Υπόθεση: Ο Νίκολας Κέιτζ είναι ένας σταυροφόρος που έσφαζε άπιστους για του θεού την πίστη, σαν βουλγάρικα αρνιά τη μεγαλοβδομάδα, μαζί με έναν φίλο του που του αρέσει η μπύρα, βαριέται όμως τις σφαγές και αποχωρεί κακήν κακώς από τη Μέση Ανατολή. Γυρίζει σε μια αγνώριστη Ευρώπη που μαστίζεται από την πανούκλα και ένας ανίκανος παπαδομανατζεράκος του ανέθετει να μεταφέρει μία θεωρούμενη μάγισσα σε ένα μοναστήρι που διαθέτει ένα μοναδικό θρησκευτικό βιβλίο για να δικαστεί και να εξαγνιστεί.
Καταρχάς και τυφλός να είσαι δεν αναθέτεις στο Νίκολας την αποστολή αυτή. Το βλέπεις το παιδί δεν τραβάει… Να πούμε για την κούραση που κουβαλάει και το μόνιμα νυσταγμένο του ύφος με τις λέξεις να βγαίνουν απ’ το στόμα του με το ζόρι; Να πούμε για τα ψυχολογικά του; Να πούμε για τη μάγισσα που είναι παιδί βαβάτσικο και θα του κάνει κούκου; Να πούμε ότι στην προηγούμενη ταινία του ο Νίκολας ήταν μάγος στη Νέα Υόρκη, οπότε δε βάζεις το λύκο να φυλάξει τα πρόβατα; Τέλος πάντων, ό,τι και να πούμε εμείς, αυτοί του ανέθεσαν την αποστολή και το κρίμα στο λαιμό τους.
Ο καλλιτέχνης – και αυτό έχει οικουμενική ισχύ – δεν πρέπει να κρίνεται από τις απαντήσεις που δίνει αλλά από τα ερωτήματα που θέτει στο κοινό (αυτό πιθανότατα να το έχετε ακούσει από τον Πανούση αλλά πρώτος το έγραψα εγώ στο “σκέφτομαι και γράφω” της πρώτης δημοτικού, για την αποταμίευση). Ας αποπειραθούμε λοιπόν να θέσουμε μερικά ερωτήματα στον εαυτό μας αλλά και τον σεναριογράφο:
Γιατί να πάνε 6 νοματαίοι 400 λεύγες μακριά μέσα από λαγκάδια και βουνά και δεν κίναγε ένας ταχυδρόμος να φέρει το βιβλίο να κάνουν τη δουλειά τους; Θα τολμήσω να απαντήσω με το φτωχό μου το μυαλό αλλά περισσότερα και πιο καυτά ερωτήματα θα προκύψουν… Η μάγισσοπούλα τελικά θέλει να την πάνε στο απομακρυσμένο μοναστήρι για να φτάσει κοντά στο βιβλίο και να το καταστρέψει (μαζί με τα αντίγραφα που ετοιμάζουν οι κοσμοκαλόγεροι). Λογικό; Λογικό. Έλα όμως που η μάγισσα πετάει σα μπεκάτσα και λυγίζει τα σίδερα σαν τον Κουταλιανό… Θα μπορούσε να πετάξει στο μοναστήρι να κάνει τη δουλειά της και να γυρίσει πιο γρήγορα κι απ’ το πόρτα-πόρτα των ΕΛΤΑ, χωρίς να μπλέξει με τους ιππότες και τους παπάδες.
Η λεύγα ισούται με 4.444,4 μ. (αρχαιοελληνική λεύγα) και 5.556,6μ (αγγλική λεύγα), δηλαδή χρειάστηκε να καλύψουν 1.778 χλμ. στην καλύτερη και 2.222 χλμ. στη χειρότερη των περιπτώσεων. Αυτοί τα έκαναν σε δύο (;;;) μέρες -και μιλάμε για ένα κάρο που το σέρνουν δύο ψωφάλογα, για νυχτερινές περιπέτειες κάθε βράδυ, για την τέλεση μιας κηδείας, για τη διάσχιση μίας σαπιογέφυρας που τελικά καταρρέει και κόβει τη χώρα στα δύο σαν αγροτικό μπλόκο στα Τέμπη και άλλα τινά. Τι διάολο έτρωγαν αυτά τα άλογα; Σούπερ Καοτόνικ.
