ΑρχικήΤι είναιΤι είναι Εθελοντισμός. Ανιδιοτελή συνεισφορά και αλληλεγγύη

Τι είναι Εθελοντισμός. Ανιδιοτελή συνεισφορά και αλληλεγγύη

Ο εθελοντισμός είναι μία ανιδιοτελή μορφή δραστηριότητας που στην προκειμένη περίπτωση ένα άτομο παρέχει αφιλοκερδώς τις υπηρεσίες του προς την κοινωνία, ένα άλλο άνθρωπο, σε ένα μη κυβερνητικό οργανισμό, σε μια δημόσια υπηρεσία και ούτω καθεξής, χωρίς να τον υποχρεώσει κανένας, δηλαδή είναι ένας αλληλέγγυος άνθρωπος που ενδιαφέρεται εμπράκτως για το κοινό καλό.

Για να μην υπάρξουν παρανοήσεις από τους αναγνώστες που διαβάζουν αυτό το άρθρο, ο εθελοντισμός δεν έγκειται μόνο στην παροχή υπηρεσιών, αλλά μπορεί να διεξαχθεί και με την συνεισφορά δωρεάν αγαθών προς ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες, όπως σε οικογένειες που ζουν σε ακραία φτώχεια, σε μετανάστες, σε πρόσφυγες κ.λπ., δίχως να ζητήσει χρηματικό αντίτιμο, και πολλές φορές η όλη διαδικασία γίνεται στα κρυφά γιατί το εκάστοτε άτομο δεν τον ενδιαφέρει να δημοσιοποιηθεί η πράξη του, για να λάβει τα εύσημα ή να του δώσουν συγχαρητήρια οι υπόλοιποι συνάνθρωποι του.

Επίσημος και ανεπίσημος εθελοντισμός

Ο επίσημος εθελοντισμός είναι όταν ένας άνθρωπος προβαίνει σε στήριξη διάφορων οργανισμών ή ιδρυμάτων όπως το «Χαμόγελο του Παιδιού» επώνυμα και κάποιες άλλες φορές ανώνυμα. Εφόσον γίνεται στα φώτα της δημοσιότητας, τότε σημαίνει πως η όλη διαδικασία αποκτά ένα βαθμό αναγνωρισιμότητας και σε ορισμένες περιστάσεις το ίδρυμα που λαμβάνει τη βοήθεια αναφέρει το όνομα του ατόμου ή της επιχείρησης στην επίσημη ιστοσελίδα του για να γνωστοποιηθεί προς το ευρύ κοινό η αλληλεγγύη και η συνεισφορά του.

Από την άλλη πλευρά ο ανεπίσημος εθελοντισμός έχει να κάνει με ό,τι σχετίζεται καθαρά σε προσωπικό επίπεδο, φερειπείν όταν ο Γιάννης προσφέρει δωρεάν στήριξη στον Κώστα, όπως του παρέχει τρόφιμα, του πληρώνει τα ενοίκια της κατοικίας του, εξοφλεί τους λογαριασμούς της ΔΕΗ ή του ΟΤΕ, και άλλες πολλές αγαθοεργίες, διότι ο παραλήπτης της βοήθειας συνήθως βρίσκεται σε δυσχερή θέση και εμφανίζει αδυναμία να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις του.

Πρέπει να κοινοποιούμε τον εθελοντισμό μας;

Το συγκεκριμένο ζήτημα είναι μία μεγάλη ιστορία που σηκώνει πολλή συζήτηση και σαφώς εδώ οι απόψεις διίστανται, αφού ορισμένοι εκτιμούν πως όταν πράττεις το καλό στην κοινωνία πρέπει να μαθαίνετε, ούτως ώστε να το μιμηθούν οι υπόλοιποι συνάνθρωποι και έτσι να διαιωνιστεί η κατάσταση προς όφελος όλων μας, ενώ αντίθετα κάποιοι άλλοι ισχυρίζονται πως όταν διατυμπανίζεις την συνεισφορά σου, κρύβει δόλιο σκοπό, όπως για να αποκτήσεις τα πέντε λεπτά δημοσιότητας που σου αξίζουν και να γίνεις το πρώτο θέμα της ημέρας, λαμβάνοντας θερμά συγχαρητήρια.

