Όπως είθισται πάντα. Για να καταφέρεις πράγματα στη ζωή σου, φυσικά θέλει προσπάθεια, αλλά καλό θα είναι να πάρεις συμβουλές για το επικείμενο εγχείρημα σου από κάποιο άτομο που είναι “πετυχημένο στον χώρο του“.
Από την άλλη πλευρά, εάν δεν καταστεί κάτι τέτοιο εφικτό και στραφείς σε ορισμένους τύπους που είναι δήθεν σπουδαίοι στον τομέα τους, τότε πιθανότατα θα λάβεις κάποιες κατευθυντήριες γραμμές που στην πραγματικότητα είναι αναμασημένες κλισέ πληροφορίες που δεν βγάζουν ιδιαίτερο νόημα οι προτάσεις τους.
Εν τούτοις, πολλές φορές η επιτυχία δεν κρύβεται σε κάποιο μυστικό, αλλά είναι και αποτέλεσμα αρκετών συγκυριών, κυρίως όσον αφορά τη θεματολογία ενός website ή του blog σου, και τελικά πως να γίνουν viral τα άρθρα σου.
Οι ομορφότερες και σημαντικότερες συμβουλές ίσως να μπορούν να βρεθούν στα λόγια εκείνου του ατόμου που “δεν δεν κραυγάζει ότι ειναι ο καλύτερος από όλους“, και που δεν έχει ανάγκη να επιδεικνύει το ταλέντο, τις ικανότητες και τα προσόντα του.
Σήμερα, με λίγη βοήθεια από ρητά γνωστών και σοφών ατόμων, θα σου μιλήσω για ένα σπορ το οποίο “έχω” εκ φυσικού μου, και αυτό οφείλεται κατά κύριο λόγο στο γεγονός πως ασχολούμαι με το αντικείμενο των ιστοσελίδων από το 2003, δηλαδή όταν το διαδίκτυο ήταν ακόμη στα γεννοφάσκια του, που για να έβρισκες εκείνες τις εποχές μία πληροφορία ήταν εξαιρετικά δύσκολο, και κατά συνέπεια θα έπρεπε να λύσεις το παζλ μόνος σου. Τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται.
Το θέμα μας είναι πως να στήσεις μια ιστοσελίδα με άρθρα ποικίλου περιεχομένου, εναρμονισμένη στα τερτίπια που συγκινούν τον κόσμο, αυτά που θα σου κερδίσουν μπόλικα Like στο σχετικό γκρουπ του Facebook που θα στήσεις για να την προωθήσεις και πολλά Share για τα διαφωτιστικά γραφόμενα και αστεία, που θα κάνουν τον αναγνώστη να αναφωνήσει προς τους φίλους του πρέπει να το δεις αυτό το άρθρο.
Ναι, να στήσεις το περιεχόμενό σου ακριβώς όπως αρέσει στον κόσμο, εύκολο, εφήμερο, ανάλαφρο – διότι δεν είμαστε και για πολλά πολλά. Τι κάνει λοιπόν μια ιστοσελίδα και τα άρθρα της πετυχημένα;
Εν ολίγοις θα σου παρουσιάσω εκείνη τη θεματολογία και τη μεθοδολογία που θα καταστήσουν την σελίδα σου την πιο πολυσυζητημένη του ελληνικού ίντερνετ, εφόσον είσαι διατεθειμένος να κοπιάσεις και να πράξεις αυτά που θα σου αναφέρω παρακάτω.
Πάμε την τσάρκα μας και “do as I say, not as I do“!
Πολιτική ενημέρωση
“Ακόμα και ο τρόπος που ξύνεις την μύτη σου είναι πολιτική πράξη!”
-Μακιαβέλι
Ναι, χρησιμοποίησα ετούτη λέξη που τα τελευταία χρόνια, θέλοντας και μη, όλοι ασχολούμαστε με δαύτη, εννοώ την πολιτική, και όπως βλέπεις δεν έκανα χρήση εκείνης της βρωμερή λέξης που παραπέμπει σε άσχημα πράγματα, δηλαδή τη λέξη “κομματική και κομματισμός” – που ουσιαστικά είναι το θέμα πολλών αγαπημένων σελίδων στον ελληνικό διαδικτυακό ιστό που υποστηρίζουν πως έχουν αμερόληπτο “πολιτικό” περιεχόμενο και πως δεν είναι κομματόσκυλα και πως σαφώς δεν στηρίζουν κάποια παράταξη.
