Το μακρινό 1993, ένα απίστευτο παιχνίδι, ένας οπτικοακουστικός θρίαμβος που σηματοδοτούσε μια νέα εποχή για το gaming, το περίφημο Myst, κυκλοφορούσε σε ολόκληρο τον κόσμο και έκανε τους έφηβους και τους ενήλικες να μαζεύουν τα σαγόνια τους από το πληκτρολόγιο, να ανοιγοκλείνουν τα ματάκια τους και να βάζουν δαχτυλάκι στο αυτί για να καταλάβουν αν όσα βλέπουν και ακούν είναι αληθινά. Και ποιος μπορεί να τους αδικήσει.
Όταν τα γραφικά των παιχνιδιών εκείνης της εποχής ήταν περίπου χάλια έως άθλια, στο Myst αντίκριζες κάτι που δεν είχε καμία σχέση με τα δεδομένα εκείνης της εποχής. Ήταν από τα πρώτα παιχνίδια που εκμεταλλευόταν το format του CD και όπως αναμενόταν, παρά την δυσκολία του που όλοι την ανακάλυπταν κατόπιν εορτής (αφού το αγόραζαν δηλαδή), έκανε τις πιο εντυπωσιακές πωλήσεις video game ever.
Έγινε το πρώτο που έφτασε σε πωλήσεις το 1 εκατομμύριο αντίτυπα και παρέμενε για πάρα πολλά χρόνια το πιο εμπορικό, φτάνοντας περίπου τα 6 εκατομμύρια σε πωλήσεις (μέχρι να έρθει το “The Sims“).
Όπως ήταν αναμενόμενο, ένα τέτοιο παιχνίδι δεν θα μπορούσε να μείνει χωρίς sequel (που το ακολούθησε ένα τρίτο, κι ένα τέταρτο κι ένα πέμπτο μέρος). Το όνομα αυτού ήταν “Riven” και ερχόταν πάλι από τα χέρια και το μυαλό των αδερφών Miller (Rand και Robyn), τους δημιουργούς δηλαδή και του Myst και άλλων θρύλων πια, στο χώρο των video games.
Η υπόθεση, αν και παράξενη, είναι σχετικά απλή: o ήρωας μας, μέσα από τα μάτια του οποίου βλέπουμε τους κόσμους, είναι ο Ξένος (stranger), φίλος του Atrus από το Myst. Όπου Atrus, ένας παράξενος κύριος (αλχημιστής και μάγος και ιερέας και άλλα πολλά) που έχει καταφέρει να φτιάχνει κόσμους μέσω των βιβλίων και portals που σε μεταφέρουν εκεί μέσα από τις σελίδες τους!
Κάτι όμως πήγε στραβά και ενώ ο Atrus θέλησε να φυλακίσει τον κακό τα υπόθεσης, τον Gehn, στον κόσμο του Riven, αλλά αυτός στην ουσία κυκλοφορεί ελεύθερος σε αυτόν έχοντας μάλιστα απαγάγει τη γυναίκα του, την Catherine.
Φυσικά απευθύνεται σε ‘σένα (μη με ρωτάτε, δεν ξέρω γιατί λέω φυσικά) και η περιπέτεια ξεκινάει… όχι και με τον καλύτερο τρόπο: μεταφέρεσαι σε ένα κελί, το βιβλίο-portal πέφτει από τα χέρια σου κι έτσι βρίσκεσαι κι εσύ εγκλωβισμένος στον Riven. Και σα να μην έφτανε αυτό, δύο άντρες με περίεργη στολή, μιλώντας σε μια ακατάληπτη γλώσσα, σε πλησιάζουν και ο ένας παίρνει το βιβλίο. Δευτερόλεπτα μετά, κάποιος τους σκοτώνει, σε απελευθερώνει και τρέπεται σε φυγή. Nice. Stranger in a strange land και μια από τις πιο καθηλωτικές εμπειρίες της -μπροστά από τον υπολογιστή- ζωής μας, ξεκινάει.
Αγαπητοί, φανατικοί adventurάδες, που τόσο μισήσατε, χλευάσατε τούτο το παιχνίδι. Η ζωή δεν είναι μόνο “βάζω αυτό το αντικείμενο στη σωστή θέση”, “μιλάω με πέντε-δέκα χαρακτήρες” και “απολαμβάνω το σενάριο χωρίς να καίω πολύ το μυαλουδάκι μου”.