Αυτό το σεναριακό εύρημα με την πανούκλα να ενσκύπτει στην Ευρώπη σαν αποτέλεσμα μαγγανείας και να εξαφανίζεται με έναν εξορκισμό είναι διασταυρωμένο και με τον ιατρικό σύλλογο του Λος Άντζελες ή ο σεναριογράφος εκτελεί χρέη προπαγανδιστή για την αμερικάνικη φονταμενταλιστική δεξιά;
Η ταινία, όπως καταλάβατε, απευθύνεται σε ένα πολύ ειδικό κοινό (φανατικών θαυμαστών του Νίκολας), τα εφέ είναι αδιάφορα και η ατμόσφαιρα απέχει πολύ από το νοσηρό κλίμα που αναπαριστούν άλλες ταινίες με θέμα το μεσαίωνα. Τρία θετικά όμως της τα αναγνωρίζω:
- Ο Ρον Πέρλμαν δε παίρνει στα σοβαρά το ρόλο του και είναι απολαυστικός
- Δεν εξυφαίνεται love story μεταξύ της μάγισσας και του Νίκολας (αυτό θα ήταν το δεύτερο συνοικέσιο του αίσχους μετά τον Κυρ Παντελή και τη Λίτσα, με τον Ρον σε ρόλο μπακαλόγατου) και
- Στην αρχή της ταινίας καθίσταται σαφές πως όταν κάποιος σε καλεί να σκοτώσεις στο όνομα του θεού, καλό είναι να τον αγνοήσεις (όπως λένε και στη Κρήτη, ή γρόθος είναι ή χαφιές).
Αντί επιλόγου να μεταφέρω τις ευχαριστίες μου στον σεναριογράφο – κι αν έγραψα και μιά λέξη παραπάνω για το σενάριο, ψωμί κι αλάτι – γιατί επιτέλους η Άρτα (my beloved homeland ) πήρε τη θέση που της αρμόζει στην παγκόσμια χριστιανική ιστορία. Σύμφωνα με τις αρχικές σκηνές πολέμου, έγινε μάχη στην περιοχή στην οποία έλαβε μέρος ο Νίκολας και ο Ρον και μας απελευθέρωσαν από τους Μαυριτανούς (γεγονός που μια παγκόσμια Γιαννώτικη συνομωσία κρατά κρυφό λόγω ζήλειας). Λες να θέλει να αγοράσει και κάνα οικοπεδάκι ο Νικ όπως έκανε στη Κεφαλλονιά μετά το Μαντολίνο; Γιατί πουλώ 12,5 πορτοκαλιές στην περιοχή Σπλιντριμόνια. Θα βάλω το Δηράκη που του΄χει θάρρος να τον ρωτήσει σαν πάει στο L.A. για τα Όσκαρ…
- Το Κυνήγι Των Μαγισσών (2011)
- Αγγλικός Τίτλος: Season of the Witch
- Tagline: Κάποιες ψυχές είναι καταδικασμένες να πάνε στην κόλαση.
- Είδος: Περιπέτεια, Δραματική, Φαντασίας
- Διάρκεια: 95 λεπτά
- Γλώσσα: Αγγλικά
- Χώρα: Η.Π.Α.
- Εταιρεία Διανομής: Village Films
- Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 27/01/2011
Συντελεστές της ταινίας
- Σκηνοθεσία: Dominic Sena
- Σενάριο: Bragi F. Schut
- Ηθοποιοί: Nicolas Cage (Behmen), Ron Perlman (Felson), Claire Foy (το κορίτσι), Stephen Campbell Moore (Debelzaq), Stephen Graham (Hagamar)
Δείτε παρακάτω το τρέιλερ της ταινίας «Το Κυνήγι των Μαγισσών» που προβλήθηκε για πρώτη φορά στις κινηματογραφικές αίθουσες το 2011:
. Season of the Witch. Υπόθεση: Ο Νίκολας Κέιτζ είναι ένας σταυροφόρος που έσφαζε άπιστους για του θεού την πίστη){kind=link}