Οι συστάσεις, οι εισαγωγές και τα πολλά λόγια είναι φτώχεια όταν είναι να γράψεις για το The Americans. Προσωπικά δεν είχα καν αντιληφθεί την ύπαρξη του στην αρχή, μέχρι που μου πρότεινε να δω τη συγκεκριμένη τηλεοπτική σειρά μία καλή μου φίλη, βάζοντας με να ρίξω μία ματιά σε ένα teaser στο youtube. Και αυτό ήταν υπεραρκετό. Σειρά σε συνδρομητικό κανάλι με θέμα τον Ψυχρό Πόλεμο;
Προς στιγμήν σκέφτηκα ότι πολύ πιθανό είναι να δούμε κάτι σαν απομίμηση του λατρευτού μας Homeland, αλλά κάνοντας μια μικρή έρευνα για τη σειρά πριν την πρεμιέρα και έχοντας ως τώρα παρακολουθήσει τα 9 επεισόδια που έχουν προβληθεί, θα μπορούσα πολύ ριψοκίνδυνα να πω ότι πρόκειται ίσως για καλύτερη σειρά από αυτή του Showtime. Βέβαια, αυτή είναι μια πολύ μεγάλη και εντελώς διαφορετική συζήτηση μιας και οι ομοιότητες και οι διαφορές των δύο σειρών είναι κάμποσες και όχι πάντα ευδιάκριτες. Προς το παρόν όμως ας μιλήσουμε για το The Americans.
Δεν θα γίνω γραφικός να εκθειάσω τις ερμηνείες, το σενάριο, τις σκηνοθεσίες και τα διάφορα παρόμοια. Σε συνδρομητικό κανάλι είμαστε, το επίπεδο είναι λίγο-πολύ δεδομένα υψηλό. ΟΚ, ίσως στο The Americans λίγο ψηλότερο. Το μόνο που αξίζει μια ιδιαίτερη αναφορά είναι αυτό το υπέροχο soundtrack που έχει συνθέσει ο Nathan Barr, με αποκορύφωμα το opening της σειράς. Το οποίο δίνει με άψογο τρόπο το ψυχροπολεμικό κλίμα της δεκαετίας του 80.
Κατά τα άλλα, το στόρυ είναι το συνηθισμένο σε τέτοιες σειρές, ταινίες βασικά (από σειρές δεν έχουμε πολλές): δύο πράκτορες της KGB σταλμένοι από την ΕΣΣΔ στις ΗΠΑ με ψευδείς ταυτότητες οι οποίοι παριστάνουν το ευτυχισμένο ζευγάρι. Με τον καιρό αποκτούν και δύο χαριτωμένα παιδάκια και εγκαθίστανται για τα καλά στην κακή και φρικτή καπιταλιστική Δύση. Βέβαια, μετά από 20 χρόνια παραμονής τους σε αυτήν ως μυστικοί πράκτορες, αρχίζουν να συνειδητοποιούν ότι ίσως ο καπιταλισμός να μην είναι και τόσο κακό πράγμα, αλλά εκεί βρίσκεται ουσιαστικά και το ζουμί της σειράς.
Σε αυτή την αιώνια-βασικά από τον 20ο αιώνα και μετά-σύγκρουση Δύσης και Ανατολής και συγκεκριμένα στη σύγκρουση των αντιπροσωπευτικών τους οικονομικών μοντέλων, του κομμουνισμού και του καπιταλισμού. Το κυρίαρχο στοιχείο από την πλευρά των Ρώσων πρακτόρων, του Philip και της Elizabeth (κατά κόσμον Μίσα και Ναντιέζντα) είναι η πίστη στην Μητέρα Σοβιετική Ένωση και στις υπηρεσίες που καλούνται να προσφέρουν σε αυτήν μέσα από τις ριψοκίνδυνες αποστολές τους στην Αμερική. Προσπαθώντας ωστόσο να παραμείνουν πιστοί στις αρχές και τις αξίες της κομμουνιστικής ιδεολογίας και παιδείας τους. Και προσπαθώντας κυρίως να καταλάβουν τι ακριβώς υπάρχει μεταξύ τους. Υπάρχει απλά ο προσποιητός γάμος; Υπάρχει επαγγελματισμός στην εκτέλεση του καθήκοντος; Ή μήπως υπάρχει πράγματι κάποιο συναίσθημα; Από την άλλη, οι Αμερικάνοι με τον αέρα του νικητή από τον Β΄ Παγκόσμιο και παρά την βασανισμένη ιστορία του πολέμου του Βιετνάμ αντιμετωπίζουν την σοβιετική απειλή ως κάτι το όχι και τόσο επικίνδυνο. Αναγνωρίζουν περισσότερο θεωρητικά την πυρηνική απειλή, ωστόσο κατά βάθος έχουν την σιγουριά ότι οι Ρώσοι δεν πρόκειται να πραγματοποιήσουν καμία από τις απειλές τους. Την αμερικάνικη πλευρά στη σειρά αντιπροσωπεύει ο Stan, ένας πράκτορας του FBI, ο οποίος όλως τυχαίως μετακομίζει με την γυναίκα του και τον γιο του δίπλα ακριβώς από το σπίτι των κομμουνιστών της KGB.
