Μοναξιά. Την μισούν σχεδόν όλοι οι άνθρωποι ή απλά την φοβούνται. Για άλλους είναι τρόπος ζωής. Για άλλους ώρες δημιουργικότητας και για άλλους απλή βαρεμάρα. Η αλήθεια είναι ότι όποιος αγαπά την μοναξιά του δεν μπορεί να συνυπάρξει εύκολα με τους άλλους. Είναι κάτι σαν συμβόλαιο με τον εαυτό του. Κάτι σαν συμβόλαιο με την συνείδηση που δεν σταματά να μιλά. Σε λογικά πλαίσια η μοναξιά είναι απόλαυση, αλλά μπορεί πανεύκολα να σε τρελάνει όταν πλέον δεν την επιλέγεις.
Μερικοί άνθρωποι έχουν τόσα πολλά να πουν, αλλά έχουν πρόβλημα έκφρασης. Ίσως είναι η έλλειψη αυτοπεποίθησης, ίσως η αταξία των σκέψεων τους, ίσως η εξωτερική τους εμφάνιση. Όλα παίζουν το ρόλο τους. Είμαι σίγουρος πως σου αρέσει να περνάς αμέτρητες ώρες μόνος σου σπαταλώντας το χρόνο σου ανούσια. Ναι. Ο μισός μας χρόνος σπαταλάται ανούσια με πολλή μάσα, υπερβολική σκέψη για το τι συμβαίνει γύρω, για το πόσο κακός ειναι ο κόσμος και ικανοποιώντας ανώμαλες ορέξεις μας.
Είναι δύσκολο καμιά φορά να περάσει δημιουργικά την ώρα του με τόσες ανέσεις γύρω του ένας άνθρωπος. Η μουσική είναι μια συχνή και ευχάριστη διέξοδος. Ο άνθρωπος εκφράζεται και δημιουργεί, που είναι κάτι καλό αφού είναι το αντίθετο της καταστροφής. Μερικοί προσεύχονται, άλλοι χρησιμοποιούν διάφορες μεθόδους διαλογισμού, άλλοι χρησιμοποιόυν μαγεία μπας και μάθουν το μέλλον τους μπας και τους λυθούν τα προβλήματα και άλλοι απλα επιλέγουν να είναι απαθής και συνεχίζουν τις ανούσιες δραστηριότητες τους.
Ο άνθρωπος απομονώθηκε και πια περνά απίστευτες ώρες μπροστά στον υπολογιστή. Ξαφνικά εχει όλο τον κόσμο σε μια μικρή οθόνη η οποία του δημιουργεί ψευδαισθήσεις και τον απομονώνει χωρίς να το καταλαβαίνει. Επειδή αυτό συμβαίνει σε μεγάλο βαθμό, έχουμε ως αποτέλεσμα περισσότερη μοναξιά απο ποτέ σημερα αφου ο άνθρωπος σταμάτησε να μιλά και άρχισε να πατά κουμπιά. Δεν υπάρχει λόγος έκφρασης σε άνθρωπο αφου ο υπολογιστής μπορει να σου λύσει τα πάντα. Και ενώ εσυ το πιστεύεις αυτό διερωτάσαι γιατί νιώθεις άσχημα. Το πιο τραγικό ειναι πως κανένας δεν το παραδέχεται γιατι ο εγωισμός μας δέν το επιτρέπει.
Τα προβλήματα πλέον του σύγχρονου ανθρώπου ειναι οι βλάβες και τα προβλήματα του υπολογιστή τα οποία του δημιουργούν έυκολα απίστευτο θυμό αφου του στερούν την ελευθερία να ταξιδεύει με τα δάχτυλα. Το μόνο θετικό της ολης υπόθεσης ειναι το οτι μπορείς να εκφραστείς ανώνυμα και να μην φοβάσαι αν θα σε συλλάβουν η σχολιάσουν αρνητικά οι υπόλοιποι αφού έχεις την επιλογή με ενα κουμπί να διακόψεις την «κοινωνικοποίηση» σου με τον κόσμο.
Και αφού εχουμε τόσές σελίδες οπως και αυτήν που εισαι τώρα για να εκφραστούμε δέν μένουν και πολλά να πούμε, ενας καφές και ενα τσιγάρο για να συνεχίσουν να ψυχαγωγούνται τα δάχτυλα και ειμαστε εντάξει.
