Sunset Boulevard (1950): Η Λεωφόρος της Δύσης

Σύνοψη ταινίας: Sunset Boulevard (1950)

• Σκηνοθέτης: Billy Wilder
• Ηθοποιοί: Erich von Stroheim, Gloria Swanson, Nancy Olson, William Holden
• Είδος: Film Noir, Δράμα
• Έτος κυκλοφορίας: 1950

Θετικά: Σπάνια ευκαιρία να δεις το μύθο που καλύπτει το Χόλυγουντ να αποκαθηλώνεται, διαχρονική ταινία.

Αρνητικά: Κανένα.

Η αξιολόγησή μας: 5 / 5 – Αριστούργημα.

Επιπρόσθετα, σε αυτό το σημείο αξίζει να σημειωθεί πως ο ελληνικός τίτλος της ταινίας είναι «Η Λεωφόρος της Δύσης».

There is no business like show business λένε οι άνθρωποι στο χώρο του θεάματος, και εμείς οι απλοί θνητοί που βρισκόμαστε από την έξω μεριά, τους πιστεύουμε. Και όπως και να το κάνουμε, το πιο διαδεδομένο θέαμα είναι ο κινηματογράφος. Μέκκα του είναι το Χόλυγουντ, για τον δυτικό κόσμο τουλάχιστον. Σε μια γενναία κίνηση αυτοέκθεσης και αυτοκριτικής, η σημερινή ταινία πετάει τα λαμπρά, χρυσά φορέματα που θαμπώνουν παράμερα και μας δείχνει το γυμνό, σακατεμένο κορμί του κινηματογραφόκοσμου.

Μια ματιά στο σάπιο όνειρο που έκανε χιλιάδες επίδοξους ηθοποιούς, σκηνοθέτες και σεναριογράφους να φτάσουν στο Λος Άντζελες για να δείξουν την μεγάλη τους αξία, να πετύχουν. Και τελικά οι περισσότεροι καταφέρνουν να κάνουν μια μεγάλη καριέρα σαν σερβιτόροι και πωλητές ηλεκτρικών ειδών…

Αυτή είναι η μία πλευρά. Όμως υπάρχει και άλλο μυστικό πίσω από την λάμψη, κυρίως για τους ηθοποιούς. Τι γίνεται την μέρα μετά το τελευταίο σου γύρισμα; Όταν πια δεν σε θέλουν στα στούντιο επειδή δεν πουλάει η μούρη σου αρκετά; Όταν έχουν βρει όχι έναν αλλά δέκα καλύτερους και νεότερους από εσένα; Όταν ο ατζέντης σου δε σε παίρνει τηλέφωνο για έναν καταπληκτικό ρόλο που σου εξασφάλισε; Όταν κανένα εξώφυλλο δεν φιλοξενεί το πορτραίτο σου και κανένας δεν έρχεται να σου πάρει συνέντευξη; Πώς διαχειρίζεται κανείς αυτή την κατάσταση; Συνεχίζει να περιμένει τον επόμενο ρόλο ή αρχίζει να ασχολείται με άλλες δουλειές;

Αυτή είναι μια ιστορία που μας δείχνει και τις δύο αυτές πλευρές. Ο Τζο είναι σεναριογράφος που δυσκολεύεται να πουλήσει τις ιδέες του. Τα χρέη τον έχουν πνίξει και ο ατζέντης του αδιαφορεί. Και την ώρα που η απελπισία τον έχει κυριεύσει, η μοίρα χτυπάει. Ένα σκασμένο λάστιχο τον βγάζει στο κατώφλι μιας ξεχασμένης ντίβας του βωβού κινηματογράφου. Ένα αστέρι λαμπερό, που όμως έχει χαθεί. Η Νόρμα ζει απομονωμένη στην πολυτελή μα εγκαταλελειμμένη έπαυλη της. Μόνη της συντροφιά ο μπάτλερ της. Όταν ο Τζο βρεθεί εκεί, θα χρησιμοποιήσει τις συγγραφικές του ικανότητες για τα δικά της οφέλη και με πανούργο τρόπο θα του φορέσει το λουράκι του σκύλου. Προσφέροντας του πανάκριβα δώρα και πολυτέλειες τον θαμπώνει. Ο Τζο ξεχνάει τα όνειρα του και βολεύεται στον εύκολο τρόπο ζωής. Μια νύχτα όμως, η γνωριμία του με την Μπέττυ θα τον βάλει μπροστά σε ένα τεράστιο δίλημμα.

Το φιλμ έχει έναν απίστευτο μαγνητισμό, μια διαχρονικότητα που οφείλεται τόσο στο δυνατό του σενάριο όσο και στην μαγική ματιά του σκηνοθέτη Billy Wilder. Η υπερβολή σε κάθε κίνηση της Νόρμα θυμίζει συνεχώς ότι επικοινωνεί με τους κώδικες του βωβού κινηματογράφου ακόμα και στην ζωή της. Βασικά, η ζωή της πλέον είναι άλλος ένα ρόλος. Η αφήγηση από την πλευρά του Τζο μας δείχνει τον τρόπο που σκέφτεται και αποτυπώνει πάνω στο χαρτί ένας σεναριογράφος. Μας βοηθά να καταλάβουμε πως η εσωτερική του πάλη εξελίσσεται στην διάρκεια της ταινίας.

Η παρελθοντολαγνεία, η αδυναμία να αποδεχτείς το γεγονός ότι ο χρόνος περνάει και σε φθείρει, είναι ίσως από τις πιο επικίνδυνες καταστάσεις που μπορεί να περιέλθει κάποιος. Μια αυτοκαταστροφική λούπα χωρίς περιθώρια εξόδου. Όλοι μας θα πρέπει να προετοιμαστούμε για την περίοδο που θα ακολουθήσει μετά την ακμή της ζωής μας.

Σε γενικές γραμμές θα έλεγα πως το Sunset Boulevard (1950) είναι ένα έργο χάρμα ιδέσθαι. Καινοτομία για την εποχή το γεγονός ότι ξέρουμε από την αρχή ότι ο αφηγητής και πρωταγωνιστής είναι νεκρός. Και για να συνεχίσω με το θεματικό σκέλος της υπόθεσης, έχει παρόμοια θεματολογία με ένα άλλο εξίσου σπουδαίο τίτλο, το “The Artist”, χωρίς να τίθεται θέμα σύγκρισης, φυσικά.

Να προσέχετε, φιλιά!