Η μαζικότερη παραγωγή ταινιών στην Ελλάδα του «παλιού εκείνου του καιρού» παρατηρήθηκε τα έτη 1965-1967 (1965-66: 101 ταινίες, 1966-67: 117 ταινίες). Στη χρυσή εποχή, λοιπόν, του κινηματογράφου για την Ελλάδα, η θεματική ποικιλία των ταινιών είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο. Οι μεγάλες εταιρείες παραγωγής – με πρωτεργάτη τη Φινος Φιλμ – διαμορφώνουν τα δικά τους «στυλ» ταινιών των studio τους και οι κινηματογραφικοί ηθοποιοί εξελίσσονται σε αστέρια πρώτου μεγέθους.
Πολλά από τα θέματα των ταινιών εκείνης της περιόδου εξακολουθούν και αντλούνται από την καθημερινότητα του Έλληνα πολίτη. Η σχέση που διατηρούν οι Έλληνες με την εξουσία όπως και οι εκλογές και το εκλογικό κλίμα γενικότερα δε θα μπορούσαν παρά να αποτελούν μέρος της κινηματογραφικής θεματολογίας . Μια μεγάλη σειρά ταινιών που ανήκουν στο χώρο της κωμωδίας ή της κομεντί, τοποθετεί τον άξονα της αφήγησής της στον εντοπισμό της κομπίνας στον πολιτικό χώρο και όχι μόνο (Ζητειται Ψευτης, Φωναζει ο Κλεφτης, Εξω οι Κλεφτες, Υπαρχει και Φιλοτιμο).
Το Τζένη Τζένη σε σενάριο Ασημακη Γιαλαμα και Κωστα Πρετεντερη και σκηνοθεσία Ντινου Δημοπουλου ξεχωρίζει από τις υπόλοιπες ταινίες που περιγράφουν το προεκλογικό κλίμα γιατί κινείται σε δύο αφηγηματικά επίπεδα. Παρουσιάζεται από τη μία ο αγώνας των δύο αντίπαλων πολιτικών στρατοπέδων του νησιού και οι δολοπλοκίες που καταστρώνονται για να νικηθούν οι εκλογές, από την άλλη όμως η ιστορία του «λευκού γάμου» για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας των δύο πρωταγωνιστών και ο έρωτάς τους αναδεικνύεται σιγά-σιγά ως ο πραγματικός σκοπός ύπαρξης της ταινίας! Άλλωστε η αγάπη πάντα είναι πάνω από κάθε πολιτικό συμφέρον!
Οι Γιαλαμας & Πρετεντερης γράφουν άλλο ένα κινηματογραφικό σενάριο εμπνευσμένο και άκρως διασκεδαστικό. Ο Ντινος Δημοπουλος – συστηματικός συνεργάτης στη Φινος Φιλμ με κινηματογραφικές «συνταγές» επιτυχίας – σκηνοθετεί επιλέγοντας να σταθεί σε 3 σημεία. Στον παραλογισμό του προεκλογικού κλίματος (Κοσμάς: Γκόρτσος! Γκόρτσος είπα! Θρασύβουλος Γκόρτσος! Το παιδί του λαού! Ένας γέρος του νησιού: Ε! Όχι και παιδί! Αυτός είναι στην ηλικία μου. Κοσμάς: Παιδί είναι! Τι…επειδή εσύ γέρασες απ΄ τα ογδόντα;), στη λάμψη του πρωταγωνιστικού ζευγαριού και στα φωτεινά εξωτερικά γυρίσματα.
Όσο για τους ηθοποιούς που στολίζουν πραγματικά την ταινία; Ένα λαμπρότατο επιτελείο με τα μεγαλύτερα ονόματα του θεάτρου και του κινηματογράφου της εποχής: Ο Λαμπρος Κωνστανταρας στο ρόλο του πλούσιου Μίλτου Κασσανδρή –ένας μεγάλος ηθοποιός περιορισμένος στα στενά πλαίσια του β΄ρόλου-, η Ελενη Ζαφειριου στο ρόλο της Ματίνας, ο Δημητρης Καλιβωκας στο ρόλο του Ανδρέα Δερμέζη, η Μαρια Σοκαλη, η Νανα Σκιαδα, κ.α.
Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν τρεις ηθοποιοί που κατάφεραν να σηκώσουν όλο το βάρος της ταινίας πάνω τους. Πρώτος και καλύτερος ο Διονυσης Παπαγιαννοπουλος στο ρόλο του Κοσμά Σκούταρη, του ανθρώπου που κρατάει όλο το νησί στο χέρι του με τον πολιτικό του λόγο και την επιρροή του. Η ερμηνεία του, απλά καταπληκτική! Καταφέρνει να ενσαρκώνει τον παντοδύναμο κομματάρχη του νησιού, τον οικογενειάρχη με οικονομικά προβλήματα και τον έξυπνο πατέρα που αλλάζει με απίστευτη ευκολία τα ιδεολογικά του πιστεύω για το χατίρι της κόρης του, χωρίς να χάνει ούτε στιγμή τη λάμψη του και την γήινη ερμηνεία του.
Όσο για τους δύο νέους που αναγκάζονται να παντρευτούν με λευκό γάμο για να εξυπηρετηθούν πολιτικές σκοπιμότητες, τη Τζένη και τον Νίκο Μαντά, δε θα μπορούσαν να βρεθούν καλύτεροι ηθοποιοί από την Τζενη Καρεζη και τον Ανδρεα Μπαρκουλη για να τους ενσαρκώσουν. Η Καρεζη είναι λαμπερή, μία σταρ, στα καλύτερα χρόνια της κινηματογραφικής της παρουσίας και απόλυτα πειστική στο ρόλο της. Η λάμψη της γεμίζει τις σκηνές στις οποίες πρωταγωνιστεί, ενώ πρέπει πραγματικά να γίνει λόγος και τα καταπληκτικά φορέματα που φορούσε σε αρκετές σκηνές της ταινίας. Το σωμών φόρεμα με το σιθρού μπόντι που τόνιζε το σώμα της και φορούσε στη σκηνή της παρουσίασής της στους καλεσμένους του Κασσανδρή και η όμορφη τουαλέτα με τα βολάν που φορούσε στο χορευτικό της νούμερο είναι δύο από τα πιο καλαίσθητα φουστάνια που έχει να επιδείξει η ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου. Και ο Μπαρκουλης όμως δεν μπορεί παρά να προκαλεί χείμαρρο γέλιου κάθε φορά που γίνεται παιχνίδι των ίδιων του των αδυναμιών στις γυναίκες, το ποτό και την πολιτική. Παρά το γεγονός ότι σε αρκετές σκηνές δείχνει «λίγος» δίπλα στην Τζενη Καρεζη και αρκετά αμήχανος, ωστόσο αυτή του η αμηχανία είναι που συμβαδίζει κατά κάποιο τρόπο με τις απαιτήσεις του ρόλου του. Έναν ρόλο που τον θέλει άβουλο απέναντι στις θελήσεις των γύρων του. Κάποιες από τις σκηνές του είναι πραγματικά αστείες, όπως για παράδειγμα το βλέμμα που ανταλλάσσει στο τραπέζι του γάμου με την Καρεζη προσφέροντάς της ένα αχλάδι ως δείγμα της αγάπης του!
Αξίζει να σημειωθεί η πολύ καλή δουλειά του Κωστα Καπνιση στη μουσική επιμέλεια της ταινίας, με αποκορύφωση το τραγούδι του γάμου: «Αητός και περιστέρα» (τραγούδι που κάποιες δεκαετίες αργότερα θα χρησιμοποιηθεί ως βάση για το τραγούδι της ταινίας «το κλάμα βγήκε απ τον παράδεισο» των Ρεππα – Παπαθανασιου). Άλλη μία πληροφορία σπάνια για την ταινία είναι ότι ο Φινος ήθελε να δοκιμάσει πώς «γράφει» η Νορα Βαλσαμη στην οθόνη. Την έβαλε, λοιπόν, στο Τζένη Τζένη να τραγουδάει σε ένα κέντρο με τη φωνή της Καιτης Χωματα!
