The Black Dahlia (2006)

  • Είδος Tαινίας: Film Noir, Αστυνομική, Μυστηρίου
  • Ηθοποιοί: Josh Hartnett, Scarlett Johansson, Aaron Eckhart, Hilary Swank, Mia Kirshner, Mike Starr, Fiona Shaw
  • Σκηνοθέτης: Brian De Palma
  • Ημερομηνία κυκλοφορίας: 9 Αυγούστου 2006
  • Διάρκεια ταινίας: 120 λεπτά
  • Σύνθεση και Παραγωγή Μουσικής: Mark Isham
  • Εκτέλεση Μουσικής: James Shearman
  • Η κυκλοφορία του δίσκου έγινε από την Silva Screen Records, το 2006 και είναι συνολικής διαρκείας 48 λεπτά

Σημείωση: Σε αυτό το άρθρο θα ασχοληθούμε μόνο με τη μουσική της ταινίας The Black Dahlia (2006).

Η ταινία “The Black Dahlia” (2006) στάθηκε η αφορμή για να επιστρέψει δυναμικά στα κινηματογραφικά πλατό ο σκηνοθέτης Brian De Palma. Ο πάλαι ποτέ μετρ της κινηματογραφικής έντασης φαίνεται ότι μειώνει τους ρυθμούς με τους οποίους δουλεύει καθώς μέσα σε μια χρονική περίοδο οκτώ ετών γύρισε μόνο τρεις ταινίες: το απολύτως αποτυχημένο sci-fi “Mission to Mars” (2000), το διόλου αξιομνημόνευτο “Femme Fatale” (2002) και πέρυσι τη “Μαύρη Ντάλια”.

Γνωστός για τις σκηνοθετικές του εμμονές και μέγας θαυμαστής του Alfred Hitchcock, ο Brian De Palma έχει αφήσει τη δική του σκηνοθετική σφραγίδα στον κινηματογράφο. Στη “Μαύρη Ντάλια” θα αγγίξει μια εποχή, μια ατμόσφαιρα και ένα είδος που δε το συναντάμε συχνά στον κινηματογράφο και γενικά θεωρείται αντι-εμπορικό. Ο λόγος για το κινηματογραφικό είδος του film-noir, ένα αρκετά δύσβατο είδος ως προς την πιστή και πειστική αναπαράσταση και φυσικά κινηματογράφιση.

Στην πορεία προς την ολοκλήρωση της ταινίας, ο σκηνοθέτης είχε, όπως τελικά αποδείχτηκε, ένα δυνατό σύμμαχο, το συνθέτη Mark Isham. Η επιλογή του De Palma φάνηκε αρχικά απροσδόκητη, γιατί δεν ανέθεσε τη μουσική της ταινίας του σε ένα συνθέτη πρώτου μεγέθους. Ωστόσο, αν σκεφτεί κανείς το jazz παρελθόν του συνθέτη και πως πρόκειται για ένα φημισμένο τρομπετίστα, τότε καταλήγει στο ότι η απόφαση του σκηνοθέτη αποδεικνύεται περισσότερο λογική από ότι αρχικά φαινόταν.

Μέσα στο πλήθος των μουσικών ειδών που συναντάμε στον κινηματογράφο, αυτό του film-noir είναι ένα από τα λιγότερο δημοφιλή. Το χαρακτηριστικό γνώρισμα ενός film-noir soundtrack είναι ότι από όλα τα όργανα της ορχήστρας, εκείνο που πρωταγωνιστεί, αποκτά αναβαθμισμένο ρόλο, είναι η τρομπέτα. Είτε μόνη της (σόλο), είτε με τη σύμπραξη και άλλων οργάνων, η τρομπέτα ορίζει το ηχόχρωμα των συνθέσεων, που στην περίπτωση της “Μαύρης Ντάλιας” ερμηνεύει ο ίδιος ο συνθέτης.

Ο De Palma έδωσε σαφείς οδηγίες στον Isham ζητώντας του θλιμμένο παίξιμο της τρομπέτας στη μουσική της ταινίας. Ο συνθέτης ανταποκρίθηκε φυσικά, αλλά έδωσε πολλά παραπάνω απ΄όσα του ζήτησε ο σκηνοθέτης, καθιστώντας τη μουσική της ταινίας τον πρωταρχικό φορέα της νουάρ αίσθησης που αποκομίζει ο θεατής.

Η πρώτη γεύση που παίρνουμε από τη μουσική της ταινίας, στο κομμάτι “The Black Dahlia/The Zoot Suit Riots” (#1) δεν είναι παρά το σόλο μιας τρομπέτας. Γρήγορα, όμως, η ατμόσφαιρα αλλάζει και η μουσική μας αποκαλύπτει το οξύ και δραστήριο προσωπό της. Δυστυχώς, στην ταινία μετά βίας που ακούστηκε το κομμάτι αυτό, καθώς το έντονο ηχητικό περιβάλλον λειτούργησε σε βάρος του.

Πρόσθετες στιγμές νουάρ μουσικών εντάσεων και μυστηρίου θα συναντήσουμε σε αρκετά κομμάτια του CD. Οι λεπτές ισορροπίες ανάμεσα σε διάφορα είδη κρουστών και πνευστών δίνουν ένα καταπληκτικό μουσικό φόντο, που όχι μόνο στέκεται πιστό στην ατμόσφαιρα της ταινίας, αλλά παράλληλα είναι και από μόνο του ενδιαφέρον όταν η μουσική αποκοπεί από τις εικόνες. Τέτοιας ατμόσφαιρας είναι κομμάτια όπως τα “Hollywoodland” (#8) και “Men Who Feed On Others” (#10).