Προσωπικά πιστεύω ακράδαντα πως όποιος κι αν είναι ο σκοπός, όταν δεν διεξάγεται με ύπουλα κίνητρα, τότε χρήζει άξιο αναφοράς από όπου κι αν προέρχεται η υποστήριξη. Θα σας παραθέσω ένα απλό παράδειγμα που νομίζω θα κατανοήσετε πλήρως την αξία του όλου εγχειρήματος.

Όταν πριν λίγα χρόνια συνέβη η φονική πλημμύρα στη Μάνδρα Αττικής είχε ως αρνητικό αποτέλεσμα να σκοτωθούν 24 άνθρωποι και να χαθούν ολόκληρες περιουσίες μέσα σε λίγες ώρες, πράγμα που σημαίνει πως ορισμένοι οικογενειάρχες έμειναν άστεγοι, αφού πλέον η οικία τους δεν ήταν κατοικήσιμη, λόγω της εκτεταμένης ζημίας που υπέστη, και απαιτούνταν άμεσα να γίνουν εργασίες στα κτίρια, ούτως ώστε να επανέλθουν ξανά σε φυσιολογική κατάσταση και να μπουν οι κακόμοιροι παθόντες ξανά στο σπίτι τους και να ζήσουν πάλι από την αρχή μία κανονική ζωή.

Γίνεται εύκολα αντιληπτό πως σε τέτοιες περιπτώσεις που είναι τεράστια η ζημιά δεν επαρκεί μόνο η βοήθεια του κράτους, πόσο μάλλον, τώρα που βρισκόμαστε ως χώρα σε μία άνευ προηγουμένου οικονομική κρίση που δεν υπάρχουν οι απαιτούμενοι οικονομικοί και υλικοί πόροι. Επομένως είναι επιτακτική ανάγκη να σπεύσουν φανερά όλοι οι πολίτες και να ενεργήσουν με όσες δυνάμεις έχουν για να καταπολεμηθεί το χάος, διότι αν φανεί πως κανένας δεν βοηθάει, ίσως να μη βρεθούν μιμητές, γιατί θα φαντάζει σε μερικούς ως χαμένος κόπος.

Ιατρικός εθελοντισμός

Το πιο λαμπρό παράδειγμα ιατρικής βοήθειας προέρχεται από την εθελοντική και ανεξάρτητη οργάνωση «Γιατροί Χωρίς Σύνορα» που δραστηριοποιείται ταυτόχρονα σε πολλές και κυρίως φτωχές του πλανήτη, όπου εκεί οι πολίτες βρίσκονται στο έλεος της μοίρας τους, μη έχοντας ιατροφαρμακευτική παρακολούθηση, με συνέπεια ορισμένοι να καταλήγουν σε απελπιστική κατάσταση, φτάνοντας μερικές φορές ακόμη και στο θάνατο.

Μάλιστα οι εθελοντές γιατροί και νοσοκόμοι εγκαταλείπουν την κοσμική ζωή, παρατούν τη στρωμένη δουλειά τους, πηγαίνοντας σε ένα ξένο τόπο για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα, ούτως ώστε να αφιερωθούν αποκλειστικά στο σκοπό της φιλανθρωπίας, όμως εκείνο που δεν γνωρίζει ο περισσότερος κόσμος είναι ό,τι κινδυνεύουν και οι ίδιοι να κολλήσουν κάποια σοβαρή ασθένεια, βρισκόμενοι μέσα σε αρρώστους.

Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα επιτελούν σπουδαίο έργο και στην Ελλάδα βρισκόμενοι δίπλα στους μετανάστες στα νησιά του Αιγαίου που στοιβάζονται σαν παραπεταμένα σκουπίδια σε υποτιθέμενες κοινωνικές δομές, περιμένοντας να λάβουν το πράσινο φως για να μεταβούν σε κάποια άλλη ευρωπαϊκή χώρα της επιθυμίας τους,.

Επιπλέον, βρίσκονται ανελλιπώς στη Συρία από την αρχή του πολέμου, κινδυνεύοντας να ανά πάσα στιγμή σκοτωθούν. Με λίγα λόγια αυτή η μορφή εθελοντισμού θεωρείται αδιαμφισβήτητα από τις πιο επικίνδυνες. Για να καταλάβετε επακριβώς τον βαθμό δυσκολίας: Ακόμη κι αν πρότεινες σε επαγγελματίες γιατρούς ή νοσοκόμους να πάνε στην εμπόλεμη ζώνη με εξαιρετικά υψηλό μισθό, όπως 20.000 ευρώ το μήνα, υπολογίζεται πως θα το έπρατταν ελάχιστοι εξαιτίας της επικινδυνότητας.

