Η παρουσίαση του Triumph Speed Triple RS δεν πήρε καλή τροπή τελικά. Καθώς πήγαινα προς το Donington Park σήμερα το πρωί είχα τη φαντασίωση ότι θα στρίβω στην διάσημη πίστα GP καβαλώντας το καινούργιο super-naked star της Triumph, ότι θα άνοιγα γκάζι στις στροφές με το γόνατο να ακουμπά στα κερμπ καθώς το πίσω λάστιχο θα άφηνε μαύρες λαστιχές στην πίστα.
Αντ’ αυτού τσαλαβουτάω σε ένα αγροτικό δρόμο εκεί κοντά στα αγγλικά Midlands κάτω από καταρρακτώδη βροχή κι έχω βραχεί μέχρι το κόκκαλο καθώς το naked Triumph Speed Triple RS δεν έχει καμία προστασία από τα καιρικά φαινόμενα (φταίει και το ότι εχμ, ξέχασα να ξαναβάλω την αδιάβροχη επένδυση που βγάλει από το μπουφάν μου). Η επιφάνεια του δρόμου είναι γλιστερή από τα νερά ενώ μερικέ φορές πατάω σε σημεία με χαλίκια ή λάσπες που έχουν φέρει οι ρόδες από τα τρακτέρ που η μυρωδιά τους στέκεται ακόμη στον αέρα…
Ευτυχώς που… έβρεξε;!
Και παρόλα αυτά, περνάω φανταστικά. Στις ευθείες το Triumph Speed Triple RS επιταχύνει καταιγιστικά, με τη βοήθεια του άψογου ψεκασμού του και με τις ψηλά τοποθετημένες εξατμίσεις να παιανίζουν ένα μελωδικό τρικύλινδρο soundtrack. Στις στροφές τα Brembo και το cornering ABS αναλαμβάνουν το ρίσκο του φρεναρίσματος, ενώ οι ακριβές αναρτήσεις της Öhlins και το high-tech traction control βοηθούν τα Pirelli να μεγιστοποιήσουν το αποτέλεσμα στις συνθήκες μειωμένης πρόσφυσης.
Σίγουρα δεν θα ξεκινούσα μια δοκιμή δρόμου και πίστας σε μια μέρα με τέτοιο τυπικά βρετανικό καιρό, όμως η βροχή τελικά υπογραμμίζει τα κύρια χαρακτηριστικά του νέου Triumph Speed Triple RS πολύ πιο ζωντανά αντί για μια ζεστή και στεγνή ημέρα.
Οι αλλαγές
Το θρυλικό τρικύλινδρο streetfighter από το Hinckley έχει αλλάξει αρκετά από τότε που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1994. Όμως αυτή τη φορά, η αναβάθμιση του 2018, που περιλαμβάνει ηλεκτρονικά με έλεγχο IMU στην πιο πλούσιο έκδοση με τα χαρακτηριστικά γράμματα RS, είναι η πιο σημαντική ως τώρα – και όσο πιο δύσκολες είναι οι συνθήκες, τόσο πιο ευδιάκριτα είναι τα πλεονεκτήματα.
Οπτικά το Triumph Speed Triple έχει αλλάξει ελάχιστα σε σχέση με το μοντέλο που παρουσιάστηκε πριν από δύο χρόνια και που είχε ένα μασκάκι πάνω από τους δίδυμους προβολείς και κοντό πίσω μέρος με τα δύο τελικά ψηλά τοποθετημένα. Όμως η υψηλότερων προδιαγραφών έκδοση Triumph Speed Triple RSέχει τελικά carbon-τιτανίου της Arrow που εξοικονομούν μερικά κιλά, carbon φτερό εμπρός και προστατευτικά ψυγείου από το ίδιο υλικό.
Οι εκδόσεις Triumph Speed Triple RS και Triumph Speed Triple S διαθέτουν περισσότερα από 100 καινούργια εξαρτήματα στον 12βάλβιδο κινητήρα των 1050cc, όπως ελαφρύτερα χιτώνια στους κυλίνδρους, γρανάζι στροφάλου, μίζα και γεννήτρια. Πολλά κομμάτια από το πάνω μέρος του κινητήρα είναι κι αυτά καινούργια, όπως η κεφαλή που έχει ξανασχεδιασμένους αυλούς και νέους εκκεντροφόρους, ενώ ξανασχεδιασμένα είναι και τα πιστόνια που αυξάνουν τη σχέση συμπίεσης σε σχεδόν 13:1. Το φιλτροκούτι και η εξάτμιση είναι καινούργια, επιτρέποντας στον κινητήρα να στροφάρει 1.000rpm ψηλότερα, ενώ αυξάνει την μέγιστη απόδοση κατά 10hp στους 150hpστις 10.500rpm. Η μέγιστη ροπή έχει επίσης αυξηθεί (κατά 5Nm στα 117Nm) και αποδίδεται 700rpm νωρίτερα, στις 7.150rpm.