Η κομματική θεματολογία έχει τόσο σχέση με την πολιτική πληροφόρηση του κοινού, όσο το κουτσομπολιό με την ενημέρωση. Κατ’ αυτή βρίσκεις τους καλούς και τους κακούς της φάσης σε συγκεκριμένα website, πολώνεσαι, πορώνεσαι με συγκεκριμένα κόμματα σαν κανονικός οπαδός.
Φερειπείν αν έκανε τις ίδιες απαράδεκτες συμπεριφορές και δηλώσεις κάποιος “δικός σου” κομματικός (βλέπε: “πολιτικός“) θα τις έκανες γαργάρα, αν όμως τις έκανε ένα νέο άτομο στην πολιτική δεν θα τις αναγνώριζες καν σαν το χιλιοπαιγμένο έργο που χρόνια βλέπεις τώρα. Κοινώς, τίποτα δεν έμαθες από την όλη φλογερή σου ενασχόληση με την ενημέρωση των πολιτών, έστω και σαν blogger, διότι ήσουν πολύ απασχολημένος και μιλούσες για πρόσωπα και παρατάξεις, και όχι για συμπεριφορές ή νοοτροπίες.
Σε πιο “χάι” επίπεδο, και σε ελαφρώς καλύτερη μοίρα απ’ όσους ασχολούνται με μικροκομματικά συμφέροντα, βρίσκονται όσοι δεν μιλάνε τόσο με ονόματα κομμάτων, υπουργών, βουλευτών, αλλά το πραγματεύονται το θέμα μέσω “-ισμών“. Εκεί, λένε, έχεις την καθαρή ιδεολογία και αντί να προσκυνάς ή να βρίζεις τον άγιο της εικόνας που σήμερα είναι και μεθαύριο δεν είναι, προσκυνάς ή βρίζεις την “θρησκεία” του ή σου. Προσοχή εδώ, αν μου τα έχεις πολύ πυκνογραμμένα ή είναι προαπαιτούμενο να έχει διαβάσει ο αναγνώστης τα άπαντα της φιλοσοφίας για να “πιάσει” μια σου πρόταση…
Τότε ενδέχεται ότι θα περιορίσεις κατά πολύ τα Like και τα Share που θα λάβεις. Μην φοβάσαι πάντως, μια κινησούλα θα την έχεις έτσι κι αλλιώς, αφού κυκλοφορούν και άλλοι καβαλημένοι σαν εσένα. Στην περίπτωση που παρ’ ολ’ αυτά δεν ικανοποιηθείς με την επισκεψιμότητα της σελίδας σου, μπορείς πάντα στο τέλος της ημέρας αντικειμενικά αξιόλογος κάνοντας την αυτοκριτική σου, για το πόσο τα σπας, και πόσο “αζύμωτοι” και “αδαείς” είναι αυτοί που δεν σε προτιμάνε. Προσοχή, με μετριοφροσύνη πάντα, είναι και αυτό μια ποιότητα που φαινομενικά εκτιμάς.
Προσοχή ξανά, εδώ! Αν δεν επιλέξεις ούτε την πρώτη ούτε την δεύτερη μέθοδο, εννοείται πως ό,τι και να γράψεις δεν έχει ουδεμία πολιτική χροιά. Οι άνθρωποι θέλουν να τους τα δίνεις πολύ “λιανά” και “συγκεκριμένα” για να τα πιάσουν- και κατά συνέπεια είσαι “απολιτικό” άτομο α λα γαλλικά. Όχι, είσαι οικτρά γελασμένο αν θεωρείς πως η πολιτική είναι η ενασχόληση με τα κοινά.