Υπάρχουν κι εκείνα τα παιχνίδια που σε θέλουν συγκεντρωμένο και νηφάλιο κάθε φορά που αποφασίζεις να ασχοληθείς μαζί τους. Θέλουν να προσέχεις και να καταγράφεις τα πάντα, έτσι ώστε όταν το τελειώσεις να λες “ναι, αυτό ήταν μια εμπειρία διαφορετική από τις άλλες“. Θέλεις να μην το ονομάσουμε adventure; Δεν θα χαλάσουμε τις καρδιές μας: ας το πούμε Puzzle game, αλλά με καρδιά, και ψυχή και ένα σωρό ακόμα πράγματα.
Οι γρίφοι λοιπόν. Καταρχήν να προειδοποιήσω πως δεν αξίζει να ασχοληθείτε με το Riven αν θέλετε κάτι ανάλαφρο, κάτι για να περάσει η ώρα και να ξενοιάσετε. Αν είναι έτσι, καλύτερα να ροσπεράστε το συγκεκριμένο παιχνίδι. Εδώ ο εγκέφαλος θα πυρακτωθεί.
Στον κόσμο του Riven τα πάντα έχουν σημασία. Ότι βλέπετε, ότι ακούτε, ότι αγγίζετε. Και αυτό δεν είναι υπερβολή. Ανοίξτε δίπλα σας ένα τετράδιο και καταγράψτε τα πάντα, είναι απαραίτητο. Θα πρέπει να σκεφθείτε όπως και ο ήρωας μας: δεν ξέρω τίποτα για τίποτα άρα πρέπει να παρατηρώ ότι υπάρχει γύρω μου και να το ερμηνεύω με τη λογική αυτού του κόσμου και όχι με όσα έχω μάθει.
Έτσι θα μπορέσετε να βάλετε σε λειτουργία παράξενα τρενάκια, μηχανές που είναι αιώνες σε αχρηστία, να ταξιδέψετε με υποβρύχια, να επικοινωνήσετε με φυλές που δεν γνωρίζετε τίποτα από τη γλώσσα τους και τις συνήθειες τους. Η λογική παίζει τον σημαντικότερο ρόλο και δεν υπάρχει κανένα σημείο που να μην μπορεί να εξηγηθεί η παρουσία κάποιου γρίφου και το δέσιμο του με τους υπόλοιπους ή τον κόσμο. Υπάρχει δε ο τελικός γρίφος, που για να τον λύσεις, πρέπει να έχεις αντιληφθεί, και να έχεις ερμηνεύσει μια σειρά πραγμάτων σε όλη την πορεία του παιχνιδιού. Είπαμε, το νου σας να σημειώνετε.
Για τα γραφικά δεν μπορεί να λεχθεί λέξη. Ακόμα και σήμερα, 14 χρόνια μετά παρακαλώ, οι εικόνες δεν έχουν να ζηλέψουν και πάρα πολλά από τις παραγωγές των τελευταίων 5 χρόνων (και ιδιαίτερα στο είδος των adventures). Βοηθάει φυσικά πως είναι ως επί το πλείστον στατικές και όχι πάρα πολλές, όμως καταφέρνουν στην εντέλεια αυτό για το οποίο δημιουργήθηκαν: να σε πείσουν πως ταξιδεύεις σε έναν άλλον κόσμο.
Η δε μουσική, συνοδευόμενη από τους απαραίτητους ambient ήχους, είναι το τέλειο soundtrack του κόσμου, και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά όταν την επιμέλεια της την ανέλαβε ο ίδιος ο Robyn Miller. Αν ψάξετε, θα μπορέσετε να βρείτε αυτόνομα τα 20 tracks του παιχνιδιού και ίσως να μην σας χαλούσε τα βάλετε στο mp3 σας όταν αναζητάτε στιγμές χαλάρωσης.
Το Riven είναι ένα κομψοτέχνημα. Αψεγάδιαστο μέχρι εκεί που δεν παίρνει. Οι γρίφοι, τα γραφικά, η μουσική, οι ήχοι, ακόμα και οι άνθρωποι που επιλέχθηκαν για τους ρόλους των πρωταγωνιστών (ο Rand Miller παίζει τον Atrus).
Σκληροπυρηνικό στη λογική του και στους γρίφους του, πρόκληση για κάθε μυαλό, ένα διαμάντι που κάθε gamer που σέβεται τον εαυτό του πρέπει, τουλάχιστον, να έχει προσπαθήσει να το παίξει.