Η ιστορία αγάπης κυριαρχεί, λοιπόν, χωρίς φυσικά να παραμελείται η τάση της ταινίας όσον αφορά την παρουσίαση της πολιτικής διαφθοράς που επικρατεί στο χώρο της πολιτικής. Ο εφοπλιστής Κασσανδρής θέλει να εξασφαλίσει τα συμφέροντά του μέσω της εκλογής του άβολου ανιψιού του. Συμφέροντα για τα οποία δε διστάζει όχι μόνο να εκβιάσει τον πολιτικό του αντίπαλο, αλλά να παρασύρει και τον ανιψιό του σε έναν ψεύτικο γάμο! Από την άλλη, ο Σκούταρης, θερμός υποστηρικτής του Γκόρτσου, δε διστάζει να τον απαρνηθεί από τη στιγμή που αλλάζουν τα συμφέροντά του. Περιστατικά που προκαλούν τα γέλια, στιγματίζουν όμως ταυτόχρονα και την πολιτική κατάσταση. Ο Έλληνας πολίτης επηρεάζεται χωρίς πολύ σκέψη από τα γεγονότα που προκύπτουν και τότε και τώρα και πάντοτε!
Τέλος καλό βέβαια όλα καλά για την Τζένη Τζένη εξαιτίας της τάσης των ελληνικών ταινιών να ασκούν μία εξ απαλών ονύχων κριτική στα κακώς κείμενα, όμως στο τέλος όλα να τακτοποιούνται με ένα θαυμαστό τρόπο και ένα ευτυχισμένο τέλος. Στην συγκεκριμένη ταινία ο καταλύτης των παρεξηγήσεων δεν είναι άλλος από μία εγκυμοσύνη που αυτομάτως, ειδικά στις ελληνικές κωμωδίες, δίνει λύση στην οποιαδήποτε κρίση (Χτυποκαρδια στο Θρανιο 1960, Ο Φιλος μου ο Λευτερακης 1963, Διπλοπενιες 1965).
Για τέλος, παραθέτω τον απολαυστικό διάλογο του Κοσμά, της Τζένης και της Ματίνας, όταν ο πρώτος μαθαίνει για την αγάπη της κόρης του με τον Νίκο Μαντά. Αγνοεί βέβαια τη θυσία της κόρης του και πιστεύει πως είναι πραγματικά ερωτευμένη με τον ανιψιό του πολιτικού του αντιπάλου:
- ΚΟΣΜΑΣ: Πάψε, μωρέ! Δεν καταλαβαίνεις την τραγωδία μου! Εγώ να είμαι αντίπαλος του Κασσανδρή κι η κόρη μου να παντρολογιέται με τον ανιψιό του!
- ΤΖΕΝΗ: Ε, καλά τώρα, βρε πατέρα! Αυτό δεν είναι πρωτότυπο. Έχει ξαναγίνει. Ρωμαίος και Ιουλιέτα, Καπουλέτοι και Μοντέγοι. Σημερινά πράγματα.
- ΜΑΤΙΝΑ: (στον Κοσμά) Ακούς τι γίνεται στον κόσμο;
- ΚΟΣΜΑΣ: (στην αδελφή του Ματίνα) Πάψε κακούργα! Εσύ πάντα ήθελες να ψηφίσεις τον Κασσανδρή!
- Βαθμολογία: 8/10
. Είναι σε σενάριο Ασημακη Γιαλαμα και Κωστα Πρετεντερη και σκηνοθεσία Ντινου Δημοπουλου){kind=link}