Οπότε αξίζει ενα μεγάλο μπράβο σε όσους συμμετέχουν σε αυτές τις ομάδες, και μάλιστα πρέπει να γίνει παράδειγμα προς μίμηση ετούτη η νοοτροπία σε όλους εκείνους τους βολεμένους που δεν σηκώνονται καν από τον καναπέ για να πιούν ένα ποτήρι νερό, πόσο μάλλον να αφιερωθούν στη φιλοσοφία του εθελοντισμού.

Εθελοντική διδασκαλία και εκπαίδευση

Η ιδέα πίσω από την προσφορά της δωρεάν εκπαίδευσης είναι εξίσου σημαντική με την παροχή ιατρικής βοήθειας, άσχετα αν εδώ δεν διακυβεύονται ζωές. Δυστυχώς το δικαίωμα της μόρφωσης δεν είναι αυτονόητο δικαίωμα σε ορισμένα κράτη του πλανήτη, και προφανώς όταν κάποιος είναι αμόρφωτος, ιδιαίτερα αν είναι νέος, έχει ως συνέπεια να μην του δίνονται οι ευκαιρίες να προχωρήσει ένα βήμα μπροστά στη ζωή του, παραμένοντας σε ένα βαθύ πνευματικό σκοτάδι.

Πλέον με τη βοήθεια του διαδικτύου το όλο ζήτημα έχει απλοποιηθεί σε μεγάλο βαθμό, αφού δεν απαιτείται από τον δάσκαλο να βρίσκεται στο φυσικό χώρο του μαθητή για να τον διδάξει και να τον μάθει πέντε γράμματα, τουναντίον, η όλη διαδικασία δύναται να διεξαχθεί ακόμη κι αν οι δύο πλευρές απέχουν χιλιάδες χιλιόμετρα μεταξύ τους, δίχως να έρθουν ποτέ σε επαφή τα δύο μέρη.

Παραδείγματος χάριν, ένας Αμερικάνος καθηγητής που κατοικεί στη Νέα Υόρκη μπορεί να διδάσκει μία ολόκληρη μαθητική τάξη μέσω της τηλεμάθησης ή τηλεκπαίδευσης (αγγλικά: e-learning) σε ένα απομακρυσμένο χωριό της Αιθιοπίας. Βέβαια εδώ η δυσκολία εντοπίζεται στο γεγονός με την διαφορά της ώρας μεταξύ των δύο πλευρών, αφού στη μία Ήπειρο μπορεί να είναι μέρα και στην άλλη νύχτα, και να αναγκάζεται ο φουκαράς δάσκαλος να σηκώνεται τα μεσάνυχτα για να εξασκεί αυτήν την μορφή διδασκαλίας.

Ωστόσο για να λέμε την πλήρη αλήθεια, ο δάσκαλος όχι μόνο δεν νιώθει κούραση, αντιθέτως, αισθάνεται απέραντη ευχαρίστηση. Έτσι εδώ εννοείται πως αναδεικνύεται έμπρακτα το μεγαλείο της ψυχής ορισμένων ατόμων που βάζουν στην άκρη την προσωπική τους ιδιοτέλεια, προάγοντας το κοινό συμφέρον.

Δωρεάν παροχή τροφίμων

Από το 2010 που έχει ξεκινήσει η οικονομική κρίση στην Ελλάδα και ιδιαίτερα κατά τα τελευταία πέντε χρόνια που πλέον έχει εξαθλιωθεί ο τοπικός πληθυσμός από τους επαίσχυντους φόρους που αναγκάζεται να επιβάλει η εκάστοτε κυβέρνηση στο λαό της, προφανώς γιατί πιέζουν οι δανειστές, θέλοντας να πάρουν πίσω τα χρήματα που μας δάνεισαν, με αρνητικό πρόσημο οι πολίτες ουσιαστικά να έχουν πτωχεύσει και να μην έχουν την ικανότητα να αγοράσουν ούτε το καθημερινό τους ψωμί που αξίζει περίπου 1,5 ευρώ.