lifestyle θεματολογία
“Σημασία δεν έχει τι κάνεις, σημασία έχει πόσοι σε βλέπουν όταν το κάνεις”
-Ιρσουίτιος Κορονέος Γλάνδιος ο Δεύτερος
Κάποτε θησαύρισε συγκεκριμένος κόσμος με τούτο, και ο υπόλοιπος έκανε εικόνισμα τις συμβουλές περιοδικών τέτοιας θεματολογίας — πλέον θεωρείται νεκρό, όχι γιατί “άλλαξαν οι νοοτροπίες” ή “βάλανε μυαλό” αλλά διότι τελείωσε το δανεικό ρευστό και “πάλιωσε” λίγο το σκηνικό — εδώ κολλάει η φράση “το τάδε είναι τόσο <βάλε ξεπερασμένη δεκαετία>“, φράση ενδεικτική του “ασχολούμαστε μόνο όταν είναι μόδα, τώρα πήγαμε στην επόμεν…ε…ωριμάσαμε!“. Ακόμα και αν η ιστοσελίδα σου εστιάσει σε “must νησιά για καλοκαιρινές διακοπές“, “πώς να επιλέξεις καινούργια γραβάτα” και “τοπ πέντε κωλόχορτα για βασιλικούς κώλους“, θα βρεις το κοινό σου και θα λάβεις την προσοχή που σε κρατάει στην ζωή όπως ο αναπνευστήρας κρατάει στην ζωή άτομο στην ΜΕΘ με βαρύτατες κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις μετά από εκείνο το καταπλάκωμα από τόννους Esquire που είχε καβατζώσει στο πατάρι.
“Τρόπος ζωής“, lifestyle, όμως, δεν είναι μόνο η χλίδα/ψευτοχλίδα, ο όρος είναι αυτό ακριβώς που λέει: τρόπος ζωής, οποιοσδήποτε τρόπος ζωής — αν θες σώνει και καλά να ζώσεις τον όρο με αρνητικά πρόσημα όπως του ταιριάζει, το lifestyle -όπως το σιχαίνεσαι- είναι όχι απαραιτήτως κάτι “ακριβό“, αλλά κάτι που μένει στο φαίνεσθαι, στο “τι βλέπει το άλλο άτομο για εσένα” και “τι δηλώνεις σε μορφή checklist προσωπικών επιτυχιών για να νιώθεις ωραία με τον εαυτό σου ετεροκαθοριζόμενος πάντα από την σύγκριση με τους άλλους“.
Έτσι, μπορείς να έχεις κάλλιστα και “εναλλακτικές” lifestyle ιστοσελίδες (ή και περιοδικά) με άρθρα του τύπου “50 μέρη που επιβάλλεται να τα έχεις κάνει γλασέ από το πολύ σάλιο πριν σε προδώσει η καρδιά σου” για τα Αλζχαϊμέρια ή για τους ακόμα πιο καθυστερημένους “10 μπάντες που πρέπει να δεις αυτό το καλοκαίρι αν θες να λέγεσαι <εισήγαγε θεμιτό όρο της φάσης σου>“. Ω, δεν θίγω τα άτομα με το σχετικό σύνδρομο, αυτοί δεν μπορούν αλλιώς, έχουν εγκέφαλο έμενταλ, εσένα όμως ποια είναι η δικαιολογία σου;
Στην post – lifestyle Ελλάδα μπορείς πάλι να πουλήσεις lifestyle -με λίγο διαφορετικό τρόπο φυσικά, μην αναγνωρίσουν τα και καλά τσακαλάκια τις μεθόδους των “νάιντις“- αν εστιαστείς στο τι δονεί τους σημερινούς ιντερνετιασμένους εικοσιτριαντάρηδες και τους προτείνεις τα σύγχρονα “πρέπει“.
Μπορείς να αρχίσεις πουλώντας “ιστορίες από την Ελλάδα της κρίσης” με σχετικούς καμουφλαρισμένους “οδηγούς επιβίωσης“, να δασκαλέψεις τους άλλους πώς να την παλέψουν στην σχολή τους ή στην εξεταστική τους – φοιτητάκια δεν μαζεύεις εξάλλου;- να δείξεις εκείνον τον τυπά που μένει στην σπηλιά, τρώει μόνο ρίζες και αποστάζει τσίπουρο από τα ούρα του, να κάνεις ένα αφιέρωμα στην ασεξουαλικότητα προβάλλοντας σχετικές περσόνες υπό ροζουλί συμπαθητικό φως, να προβάλλεις ψαγμένες μπαντάρες που θα φορεθούν πολύ μα είναι υποτιμημένες ή να προσβάλλεις λιγότερο ψαγμένες μπαντάρες που είναι υπερεκτιμημένες.