Η αναβάθμιση των ηλεκτρονικών προβλέπει στις εκδόσεις Triumph Speed Triple RS και Triumph Speed Triple S cruise control και φωτιζόμενους διακόπτες συν μια μεγάλη και έγχρωμη οθόνη TFT παρόμοια με του περσινού Street Triple R.
Όπως και πριν το σύστημα ride-by-wire επιτρέπει τη χρήση πολλαπλών χαρτών οδήγηση: τέσσερις για το Speed Triple S και άλλον έναν με την ονομασία Track για το Triumph Speed Triple RS. Το RS έχει επίσης keyless ανάφλεξη και την μονάδα Inertial Measurement Unit που επιτρέπει ένα πιο πολύπλοκο traction control και cornering ABS.
Το στήσιμο έχει μείνει βασικά χωρίς αλλαγές, με αλουμινένιο πλαίσιο και αναρτήσεις που στην περίπτωση του Triumph Speed Triple RS είναι πιρούνι Öhlins 43mm NIX30 και αμορτισέρ ΤΤΧ36 (το S έχει Showa εμπρός και πίσω). Τα περισσότερα εξαρτήματα στα φρένα είναι κι αυτά ίδια και τα μοιράζονται και τα δύο μοντέλα, με Monobloc ακτινικές δαγκάνες της Brembo μπροστά και Nissin διέμβολες πίσω. Η μανέτα του φρένου στο Triumph Speed Triple RS είναι ρυθμιζόμενη, ενώ και τα δύο μοντέλα έχουν νέες πεντάμπρατσες ζάντες με ελαστικά Pirelli Diablo Supercorsa SP.
Η θέση οδήγησης είναι χωρίς αλλαγές, ελαφρώς σκυφτή προς τα μπροστά, προς το ελαφρώς ανασηκωμένο τιμόνι και με αρκετά χώρο για τα πόδια χάρη στα μαρπσιέ που δεν είναι και πολύ ψηλά και έρχονται προς τα πίσω.
Με το ηλεκτρονικό κλειδί στην τσέπη (περιέργως για να ανοίξεις την τάπα της βενζίνης πρέπει να το βγάλεις έξω), χρειάζεται το πάτημα για λίγα δευτερόλεπτα του κουμπιού της μίζας για να έρθει στη ζωή η οθόνη TFT, που προσφέρει αρκετές επιλογές απεικόνισης και εύκολη εναλλαγή στους χάρτες οδήγησης.
Triumph Speed TripleRS – Δοκιμή
Με το που φύγαμε από τα paddock του Donington για τη βόλτα μας στο δρόμο άρχισαν να πέφτουν οι πρώτες στάλες στη ζελατίνα, όμως ήδη ο εθιστικός συνδυασμός της εύκολης δύναμης, του συναρπαστικού χαρακτήρα και της γλυκιάς οδικής συμπεριφοράς μου θυμίζουν γιατί αυτή η μοτοσυκλέτα είναι τόσο δημοφιλής όλα αυτά τα χρόνια.
Στα 189kg χωρίς καύσιμα το Triumph Speed Triple RS δεν είναι εξαιρετικά ελαφρύ, και είναι να αναρωτιέσαι, αν η Triumph θα τοποθετήσει στο μέλλον ένα ελαφρύτερο και πιο κόμπακτ σύστημα εξάτμισης όπως έκαναν πριν από πέντε χρόνια στο Street Triple.
Όμως, ίσως και να μην είναι ανάγκη, αφού στρίβει τόσο καλά. Στους επαρχιακούς δρόμους δυτικά του Donington το Triumph Speed Triple RS πλαγιάζει με ένα σκούντημα στο φαρδύ τιμόνι και περνάει πάνω από τις ανωμαλίες του δρόμου με άνεση, χαρά στις καλά ελεγχόμενες αναρτήσεις της Öhlins. Στην έξοδο βγαίνει με ορμή χάρη στην καταπληκτικά άμεση και ακριβή απόκριση του γκαζιού, είτε στο Road είτε στο λίγο πιο άμεσο Sport και με την εμπειρία να είναι ακόμη πιο έντονη από το εθιστικό μουγκρητό που εξελίσσεται σε κανονικό ουρλιαχτό από το φιλτροκούτι και τις ψηλά τοποθετημένες Arrow.
