Συναισθανομένη την αδυναμία των νέων να αφήσουν τη θαλπωρή του πατρικού σπιτιού, η ιταλική κυβέρνηση προτίθεται να λάβει τα μέτρα της. Δεν θα επιστρατεύσει βέβαια τη εντυπωσιακή Sarah Jessica Parker, όπως έκανε το Hollywood για να βγάλει από το παιδικό του δωμάτιο τον «Τριαντάρη από σπίτι» Matthew Mc Conaughey. Σχεδιάζει όμως να δώσει το χρηματικό κίνητρο των 1.000 ευρώ, ώστε τα «μεγάλα μωρά» -bamboccioni όπως χαρακτηριστικά τους αποκάλεσε ο υπουργός Οικονομικών της γειτονικής χώρας, Τομάσο Πάντοα – Σκιόπα να κάνουν τα πρώτα βήματα προς την ουσιαστική ενηλικίωση, μακριά από την οικογενειακή εστία.
Τα πράγματα ωστόσο δεν είναι λιγότερο σοβαρά στη χώρα μας. Σε έρευνα που διεξήγαγε το Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών σε νέους μέχρι 30 ετών στο σύνολο της ελληνικής επικράτειας, προέκυψε ότι το 68% ζουν με τους γονείς τους τουλάχιστον μέχρι να παντρευτούν. Εντυπωσιακά είναι και τα συμπεράσματα της ACNielsen που διεξάγει δύο φορές το χρόνο παγκόσμιες διαδικτυακές έρευνες σε 41 χώρες. Οι μισοί (53%) από τους 22.000 νέους που συμμετείχαν δήλωσαν ότι θεωρούν τη συγκεκριμένη τάση απολύτως φυσιολογική. Στην Ελλάδα την ίδια απάντηση δίνει το 55%, ποσοστό που απέχει αρκετά από το 64% των «πρωταθλητριών» χωρών.
Οι Ελληνες νέοι προτάσσουν ως βασική αιτία της αδυναμίας τους να ανοίξουν το δικό τους σπιτικό, το πολύ χαμηλό εισόδημα, που σε πολλές περιπτώσεις δεν ξεπερνά τα 700 ευρώ (56% των εργαζομένων μέχρι 30 ετών), σε συνδυασμό με το υψηλό κόστος διαβίωσης. Οι ανάγκες τους μόλις και μετά βίας καλύπτονται από τα χρήματα που βγάζουν αδυνατώντας να συνεισφέρουν -σε σταθερή βάση- στα έξοδα του σπιτιού, ενώ αρκετές φορές φτάνουν στο σημείο να ενισχύονται από τον πατρικό προϋπολογισμό. Σημαντικό είναι και το ποσοστό των νέων που λόγω των μακροχρόνιων σπουδών τους δεν μπαίνουν γρήγορα στην παραγωγική διαδικασία, με αποτέλεσμα να συντηρούνται οικονομικά από τους γονείς τους.
Όπως φανερώνουν τα στοιχεία, ένας στους τέσσερις νέους περιμένει να αρχίσει τη ζωή του μετά τα 30. Σημαντικό είναι και το γεγονός ότι το 30% των παντρεμένων συνεχίζει να μένει με τους γονείς (ειδικά στην περιφέρεια), πράγμα που σημαίνει ότι ο οικογενειακός θεσμός στη χώρα μας εξακολουθεί να επιτελεί σημαντικές λειτουργίες, ακόμα και όταν οι νέοι προχωρούν στη δημιουργία δικής τους οικογένειας. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις όπου τα παιδιά, συναισθηματικά εξαρτημένα από τους γονείς, μένουν μαζί τους, παρόλο που δεν αντιμετωπίζουν οικονομικό πρόβλημα, προς τέρψη των γονέων τους που ενθαρρύνουν αυτή την πρακτική, καθώς επιθυμούν να ασκούν έλεγχο πάνω τους.
Στον κόσμο
Iσπανία
Επιδότηση για την έξοδο των νέων από την οικογενειακή εστία και τη δημιουργία νέου, ανεξάρτητου σπιτικού, προωθεί η κυβέρνηση του Θαπατέρο. Οργισμένοι για την αδυναμία τους να συντηρήσουν το δικό τους σπίτι, καθώς οι τιμές των ενοικίων των διαμερισμάτων ισούνται με τους μισθούς τους, οι νεαροί Ισπανοί 25-35 έχουν βγει ακόμη και στο δρόμο διεκδικώντας «αξιοπρεπείς κατοικίες». Η ισπανική κυβέρνηση ήταν η πρώτη που υποσχέθηκε 210 € σε κάθε εργαζόμενο νέο, ο οποίος επιθυμεί να νοικιάσει σπίτι. Οκτώ στους δέκα Ισπανούς εργαζομένους ηλικίας 22-30 κερδίζουν λιγότερα από 22.000 € το χρόνο, τη στιγμή που το μηνιαίο ενοίκιο για ένα δυάρι στη Μαδρίτη αγγίζει τα 1.000 €.