Ακολούθα το φεησμπούκι, δες τα “πώς την βρίσκω” ενδιαφέροντά τους και θα πιάσεις τον παλμό. Μην ξεχνάς επίσης πως πουλάει ακόμα το gonzo στυλάκι, σε κάνει αυθεντικό και εμπειρικό αφού “πρώτα ζεις και μετά γράφεις” — υψηλά νοήματα και διαχρονικές αξίες!
Αποκαλύψεις και αφυπνίσεις
“ΘΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΟΛΟΙ!!!”
Marvin the paranoid android
Το όπιο ενός “πληγωμένου λαού“, είναι η χαρά του ατόμου που θέλει να ξεχωρίζει από την “μάζα”, μα δεν έχει τίποτα να επιδείξει. Δημοφιλέστατη επιλογή αν και με πολύ συγκεκριμένο δημογραφικό, φέρει το “trade off” ότι ξενερώνει ανεπιστρεπτί άτομα που δεν είναι “της φάσης“.
Εδώ “βγάζουν τα λάικ τους” όλες οι ιστοσελίδες που καταφέρνουν να αναμείξουν στο μπλέντερ τους τους Αρχαία Ελλάδα, Δωδεκάθεο, Παναγιές και Χριστούς, τις αταξίες της Μονσάντο, Νέα Τάξη Πραγμάτων, ψεκασμούς, ούφο, πλανητικό έλεγχο και όλα αυτά -ναι φίλε Κώστα- υπό την καθοδήγηση των ανθρωπόμορφων τεράτων, της φυλής που φταίει για όλα (από τις ατομικές βόμβες μέχρι τον ευτροφισμό της Βόλβης): τους Εβραίους φυσικά!
Αν θες φανατικό κοινό με πλείστα “θεματάκια“, μην κοιτάζεις παραπέρα — όργωσε το ελληνικό μα και το ξένο διαδίκτυο και μιμήσου τους καλύτερους του είδους που θα βρεις. Έτσι και αλλιώς με αναδημοσιεύσεις της οκάς θα παίξεις, δεν σε χάλασε ούτε εσένα ούτε το αναγνωστικό σου κοινό. Σημαντικό Bonus εδώ το ότι τα άτομα που πιστεύουν σε ένα μέρος αυτών των θεωριών τείνουν να πιστεύουν γενικά σε όλο το πακέτο ή έστω να είναι θετικά διακείμενα προς την αμάσητη κατάποση παρεμφερών θεωριών.
Χιουμοριστική θεματολογία
“Το χιούμορ είναι μαγικό! Η αντίδρασή σου σε αυτό δείχνει που σε πονεί και που σε σφάζει”
- Στέλιος Θεοδωρίδης (δηλαδή εγώ).
Εδώ επιστρατεύεις ranting, παρωδίες, βρισίδια (χμ, ναι, είναι “χιούμορ“) και τους υπέροχους φωτοσοπάδες! Τι είναι οι φωτοσοπάδες; Η άμεση δράση του ίντερνετ, μετεξέλιξη των παλαιών “ανεκδοτάδων” τώρα ενισχυμένη με τις ταχύτητες του διαδικτύου: με το που συμβεί οτιδήποτε -από πολιτική δήλωση μέχρι νέο επεισόδιο τρέντι σειράς- σε ένα μισάωρο, μάξιμουμ, έχουν βγάλει σχετική εικόνα και μέσα στην μέρα έχει γίνει viral.