Αυτό που αμέσως ξεχωρίζει στη μουσική του Isham είναι ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο δράσης που όποτε εμφανίζεται της δίνει μια ευπρόσδεκτη ενέργεια που τονώνει τις νωχελικές διαθέσεις. Μας συστήνεται στο κομμάτι “At Norton and Coliseum” (#2) και φλερτάρει επάξια αντίστοιχα κλασικού ύφους μουσικά τεχνάσματα των μετρ της έντασης Bernard Herrmann και Jerry Goldsmith. Το αποκορύφωμα της δράσης δε θα έρθει πριν το κομμάτι “Death at the Olympic” (#12).

Εδώ θα σταθούμε λιγάκι και αξίζει να το κάνουμε μιας και αποτελεί πραγματικά ένα κομμάτι κινηματογραφικής και μουσικής ιστορίας καθώς περιέχει μερικές από τις πιο σημαντικές μουσικές στιγμές από όλη την καριέρα του Mark Isham και ταυτόχρονα μερικά από τα πιο καθηλωτικά στιγμιότυπα στην καριέρα του Brian De Palma!

Εδώ δε θα μιλήσουμε πλέον για σκιαγράφιση ατμόσφαιρας μυστηρίου όπως συμβαίνει αλλού στη μουσική. Μιλάμε για τον ορισμό της καθαρόαιμης έντασης, με συνεχή ξεσπάσματα της ορχήστρας που αποδίδουν τα όσα ανατρεπτικά συμβαίνουν στην ταινία και αφορούν τη δολοφονία του Lee Blanchard (Aaron Eckhart).

O Brian De Palma αφήνει ανάγλυφη τη σκηνοθετική του υπογραφή σε αυτές τις σκηνές παίζοντας με τους φωτισμούς και τα πλάνα, ενώ βοηθούμενος από την καταιγιστική μουσική του Mark Isham, μας δίνει μία από τις κορυφαίες κινηματογραφικές σεκάνς του 2006! Παρά τις εντάσεις του, το soundtrack της “Μαύρης Ντάλιας” διακρίνεται και για το νουάρ ρομαντισμό-ερωτισμό του.

Η κοπέλα που πέφτει θύμα δολοφονίας και της δίδεται η ονομασία μαύρη Ντάλια, έχει το δικό της θέμα στο κομμάτι “The Dahlia” (#3). Ήρεμο σε ρυθμό, κάπως λυπημένο και μελαγχολικό αλλά όχι δραματικό. Η έντονη ερωτική έλξη ανάμεσα στους Bucky (Josh Hartnett) και Madeleine (Hilary Swank) αποδίδεται άριστα στο love theme τους που το ακούμε στο κομμάτι “Red Arrow In” (#9), όπου κάνει την επανεμφάνισή της η τρομπέτα.

Πίνακας περιεχομένων

Trivia

Την τελευταία φορά που ένα νουάρ soundtrack έφτασε στις υποψηφιότητες των όσκαρ ήταν το 1997 με τη μουσική του Jerry Goldsmith για την ταινία “L.A. Confidential”, που βασίστηκε σε βιβλίο του James Elroy όπως και η “Μαύρη Ντάλια”. Παρόλο που κυρίως τραγούδια κάλυπταν τις μουσικές ανάγκες της ταινίας, ο Jerry Goldsmith φρόντισε να γεμίσει τα κενά με ευρηματικές νουάρ συνθέσεις.

Ανάμεσα σε αυτές, ήταν και μία που τάραξε τα μουσικά ύδατα, ένα κομμάτι που συγκαταλέγεται στα καλύτερα και πιο καθηλωτικά της δεκαετίας του ’90! Το καταιγιστικό “Bloody Christmas” που με το όργιο των κρουστών του τράβηξε όλα τα βλέμματα πάνω του.

Tracklist

  1. The Black Dahlia/The Zoot Suit Riots (2:14)
  2. At Norton and Coliseum (4:07)
  3. The Dahlia (3:09)
  4. The Two of Us (3:37)
  5. Mr Fire versus Mr Ice (3:16)
  6. Madeline (3:05)
  7. Dwight and Kay (3:12)
  8. Hollywoodland (2:53)
  9. Red Arrow Inn (1:36)
  10. Men Who Feed On Others (4:24)
  11. Super Cops (2:01)
  12. Death at the Olympic (3:32)
  13. No Other Way (2:07)
  14. Betty Short (2:17)
  15. Northing Stays Buried Forever (6:26)

Δείτε παρακάτω το trailer της ταινίας The Black Dahlia (2006).

Διάβασε επίσης: Ντοκιμαντέρ: Μουσική επένδυση και τεχνικά μέσα

Προηγούμενο άρθρο
Επόμενο άρθρο
Στέλιος Θεοδωρίδης
Στέλιος Θεοδωρίδης
Ο ήρωας μου είναι ο γάτος μου ο Τσάρλι και ακροάζομαι μόνο Psychedelic Trance
RELATED ARTICLES

Αφήστε ένα σχόλιο

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Πρόσφατα άρθρα

Tηλέφωνα έκτακτης ανάγκης

Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος: 11188
Ελληνική Αστυνομία: 100
Χαμόγελο του Παιδιού: 210 3306140
Πυροσβεστική Υπηρεσία: 199
ΕΚΑΒ 166