Οι αρσενικοί συντάκτες του Texnologia.Net εξηγούν τι τους εκνευρίζει περισσότερο στις γυναίκες μέσα από τις δικές τους ιστορίες, όμως, πάντα με μια δόση χιούμορ, και όχι με κακία. Και αν θέλετε να βοηθήσετε στη μάχη που δίνουμε στείλτε τη δική σας ιστορία. Οι καλύτερες ιστορίες θα δημοσιευτούν προσεχώς και οι συγγραφείς τους θα κερδίσουν επιλεγμένα βιβλία.
Σκωτσέζικο ντους – A true story
Έχουμε και λέμε: Φλερτ σε μπαράκι, γνωριμία και one night stand από αυτά που αφήνουν υποσχέσεις για συνέχεια. Αναμονή τις κρίσιμες επόμενες μέρες για να μη φανείς λυσσάρης και να δεις αν θα αντέξεις να μην πάρεις τηλέφωνο πριν χτυπήσει το δικό σου. Σε παίρνει αυτή. Ζεστό!
Επόμενο ραντεβού στο μέρος που πρωτοσυναντηθήκατε, σκάνε γνωστοί από τα δυο στρατόπεδα και ξαφνικά ξεκινά το blaze υφάκι. Γνωρίζει την παρέα σου, σε αγνοεί με στιλάκι “Δεν τρέχει κάστανο-μια παρέα είμαστε”. Το one night stand δεν γίνεται… two. Kρύο!
Κάνεις τη μλκ και ξαναπαίρνεις τηλέφωνο μετά μια-δυο μέρες αν και το ξερες πως κάτι δεν πήγε καλά την τελευταία φορά. But you were hooked…my friend. Αντί να εισπράξεις ένα γενικό “τα λέμε, είμαι πνιγμένη…” να σου πάλι νάζια και γλύκες. Zεστό!
Έχεις κολλήσει, γουστάρεις όσο δεν παίρνει, αλλά δεν μπορείς να την ψυχολογήσεις με τίποτα. Άλλοτε γλυκιά και τρυφερή, συχνά απόμακρη, μπλαζέ και ακόμα περιμένεις αυτή τη ρημάδα τη δεύτερη καλή νύχτα που όλο δεν έρχεται ποτέ με κάθε είδους πρόφασης. Kρύο!
Όσπου ένα βράδυ έχεις βγει με τα ρεμάλια είσαι σε ένα πάρτι και την ώρα που εξηγείς “the state that you are in…” κάποιος σου δείχνει με το δάκτυλο σε μια σκοτεινή γωνιά. Η λεγάμενη στο τρελό “πάσπαλιε” με τη σωσία της K. D. Lang! Παγωμένο…
Πες καλέ το Ναι
Φοιτητής, στο μεταπτυχιακό και με σχέση. Σε ένα πάρτι, αρχίζει να με φλερτάρει μια φοιτήτρια ιστορίας από την Ολλανδία που ενθουσιάστηκε με τις αρχαιοελληνικές ρίζες μου (και προφανώς ήθελε να τις γνωρίσει καλύτερα), εγώ όμως κύριος, κρατούσα τις αποστάσεις μου. Τα βλέπει αυτά “η σχέση” που είχε πάει να φέρει κάτι ποτά από την κουζίνα και τσαντίζεται. Εγώ να λέω “Μα, τί φταίω που μου λέει μλκς για τους Έλληνες και τι ωραίοι που ήταν ως αρχαίοι;” και εκείνη να λέει “Εσύ φταις που της έδωσες το δικαίωμα (!!!) να στα λέει”.
