Υπάρχουν ρόλοι που σε σκοτώνουν, που σε φυλακίζουν με τα δεσμά του typecasting και δεν σου δίνουν διαζύγιο ούτε και αν τους παραχωρήσεις σπίτι και αυτοκίνητο. Μπορεί να είσαι ο αιώνιος κακός, το αιώνιο nerd, ο αιώνιος loser…Ή, αν έχεις στιλ, μπορεί να είσαι ο Bond. James Bond.
Δεν θα πέσουμε στην παγίδα να ασχοληθούμε με τον Brosnan μόνο κάτω από το μικροσκόπιο του πράκτορα. Θα ήταν αδικία για τον ίδιο αλλά και επίδειξη άγνοιας από μέρους μας, αφού ο πιο εικονικός ρόλος του Ιρλανδού ηθοποιού δεν είναι ο 007 αλλά ο Remington Steele, αλήτης και τζέντλεμαν, ντετέκτιβ και απατεώνας. Ένας τέλειος ρόλος για έναν ηθοποιό σαν τον Brosnan, που ήδη λόγω της καταγωγής του μπορεί να κατηγοριοποιηθεί στην κατηγορία «αίνιγμα».
Γεννημένος στην Drogheda της Ιρλανδίας στις 16 Μαΐου του 1953, μοναχοπαίδι των Thomas και May Brosnan, ο Pierce Brendan δεν είχε ιδιαίτερα ήρεμη παιδική ηλικία: Ο πατέρας του εγκατέλειψε την οικογένεια και ο 11χρονος Pierce ακολούθησε την μητέρα του στο Λονδίνο, όπου η May ξαναπαντρεύτηκε και έδωσε στον μικρό Pierce ένα νέο πατρικό πρότυπο. Ο πατριός προσέφερε μια σημαντική υπηρεσία στον μικρό, αφού μαζί του είδε το πρώτο Bond Film της ζωής του, το Goldfinger.
Αν ήξερε πως θα τα έφερνε η τύχη… Με παρατσούκλι «ο Ιρλανδός» αλλά έχοντας υιοθετήσει πλήρως τον Αγγλικό τρόπο ζωής, ο Brosnan αποφοίτησε από το Elliott School του Δυτικού Λονδίνου, με έντονη την επιθυμία να γίνει καλλιτέχνης. Όχι ακριβώς ηθοποιός όμως, αφού επέλεξε να φοιτήσει στο Saint Martin’s College of Art and Design, προκειμένου να γίνει εικονογράφος παιδικών βιβλίων.
Μια απόδειξη του έντονα μποέμικου ταμπεραμέντου του Brosnan αποτελεί και το γεγονός πως έκανε υπαίθριες επιδείξεις του τύπου «τρώω φλόγες», με αποτέλεσμα να προσληφθεί και σε ένα τσίρκο! Ευτυχώς για τον ίδιο, αποφάσισε να μην κάψει (συγνώμη για το λογοπαίγνιο) έτσι το ταλέντο του και συνέχισε την καλλιτεχνική του πορεία φοιτώντας στο Drama Centre του Λονδίνου.
Με κλασσική, Λονδρέζικη, θεατρική παιδεία, ήταν φυσικό για τον Pierce να ακολουθήσει την κατεύθυνση του σανιδιού. Αφού εργάστηκε στην αρχή ως βοηθός σκηνοθέτη στο York Theatre Royale, έκανε την πρώτη του εμφάνιση στο Wait Until Dark ενώ στη συνέχεια, με τον ρόλο του στο The Red Devil Battery Sign (για το οποίο τον επέλεξε προσωπικά ο Tennessee Williams!) έγινε σταρ της Λονδρέζικης θεατρικής σκηνής, αναγκάζοντας ακόμα και τον Williams να του δώσει συγχαρητήρια.
Με το ταλέντο του πλέον επιβεβαιωμένο, ο Brosnan κάνει το 1980 και τις πρώτες του δειλές κινηματογραφικές εμφανίσεις, πρώτα στο Long Good Friday και στη συνέχεια στο The Mirror Crack’d. Eκτιμώντας και τις ευκαιρίες που θα του προσέφεραν οι εμφανίσεις του σε τηλεοπτικές σειρές, εμφανίζεται στο The Manions of America και το Nancy Astor, για το οποίο προτάθηκε για Golden Globe. To Αμερικάνικο κοινό δείχνει να αγαπάει τον Brosnan και το 1982 θα έχει την δυνατότητα να το αποδείξει έμπρακτα, κάνοντας το Remington Steele μια από τις πιο επιτυχημένες σειρές στην τηλεοπτική ιστορία των ΗΠΑ.
Ο ρόλος του Brosnan αλλά και η ερμηνεία του Ιρλανδού έκαναν αμέσως τους ειδήμονες να μιλούν για ένα ταλέντο που θα έκανε εξαιρετική εντύπωση σαν James Bond ή έστω σαν The Saint αλλά είμαστε σε εποχή Roger Moore-μιας που ο Roger δεν θα παρατήσει τον ρόλο παρά μόνο το 1985 με το A View to a Kill, παραδίδοντας την σκυτάλη στον Timothy Dalton. Χωρίς άγχος, ο Brosnan συνεχίζει το καλό σερί του με το The Fourth Protocol (δίπλα στον Michael Caine) αλλά και το Taffin, ένα φιλμ που μας θυμίζει πάντα το King of New York.
