραγματικότητα, πολλά άτομα, ειδικά οι μειονότητες, ζουν χωρίς κατάλληλες εσωτερικές υδραυλικές εγκαταστάσεις, λόγω της οικονομικής δυσχέρειας που βιώνουν και δεν τους επιτρέπεται να ζουν αξιοπρεπώς όπως οι υπόλοιποι συμπολίτες τους.
Η έρευνα περιελάμβανε την ανάλυση δεδομένων που ελήφθησαν από το Γραφείο Απογραφής των ΗΠΑ, το φορέα της ομοσπονδιακής κυβέρνησης που είναι υπεύθυνος για τη διενέργεια ερευνών σε εθνικό επίπεδο κάθε 10 χρόνια. Θέλοντας να μάθουν περισσότερα για την πρόσβαση σε τρεχούμενο νερό, οι ερευνητές επικεντρώθηκαν σε δεδομένα από ερωτήσεις σχετικά με το εάν οι άνθρωποι είχαν πρόσβαση σε τυπικές υδραυλικές εγκαταστάσεις (complete plumbing), τα οποία περιγράφονταν ως κατοικίες που είχαν ζεστό και κρύο τρεχούμενο νερό στο σπίτι τους, μαζί με τουλάχιστον ένα μπάνιο ή ντους. Διαπίστωσαν ότι για περίπου 500.000 νοικοκυριά σε μεγάλες αστικές περιοχές, η απάντηση ήταν όχι.
Εξετάζοντας περαιτέρω τα δεδομένα, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τέτοια νοικοκυριά αντιπροσώπευαν περίπου 1,1 εκατομμύρια άτομα. Βρήκαν επίσης μια σύνδεση μεταξύ του χάσματος πλούτου μιας συγκεκριμένης πόλης και του αριθμού των ανθρώπων που ζουν χωρίς σωληνώσεις νερού. Εντόπισαν, για παράδειγμα, ότι οι πλούσιες πόλεις, όπως το Σαν Φρανσίσκο, το Πόρτλαντ και το Ώστιν, βρισκόντουσαν πάνω από το μέσο όρο του δείκτη που περιγράφουν οι επιστήμονες ως «υδραυλική φτώχεια» . Κοιτάζοντας του αριθμούς, διαπίστωσαν ότι η Νέα Υόρκη, το Λος Άντζελες και το Σαν Φρανσίσκο είχαν τους περισσότερους ανθρώπους που ζούσαν κάτω από «υδραυλική φτώχεια». Βρήκαν επίσης ότι και η φυλετική συνιστώσα παίζει ρόλο σε αυτόν τον κανόνα. Κατά μέσο όρο, οι μαύροι είχαν 35% περισσότερες πιθανότητες να ζουν σε υδραυλική φτώχεια από τους λευκούς, ενώ εντοπίστηκε συχνότερα σε ενοικιαζόμενα σπίτια, και ιδιαίτερα σε τροχόσπιτα.
