Όταν ο Sergio Herman αποφάσισε να κλείσει το Oud Sluis, στην ομώνυμη πόλη (Sluis) της Ολλανδίας, με τρία αστέρια Michelin και δέκατο έβδομο στα 50 καλύτερα εστιατόρια στον κόσμο, οι περισσότεροι θεώρησαν ότι είναι τρελός. Δεν ήξεραν ότι είχε στο μυαλό του την Jane…
Τρία χρόνια προετοιμασίας, πάνω από πενήντα σχεδιαστικές ομάδες από όλο τον κόσμο και ένας προϋπολογισμός που ξέφυγε δεκάδες φορές από το πλάνο. «Ο Sergio Herman είναι τολμηρός άνθρωπος», έγραψε η Guardian. Κανείς, όμως, δεν περίμενε ότι θα είναι τόσο τολμηρός ώστε να μετατρέψει το παρεκκλήσι του στρατιωτικού νοσoκομείου της Αμβέρσας σε εστιατόριο. «Όταν το ανακαλύψαμε ήταν σε άθλια κατάσταση. Εγκαταλειμμένο, με σβησμένες τοιχογραφίες, σχεδόν ετοιμόρροπο». Αυτό, όμως, ήταν το ιδανικό σκηνικό για την επιφοίτηση του νέου τύπου ροκ εστιατορίου που είχε στο μυαλό του. Το στούντιο Piet Boon από το Άμστερνταμ ανέλαβε τον σχεδιασμό διατηρώντας όλη την αύρα του χώρου, οι βραβευμένοι Ολλανδοί Job Smeets και NynkeΤynagel του Studio Job τα 500 νέα βιτρό με μοτίβα από ασφυξιογόνες μάσκες, δαγκωμένα μήλα και τούρτες γενεθλίων, o Nοτιοαφρικανός Kendell Geers το φωτεινό κρανίο από νέον και το λιβανέζικο PSlab την κατασκευή του υπερμεγέθους πολυελαίου που μοιάζει με τις σάλπιγγες της Αποκάλυψης.
Η πρώτη έκπληξη είναι η ανοιχτή κουζίνα στη θέση του ιερού πίσω από ένα κρυστάλλινο κύβο, ακολουθεί η κάβα στα υπόγεια του ναού και βέβαια, το Upper Room Bar στον γυναικωνίτη. Στην ομάδα της κουζίνας βρίσκεται μια ακόμα φορά ο Nick Bril, δεξί του χέρι από το Oud Sluis, με φουτουριστικά πιάτα επηρεασμένα από τον Ferran Adria. Ο διεθνής τύπος το υποδέχτηκε με ενθουσιασμό: «οι Βέλγοι», σημείωνε η Independent, «είναι ανοιχτοί άνθρωποι και η ιδέα ενός εστιατορίου σε παρεκκλήσι δεν είναι το πιο παράξενο που θα μπορούσαν να σκεφτούν σε μια πόλη όπου το φαγητό είναι θρησκεία». Υπήρχαν, όμως, και αυτοί που μίλησαν για ιεροσυλία. «Ιεροσυλία είναι να εγκαταλείπεις αριστουργήματα σε στενόμυαλους ανθρώπους», απάντησε ο Sergio στέλνοντας σε όλους τους πιστούς της υψηλής τέχνης του την πρόσκληση των εγκαινίων με την γυμνή Εύα (στην περίπτωσή του, Jane) να κρατάει το μήλο. «Δεν μου άρεσε ποτέ να πηγαίνω με το ποτάμι. Ήθελα να είμαι το ρεύμα που τα παρασέρνει όλα», εξήγησε. Λεπτομέρεια: το Jane άνοιξε 25 Μαρτίου. Σήμερα έχει λίστα αναμονής για τρεις μήνες…
 της Ολλανδίας){kind=link}