Πολλές φορές, ο θυμός, δεν εκφράζεται μόνο με λεκτικό ξέσπασμα. Βγαίνει κάθε φορά που βροντάμε πίσω μας την πόρτα, χτυπάμε το χέρι στο τραπέζι…κλείνουμε με δύναμη το συρτάρι ή αγριοκοιτάζουμε κάποιον. Όλες αυτές οι κινήσεις αποκαλύπτουν θυμό και καταστρέφουν την καλή εικόνα ως εργαζόμενης, δηλητηριάζουν τις σχέσεις με συναδέλφους και ανωτέρους, μειώνουν τις προοπτικές για επαγγελματική άνοδο και μπορεί να μας στοιχίσουν ακόμα και τη θέση μας.
Επιπλέον ο θυμός έχει την ιδιότητα να θολώνει το μυαλό και να περιορίζει σε σημαντικό βαθμό τη δυνατότητα αυτοσυγκέντρωσης, με αποτέλεσμα να μειώνεται όχι μόνο η αποδοτικότητα, αλλά και η δημιουργικότητά μας.
Τι φταίει; Πρόσφατη έρευνα στη Αγγλία απέδειξε ότι το 90% των εργαζομένων νιώθει θυμό τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα στον εργασιακό χώρο. Πολύ περισσότερο, αρκετοί είναι εκείνοι που πολλές φορές νιώθουν ότι χάνουν την ψυχραιμία τους καταφεύγοντας σε φωνές και λεκτικά ξεσπάσματα.
Το εκπληκτικό είναι ότι το 50% απ’ αυτούς είναι γυναίκες, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό στους άνδρες υπολογίζετε σε λιγότερο από 40%, πράγμα που στην ουσία προκαλεί την έκπληξη όλων. Τι συμβαίνει και οι εκπρόσωποι του ασθενούς φύλου, που ανέκαθεν φημίζονταν για τη διπλωματία και την αυξημένη επικοινωνιακή ικανότητα, αποδεικνύονται λιγότερο ψύχραιμες στον εργασιακό χώρο; Σύμφωνα με την άποψη των ειδικών, οι γυναίκες που συμμετέχουν στην επίσημη αγορά εργασίας αντιμετωπίζουν πολλά και ποικίλα προβλήματα που είναι δυνατόν να οφείλονται στο στρες και στην ανισότητα στο χώρο εργασίας αλλά και στη διαφορά αμοιβών, την έλλειψη δυνατότητας και επαγγελματικής εξέλιξης και την επαγγελματική διαφοροποίηση από τους άνδρες συναδέλφους. Επίσης, σύμφωνα με την ψυχολογία, οι γυναίκες φιλτράρουν τις αντιδράσεις τους με βάση το συναίσθημα, με αποτέλεσμα να είναι πιο ευάλωτες στις προκλήσεις, αλλά και στον ανταγωνισμό στον εργασιακό χώρο.
Πoλλοί παράγοντες που μπορούν να ενισχύουν την επιθετική διάθεση στο χώρο της δουλειάς είναι η εργασία με τον υπολογιστή, ακριβώς γιατί αποξενώνει και μειώνει την ικανότητα για συναλλαγή, η υπερφόρτωση εργασίας, τα πιεστικά deadline και οι εργασιακοί ρυθμοί. Τέλος, ο αγχωτικός τρόπος ζωής μπορεί επίσης να ευθύνεται για το θυμό που στην πραγματικότητα μας ακολουθεί από το σπίτι στο γραφείο, αφού, όπως προκύπτει, οι περισσότερες είμαστε ήδη πολύ θυμωμένες και εκνευρισμένες προτού φτάσουμε στη δουλειά, επειδή είχε κίνηση, καβγαδίσαμε με τον καλό μας ή αργήσαμε να βρούμε θέση να παρκάρουμε.
Αν και, σύμφωνα με την ψυχολογία, ο θυμός είναι ένα συναίσθημα που πρέπει να εκφράζεται και όχι να καταπιέζεται, είναι αποδεδειγμένο ότι ο εργασιακός χώρος δεν είναι το μέρος όπου τα ξεσπάσματα θυμού προσφέρουν ανακούφιση. Αντίθετα, κάνουν τη ζωή και τη θέση μας ακόμα πιο δύσκολη. Για αυτό και είναι σημαντικό να μάθουμε να υπερασπιζόμαστε ειρηνικά το δίκιο μας, χωρίς να θυμώνουμε.
Και κάτι τελευταίο που δεν πρέπει να το ξεχνάτε πότε στα επαγγελματικά σας δρώμενα. Οι οξύθυμοι επαγγελματίες είναι οι χειρότεροι συνάδελφοι, συνεργάτες και υπάλληλοι, και προφανώς είναι λίγο δύσκολο έως απίθανο να μακροημερεύσουν σε μία θέση εργασίας για πάρα πολλά χρόνια συνεχόμενα, και αυτή η ιδιομορφία έγκειται στο γεγονός ότι τα συγκεκριμένα άτομα προκαλούν διαρκώς προβλήματα, και δυστυχώς δεν αφήνουν τους υπόλοιπους να δουλέψουν με συγκέντρωση στα καθήκοντά τους. Οπότε αν ανήκετε σε αυτή την κατηγορία ανθρώπων, τότε φροντίστε τουλάχιστον να κρατάτε τα προσχήματα και να καταπίνετε το θυμό σας, διαφορετικά ενδέχεται να μείνετε χωρίς δουλειά εάν δεν αλλάξετε συμπεριφορά. Κανένας δεν είναι υποχρεωμένος να ανέχεται κανέναν.