Ιταλία
Η Ιταλία είναι πλέον παγκοσμίως γνωστή για τους περίφημους «mammoni» (μαμάκηδες), και όχι άδικα. Αρκεί να σκεφθεί κανείς ότι η μέση ηλικία εγκατάλειψης του πατρικού στη γειτονική χώρα είναι τα 36 χρόνια. Χαρακτηριστικό είναι ότι το 43% εκείνων δε που αποφασίζουν τελικά να αποχωριστούν την οικογενειακή εστία, νοικιάζουν ή αγοράζουν σπίτι σε απόσταση μικρότερη του ενός μιλίου από το πατρογονικό, ενώ ένα 40%, λόγω σημαντικών οικονομικών δυσκολιών, επιστρέφει τελικά στο πατρικό για να τα «βγάλει πέρα».
Υπόλοιπη Ευρώπη
Η Μεγάλη Βρετανία είναι μια από τις χώρες με τα μικρότερα ποσοστά νέων αρνούμενων να «πετάξουν μακριά από τη φωλιά», με τις σκανδιναβικές χώρες να διατηρούν -εδώ και χρόνια- σταθερά την πρωτιά. Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Ερευνα Ποιότητας Ζωής (EQLS) μόλις το 10% των νέων 18-34 ετών στις Σκανδιναβικές χώρες μένουν με τους γονείς τους. Απο την άλλη σε χώρες όπως η Βρετανία το αντίστοιχο ποσοστό διαμορφώνεται στο 15-30%, παραμένοντας, ωστόσο, πολύ κάτω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Παρ’ όλα αυτά, ολοένα και περισσότεροι στη Γηραιά Αλβιώνα μιλούν σήμερα για τη «γενιά που γύρισε στο σπίτι» (homecoming generation).
8 στους 10 Ιταλούς κάτω των 30 ετών εμφανίζονται απρόθυμοι να αποχωριστούν την οικογενειακή εστία. Σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποίησε καθηγητής του Πανεπιστημίου του Μπέρκλεϊ, η αντίστοιχη αναλογία για τη Βρετανία είναι 1 προς 5 και για τις Ηνωμένες Πολιτείες 1 στους 4.
Καναδάς – ΗΠΑ
To ένα τρίτο των νεαρών ενηλίκων σε πολλές πόλεις του Καναδά (με «πρωταθλήτριες» το Χάλιφαξ, το Κάλγκαρι και το Τορόντο) μένουν με τους γονείς τους και αποταμιεύουν χρήματα για να αγοράσουν το δικό τους σπίτι. Η… απλησίαστη καναδική αγορά ακινήτων ευθύνεται, σύμφωνα με τους ειδικούς, για αυτό το φαινόμενο. Οι ΗΠΑ τις τελευταίες δεκαετίες είδαν τα ποσοστά των ατόμων ηλικίας από 18-34 που ζουν με τους γονείς τους να διπλασιάζονται. Σχεδόν 19 εκατομμύρια νέοι στις Ηνωμένες Πολιτείες ζουν ακόμη στο σπίτι των γονιών τους, κάτι που έχει αποδοθεί στο αυξημένο κόστος αγοράς αλλά και συντήρησης του δικού τους σπιτιού.
Σημεία συνάντησης της γενιάς των 700 ευρώ
«Η γενιά των 700 ευρώ», η γενιά που ζει υπό τη δαμόκλειο σπάθη της ανεργίας και συντηρείται ακόμη από την οικογένειά της, όλοι αυτοί οι Ελληνες «συν-πλην 30» που παραμένουν «εγκλωβισμένοι» στην πατρική εστία, έχουν δημιουργήσει το δικό τους «σημείο συνάντησης» σε γνωστά και άγνωστα διαδικτυακά φόρουμ. Ανάλογη διαδικτυακή κίνηση υπάρχει και στην Ιταλία. Εκεί συναντιούνται οι Ιταλοί «Milleuristi» (η γενιά των 1.000 ευρώ) για να διηγηθούν τις εμπειρίες και τις απογοητεύσεις τους, αλλά και να εκφράσουν τις ελπίδες τους. Αφορμή της δημιουργίας του blog υπήρξε το ομώνυμο bestseller στην Ιταλία, με ήρωα έναν 27χρονο που εργάζεται σε πολυεθνική του Μιλάνου και αγωνίζεται να επιβιώσει με € 1.028 το μήνα.