Φωτογραφίες που έχουν διαρρεύσει από τα εργοστάσια παραγωγής τους (όχι φωτοσοπαρισμένες) απεικονίζουν πλήρως διασωληνομένα όντα, πιθανότατα του είδους Homo sapiens, τα οποία κάθονται μονίμως μπροστά σε οθόνες, παγιδευμένα σε ένα αέναο “ιντερνετικό ζάπινγκ“. Τρέφονται με παρεντερική θρέψη που περιλαμβάνει αμφεταμίνες για να είναι ετοιμοπόλεμοι και κάνουν τις ανάγκες τους μέσω κολεοστομίας και καθετήρα, έτσι ώστε να μην χάνουν δευτερόλεπτο από την παρακολούθηση της εφημερότητας και την παραγωγή σχετικού φωτογραφικού υλικού.
Μια άλλη πολύ πετυχημένη επιλογή είναι το rants -ας το πούμε έτσι, μιας και από έξω μας ήρθε σε αυτή την μορφή του-, μια ελληνική απόδοση θα ήταν “απευθυσμένου μονόλογοι“. Σε τούτη την μορφή χιούμορ, διαμαρτύρεσαι ή κράζεις επί παντός επιστητού και από κάτω οι χάχες γελάνε.
Από κατηγορίες που μπορείς να επιλέξεις για να κοσμήσεις την ιστοσελίδα σου είναι το πρωτότυπο rant, το εξόφθαλμα κλεμμένο rant και το έξυπνα κλεμμένο rant. Αν έχεις υλικοτεχνικό εξοπλισμό και γνώση, κάνε το βιντεάκι για να πιάσεις και τα άτομα που πάσχουν από σύνδρομο διάσπασης προσοχής ή και τους μπαφιάρηδες που δεν σηκώνουν κείμενο άνω των δυο παραγράφων. Εμείς για τούτα έχουμε το Γλυκό Πεσλάκι (έρχεται σε βάζο με το κουταλάκι του, να το βγάζεις μαζί με τον καφέ).
Μπορείς επίσης να παίξεις και με την αρκετά πετυχημένη βερσιόν “ειδήσεων παρωδία” που φαίνεται να αρέσει πολύ στο πόπολο ή και γενικά με παρωδίες — εκμεταλλεύσου το μιμίδιο που έσπειραν άλλοι, διακωμωδώντας το.
Clickbait και Τίτλοι παγίδες
“Προσοχή πού βάζεις την υπογραφή σου και τον κέρσορα του ποντικιού σου”
- και αυτό ο Στέλιος Θεοδωρίδης ο σοφός το ανέφερε (Έτσι για να ευλογούμε λιγάκι και τα γένια μας).
ΣΟΚ! ΤΡΕΛΑ! ΔΕΝ ΘΑ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ! ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ! Και συνήθως κλικάρεις για να δεις τι είναι τόσο απίστευτο και σοκαριστικό και βλέπεις… μέτρια πράγματα που δεν δικαιολογούν την υστερία του τίτλου. Κλίκαρες όμως, και τα “στατιστικά μηχανάκια” που γράφουν από πίσω δεν ξεχωρίζουν το παραπλανημένο παιδί από αυτό που γουστάρει πραγματικά το άρθρο. Θεωρείται “χαμηλή τέχνη“, λίγο υψηλότερη φυσικά από το να βάλεις “υποχρεωτικό” να κάνει κάποιος Like στην σελίδα σου για να διαβάσει το άρθρο ή να δει το βίντεο, παρ’ όλα αυτά όλο και κάποιος τσιμπάει και έτσι αυτές οι ιστοσελίδες καταλήγουν να έχουν αρκετό κόσμο.
Μπόλιασε το περιεχόμενό σου και με τα άλλα τερτίπια που σου παρουσιάζω σήμερα και έχεις μια υπέροχη σελίδα, με πολλά Like, η οποία κατά πάσα πιθανότητα θα ξεχαστεί με το που κλείσει. Μικρό το κακό, έβγαλε τα γούστα/φράγκα της παρωδικά όσο έτρεχε και αυτό είναι που μετράει, έτσι;
Σε αυτή την κατηγορία δεν συμπεριλαμβάνονται οι τίτλοι που άλλα λένε και άλλα λέει το άρθρο (ή η αρχική δημοσίευση από την οποία έκλεψες/κακομετέφρασες το θέμα σου) — εκεί έχουμε κυρίως να κάνουμε με ανικανότητα παρά με “δόλο“.