Τσαντίζομαι κι εγώ και πάω στην κουζίνα που έπαιζε σφηνακομαχία, αφήνοντας τη θέση μου στον καναπέ. Εκεί πάει και θρονιάζεται “η σχέση” καθώς δίπλα καθόταν η φοιτήτρια ιστορίας. Μετά από 4-5 σφηνάκια, επιστρέφω και τις βλέπω να μιλάνε! Κατόπιν “η σχέση” σηκώνεται και έρχεται σ’ εμένα. “Δίκιο είχες” μου λέει “αυτή την πέφτει σε όλους”. “Δηλαδή;” ρωτάω εγώ. “Να… ” μου απαντάει “με ρώτησε αν θα ήθελα να σε μοιραστώ μαζί της σήμερα το βράδι”. “Σοβαρά; ΚΑΙ ΕΣΥ ΤΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΣ;” ξαναρωτάω γεμάτος αγωνία και απόγνωση μπροστά στην απίστευτη ευκαιρία για εκπλήρωση ανδρικής φαντασίωσης.
“Απάντησα όχι. Για να στη σπάσω!”
Τα ιπτάμενα Vinsanto
Υπήρχε μία τρίτη στη σχέση με την Λίζα, ονόματι Ρέα. Η πρώτη ήταν η μόνιμη, η δέσμευση, το αίσθημα. Η δεύτερη αποτελούσε τον παρορμητισμό, τον κεραυνοβόλο έρωτα, το ρίσκο. Μέσα στον ενθουσιασμό αλλά και την οικειότητα που αναπτύχθηκε, της εμπιστεύθηκα τα κλειδιά της οικείας μου με την προϋπόθεση εάν και εφόσον αποφασίσει να το επισκεφθεί να με ενημερώσει προηγουμένως τηλεφωνικά. Δεν γνώριζε τίποτα για την παράλληλη σχέση. Θέλησε να μου κάνει έκπληξη. Ένα φθινοπωρινό βράδυ, η πόρτα άνοιξε…
Το κακό είχε γίνει… Στο σπίτι βρισκόμουν με την Λίζα. Ήθελα να με καταπιεί η γη! Χρόνος δεν υπήρξε ούτε για εξηγήσεις. Ένα μπουκάλι κρασί Vinsanto εκ Σαντορίνης “σφύριξε” δίπλα από το κεφάλι μου. Η πόρτα κόντεψε να σπάσει, τα “γαλλικά” ακόμη τα ακούω στον ύπνο μου. Έμεινα μόνος και γελούσα από νευρικότητα. Ίσως η πιο ενοχλητική, αμήχανη και άκυρη στιγμή μου…
H απόλυτη ενόχληση
“Ούτε ένα sms , ούτε ένα τηλέφωνο , στιγμή δεν με σκέφτεσαι , δεν σημαίνω τίποτε για σένα , σε θέλω συνέχεια, νιώθω τόσο μόνη” (όταν σέβεσαι το χρόνο της και τα άλλα της προβλήματα και δεν την κάνεις να ασφυκτιά)
“Δεν μπορώ την πίεση, φτάνει πια η αηδία με τα μηνύματα, δεν έχω μόνο το σεξ στο κεφάλι μου, θα περιμένεις τη σειρά σου” (όταν δεν σέβεσαι το χρόνο της και τα άλλα της προβλήματα και δεν την κάνεις να νιώθει μόνη”)
Όλα τα πρόσωπα και τα γεγονότα είναι φανταστικά και είμαι απόλυτα σίγουρος ότι δεν σας δημιουργήθηκε κανένας συνειρμός με πραγματικά πρόσωπα και γεγονότα.
Όλα τα άλλα είναι προφάσεις εν αμαρτίαις.
Δύο ουλές στο εγώ μου
Scar number one:
Από την απέναντι πλευρά της μπάρας με κοιτούσε λάγνα και επίμονα μέσα στα μάτια τη μέρα που είχα βγάλει κριθαράκι (φούρνου) στο καλό μου μάτι – το δεξί- και αδυνατούσα να ανταποκριθώ στο ερωτικό της, υποθέτω, κάλεσμα. Όσο καταλάβαινε πως το μάτι δεν κλείνει, τόσο έπαιζε το δικό της. Έγινα χυλός- μη πω και γκιουβέτσι. Μετά η άγνωστη έφυγε εκνευρισμένη και δεν έκλεισα μάτι όλη νύχτα (από τη λύσσα μου έβγαλα και στο αριστερό).