Η προπαγάνδα και η διαφήμιση έγινε πιο τραγική απο ποτέ. Δέν γινεται για να εξυπηρετεί τον άνθρωπο αλλα για να κλεβει τον αφελή καταναλωτή. Δέν γινεται για το καλό της ανθρωπότητας αλλα για τα συμφέροντα καποιον επειχειριματιών. Και η εξουσία που τόσο μας αγαπά, απο όλους ενα μερίδιο και ευχαριστούμε πολύ γειά σας. Ως αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης καταντήσαμε καταναλωτικά όντα που βρίσκουν ικανοποίηση στην συνεχή αγορά προιόντων, που ειναι ουσιαστικά άχρηστα για την πνευματική και νοητική εξέλιξη του ανθρώπου και εχουν ως αποτέλεσμα τις αντιζηλείες, την αχορτασία και τη μοναξιά.
Στο τέλος ο καθένας μένει μόνος του σκεπτόμενος τι πάει λάθος με τη ζωή του.
60.000.000 άνθρωποι δολοφονήθηκαν απο τους Γερμανούς πριν απο 70 περίπου χρόνια. Όλοι ηταν σαν εσένα. Όλοι με όνειρα και προσδοκίες, και εσυ απλα βάφεις τα νύχια και ανησυχείς για το μαλλί και το κινητό σου που χάλασε. Αυτό πάει λάθος. Επίσης το γεγονός οτι όλοι αυτοί οι 60.000.000 ήταν πρώην πίθηκοι και τώρα εγιναν λίπασμα για να μπορείς εσύ να μην νιώθεις τύψεις και να έχεις “ανοιχτή σκέψη” ειναι ενας ακομα απο τους λόγους που νιώθεις τόσο όμορφα. Αν είχες διανοητικά προβλήματα ισως να ένιωθες καλύτερα αλλα προς το παρών απλα βγές έξω να βρείς καμια γυναίκα να “καθαρίσει το μυαλό”.
Άλλοι αντιλαμβάνονται αυτό που συμβαίνει και επιλέγουν να απομονόνονται απο απόγνωση για αυτα που ακούνε και που βλέπουν γύρω τους. Ο κόσμος ειναι γεμάτος λυπημένα ανθρωπάκια λογω αυτης της εσωτερικής εγωκεντρικής μανίας που τον τρώει. Άλλοι πιστεύουν πως ειναι καλοί αφου δεν βλάπτουν κανένα, άλλοι προσεύχονται για το καλό του κόσμου και άλλοι διαλογίζονται σε μια προσπάθεια αποκλειστικής εσωτερικής εξέλιξης.
Εισαι φθαρτός και γεμάτος απο αδυναμίες και πάθη. Ισως το γνωρίζεις και νιώθεις άσχημα. Ισως απλα να αδιαφορείς και να γελάς ειρωνικά. Ισως να θέλεις να αλλάξεις αλλα να μην ξέρεις πώς. Ισως να πιστεύεις σε ενα καλύτερο κόσμο στηριζόμενος σε ιδεολογίες. Ισως να μην πιστεύεις πουθενά και απλά να ζείς τη ζωή σου “οπως κάνουν όλοι.” Καλά κανεις οτι και αν κάνεις μαγκιά σου.
Το σίγουρο ομως ένα ειναι και το ξέρεις. Θα πεθάνεις μια μέρα, που σίγουρα αργει οπως νομίζεις, οποταν απλα ζείς τη ζωή σου, και χωρίς πιστη εισαι ακομα ενα φύλλο στον άνεμο. Και αν πιστεύεις κάπου και νομίζεις οτι εισαι καλυμμένος και όλοι οι άλλοι λάθος δέν θα σε σώσουν βέβαια οι φανατικές σου πεποιθήσεις. Δέν θα σωθείς επειδή εισαι Καθολικός η Ορθόδοξος η Εβραίος. Μπορείς ομως να εισαι άνθρωπος οταν πρώτα αγαπάς, αρνηθείς το εγώ σου και έχεις ελπίδα στον Χριστό. Τοτε ίσως νιώσεις πραγματικά ελέυθερος. Οχι εδω ομως. Εδώ εισαι ακομα δέσμιος με το θάνατο.
