Σχεδόν οι μισοί από τους 990 θανάτους που προκαλούνται ετησίως από την επιληψία στην Αγγλία είναι αποφεύξιμοι, σύμφωνα με κοινοβουλευτική αναφορά.
Γύρω στα 400 άτομα πεθαίνουν κάθε χρόνο από την ασθένεια της επιληψίας είτε γιατί δεν είχε διαγνωστεί η πάθηση είτε γιατί δεν είχαν πρόσβαση στην σωστή θεραπεία.
Περίπου 70.000 ασθενείς δεν χορηγούνται τα απαραίτητα φάρμακα, ενώ περισσότεροι από αυτούς λαμβάνουν φαρμακευτική αγωγή αδικαιολόγητα.
Η αναφορά περιγράφει τα μεγέθη ως «εθνικά σκάνδαλα» και σημειώνει ότι η κυβέρνηση πρέπει να θέσει σαφείς στόχους για την καταπολέμηση ή την πρόληψη της επιληψίας.
Το υπουργείο Υγείας της Αγγλίας απαντώντας στην αναφορά τόνισε ότι θα λάβει την επιληψία πολύ σοβαρά και πρόσθεσε ότι θα μελετήσει την αναφορά προσεκτικά.
Βέβαια, σε αυτό το σημείο είναι απαραίτητο να επισημανθεί το γεγονός πως σε πρακτικό επίπεδο το πρόβλημα προέρχεται από την αδιαφορία των πολιτών που δεν προβαίνουν σε προληπτικές εξετάσεις, όχι μόνο για την Επιληψία, αλλά γενικά για όλες τις παθήσεις. Είναι μία κακή νοοτροπία που τη συναντάς σχεδόν σε όλες τις χώρες της υφηλίου, προφανώς γιατί οι άνθρωποι έχουν την εσφαλμένη εντύπωση πως η υγεία είναι κάτι δεδομένο και δεν πρόκειται να αρρωστήσουν ποτέ, λες και νομίζουν πως είναι υπεράνθρωποι.
Κάτι παρόμοιο ισχύει και για τον καρκίνο που όντως είναι μία πολύ σοβαρή υπόθεση. Εδώ η μόνη μέθοδος για να αφυπνίσεις το λαό είναι να δημιουργήσεις κοινωνικές εκστρατείες, ώστε να ευαισθητοποιηθούν και να κάνουν γενικό check up κάθε έξι μήνες τουλάχιστον.
Ο λόγος που υπογραμμίζω αυτό το στοιχείο είναι γιατί όταν ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού πάσχει από διάφορες ασθένειες έχει ως συνέπεια να μην είναι παραγωγικό και να μην μπορεί να αποδώσει στη δουλειά του τα μέγιστα. Έτσι, με τις διάφορες αναρρωτικές άδειες χάνονται πολύτιμα έσοδα, όχι μόνο για τις επιχειρήσεις, αλλά και για το κράτος, που συρρικνώνεται το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ), ενώ θα μπορούσε να αποφευχθεί κάλλιστα μία τέτοια κακή συνισταμένη, εάν ο κρατικός μηχανισμός προνοούσε να επιβάλλει -τρόπον τινά- την υποχρεωτική προληπτική εξέταση, με τέτοια τακτική ώστε να μην φαντάζει ως υποχρεωτικό ή αγγαρεία.
