Κάθε φορά που συναντάω τη Σοφία της κάνω ακριβώς την ίδια ερώτηση: Σοφία, πότε θα αποφασίσεις να γίνεις εκατομμυριούχος;
Τη σεζόν αυτή αποφασίσαμε με τους συμμαθητές μου να συναντιόμαστε μία φορά το μήνα, για να τα λέμε. Το ραντεβού λαμβάνει χώρα την πρώτη Τρίτη κάθε μήνα στο φιλόξενο pizza mystic του φίλου μας Νίκου, στο Χολαργό. Στο ραντεβού αυτό έρχεται όποιος μπορεί και όποιος θέλει.
Έρχονται διάφοροι και συχνά έρχεται και η Σοφία. Τη Σοφία την αναφέρω χωριστά γιατί έχει μία ιδιαιτερότητα: δεν μπορεί να περπατήσει. Έχει αποφασίσει όμως να μην κλειστεί στο σπίτι και έτσι εφοδιασμένη με κόμπακτ αμαξίδιο, τετράτροχο, χειρήλατο και πολύ φίνο, μάς επισκέπτεται τακτικά.
Συνήθως πηγαίνω στα ραντεβού με το ποδήλατο, αλλά την τελευταία Τρίτη κατέβηκα με τα πόδια στο pizza mystic, γιατί είχα χρόνο και ήθελα να περπατήσω (περπατώντας έχεις χρόνο να δεις και να σκεφτείς πράγματα που ακόμη και με το ποδήλατο είναι πολύ δύσκολο να το κάνεις). Αφού φάγαμε, ήπιαμε και είπαμε τα ωραία μας, (κάποια στιγμή μάλιστα πέρασε απ’ έξω και ένας φιλόλογός μας από την εποχή της κοπάνας…!) τα μαζέψαμε να φύγουμε. Επειδή ήμουν ο μόνος που είχε έρθει με τα πόδια, προσφέρθηκα να πάω εγώ τη Σοφία σπίτι της, κάνοντας μία μικρή παράκαμψη. Άλλωστε μένει 350 μέτρα μακριά.
Και τότε ακριβώς βίωσα αυτό που έως τότε απλώς γνώριζα. Μου λύθηκε δηλαδή η απορία γιατί άτομα με κινητικά προβλήματα δεν κυκλοφορούν στην Ελλάδα. Αυτά τα 350 μέτρα είναι αδύνατον να τα ολοκληρώσεις μονομιάς. Το πολύ κάθε 20 μέτρα (αλήθεια λέω) πρέπει να διακόψεις την πορεία σου στο πεζοδρόμιο και να γυρίσεις πίσω στο σημείο που ξεκίνησες, να κατεβείς στο δρόμο και να ψάξεις για άλλο σημείο επαναφοράς στο πεζοδρόμιο που μετά από λίγο θα χρειαστεί να ξαναεγκαταλείψεις και το ίδιο πάλι από την αρχή.
Μα γιατί (θα ρώταγε ένας ανίδεος Ευρωπαίος); Ορίστε μερικοί λόγοι που φέρνω εύκολα στη μνήμη μου:
- Κάποιος γάιδαρος εποχούμενος πάρκαρε επάνω του το τετράτροχο απαστράπτον απόκτημά του
- Ένας αγράμματος υπάλληλος της ΔΕΗ τοποθέτησε μία κολώνα μέσα στη μέση
- Ένας ανέμελος και προοδευτικός αριστερός, θεώρησε πως για τη μοτοσυκλέτα του δεν αρμόζει ο δρόμος αλλά της πρέπει πεζοδρόμιο
- Η καινούρια στη γειτονιά, νεόπλουτη και φιλελεύθερων πεποιθήσεων, οικογένεια ήθελε να εντυπωσιάσει τους περαστικούς φυτεύοντας ψηλόλιγνα κυπαρίσσια
- Ο αδαής και ευτυχής ιδιοκτήτης μιας κάβας, αφού ξεπούλησε την πραμάτεια του, θεώρησε πως ο απορριμματοσυλλέκτης του δήμου έχει υποχρέωση να μαζέψει τις άδειες του κούτες από το πεζοδρόμιο
- Οι αμόρφωτοι υπάλληλοι της τροχαίας, του φυσικού αερίου και του δήμου σκέφτηκαν, μέσα στον πόθο τους να αναδείξουν την υπηρεσία τους, πως πρέπει ο καθένας να φυτέψει το δικό του παλούκι για την τοποθέτηση της πινακίδας του, σχηματίζοντας έτσι στις γωνίες, ένα αξεπέραστο, ακόμα και από την Νάντια Κομανέτσι, χωροδικτύωμα από κολωνάκια σήμανσης.
- Οι αστυνομικοί που εκτελούν υπηρεσία στο αστυνομικό τμήμα της γειτονιάς έχουν πολύ σοβαρή συζήτηση για τα πολιτικά και τις μειώσεις των μισθών τους και δεν μπορούν να ασχοληθούν με τα τόσο παρακατιανά προβλήματα της Σοφίας
Και τώρα το μεγάλο ερώτημα: Σοφία μου, πραγματικά δεν θες να γίνεις εκατομμυριούχος;
Και εξηγούμαι: έστω πως η Σοφία αποφασίζει να μηνύσει τους άνωθεν αναλφάβητους. Επειδή όμως δεν βγαίνει συχνά έξω (κάτι το χειμώνα κάνει κρύο, κάτι το καλοκαίρι έχει καύσωνες, κάτι ήρθαν τα ανιψάκια της για επίσκεψη) ας υποθέσουμε πως κάνει μόνο μία μήνυση την εβδομάδα.
Αυτό έχει να αποδώσει σε βάθος 5ετίας (αυτός είναι ο μέσος όρος δικάσιμου ημέρας στην Ελλάδα) ένα ολόζεστο και λαχταριστό διχίλιαρο ανά μήνυση (αυτό περίπου είναι το δεδικασμένο ποσόν που υποχρεούται να καταβάλει όποιος εκθέτει συνάνθρωπο με κινητικά προβλήματα σε κίνδυνο). Είπαμε όμως μία μήνυση ανά εβδομάδα ίσον 8.000 ευρώ το μήνα. Καθόλου άσχημο εισόδημα τη σήμερον ημέρα θα συμφωνήσετε ε;
Ταυτοχρόνως, εάν η Σοφία και οι συνεργάτες της αποφασίσουν να δράσουν ζητώντας το αυτονόητο, την τήρηση δηλαδή των νόμων και την τιμωρία των καταπατητών των, τότε έχουμε το ακόλουθο απαισιόδοξο σενάριο: τα άτομα με κινητικά προβλήματα στην Ελλάδα είναι περίπου 15.000. Αν πούμε πως από αυτά μόνο το 1/3 θέλει να ασχοληθεί με το θέμα, αλλά δεν έχει χρόνο για μία μήνυση την εβδομάδα, αλλά για μία το μήνα, τότε έχουμε 5.000 μηνύσεις το μήνα ή αλλιώς, 5.000 υποθέσεις τον μήνα που θα αλλάζουν σιγά-σιγά τον πεζοπορικό χάρτη της Ελλάδας.
Και μην ακούσω περί συμπόνιας σε δίποδα κτήνη και τέτοια… Άλλωστε και στην Ευρώπη μην νομίζετε πως οι άνθρωποι είναι πιο φιλάνθρωποι… Τον νόμο φοβούνται πρωτίστως και επειδή εκεί ο νόμος τηρείται, τους έχει γίνει συνήθεια και φέρονται ως άνθρωποι…
