Στο παραµύθι του Charles Perrault, το µοναδικό στοιχείο που αφήνει πίσω της η Σταχτοπούτα είναι ένα γυάλινο γοβάκι. Υπάρχουν δεκάδες εκδοχές της ιστορίας: στην κινέζικη, η Ye Xian ξεχνάει ένα χρυσό πασούµι. Τα µαγικά παπούτσια των παραµυθιών µεταµορφώνουν εκείνους που τα φορούν. Το ίδιο, όµως, δεν συµβαίνει και στην πραγµατικότητα, µε τα trainers που υπόσχονται ταχύτητα στον δροµέα και τα τακούνια στιλέτο που εξασφαλίζουν σεξαπίλ;
Τη µεταµορφωτική ιδιότητα των παπουτσιών είχε εξετάσει η έκθεση «Shoes: Pleasure & Pain» που παρουσιάστηκαν στο µουσείο Victoria & Albert του Λονδίνου. Και πολλά άλλα: όπως την εµµονή που προκαλούν, αφού όσες τα συλλέγουν δεν το κάνουν για την αξία τους, αλλά για την ευχαρίστηση που προσφέρει η κατοχή τους.
Την ικανότητα τους να µαρτυρούν το status εκείνου που τα φοράει (από τα κόκκινα τακούνια του Λουδοβίκου 14ου ως τις iconic κόκκινες σόλες του Christian Louboutin). Kυρίως, τη δύναµη της αποπλάνησης που διαθέτουν ως φετίχ: παράδειγµα, τα Spiky Shoes, οι µαύρες γόβες µε τα αγκάθια των Malcolm McLaren και Vivienne Westwood, µε design δανεισµένο από την υποκουλτούρα του BDSM, που πωλούνταν στη θρυλική µπουτίκ της King’ s Road το 1974.
Ταξίδι στο χρόνο
Περίπου 200 ζευγάρια παρουσιάστηκαν στην έκθεση Shoes: Pleasure & Pain, όπως ένα ζευγάρι chopines (πλατφόρµες του 15ου αιώνα) αλλά και ανδρικά Βrogues του οίκου New & Lingwood.
Συνήθως η πλειονότητα του γυναικείου πληθυσμού δεν αντιμετωπίζει τις γόβες με την δέουσα αξία που τα αρμόζει. Άλλωστε αυτό αποδεικνύεται περίτρανα πως στις βραδινές εξόδους τους οι γυναίκες τα έχουν αντικαταστήσει με τις πλατφόρμες, γιατί προφανώς είναι πιο ξεκούραστα και πιο βολικά στο περπάτημα, αλλά σε καμία περίπτωση δεν έχουν την ίδια αισθητική με τα γοβάκια, και σαφώς, όποια κοπέλα δεν αναγνωρίζει αυτό το γεγονός, τότε μάλλον είναι προκατειλημμένη και δεν επιθυμεί να δει την αλήθεια.
Μην ξεχνάτε πως σχεδόν όλοι οι μεγάλοι οίκοι μόδας στις εκδηλώσεις που διοργανώνουν για τις καινούργιες τους κολεξιόν, ότι τα μοντέλα αφορούν ως επί το πλείστον γόβες.