Scar number two:
Μια τούρτα γενεθλίων. Που ετοίμασε με τα χεράκια της. Με ΚΕΡΙΑ ΕΠΑΝΩ !
Χαμένες στη μετάφραση – Βασισμένο σε αληθινά γεγονότα
Λοιπόν, δικά μου:
Τρία ζευγάρια μαύρες χαμηλές με κόκκινο σηματάκι NIKE, άλλα τρία με λευκό -προσφορά βλέπεις που δεν έπρεπε να πάει χαμένη, τρία ζευγάρια μαύρες Etirel, πάλι με σηματάκι, πάλι κοντές και πάλι προσφορά από γνωστό κατάστημα. Έξι –να σημειωθεί παρακαλώ- έξι μαύρες ψηλές Puma, οι αγαπημένες μου γιατί τις φοράω παντού ακόμα και σαν κοντές αν τις γυρίσω και τρία ζευγάρια χαμηλές μαύρες πιο χοντρές χωρίς διακριτικά.
Με τι έχω μείνει;
1 ζευγάρι κοντές NIKE, η μία με κόκκινο και η άλλη με λευκό σηματάκι και μια μονή χωρίς διακριτικό. Είμαι έτοιμος να δώσω τη μάχη της μαύρης κάλτσας!
Δίνω τόπο στην οργή και πάμε στα δικά της:
Περί τα 300 -κυριολεκτικά- βιβλία ξένων γλωσσών, 18 μετρημένα λεξικά τύπου «τούβλο», καμιά 50 βιβλία γνωστικής και γενικής ψυχολογίας, 20 λογοτεχνικά του τύπου «δεν τα έχω διαβάσει ποτέ», καμιά 15αριά λευκώματα με φωτογραφίες από το Άγιο Όρος, τα έργα του Μανέ, του Νταλί, του Ρέμπραντ, του Ντρογκμπά… άκυρο του Ντεγκά και πάει λέγοντας.
Περί τα 200 ντοσιέ σημειώσεων με έλασμα, με κλιπς, χοντρά, λεπτά, άλλα χύμα, άλλα μέσα σε άλλα, καμιά 100άρα στιλό ολόγυρα στο σπίτι, καρφίτσες, συνδετήρες, υπογραμμιστήρια, δύο Pentium 133 MHz -καταλαβαίνεις γιατί τόσα ντοσιέ – post it χαρτάκια στο γραφείο, στην κουζίνα, στους τοίχους, στην τουαλέτα.
Υπεραστικό τηλεφώνημα:
- Αγάπη μου θα μου βρεις δύο ντοσιέ με έλασμα, λεπτό, σκληρό και διαφανές εξώφυλλο, το ένα γκρι και το άλλο άσπρο να μου τα στείλεις που τα χρειάζομαι
- Που είναι; -Στη ντουλάπα δίπλα στο γραφείο (σημ. η ντουλάπα αυτή χρησιμεύει σαν εφεδρική βιβλιοθήκη) στο πάνω πάνω ράφι.
- Που ακριβώς;
- Πάνω από ένα συρτάρι με κάτι κάλτσες…
Πάμε τώρα στο 2ο μέρος.
Γιατί το παίζετε cool ενώ δεν είστε; Γιατί φλερτάρετε όταν ξέρετε ότι μετά θα σας πιάσουν οι «τύψεις»; Γιατί μας υποβάλλετε σε «αιδοίων μονολόγους»; Το Texnologia.Net παίρνει τη σκυτάλη και απευθύνει το δικό του «δριμύ κατηγορώ» στις γυναίκες.