Επικαιρότητα
“Ακόμα και η πιο βρωμερή πορδή κρατάει μονάχα ένα πεντάλεπτο μα κάνει τα πλήθη να αλληθωρίσουν για μια αιωνιότητα”
-Σιμόν Ντε Μποβουάρ
Τα πυροτεχνήματα πάντα ενθουσίαζαν τους ανθρώπους! Η επικαιρότητα, ή μάλλον πιο σωστά η εφημερότητα, είναι ακριβώς σαν ένα πυροτέχνημα: πολύ σφύριγμα στην απογείωση, μεγάλο μπουμ γεμάτο χρώματα και σε λίγα δευτερόλεπτα το μόνο που μένει πίσω είναι σκόνη που την παίρνει ο αέρας.
Ο δημοφιλής πραγματευτής του εφήμερου χρησιμοποιεί όλες τις προτάσεις του σημερινού άρθρου παράγοντας fast food προϊόν με ημερομηνία λήξης “στα κοντινά” — το υλικό του παύει να υφίσταται με το που τα γεγονότα περάσουν, δεν είναι κάτι στο οποίο θα αναφερθείς ένα χρόνο αργότερα ούτε κάτι με το οποίο ευελπιστείς να σε διαβάσουν διότι δίνεις κάτι που άλλοι δεν δίνουν — εκμεταλλεύεσαι το ήδη υπάρχον “slipstream“.
Για να ευδοκιμήσεις σε αυτό το τερραίν θέλει να ξέρεις τις προδιαγραφές του προϊόντος σου: θες γρήγορο “cycling” άρθρων, κάθε μέρα κάτι καινούργιο και φυσικά σχετικό με ό,τι παίζει ήδη στις πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης και με ό,τι ασχολούνται άλλες ιστοσελίδες. Θες επίσης να είναι “shareable“, οπότε άσε το υπερβολικά πολύ μπλαμπλά και πιάσε τις εικονίτσες.
Την εφημερότητα ίσως την έχεις σιχαθεί μέσα από ειδήσεις και συμβατικά περιοδικά, μη φοβάσαι όμως, ανήκεις στην γενιά του ίντερνετ και έτσι η δικιά σου εφημερότητα μπορεί να είναι το ίδιο “δήθεν” αλλά να φαντάζει πιο ψαγμένη και “εναλλακτική“! Μην πιάσεις Έλληνες ηθοποιούς και πολιτικούς, πιάσε το προϊόν που καταναλώνεις εσύ και τα ομόσταβλά σου! Να, ανέβασε και εσύ εκείνο το viral βιντεάκι -ίωση είναι θα περάσει- που κυκλοφορεί, κάνε του κριτική ή ανέβασε παρωδίες.
Ανέβασε “fan art“, πόστερ, gifάκια σχετικά με εκείνη την τελευταία σειρά από το Εμέρικα που σαρώνει τις οθόνες των υπολογιστών — εκείνο το True Detective δεν είναι που παίζει τώρα μετά από το ήδη ξεχασμένο Breaking Bad; Βγάλε “merchandise” για τούτη, τα άπαντά της, φτιάξε φωτό με τις ατάκες των πρωταγωνιστών, βγάλε σε playlist την μουσική της, πρότεινε βιβλία που θα αρέσουν σε όποιον άρεσε η σειρά!
Κάνε μια απο τα ίδια και για εκείνη την μπάντα που βγάζει στα κοντινά καινούργιο single και μην ξεχνάς να κάνεις ένα αφιέρωμα για εκείνο τον φρεσκοψόφιο τραγουδιστή ή ηθοποιό. Ω, βάλε κατιτίς και για εκείνο το καινούργιο γκρουπ στο Facebook που έχει προκαλέσει “ποικίλες αντιδράσεις“, γρήγορα πριν μπαγιατέψει! Μη μασάς, δεν κουράζεις κανέναν και φαίνεσαι γαμάτος, για το σήμερα γίνονται όλα!