Επομένως, όπως καταλαβαίνετε αγαπητοί μου φίλοι, μία μερίδα νοικοκυριών στην κοινωνία μας εξαρτάται εξ ολοκλήρου από τις δωρεές τροφίμων διαφόρων ιδιωτών, του δημοσίου (δηλαδή κοινωνικό παντοπωλείο) και από μη κυβερνητικές οργανώσεις, δίνοντας τους σακούλες με τρόφιμα που περιέχουν που περιέχουν από λαχανικά, όσπρια, αλλαντικά, τυριά και ούτω καθεξής.

Επιπρόσθετα δεν πρέπει να αγνοούμε πως ένα μικρό ποσοστό συμπολιτών μας τρέφεται αποκλειστικά από τα συσσίτια που διεξάγουν διάφορες Μητροπόλεις, εκκλησίες και εταιρείες με γνώμονα να μην αναγκάζονται τούτα τα άτομα να ψάχνουν στους σκουπιδοτενεκέδες να εντοπίσουν ακατάλληλο φαγητό που ενδέχεται να τους προκαλέσει πρόβλημα υγείας, επειδή λόγου χάρη είναι χαλασμένο.

Εθελοντές πυροσβέστες

Η χώρα μας έχει αισθανθεί καλά στο πετσί της τι σημαίνει καταστροφική πυρκαγιά, με πρώτη και χειρότερη εκείνη στην Αττική το 2018 που χάθηκαν 102 ψυχές και τραυματίστηκαν άλλα 148 άτομα, και δεύτερη εκείνη που συνέβη που συνέβη στο νομό Ηλείας το 2007 με τραγικό απολογισμό να σκοτωθούν 42 άτομα και να καταστραφούν χιλιάδες στρέμματα δασικής έκτασης, προκαλώντας ανυπολόγιστη οικολογική καταστροφή αφού μεταξύ άλλων σκοτώθηκαν και πολλά ζώα, πέραν των δέντρων που κάηκαν.

Με το παραπάνω παράδειγμα σίγουρα βλέπουμε πόσο μεγάλη σημασία έχει ο κρατικός μηχανισμός να βρίσκεται πάντα σε ετοιμότητα, όμως επειδή η πυροσβεστική υπηρεσία γνωρίζει η έλλειψη έμψυχου δυναμικού, και επί της ουσίας είναι υποστελεχωμένη, απαιτείται από τους πολίτες να συμβάλουν σε τούτη την προσπάθεια, αναλαμβάνοντας καθήκοντα παρατηρητή για να επιβλέπουν πως όλα βαίνουν καλώς, και σε περίπτωση που πιάσει φωτιά να ειδοποιήσουν αμέσως το πυροσβεστικό σώμα για να επιληφθεί της κατάστασης.

Φυσικά οι εθελοντές δασοπυροσβέστες επιτελούν εξαίσιο έργο και κατά την κατάσβεση της φωτιάς, θέτοντας τον εαυτό τους σε άμεσο κίνδυνο, και πάνω από όλα στηρίζοντας τους εκπαιδευόμενους πυροσβέστες να σταματήσουν σύντομα την πύρινη Λαίλαπα προτού επεκταθεί περαιτέρω και κάψει ολόκληρο το δάσος, ακόμη και οικισμούς με ανθρώπους που τρέχουν να γλιτώσουν.

Ωστόσο, για να μιλάμε με τη γλώσσα της αλήθειας, οι εθελοντές δασοπυροσβέστες στην Ελλάδα δεν είναι αρκετοί, προφανώς γιατί δεν είμαστε συνειδητοποιημένοι και ευαισθητοποιημένοι, και κατ’ επέκταση δεν κατανοούμε πως η πρόληψη είναι καλύτερη από τη θεραπεία.

Άλλωστε μία από τις βασικότερες αιτίες που είθισται να αποτρέπει τον κόσμο να δουλέψει ως εθελοντής δασοπυροσβέστης, οφείλεται στο ότι αυτή η ενασχόληση διεξάγεται κατά τους καλοκαιρινούς μήνες που ο τοπικός πληθυσμός αναχωρεί μαζικά για τις διακοπές του, κάτι που συνεπάγεται πως η προτεραιότητα για πολλούς από εμάς είναι η προσωπική μας διασκέδαση, δείχνοντας πλήρη αδιαφορία αν θα καεί ολόκληρος ο ντουνιάς, αρκεί να μην επηρεάσει την ιδιοκτησία μας και μετά βρίζουμε Θεούς και δαίμονες για τη συμφορά που μας βρήκε.