Είπαμε σας δίνουμε βήμα και επιφυλλασόμεθα! Γράψατε, απαντήσατε, εκφράσατε τον «πόνο» σας, προσπαθήσατε να εξηγήσετε! Τώρα η σειρά μας. Και μέσα από τις δικές μας ιστορίες ιδού τι μας κάνει «έξω φρενών» με την πάρτη σας!
6 μαγικές λέξεις
Τη σήμερον ημέρα, ο χρόνος δεν περισσεύει σε κανένα.
Έχοντας 2 επιχειρήσεις να τρέξω σε καθημερινή βάση (7 μέρες κ νύχτες-365/χρόνο) δεν επενδύω χρόνο σε σταθερές σχέσεις. Ούτε κι ασχολούμαι πάρα πολύ…
Συνήθως ενδίδω σε πειρασμούς, ποικίλους…
Δεδομένο, λοιπόν, να μην νταραβερίζομαι με γυναίκες που θέλουν κάτι “σίγουρο” και “σταθερό”..
Ως επί το πλείστο, γυναίκες με τέτοια “νοοτροπία” το παίζουν cool.. Και καλά «εγώ θέλω απλά να περνώ καλά…» ή «δεν γουστάρω να δίνω λογαριασμό σε κανένα» , «θέλω το χώρο μου και το χρόνο μου»……και το καλύτερο από όλα… «είμαι ανεξάρτητη…»
Ο χώρος, ο χρόνος και οι φίλες εξαφανίζονται ως δια μαγείας με το πέρας των 3 πρώτων εβδομάδων…
Η περίφημη ανεξαρτησία πάει περίπατο…
και το να περνάνε καλά, προϋποθέτει ΚΑΙ την παρουσία σου, οπωσδήποτε, αγαπητέ συμπάσχων…..
Όταν τολμήσεις να αναρωτηθείς που και πως χάθηκαν όλα αυτά τα στοιχεία τα οποία σε γοήτευαν και σε οδήγησαν να δοκιμάσεις μια ακόμη φορά, ακούς τις 6 μαγικές λέξεις……..
- τι
- θα
- γίνει
- τελικά
- με
- εμάς;
ΓΙΑΤΙ;
Ζήλια και γκρίνια
Έχει γκρινιάξει που ζήλεψα. Έχει γκρινιάξει που δεν ζήλεψα. Έχει ζηλέψει που δεν γκρίνιαξα. Έχει ζηλέψει που γκρίνιαξα. Γενικά με τη ζήλεια και τη γκρίνια δεν τα πήγαινε καλά.
Καταραμένοι «μονόλογοι»
Η Ν. ενθουσιάζεται εύκολα. Πολύ εύκολα και πολύ γρήγορα. Δεν κρατάει πολύ, αλλά όσο κρατάει, κρατάει γερά. Και άμα τύχει και βρεθείς στο κυκεώνα αυτόν του ενθουσιασμού δεν γλιτώνεις ούτε με σφαίρες.
Δεν ήμασταν ακαλλιέργητο ζευγάρι αλλά σχέση με το θέατρο δεν είχαμε ποτέ. Δεν μας ταίριαζε ποτέ, δεν το κυνηγήσαμε κιόλας. Έως ότου της Ν. της μπήκε η ιδέα μέσω μερικών της φιλενάδων να αρχίσουμε να πηγαίνουμε. Μετά από σκληρές διαπραγματεύσεις για να μπορέσω να παρακολουθήσω ανενόχλητος κάποιον αγώνα Champions League, ενέδωσα…
Το έργο το διάλεξε εκείνη, τα εισιτήρια τα έβγαλε μόνη της, εγώ απλά εμφανίστηκα.