Πέρα από αυτά το Triumph Speed Triple RSείναι σημαντικά γρήγορο με τους έξτρα δέκα ίππους να προσφέρουν πολύ καλές επιδόσεις στην ευθεία και μια τελική ταχύτητα που ξεπερνά τα 240km/h. Σίγουρα είναι αρκετά γρήγορο ώστε να είναι διασκεδαστικό εκείνη την κρύα ημέρα του Απριλίου καθώς πηγαίναμε προς βορρά στον Α515, ορμώντας με γκάζι σε κάθε ευκαιρία που μας δινόταν με τη βοήθεια της πολύ πλατιά απλωμένης ισχύος, του καλού κιβωτίου ταχυτήτων με το quick-shifter που είχε πολύ ομαλή λειτουργία και δεν έχασε ταχύτητα όλη μέρα. Κρίμα που το shifter δεν είναι στον βασικό εξοπλισμό ούτε στο RS. Σίγουρα είναι μια προσθήκη που αξίζει τον κόπο.
Εκείνες οι πρώτες στάλες πολύ γρήγορα έγιναν κανονική βροχή και ο δρόμος πλέον κρατούσε νερά. Ηδη είμαι ευγνώμων για το traction control του Triumph Speed Triple RS που προσαρμόζεται αυτόματα στον επιλεγμένο χάρτη. Πάντως, παρά το ότι το Triumph Speed Triple RS έχει IMU, δεν είναι τόσο έξυπνο ώστε να επιτρέπει στις σούζες με ενεργοποιημένο το traction control, όπως συμβαίνει με μοτοσυκλέτες που έχουν ξεχωριστό σετάρισμα για wheelie control.
Όχι ότι προσπαθώ να κάνω stunts την ώρα που φτάνουμε στο Peak District National Park. Μερικές από τις καλύτερες μοτοδιαδρομές της Αγγλίας είναι εδώ γύρω, τα πάντα όμως είναι πλέον βρεγμένα. Με τόσο νερό και λάσπη στο δρόμο νιώθεις καλά όταν ξέρεις ότι τα ισχυρά και καλά ελεγχόμενα φρένα της Brembo εμπρός υποστηρίζονται από cornering ABS που, στη θεωρία, θα με αφήσει να τσαρουχώσω το φρένο, ενώ ταυτόχρονα θα κάνω ελιγμό γύρω από ένα δολοφονικό τρακτέρ.
Πρακτικότητα
Ο αναβάτης του Triumph Speed Triple RSθα έχει ακόμη περισσότερους λόγους να είναι χαρούμενος και σε πιο καθημερινές συνθήκες. Το Triumph Speed Triple RS έχει τη λεγόμενη σέλα comfort που δεν μου προκάλεσε πόνους. Η χωρητικότητα του ρεζερβουάρ είναι στα 15,5 λίτρα όπως και πριν και με κατανάλωση της τάξης των 6lt/100km προσφέρει μια αυτονομία της τάξης των 220km ή και παραπάνω. Οι bar-end καθρέφτες δεν θολώνουν και οι καινούργιοι φωτιζόμενοι διακόπτες μαζί με την οθόνη TFT προσφέρουν αέρα ποιότητας. Η μακριά λίστα με τα αξεσουάρ περιλαμβάνει θερμαινόμενα γκριπ που δυστυχώς δεν ήταν τοποθετημένα στις μοτοσυκλέτες της δοκιμής μας.
Γνήσιο supernaked και στη βροχή
Μέχρι να γυρίζουμε στο Donington είχαμε καλύψει περί τα 170km, όλα υπό βροχή και παρά το όχι είχα βραχεί και κρύωνα, ήμουν βαθιά εντυπωσιασμένος από το Triumph Speed Triple RS που είναι μια διακριτά καλύτερη μοτοσυκλέτα από τους προκατόχους της. Είναι πιο γρήγορη και με καλύτερη απόκριση, δείχνει και είναι πιο έξυπνη στα ηλεκτρονικά της και βέβαια είναι πιο ασφαλής. Αυτό το επιβεβαιώσαμε και με μια γρήγορη βόλτα στην πίστα του Donington, όπου το Triumph Speed Triple RS ήταν πολύ διασκεδαστικό και το ABS και το traction control έκαναν την κατάσταση στην βρεγμένη και γλιστερή πίστα πολύ πιο εύκολη.
Το μόνο κακό με το Triumph Speed Triple RS είναι ότι τα επιπλέον χαρακτηριστικά αναπόφευκτα ανεβάζουν την τιμή. Διαθέσιμο σε μαύρο ή λευκό χρώμα είναι 15% περίπου ακριβότερο από το S και ελάχιστα λιγότερα από σημαντικούς ανταγωνιστές όπως τα Aprilia Tuono V4 1100 RR, KTM 1290 Super Duke R και Yamaha MT-10 SP. Όμως και το Triumph Speed Triple RS είναι ένα γνήσιο super-naked και ως πραγματικός streetfighter είναι έτοιμο να τα βάλει με όλα τους.