O Pierce έχει παίξει ρόλους που απαιτούν τόσο γοητεία όσο και machismο, είναι σαν να κάνει πρόβα για κάτι μεγάλο, που να συνδυάζει και τα δύο. Το 1988 πρωταγωνιστεί στην καλή περιπέτεια του Nicholas Meyer “The Deceivers”, το 1989 γίνεται Phileas Fogg για την μίνι τηλεοπτική σειρά Around the World in 80 Days του Buzz Kulik (με τον Eric Idle ως Passepartout) ενώ με τα τηλεοπτικά The Heist και Victim of Love συνεχίζει την επιτυχημένη, «παράλληλή» του καριέρα. Είναι πάντως αστείο το πώς ένας από τους ρόλους που τον έκαναν πιο γνωστό, δεν είχε καμία σχέση ούτε με την μέχρι τότε ούτε με την μετέπειτα πορεία της καριέρας του:
Mιλάμε για το The Lawnmower Man, ένα sci fi με νοσταλγικά (πλέον) ειδικά εφέ και φανατικό κοινό-και φυσικά τον B movie θεό Jeff Fahey. O Brosnan ίσως να μοιάζει ακατάλληλος για φιλμ επιστημονικής φαντασίας αλλά μας αποδεικνύει το λάθος του συλλογισμού μας αφού, ως Dr Angelo, βρίσκει και ανασύρει ψήγματα από Vincent Price.
Δεν είναι ταινία που σπάει ταμεία, αλλά ίσως τον βοηθάει να αναρρώσει όσο είναι δυνατόν μετά τον θάνατος της αγαπημένης συζύγου του, Cassandra Ηarris, αλλά παράλληλα τον κάνει ακόμα πιο δημοφιλής, κάτι που θα οδηγήσει και στο casting του στο Mrs. Doubtfire, όπου θα προσπαθεί να κλέψει την Sally Field από τον Robin Williams (μα, από όλες τις γυναίκες, την Sally Field!;). Είμαστε στο 1993 και ο Pierce δεν απέχει και πολύ από την οριστική του έκρηξη. Παρεμβάλλεται το δραματικό Love Affair, με τον Brosnan (που κληρονομεί έναν ρόλο που ήταν του Charles Boyer) να μοιάζει λες και θέλει να απολαύσει την τελευταία του ρομαντική περιπέτεια πριν μεταμορφωθεί σε έναν αμετανόητο γυναικά-και ενίοτε δολοφόνο.
Ήταν το 1995 και ο Timothy Dalton, ένας παρεξηγημένος Bond, είχε αφήσει κενή τη θέση του πράκτορα που γεμίζει περηφάνια του Βρετανούς. Ένιωθε πως δεν υπήρχε μεγάλη εμπιστοσύνη προς το πρόσωπό του και δηλώνοντας forfeit για ένα τρίτο Bond Film (που όμως δεν φαινόταν στον ορίζοντας) έδωσε στους παραγωγούς την ευκαιρία να ανανεώσουν την εικόνα του Bond, που πολλοί ένιωθαν ότι με τον Dalton είχε υποβιβαστεί σε άτεχνο φονιά.
Ο Brosnan, που εκείνη την περίοδο με φουλ μούσι λόγω επικείμενων γυρισμάτων για το Robinson Crusoe δεν πρέπει να έμοιαζε η κατάλληλη επιλογή, είπε το ναι, Ίσως ήταν η μοίρα του Pierce να φορέσει το σμόκιν του 007, αφού το 1982 του είχε προταθεί ο ρόλος του Bond στο The Living Daylights αλλά οι υποχρεώσεις του Remington Steele δεν του άφηναν χρόνο. Με τον Brosnan το κουρασμένο franchise απογειώθηκε: To Goldeneye ξαναέδωσε ενθουσιασμό στο κοινό, προσφέροντας έναν εξαιρετικό baddie (Sean Bean), δύο αμαρτωλά Bond Girls (Scorupco, Janssen) και φυσικά έναν Bond που μοιάζει-και πάλι- σαν έναν μυστικό πράκτορα / Great Gatsby.
Δένοντας το όνομά του με αυτό του Bond, o Brosnan υπέγραψε συμβόλαιο με το διάβολο. Εμφανίζεται στα The Mirror Has Two Faces (της Streisand!), Mars Attacks, στο Dante’s Peak και το συμπαθητικό Robinson Crusoe, αλλά ο κόσμος περιμένει μόνο το επόμενο Bond. Αυτά τα πράγματα παίρνουν χρόνο βέβαια-ιδίως όταν το ενδιαφέρον του κόσμου για τον 007 έχει αναθερμανθεί, και έτσι ο Brosnan έχει τον χρόνο να δεχθεί έναν σαρκαστικό ρόλο-παρωδία στο Mars Attacks! (παρεξηγημένο) αλλά και στο φαντα-καταστροφικό Dante’s Peak, ένα από τα φιλμ που σημάδεψαν την πρόσκαιρη ανάσταση του disaster movie και πολύ ανώτερο του Volcano.