Η χειρότερη εμπειρία της ζωής μου, δεν είναι αρκετό για να περιγράψει εκείνο το βράδυ. Όποιος άτυχος έχει παρακολουθήσει το «Αιδοίων Μονόλογοι» θα καταλάβει. Όσοι δεν το ξέρουν αρκεί να σας αναφέρω ότι περιλαμβάνει σχεδόν δύο ώρες μισανδρίας με κοινό σημείο το γυναικείο γενετικό όργανο. Βιασμοί, περίοδοι, εμμηνόπαυση, δυο ώρες μέσ’ την καλή χαρά…
Αμαρτίες γονιδίων παιδεύουσι άντρες
Στη ζωή πιστεύω στο δόγμα που λέει «ο άνθρωπος δεν αλλάζει». Για αυτό κι όχι μόνο αποφεύγω κάθε… ανάγκη βελτίωσης/διόρθωσης/νέας σελίδας, αλλά αποφεύγω να προσπαθώ να κάνω τους άλλους «καλύτερους», με πολλά, πολλά εισαγωγικά. Έχω ένα (;) χούι πώς να το κάνουμε; Τρώω τα νύχια μου. Το κάνω από μικρό παιδί και δεν πρόκειται να σταματήσω τώρα. Εσύ αγαπητή μου τι ζόρι τραβάς; Δεν θέλω ούτε άγρια βλέμματα, ούτε «μη, επ κτλ» κάθε φορά που το χέρι πλησιάζει το στόμα και πολύ περισσότερο χτυπήματα «μαλώματος» κάθε φορά που υποκύπτω στην γονιδιακή μου «αμαρτία». Δεν σου αρέσουν τα φαγωμένα δάχτυλα μου; Το κουβαδάκι σου και σ’ άλλη παραλία. Ακούς εκεί…
Μπακουροσύνης το ανάγνωσμα
Νύχτα του Αγίου Βαλεντίνου λοιπόν και εγώ με έναν καλό φίλο ως μπακούρια αποφασίζουμε να βγούμε το βράδυ να γιορτάσουμε μαζί την “μπακουροσύνη” μας. Κατεβαίνοντας στα μαγαζιά της παραλίας της Θεσ/νίκης, παρατηρούμε οτι όλα είναι στολισμένα με τις γλυκανάλατες ροζ καρδούλες. Μπαίνουμε σε ενα μαγαζί που ήταν λιγότερο στολισμένο να πιούμε το ποτό της παρηγοριάς.
Μετά από λίγο σκάνε μύτη και 2 επίσης singles φίλες μας, οπότε και χωριζόμαστε σε 2 κλίκες, σαν να επρόκειτο για 2 ζευγαράκια. Μετά από μερικά ποτά, άρχισαν να χαλαρώνουν τα πνεύματα και χορεύαμε αγκαλιά με τις φίλες…
Σύντομα συνειδητοποιώ ότι ακριβώς δίπλα είναι 2 ελεύθερες κοπελιές από τις οποίες η μια δε σταμάτησε να με κοιτά. Δε δίνω σημασία αρχικά, συνεχίζω να χορεύω με τη φίλη. Τα βλέμματα της είχαν γίνει τόσο αδιάκριτα πλέον που η φίλη μου άρχισε να εκνευρίζεται….Κάτι μαντράχαλοι που της την είχαν πέσει έφαγαν “πόρτα” κατευθείαν (τζάμπα τα σφηνάκια ρε παιδιά), αλλά η δεσποινίς συνέχιζε να κοιτάει. Σε μια στιγμή παίζει το τραγούδι της Παπαρίζου “Αν είχες έρθει πιο νωρίς” και το τραγουδούσε και με κοιτούσε, σαν να το αφιέρωνε.
Κανονίζω με τον φίλο να πάρει τις δικές μας έξω, να μείνω λίγο πίσω, να “παίξω μπάλα”. Στο λίγο χρόνο που είχα τη φωνάζω, της δίνω το κινητό μου και φεύγω.