Και από τον πιλότο ακόμη ξεκινά αυτό το ατέλειωτο παιχνίδι των σκιών μεταξύ των δύο γειτόνων. Φοβάται ο Γιάννης το θεριό και το θεριό τον Γιάννη, αλλά στο μεταξύ φροντίζουν αμφότεροι να δημιουργήσουν μια τυπικά φιλική σχέση η οποία λειτουργεί ως κάλυψη της υποψίας που έχουν ο ένας για τον άλλο. Το μοτίβο της σειράς μέχρι στιγμής είναι σε κάθε επεισόδιο να υπάρχει και μία αποστολή την οποία το ζευγάρι πρέπει να φέρει εις πέρας. Μέσα όμως από αυτές τις αποστολές και από τo αποτέλεσμα που έχουν, διαμορφώνεται το γενικότερο σκηνικό του Ψυχρού Πολέμου και φυσικά της σχέσης του Philip με την Elizabeth.
Παρακολουθώντας τη σειρά, μπορεί κανείς αμέσως να διαπιστώσει την ιστορική ακρίβεια και την εντυπωσιακή λεπτομέρεια με την οποία παρουσιάζεται εκείνη η εποχή. Από τη μια το γνωστό πρόσωπο του κομμουνισμού της ΕΣΣΔ (εξαθλίωση, αυταρχισμός, πισώπλατες μαχαιριές, έλλειψη εμπιστοσύνης μεταξύ…συντρόφων και άλλα ωραία) και από την άλλη η ανασφάλεια των Αμερικανών, οι οποίοι όσο δυνατοί και κυρίαρχοι και αν αισθάνονται, δεν μπορούν να λειτουργούν σαν να μην τρέχει τίποτα. Ειδικά όταν τα πράγματα ξεφεύγουν από το επίπεδο των πληροφοριών και έρχονται αντιμέτωποι με πραγματικές χειροπιαστές πολεμικές ενέργειες της KGB.
Και είναι γεγονός ότι ανεξάρτητα από τις απόψεις σου για τις δύο αντίπαλες πλευρές, είναι δύσκολο να επιλέξεις μία και να την υποστηρίξεις σε κάθε επεισόδιο, σε κάθε εξέλιξη που παρακολουθείς. Γενικότερα στον Ψυχρό Πόλεμο ισχύει αυτό. Τόσο οι Ρώσοι όσο και οι Αμερικάνοι έχουν τα συν και τα πλην στις κινήσεις τους. Αλλά εν κατακλείδι, αυτό που βγαίνει ως συμπέρασμα είναι ότι αυτή η περίφημη διαμάχη μεταξύ δύο μεγάλων δυνάμεων εκείνης της εποχής (αλλά και του παρόντος) παραμένει ακριβώς αυτό. Μια διαμάχη όπως πολλές άλλες στην ιστορία.
Το The Americans αυτό που κάνει είναι να μας μεταφέρει στα 80′s και στα ιστορικά γεγονότα εκείνης της περιόδου με τον καλύτερο τρόπο. Σίγουρα δεν είναι σειρά για όλους. Σε πολλούς ίσως φανεί βαρετή και χωρίς κάποιο νόημα. Σε όσους ψαγμένους όμως θα έχει πολλά να δώσει. Πρόκειται κατά την ταπεινή μου άποψη για την καλύτερη νέα σειρά της φετινής περιόδου και πραγματικά θα είναι ό,τι καλύτερο γενικά αν συνεχίσει σε αυτό το επίπεδο για αρκετές σαιζόν.
Για το τυπικό της υπόθεσης να πούμε και τα τεχνικά: στο ρόλο των Ρώσων η Keri Russell κι ο Matthew Rhys, στο ρόλο του πράκτορα του FBI o Noah Emmerich και στο ρόλο του αφεντικού των Ρώσων η φοβερή και τρομερή Margo Martindale. Παραγωγή από τους Adam Arkin (σκηνοθετεί κιόλας) και Mitch Engel, σεναριογράφοι οι Joseph Weisberg και Joel Fields.
Αυτά τα ολίγα. Τη μέθοδο την ξέρετε, είστε να δείτε και τις 6 σεζόν (2013-2018). Μιλάμε για σειρά εγγύηση από πολύ ικανούς συντελεστές σε πολύ ψηλό επίπεδο. Εξάλλου στην αγάπη και τον Ψυχρό Πόλεμο όλα επιτρέπονται…εμπρός σύντροφοι!
Παρακολουθήστε παρακάτω ένα από τα τελευταία trailer της τηλεοπτικής σειράς «The Americans».
. Οι συστάσεις, οι εισαγωγές και τα πολλά λόγια είναι φτώχεια όταν είναι να γράψεις για το The Americans){kind=link}