Το κορίτσι και το άλογο (1973 ταινία)

Ο κινηματογράφος στην Ελλάδα τη δεκαετία του 1970 απελευθερωμένος πλέον από τα ασφυκτικά όρια του μοτίβου «ηθική – αθωότητα – οικογένεια» έχει να παρουσιάσει πλήθος καθαρά ερωτικών ταινιών, στο μεγαλύτερο σύνολό τους αμφιβόλου ποιότητας. Οι δροσερές πρωταγωνίστριες της προηγούμενης δεκαετίας μεταμορφώνονται σε σέξι θηλυκά και με τα σωματικά θέλγητρά τους σηκώνουν πάνω στους γυμνούς τους ώμους το βάρος της εκάστοτε παραγωγής. Ζετα Αποστολου, Έλενα Ναθαναήλ, Άννα Φόνσου, Ζωή Λάσκαρη, Δώρα Σιτζάνη και πλήθος ακόμα εγχώριων ηθοποιών προκαλούν με τις εμφανίσεις τους και ελκύουν πια ένα κοινό που απέχει μακράν του οικογενειακού πληθυσμού που συγκεντρωνόταν στις κινηματογραφικές αίθουσες.

Από το πλήθος των ερωτικών παραγωγών ξεχωρίσαμε την ταινία του 1973 «το κορίτσι και το άλογο» σε παραγωγή Γρηγόρη Δημητρόπουλου. Στη σκηνοθεσία βρίσκεται ο Βαγγέλης Σερντάρης, ενώ στο σενάριο συνεργάζεται μαζί με τον Γιώργο Ζερβουλάκο. Στη φωτογραφία βρίσκεται ο Άρης Σταύρου, στη μουσική ο Γεράσιμος Λαβράνος με τη φωνή της Ελπίδας, ενώ στις ερμηνείες συναντάμε την Άννα Φόνσου, τον Χρήστο Σπυρόπουλο, τον Γιάννη Αργύρη και τον Κώστα Καραγιώργη. Η ταινία βγαίνει με ξένους υπότιτλους και με τον αγγλικό τίτλο: “Love on a horse”, ενώ τώρα πια, με το πέρασμα των δεκαετιών, θεωρείται κατά κάποιο τρόπο «κλασική ερωτική cult ταινία του ελληνικού κινηματογράφου».

Γυμνή στο ντους

Αυτή είναι η πρώτη εικόνα που αντικρίζει ο ξενιτεμένος νεαρός Λάρι, όταν τέσσερα χρόνια μετά τη φυγή του από το πατρικό του σπίτι επιστρέφει στην Ελλάδα και τον πατέρα του Αλέξη, ξεπεσμένο ζωγράφο που μένει στο εξοχικό μαζί με το μοντέλο και ερωμένη του, την Τζούλια. (Η Άννα Φόνσου σε έναν από τους άκρως ερωτικούς ρόλους που χρειάστηκε να παίξει στην καριέρα της, όπως πχ το «πιο θερμή κι από τον ήλιο» του Όμηρου Ευστρατιάδη). Ο νεαρός Λάρι αντικρίζει ολόγυμνη την Τζούλια να παίρνει το ντους της στην αυλή και το βλέμμα του προδίδει αμέσως τον πόθο που θα χρωματίσει όλη την ταινία στη συνέχεια.

• Λάρι: «πώς τα βγάζεις πέρα μαζί της;»
• Αλέξης: «ένας άνθρωπος με φαντασία τα καταφέρνει πάντα, ακόμα και στα γεράματά του»

Η απορία του γιου εύλογη για την σέξι κούκλα που συνοδεύει τον πατέρα του, η πλοκή όμως φέρνει έτσι τα πράγματα ώστε η Τζούλια να μην είναι σίγουρη πια για το παραπάνω, τη στιγμή που έχει ερωτικές φαντασιώσεις με τον Λάρι. Ο νεαρός, πικραμένος από την «προδοσία» του πατέρα του όταν το βράδυ μετά την κηδεία της μητέρας του τον βρήκε στην αγκαλιά ενός μοντέλου, δε διστάζει να πέσει στην αγκαλιά της Τζούλιας χωρίς πολλές τύψεις. Ο Αλέξης όμως, δεν είναι καθόλου αμέτοχος σ’ αυτήν την κατάσταση:

• Αλέξης: «Ήμουν έτοιμος να κάνω τα πάντα για χάρη του Λάρι. Η Τζούλια μπορεί να τον έπειθε να μείνει»

Ο πατέρας-ζωγράφος, απογοητευμένος από τη μεγάλη ηλικία του, σπρώχνει στην ουσία την Τζούλια στην αγκαλιά του Αλέξη, τόσο για να τον πείσει να μείνει λίγο ακόμα μαζί του, όσο και για να αποκτήσει πάλι την έμπνευση που τον είχε εγκαταλείψει. Οι δύο νέοι κάνουν ιππασία γυμνοί, κολυμπούν και ερωτοτροπούν, μεταμφιέζονται σε γαμπρό και νύφη και χορεύουν και ο πατέρας-ζωγράφος κλείνεται στο ατελιέ του χωρίς να τους επιτρέπει την είσοδο και τους ζωγραφίζει –ενθουσιασμένος για την έμπνευση που επέστρεψε- πάνω στο άλογο.