Eθελοντισμός για την προστασία των δικαιωμάτων

Στον τόπο μας, ιδιαίτερα κατά τις τρεις τελευταίες δεκαετίες, υπάρχει εκ των πραγμάτων έντονη δραστηριοποίηση διαφόρων μη κερδοσκοπικων οργανισμών που υπερασπίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα των αδύναμων συμπολιτών μας, όπως κακοποιημένα παιδιά και γυναίκες. Ενδεικτικά, οι πιο γνωστές από αυτές είναι το «Χαμόγελο του Παιδιού», η «Κιβωτός του Κόσμου» και πολλές άλλες που ξεπερνούν σε αριθμό τις 100 συλλογικές προσπάθειες, άλλες με μεγαλύτερο έργο, και άλλες με μικρότερο.

Για να λέμε του στραβού το δίκιο, όλες αυτές οι ομάδες δεν θα είχαν αποτελεσματικότητα εάν δεν βρίσκονταν από πίσω χιλιάδες εθελοντές για να τρέξουν και να εκπληρώσουν διάφορες αποστολές που τους ανατέθηκαν από τους υψηλά ιστάμενους των μη κερδοσκοπικών οργανώσεων που φροντίζουν να δουλεύει ρολόι η δραστηριότητά τους.

Μην ξεχνάτε πως η πλειονότητα των ανήμπορων ατόμων που έχουν υποστεί και συνεχίζουν να βιώνουν την κακοποίηση δεν τολμούν να στραφούν στην αστυνομία πιστεύοντας πως είναι λάθος να βγει το δράμα που ζουν προς τα έξω, διότι θα πρόκειται για ρεζιλίκι, ενώ αντίθετα, επειδή οι συγκεκριμένες μη κερδοσκοπικές οργανώσεις δεν αντιπροσωπεύουν κάποια δημόσια αρχή και έχουν πιο ανθρώπινο χαρακτήρα, είναι ευκολότερο για το θύμα να απευθυνθεί σε αυτούς ούτως ώστε να απαλλαγεί από την κόλαση που είναι κλεισμένο.

Ωστόσο το μελανό σημείο της υπόθεσης είναι πως ορισμένες μη κυβερνητικές οργανώσεις, όχι μόνο δεν παράγουν έργο, αλλά λειτουργούν ως βιτρίνα για διάφορες πονηρές ενέργειες, όπως για να κερδίσουν χρήματα εκμεταλλευόμενοι κενά και αδυναμίες που υπάρχουν στο κρατικό σύστημα, φερειπείν με τους μετανάστες στα νησιά που παίρνουν φακελάκι για να διεκπεραιώσουν γρηγορότερα τις υποθέσεις τους κ.λπ. που ντροπιάζουν το αίσθημα της κοινής γνώμης για να ωφεληθούν κυρίως οικονομικά.

Μην ξεχνάτε πως οι άνθρωποι που εργάζονται εθελοντικά σε μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς δεν πρέπει να πληρώνονται, αλλά από διάφορες αναφορές που βλέπουν δειλά-δειλά το φως της δημοσιότητας προκύπτει πως τα υψηλά στελέχη αμείβονται με μισθό χιλιάδων ευρώ κάθε μήνα, με λεφτά που προέρχονται από δωρεές ανυποψίαστων ανθρώπων και επιχειρήσεων.

Ακτιβισμός

Σε γενικές γραμμές ο ακτιβισμός με τον εθελοντισμό έχουν πολλά κοινά στοιχεία και ομοιότητες που κάποιες φορές είναι δύσκολο να τις ξεχωρίσεις εάν δεν γνωρίζεις τις έννοιες στις οποίες κινούνται η καθεμία ξεχωριστά. Το βασικό στοιχείο του ακτιβισμού είναι η πολιτική και οικολογική δράση, τα ανθρώπινα δικαιώματα, και πρακτικά υποστήριξη αυτών των αιτημάτων γίνονται μέσω διαδηλώσεων, διαμαρτυριών, και σπάνιες φορές μέσω δολιοφθοράς π.χ στις γεωτρήσεις πετρελαϊκών εταιρειών διότι μολύνουν τη θάλασσα και κατ’ επέκταση το περιβάλλον ή την ατμόσφαιρα.

