Μπορεί η Άνοιξη και το Καλοκαίρι της επόμενης χρονιάς να μοιάζουν ακόμη μακρινά, όμως η Μόδα ανέκαθεν γνώριζε πώς να βρίσκεται μπροστά από την εποχή της. Οι Εβδομάδες Μόδας που πραγματοποιήθηκαν σε Παρίσι, Μιλάνο και Λονδίνο, επεσήμαναν ήδη τις τάσεις που θα επικρατήσουν στο ανδρικό στυλ την ερχόμενη Άνοιξη, ωστόσο φέτος οι επιδείξεις ξεχώρισαν και για το ντεκόρ τους.
Στο παρισινό Halle Freyssinet, ο Riccardo Tisci τοποθέτησε ένα central piece που κέρδισε τις εντυπώσεις: Εγκατέστησε στο κέντρο της αίθουσας όπου πραγματοποιήθηκε η επίδειξη του οίκου Givenchy, το έργο «Exploded Plane» του Paul Veroude. Το κρεμαστό installation του κομματιασμένου αεροπλάνου έφερε στο νου πολλών ένα παλαιότερο έργο του Ολλανδού καλλιτέχνη, για χάρη του οποίου είχε «ξεγυμνώσει» το αγωνιστικό αυτοκίνητο του Michael Schumacher!
Στην επίδειξη του Dior Homme στο Tennis Club de Paris, όλα τα βλέμματα καρφώθηκαν αρχικά στο πάτωμα, όπου φαρδιές χρωματιστές οριζόντιες και κάθετες γραμμές «συναντήθηκαν» στην κεντρική διασταύρωση της πασαρέλας. Το ξύλινο πάτωμα στο χρώμα της άμμου αποτέλεσε ιδανικό φόντο για τις ευφάνταστες -χρωματικά και όχι μόνο- δημιουργίες του Kris Van Assche.
Το Bourse de Commerce του Παρισιού, πάλι, φιλοξένησε με ιδανικό τρόπο την μποέμ ύφους συλλογή του Paul Smith. Κάτω από τον επιβλητικό θόλο του κτιρίου, τα μοντέλα του Smith περπάτησαν σε έναν κήπο με πήλινες γλάστρες γεμάτες κάκτους και άλλα φυτά, πολλά από τα οποία αναπαριστώνται και στα prints των νέων του δημιουργιών.
Οι Εβδομάδες Μόδας που πραγματοποιήθηκαν σε Παρίσι, Μιλάνο και Λονδίνο, επεσήμαναν ήδη τις τάσεις που θα επικρατήσουν στο ανδρικό στυλ την ερχόμενη Άνοιξη, ωστόσο φέτος οι επιδείξεις ξεχώρισαν ιδιαίτερα και για το ντεκόρ τους.
Φώτα κι άλλα φώτα, ζήτησε ο Raf Simons για το -κατά τα άλλα αφαιρετικό- show που έστησε στο Espace Vendôme. Τη μίνιμαλ αισθητική επιβεβαίωσε η απουσία καθισμάτων, ενώ τα μοντέλα περπατούσαν ανάμεσα σε υπερμεγέθεις προβολείς, που δημιουργούσαν ατμοσφαιρικό τοπίο με τις κόκκινες και πράσινες αποχρώσεις τους.
Παιχνίδια με το φως και για τον Hedi Slimane στην επίδειξη για τον Saint Laurent. Το installation με τα φώτα σε σχήμα κύβων αναβόσβηνε με εναλλασσόμενη συχνότητα και σε διάφορα χρώματα, φωτίζοντας άψογα τη «σκακιέρα» που δημιουργούν τα πλακάκια στο πάτωμα του Carreau du Temple, στο Marais.
Σε ένα από τα πιο επιβλητικά σημεία του Παρισιού επέλεξε να παρουσιάσει τη νέα του συλλογή ο οίκος Kenzo. Η περίφημη γέφυρα Pont Alexandre III μετατράπηκε σε fashion venue, προσφέροντας απαράμιλλη θέα της Πόλης του Φωτός. Άλλωστε, από τη νέα συλλογή του οίκου δεν έλειπαν patchworks με τον Πύργο του Άιφελ.
Μεταφερόμαστε στο Μιλάνο, όπου «κούφιοι» γεωμετρικοί κύβοι αποτέλεσαν ιδανικό σκηνικό στο show που έστησε ο Stefano Pilati για την κολεξιόν Ermenegildo Zegna Couture. Η industrial αισθητική και οι αρχιτεκτονικές επιρροές του σχεδιαστή, φωτίστηκαν ιδανικά από τον Αμερικανό lighting designer, AJ Weissbard, ο οποίος δημιούργησε ένα ομιχλώδες τοπίο που ταίριαξε άψογα με τις γραμμικές σιλουέτες και τους μονόχρωμους συνδυασμούς της συλλογής.
Για την επίδειξη του οίκου Brioni, πάλι, ο Brendan Mullane έφερε στο Μιλάνο κάτι από το glamour του Λος Άντζελες. Η αμερικανική μεγαλούπολη ήταν, άλλωστε, στο επίκεντρο της έμπνευσής του, καθώς τα μοντέλα στέκονταν σε αφαιρετικές κατασκευές, οι οποίες αναπαριστούσαν τα open – plan σπίτια της Καλιφόρνια. Επίσης, ο Αμερικανός καλλιτέχνης Collier Schorr φρόντισε ώστε να προβάλλονται στους γύρω τοίχους ταινίες με σκηνές από τη ζωή και τα τοπία του L.A.
Η Miuccia Prada επέλεξε να φέρει τον εξωτερικό χώρο μέσα σε αυτόν των επιδείξεων, καθώς ζήτησε από το AMO, καινοτόμο γραφείο αρχιτεκτονικού σχεδιασμού και ερευνών με έδρα το Ρότερνταμ, να δημιουργήσει για χάρη της μια εσωτερική πισίνα. Τα καφέ σουέντ καθίσματα που την περιέβαλλαν αναδείκνυαν άψογα το κλασικό στυλ της συλλογής -το οποίο, για ακόμη μία φορά, ήταν προσεγμένο ως την τελευταία του χειροποίητη λεπτομέρεια-, καθώς μοντέλα και δημιουργίες αντικατοπτρίζονταν με τρόπο σχεδόν ποιητικό στα τιρκουάζ νερά.
Στο Λονδίνο, τέλος, το σοφιστικέ ύφος της συλλογής του John Ray για τη Dunhill βρήκε τον ιδανικό χώρο να «ξεδιπλωθεί» στο One Horse Guards. Το φυσικό φως που έμπαινε από τα μεγάλα, γαλλικού στυλ παράθυρα αναδείκνυε τόσο τις δημιουργίες του, όσο και τα εκρού έπιπλα και το ξύλινο πάτωμα στον χώρο όπου κινήθηκαν τα μοντέλα του.