Μου κάνει αναπάντητη αμέσως μετά, στέλνει μήνυμα τα ξημερώματα…οπότε λέω “Αυτή δε σου ξεφεύγει”. Μου προτείνει να βγούμε την επόμενη μέρα, δέχομαι φυσικά και μια ώρα πριν το ραντεβού μου το ακυρώνει….Από τότε όσο την είδατε εσείς άλλο τόσο την είδα και εγώ…
«Αφού έχεις το θάρρος και την πέφτεις σε έναν που φαίνεται δεσμευμένος την ημέρα του Αγ. Βαλεντίνου, γιατί μετά σε πιάνουν τα ψυχολογικά σου;»
Ο εξοπλισμός του εργένη
Καθαρά σώβρακα
Ώρες είναι να ζητάς και ανάλυση. Καθαρά σημαίνει μπουζάτα.Oύτε ίχνος σκιάς πάνω τους. Κυρίως χωρίς τρύπες. Και προς Θεού, άσπρα, μαύρα, γκρι σε all time classic γραμμές. Άντε και κανένα διακριτικό σχέδιο σε τύπου σορτς. Ως εκεί. Πιό πέρα καραδοκεί το βάραθρο του γελοίου (και οι ψυχικές θλάσεις που λέγαμε).
Καθαρά ποτήρια
Απλό ακούγεται αλλά δεν είναι. Μια εξάδα ανά είδος είναι οριακή, δυό essential, τρεις υπερβολή. Καλό πλύσιμο, σκούπισμα, ανυπαρξία οσμών είναι τα εκ των ουκ άνευ. Αν βαριέσαι να πλένεις και να σκουπίζεις, πίνε με το στόμα από τη βρύση. Αηδιαστικός μεν, κύριος-όταν έρθει η μεγάλη ώρα-δε.
Δυό οδοντόβουρτσες (αυτό είναι ένα πράγμα)
Η μια δικιά σου και η άλλη δικιά της. Αν πρόκειται περί μιας νύχτας, κράτα την δεύτερη σε περίπτωση που της άρεσε (όχι η οδοντόβουρτσα μίζερε τύπε) και ξαναέρθει. Αν δεν έρθει δεν θα φταίει η οδοντόβουρτσα. Θυμήσου να την αλλάξεις με καινούρια περιμένοντας την επόμενη. Αν έρθει.
Αφρόλουτρο, αποσμητικό, after shave, eau de toilette
Όλα ίδια. Δεν θες να μυρίζει λεβάντα η μασχάλη, milk & honey το απαυτό σου, σανδαλόξυλο το στέρνο σου και λεμόνι Μυρτώ το μούτρο σου. Θες ; Ή όλα λεμόνι (φρίκε) ή όλα λεβάντα (λέμε τώρα). Πάρε μια πλήρη σειρά και ο Θεός βοηθός. Δεν θα σε θυμάται για τις επιδόσεις σου, ας σε θυμάται τουλάχιστον για το άρωμά σου. Μη τα στολίσεις στο σαλόνι έστω κι αν πλήρωσες τα μαλλιά της κεφαλής σου (με την ευκαιρία : στο σαμπουάν αυτοσχεδίασε και δείξε στις τρίχες σου, αυτές που ζουν ακόμη μαζί σου τέλος πάντων, ποιός είναι το αφεντικό).
Condoms
Ένα καθωσπρέπει σπίτι δεν φιλοξενεί προφυλακτικά, πόσο μάλλον καπότες. Κράτα τα σε σκοτεινό μέρος με σταθερή θερμοκρασία χειμώνα-καλοκαίρι και μακριά από αδιάκριτα μάτια. Μια καλή ιδέα, αν δεν μπαίνει γυναίκα συχνά στο σπίτι, είναι το ψυγείο. Αν μπαίνει συχνά, το τραπεζάκι στο χωλ (μη χαλιέσαι με περιττά υπονοούμενα). Αν μπαίνει άντρας, να φέρει αυτός τα δικά του. Άει σικτίρ πιά με το άγχος αυτό.