Ο ακτιβισμός είναι ιδιαίτερα έντονος στις αναπτυγμένες χώρες του δυτικού πολιτισμού που υπάρχει ελευθερία λόγου, και τυπικά δίνεται η ευκαιρία στους ακτιβιστές να εκφράσουν ανεμπόδιστα και ανενόχλητα τα παράπονα τους, εν αντιθέσει με κάποια κράτη που έχουν αυταρχικό καθεστώς, με συνέπεια να φαντάζει σχεδόν αδιανόητο να μπει κάποιος στη διαδικασία να υπερασπιστεί φερειπείν τα δικαιώματα μία γυναίκας στη Σαουδική Αραβία.

Από τους πιο γνωστούς ακτιβιστές παγκοσμίως είναι η σημερινή νεαρή κοπέλα Γκρέτα τούνμπεργκ από τη Σουηδία που Μάλιστα έδωσε διάλεξη στα Ηνωμένα έθνη και συναντήθηκε με πολλούς πρωθυπουργούς διαφόρων χωρών, όπως του Καναδά. Ενώ κατά το παρελθόν σπουδαίες φυσιογνωμίες σε τούτο το χώρο ήταν ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, ο Μαχάτμα Γκάντι, ο Τζον Λένον κ.λπ., που μνημονεύονται έως σήμερα για την ακτιβιστική τους δράση και αποτελούν σημείο ορόσημο για πολλούς νέους με ευσυνειδησία που ζητούν Όλοι οι άνθρωποι να έχουν ίσα δικαιώματα και ευκαιρίες.

Φιλοζωικές οργανώσεις

Προσωπικά επειδή έχει τύχει να συναναστραφώ με φιλοζωικές οργανώσεις, μπορώ να πω με βεβαιότητα πως τούτοι οι άνθρωποι είναι δοσμένοι ψυχή και σώμα στο όραμα τους, αφιερώνοντας πολύτιμο χρόνο, βάζοντας λεφτά από την τσέπη τους και πάνω από όλα καταβάλλουν τεράστιο κόπο για να φροντίσουν τα αδέσποτα και τραυματισμένα ζώα που βρίσκονται στο έλεος του Θεού.

Νομίζω πως δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις από τη μεριά μου για να περιγράψω το έργο που πράττουν οι φιλοζωικές οργανώσεις. Άλλωστε σε κάθε μεγάλη πόλη της Ελλάδας υπάρχει τουλάχιστον μία τέτοια ομάδα που δρα είτε επίσημα, είτε ανεπίσημα και δίνει αγώνα για να βρει καθημερινά τροφή για τα σκυλιά και τις γάτες, να τα παρέχουν φάρμακα σε περίπτωση που είναι άρρωστα ή χτυπημένα, και το κυριότερο να τους παρέχουν στέγη για να μην είναι εκτεθειμένα στα ακραία καιρικά φαινόμενα.

Ο εθελοντισμός δεν είναι ιδεολογία, αλλά νοοτροπία

Σήμερα, ο πραγματικός ορισμός του εθελοντισμού είναι για ένα περίεργο λόγο διαστρεβλωμενός, και για να γίνω πιο σαφής, ο εθελοντισμός δεν πρέπει να γίνεται με παρακάλια, ικεσίες και παρακλήσεις προς τον ασυνείδητο κόσμο για να φιλοτιμηθεί κάποια μέρα να πράξει τα αυτονόητα.

Ο εθελοντισμός περιβάλλεται από ιδανικά και είναι κάτι παραπάνω από μία ιδεολογία, και οφείλουμε να τον καταστήσουμε ως αναπόσπαστο μέρος της νοοτροπίας και της συμπεριφοράς μας. Όσοι δεν ασπάζονται αυτήν την ιδιοτροπία απλά θα βοηθάνε μέσα στην κοινωνία κατά περίσταση, και πάνω από όλα ευκαιριακά, οπότε τους κάνει κέφι, και μετά ως γνωστόν διατυμπανίζουν το κατόρθωμα τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να δείξουν το φιλανθρωπικό του πρόσωπο, και τις σπουδαίες προσωπικότητες είναι.

Στέλιος Θεοδωρίδης
Στέλιος Θεοδωρίδης
Ο ήρωας μου είναι ο γάτος μου ο Τσάρλι και ακροάζομαι μόνο Psychedelic Trance
RELATED ARTICLES

Πρόσφατα άρθρα

Tηλέφωνα έκτακτης ανάγκης

Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος: 11188
Ελληνική Αστυνομία: 100
Χαμόγελο του Παιδιού: 210 3306140
Πυροσβεστική Υπηρεσία: 199
ΕΚΑΒ 166