Ταινίες με χλιαρή υποδοχή, όπως και το Robinson Crusoe (που παρόλα αυτά είναι από τις πιο ευπρόσδεκτες ταινίες που θα πετύχετε ποτέ στο Superfast) που παρά τη φιλότιμη προσπάθεια του Brosnan έμοιαζε να μην έχει ψυχή. Ευτυχώς, ένας Bond δεν χρειάζεται να ανησυχεί πολύ αφού όταν έχει ανάγκη έρχεται όχι ο Q αλλά η Eon Productions των Broccoli για να τον σώσει από τους ύφαλους όπου έχει πέσει η καριέρα του. Το Tomorrow Never dies, με τον Jonathan Pryce σε έναν απολαυστικό ρόλο baddie, συνεχίζει να κινείται σε υψηλά επίπεδα και να αποσπά καλά σχόλια τόσο από κριτικούς όσο και από το κοινό.
O Pierce πάντως φαίνεται να έχει κουραστεί. Δεν έχει πλέον χρηματικό πρόβλημα αλλά η συνεχής πίεση που εμπεριέχει ένας ρόλος σαν αυτός του Bond, σε συνδυασμό με τις-αναγκαστικά-εξωφρενικές πλοκές κάθε ταινίας κάνει τον Brosnan να σκέφτεται να παραδώσει τη σκυτάλη. Προς το παρόν, και μέχρι το The World is not Enough, o Brosnan θα εμφανιστεί σε ταινίες που θέλει και όχι σε ταινίες όπου πρέπει να εμφανιστεί, όπως το The Nephew και κυρίως το The Thomas Crown Affair, μια ταινία που φιγουράρει άνετα στη λίστα με τα πιο επιτυχημένα remakes.
Αν θέλετε την απόδειξη πως ο Brosnan είναι ένας leading man από άλλες εποχές, δείτε το φιλμ του John McTiernan. Aντιθέτως, σχετικά άσφαιρο μας φάνηκε το Grey Οwl του Richard Attenborough, φιλμ με το οποίο ο Brosnan πήγε να κάνει ένα κόλπο α-λα Kevin Costner πριν την υποχρεωτική του θητεία στο The World is Not Enough, από όπου έχουμε πολλά να κρατήσουμε: Τον Robert Carlyle, την Denise Richards, την Sophie Marceau και τον Desmond Llewelyn, στην τελευταία του εμφάνιση ως Q.
Ένα καλό bond film, με πλοκή που ξεφεύγει από τις corporate συνωμοσίες και έναν βαθμό αληθοφάνειας που ο Brosnan δεν πρόκειται να ξαναβρεί. Έχοντας καλομάθει από τα εξαιρετικά Evelyn και (κυρίως) The Tailor of Panama ο Brosnan θα βρεθεί, το 2002, να οδηγεί αόρατα αυτοκίνητα μέσα σε παλάτια από πάγο. Είμαστε σίγουροι πως κάπου τότε πρέπει να κατάλαβε πόσο σοφή επιλογή θα είναι να αφήσει τον ρόλο του Bond στον επόμενο τυχερό (;).Eπιλέγοντας να παραμελήσει το action προφίλ του, ο Pierce θα πρωταγωνιστήσει σε ευχάριστες (και τίποτα παραπάνω) ταινίες όπως τα Laws of Attraction και After the Sunset ή σε κάτι σαφώς καλύτερο, όπως το Matador του Richard Shepard. Για να μην το ξεχάσουμε:
Θα μας ενδιέφερε κάποια στιγμή να μάθουμε και τι συνέβη στο Seraphim Falls (Brosnan και Neeson!), δραματική ταινία που λογικά θα έπρεπε να είχε φιγουράρει στο τοπ 10 κάποιου Box office αλλά τα ίχνη της χάθηκαν ανεξήγητα. Ίσως εσκεμμένα ο Pierce να επιλέγει projects που να εμπεριέχουν την προσωπική σφραγίδα κάποιου σκηνοθέτη ή σεναριογράφου και όχι εκκωφαντικά blockbusters, με τίμημα βέβαια την μειωμένη εμφάνισή του στις πρεμιέρες και τα περιοδικά που «μετράνε».
Εμείς νιώθουμε πως είναι καλύτερα έτσι. Ο Daniel Craig κάνει ούτως η άλλως εξαιρετική δουλειά στο νέο του ρόλο και ο Brosnan είναι ελεύθερος να ασχοληθεί με ό,τι θέλει, είτε αυτό είναι θρίλερ σαν το Butterfly on a Wheel ή δυνατό δράμα σαν το Married Life του Ira Sachs. Aπό εμάς έχει το ελεύθερο γιατί σε κάθε περίπτωση ο Pierce Brosnan παραμένει ένα αδιαμφισβήτητο σύγχρονο κινηματογραφικό icon. Ακόμα και τώρα που το όνομά του δεν είναι Bond, James Bond.
