Η γενέτειρα του σύγχρονου διαδικτύου είναι ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Πυρηνικών Ερευνών, γνωστός ως CERN, όταν κάποτε οι μηχανικοί του οργανισμού δημιούργησαν το πρώτο πρόγραμμα περιήγησης με την επωνυμία HyperText τον Μάρτιο του 1989.
Για να τιμήσουν την επέτειο αυτού του επιτεύγματος, μια ομάδα προγραμματιστών του CERN αναδημιούργησε αυτό το πρωτότυπο περιβάλλον περιήγησης επιτρέποντας στους χρήστες να δουν πώς ήταν κάποτε το διαδίκτυο στα γεννοφάσκια του, απλά για να το δοκιμάσουν, και όχι φυσικά για να καταστεί το βασικό πρόγραμμα περιήγησης των χρηστών.
Πριν από 30 χρόνια, οι μηχανικοί του CERN εξέδωσαν μια πρόταση για ένα νέο πρόγραμμα που θα βοηθήσει στη διαχείριση πληροφοριών εντός του οργανισμού με τίτλο “Information Management: A Proposal”. Μετά από ορισμένες αναθεωρήσεις, τελικά κατέληξαν σε ένα πλαίσιο για ένα πρόγραμμα που θα παρείχε μία τυπική διεπαφή για το χρήστη για την παρουσίαση πληροφοριών, χρησιμοποιώντας συνδέσμους για να τους επιτρέπει να περιηγούνται στα πληροφοριακά συστήματα του οργανισμού.
Ο μηχανικός του CERN, Τιμ Μπέρνερς Λι, ανέπτυξε το σύστημα σε έναν υπολογιστή NeXT, τον οποίο ονομάστηκε World Wide Web, ο οποίος έγινε ο πρόδρομος του σύγχρονου διαδικτύου.
Με τα γενέθλια αυτής της αρχικής πρότασης, οι προγραμματιστές του CERN δημιούργησαν ένα είδος ιστότοπου που μοιάζει κατά κάποιο τρόπο με μουσείο για να αναδείξει την προέλευση αυτού του πρωτότυπου διαδικτύου, με σελίδες που περιγράφουν πώς ήταν το πρόγραμμα περιήγησης, η κωδικοποίηση, το ιστορικό, το χρονοδιάγραμμα, η τυπογραφία και πως είχε αναπτυχθεί ο αρχικός ιστότοπος.
Εν ολίγοις, είναι μια ενδιαφέρουσα ιστορία του διαδικτύου, δείχνοντας την προέλευση πολλών από τα στοιχεία που θεωρούμε δεδομένα το 2019, όπως οι υπερσυνδέσεις (αγγλικά: link).
Επίσης μέσα από αυτήν την προσπάθεια αποδεικνύεται πως ο άνθρωπος μπορεί να καταφέρει σπουδαία πράγματα, αρκεί βέβαια να υπάρχει όρεξη για πειραματισμό ούτως ώστε να επέλθει η απαιτούμενη καινοτομία, κάτι που φυσικά λείπει στις μέρες μας, διότι ο ένας μιμείται τον άλλον, χωρίς να παράγει έργο, και ουσιαστικά ελάχιστα άτομα ή ερευνητικές ομάδες είναι εκείνες που καινοτομούν.