Αυτός ο πίνακας άλλωστε του γυμνού ζευγαριού πάνω στο λευκό άλογο, θα σταθεί αφορμή για να ανακαλύψει ο Λάρι την παράξενη και αρρωστημένη στάση του πατέρα του και να εξοργιστεί φτάνοντας στο απρόσμενο φινάλε.

• Αλέξης: «Μερικά πράγματα μοιάζουν με τη ζωγραφική. Δε λέγονται με λόγια»

Για αυτό το λόγο ο Βαγγέλης Σερντάρης ακολουθώντας το ρεύμα της εποχής αποφασίζει να τα κινηματογραφήσει, προσφέροντας στο κοινό σκηνές σεξ, πάθους ακόμα και βίας! Η Άννα Φόνσου κυκλοφορεί άνετα ολόγυμνη μπροστά στο φακό, ενώ επιδίδεται σε σκηνές έρωτα με τον Γιάννη Αργύρη, τη στιγμή που ο αγρός με τη πρασινάδα του, τα σταφύλια και η θάλασσα αποτελούν τα τοπία εκείνα που πλαισιώνουν τον ερωτισμό των πρωταγωνιστών.

• «Όταν ο ήλιος γίνει κατακόρυφος, ανακλάται πάνω στη θάλασσα και δημιουργεί»

Αν αναρωτιέστε τι δουλειά έχει το παραπάνω απόσπασμα, εξηγούμε πως είναι κάποια από τα λόγια του Αλέξη, στα οποία βρίσκεται και όλη η ουσία που κάνει το «κορίτσι και το άλογο» να ξεχωρίσει από τις υπόλοιπες παραγωγές ερωτικών ταινιών. Παρόλο το σεξ και την ευκολία με την οποία ξεγυμνώνονται οι πρωταγωνιστές της παραγωγής, υπάρχει και κάτι άλλο πίσω από την επιφάνεια. Υπάρχει σωστή ψυχολογική σκιαγράφηση των χαρακτήρων, αφού τόσο η προσωπικότητα του καλλιτέχνη πατέρα με τις παραξενιές του δικαιολογεί τις πράξεις του, τοποθετώντας το χαρακτήρα του σωστά στην ιδιαιτερότητα που έχουν κάποιοι άνθρωποι με ιδιαίτερες καλλιτεχνικές ευαισθησίες, όσο και ο γιος δικαιολογεί τη στάση του εξαιτίας της ίδιας της ζωής. Ακόμα και η Τζούλια, το πλέον «διακοσμητικό στοιχείο» της υπόθεσης, παρά τη σχετικά άχρωμη ερμηνεία της, είναι τοποθετημένη στα σωστά όρια ανάμεσα στη γυναίκα που νιώθει πως χρωστάει κάτι στον μέντορά της και στην κοπέλα που παρασύρεται από τη γοητεία του νεανικού έρωτα.

• «Κάθε πρωί, χαρούμενα παιδιά
• Χαμόγελα γλυκά
• Βαδίζουν για μακριά

• Κάθε παιδί, θυμίζει μια γιορτή
• Που ανοίγει μια φωτιά
• Ελπίδα στην καρδιά»

Μοναδική παραφωνία στο ερωτικό στυλ της ταινίας είναι η μουσική της. Ο Γεράσιμος Λαβράνος επιλέγει την Ελπίδα για να ερμηνεύσει τα τραγούδια του, όμως τόσο η μουσική της ταινίας, όσο και οι στίχοι των τραγουδιών (βλέπε παραπάνω απόσπασμα) θυμίζουν παιδική θεατρική παράσταση ή συμμετοχή στο διαγωνισμό της Eurovision. Χαρούμενες νότες και αθώα στιχάκια σε μία ταινία που ούτε χαρούμενη, ούτε αθώα μπορεί να είναι.

Το καλύτερο φυσικά το αφήσαμε για το τέλος, αφού παρά τους λίγους διάλογους της παραγωγής, η ταινία διαθέτει και απρόσμενη τροπή λίγο πριν το τέλος (!) και λόγια που μένουν στον θεατή για την βαρύτητά τους. Απολαύστε λοιπόν, μία από τις φράσεις του πατέρα Αλέξη, λίγο πριν το φινάλε:

«Εντάξει Λάρι. Κέρδισες. Φύγε όσο είναι ακόμα καιρός. Όμως όπου κι αν πάτε, εγώ θα υπάρχω ανάμεσά σας»

Μετά από αυτό, οποιοσδήποτε δισταγμός για την ταινία, πιστεύω πως θα απομακρυνθεί.

• Βαθμολογία: 6.5/10 (αποκλειστικά για το είδος της και γιατί όπως και να το κάνουμε τα ερωτικά τρίγωνα πάντα βρίσκουν θαυμαστές)