DVD – CD player και LCD TV
(όσοι πόντοι σας λείπουν, τόσες ίντσες παραπάνω η TV)
Κάπου πρέπει να μπαίνουν όλα τα τζάμπα από περιοδικά κι εφημερίδες. Καλού κακού σε ένα συρτάρι, δεν βοηθά την λίμπιντο να βλέπετε παρέα τον “Ηλία του 16ου” και να ακούτε τα best του Ηλία Κλωναρίδη. DVD SOS – πρόχειρο πάνω στη συσκευή- το Shortbus για να ξεκαθαρίσεις μια και καλή τις αγαθές προθέσεις σου και CD παγίδα ο,τι tango electronica κυκλοφορεί αδέσποτο στην πιάτσα (αν και passé πλέον, είναι παντός καιρού, σα χλιαρό ντους σε διψασμένο αυτί).
Ένα κόκκινο κρασί και ένα λευκό (ένα πράγμα κι αυτά)
Εδώ δεν θέλει δεύτερη σκέψη, θέλει γνώση, τιρμπουσόν και καθαρά ποτήρια (βλ.λέξη).Για softcore συνευρέσεις ένα Merlot και ένα Chardonnay είναι ταμάμ πράμα. Για νυχιές στην πλάτη μπορείς να απλωθείς σε ένα Pinot ή ένα Riesling , ενώ αν περιμένεις άντρα χέσε τα κρασιά και βάλε δέκα μπύρες να περιμένουν στόμα (σιγά μη χρειαστείς και ποτήρια- βλ.λέξη).
Ψυγείο
Κάπου πρέπει να βάζεις τα condoms (βλ.λέξη), κάπου πρέπει να δροσίζεται το λευκό κρασί (βλ.λέξη), κάπου πρέπει να βρίσκονται πεντέξη φρούτα, λίγο ροκφόρ (ροκφόρ ροκφόρ,όχι μπλε παπαριές) για το “και καλά γκουρμέ” της υπόθεσης και μια παγοκύστη για το “και καλά ξεπάτωμα” φινάλε μιας πολύύύύ μακριάς νύχτας (μη φας).
Στην ανάγκη κρύβεις και κανένα βρακί που ξέχασε – τάχα μου τυχαία- η προηγούμενη (βαλ’ το στη σίγουρη θέση πίσω από τα γιαούρτια, καμιά καθωσπρέπει γυναίκα δεν θα βάλει χέρι σε ξένα γιαούρτια που ζουν σε ένα ξένο ψυγείο).
Καναπές
Εδώ είναι το ταξίδι. Και η αρχή και το τέλος και η στάση για κατούρημα και για τέντωμα και για καφέ. Επειδή ποτέ κανείς δεν μπορεί να ξέρει πόσο θα κρατήσει αυτό το ταξίδι πάνω του, καλό είναι να μη γίνουν τσιγκουνιές όταν αποφασίσεις να αγοράσεις. Σκληρές γωνίες καλό θα είναι να αποφεύγονται για να μη στριμωχτεί κανένα κεφάλι πάνω τους ενώ, αντίθετα, η σοφά μελετημένη ανατομική πλάτη μπορεί να εγγυηθεί εξαιρετικές πόζες και στάσεις που θα σε αποζημιώσουν για την σοφή σου επένδυση.
Θυμήσου να βγαίνει το ύφασμα για πλύσιμο αν οδηγείς συχνά με παρέα. Αν δεν έχεις συνοδηγό, συμβιβάσου με την ιδέα πως θα πεθάνεις πάνω στον ίδιο βρώμικο καναπέ με χιλιάδες πίτσες αγκαλιά. Και ούτε μια Τατιάνα (ή έναν Λάκη, εν κατακλείδι, γ@μώ την πολιτική ορθότητά μας).