Πρωτοτυπία
“Είναι δυνατόν να μην ισχύει; Το έχουν αναδημοσιεύσει δεκαπέντε ιστοσελίδες”
-Γιάννης, ειδικός επι παντός και επιστητού
Το “clopy / paste” έκανε ένα πολύ μεγάλο κακό στο ελληνικό ίντερνετ, το οποίο σε συμβουλεύω να μην το κάνεις, τουναντίον σε προτείνω να ακολουθήσεις τα χνάρια μας, όπως κάνουμε εμείς εδώ στο Texnologia.Net, δηλαδή να παράγει ο ίδιο σου πρωτότυπο υλικό.
Η αντιγραφή άρθρων από άλλα sites και blogs σε κάνει να νομίζεις πως δήθεν γράφεις εσύ, αφού προφανώς δεν βάζεις καν την πηγή για να ξέρει ο κόσμος ποιος έγραψε το ρημάδι το κείμενο, κοπρίτη (συγνώμη μου ξέφυγε). Η αναδημοσίευση περιεχομένου είναι ουσιαστικά συλλογή ” άρθρων από άλλες διαδικτυακές τοποθεσίες.
Ενώ η αντιγραφή του μισού άρθρου είναι και αυτή κατακριτέα. Ωστόσο δεν χρειάζεται να γνωρίζεις κάτι περί συγγραφής, αρκεί να μπορείς να γράψεις μια – δυο παραγράφους χωρίς να αντιγράφεις ολόκληρο το άλλο κείμενο. Ευκολάκι; Ευκολάκι. Βέβαια θα σου πάρει λίγο χρόνο παραπάνω χρόνο από την φάμπρικα του clopy / paste που έχεις στήσει και θα το παίξεις και τρελή μούρη.
Ρουκέτα απευθείας στον πισινό
“Ξέρεις ποιος είμαι εγώ;”
-Άγνωστος
Εδώ έχουμε από απλές “σφυρίχτρες” (όχι του τροχονόμου, τις άλλες που τις ανάβεις) μέχρι προωθητήρες ιόντων διαστημικών πυραύλων. Όχι, εδώ δεν προσπαθώ να σε στείλω στα επείγοντα με μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία για τους θεράποντες ιατρούς που θα σε κουράρουν (“Ε, να, διάβασα στο ίντερνετ πως… και σαν παιδί και εγώ είπα να το δοκιμάσω“), μιλάμε για το φαινόμενο του “έχω μπάρμπα” ή “με σπρώχνουν” που μετράει φυσικά και εδώ.
Για να μαζέψεις Like για την σελίδα σου και το σχετικό facebook γκρουπ που έχεις στήσει, ένας συντελεστής βαρύτητας είναι το ποιος σε ξέρει από πριν και το πόσο μπορούν να σε προωθήσουν.
Ξεκινάς ήδη απογειωμένο αν είσαι “μούρη” σε κάποια διαδικτυακή κοινότητα, αν ήδη έχεις στήσει στο παρελθόν κάποιο πετυχημένο blog και “σε ξέρουν με το ψευδώνυμό σου“, ή αν από πίσω σου έχεις κάποιον εκδοτικό οίκο με ήδη πετυχημένη ιστοσέλιδα, όπου το offshoot του κατά πάσα πιθανότητα θα είναι εξίσου πετυχημένο. Η τελευταία περίπτωση είναι εξαιρετική, ίσως τα αφεντικά από πίσω να έχουν να χώσουν κάμποσο χρήμα για επιθετική διαφήμιση ή να χρησιμοποιήσουν την ήδη γνωστή επιτυχημένη τους σελίδα δια να δώσουν ώθηση στην δική σου.
Το ποιόν γνωρίζεις ή τα γενικότερα “κονέ” της “μαμάς” από πίσω έχουν επίσης ιδιαίτερο ενδιαφέρον, υπό την έννοια ότι καθορίζουν και τι “μεταγραφές” ήδη “γνωστών” στην πιάτσα μπορείς να καταφέρεις, οι οποίοι θα φέρουν μαζί και το κοινό τους έτσι ώστε να έχεις ένα δυναμικό ξεκίνημα. Να θυμάσαι: δεν έχει σημασία το τι κάνεις αλλά το ποιός
