Ήρθε η ώρα για ένα αργοπορημένο δωράκι που μπορεί κάλλιστα να αποτελέσει εκείνη την δικαιολογία που έψαχνες για να αναβάλεις τις “υποχρεώσεις” που στρίμωξες στο επερχόμενο Σαββατοκύριακο.
Θα σε ρίξω στα “σκληρά“, με τρία παιχνίδια που θα αξιοποιήσουν στο έπακρο τον μανίσιο επεξεργαστή και την “εργοστασιακή” κάρτα γραφικών σου — ίσως το βρεις αναζωογονητικό σε ένα σύμπαν παιχνιδιών που μοιάζουν περισσότερο με interactive ταινίες, όπου κάθε γεγονός είναι σκριπταρισμένο ως το κόκκαλο και εσύ καλείσαι να εξερευνήσεις την φαντασία του δημιουργού και όχι την δικιά σου.
Κάτι ήξερε η έρμη η μάνα σου που σου έλεγε να μην κάθεσαι τόσο κοντά στην τηλεόραση διότι θα “χαλάσεις τα ματάκια σου” και θα “σκοτώσεις την φαντασία σου“…
Πάρε την ζακέτα σου και πάμε!
Dwarf Fortress
Ξέχνα το Minecraft. Το Dwarf Fortress, ή επι του πληρέστερου “Slaves to Armok: God of Blood Chapter II: Dwarf Fortress”, είναι το δημιούργημα των αδερφών Tarn και Zach Adams (Bay 12).
Τι είναι ακριβώς;
Χμ, ένα μίγμα simulator οικοδόμησης του δικού σου υπόγειου κάστρου και roguelike όταν βαρεθείς να στρώνεις το κάστρο — ένας καρπός δουλειάς δεκαετίας και βάλε, ο οποίος αρνείται να ακολουθήσει τους πιο “περπατημένους” εμπορικούς δρόμους. Γιούρια! Το κατέβασες, το σκάναρες με τα αντιβίρια σου και το έβαλες να το τρέξει ο υπέρ-υπολογιστής σου, αυτός μέσω του οποίο σκότωσες τρεις φορές τον πληθυσμό του Βιετνάμ με ρεαλιστικότατα γραφικά χωρίς να μασήσει στο ελάχιστο το framerate! Σαν να αργεί κάπως… σαν να αργεί πολύ “ρε συ“!
Τρία τσιγάρα και δυο μέρες αργότερα, σε βρίσκει η σπιτονοικοκυρά σου νεκρό από ανεύρυσμα — και τούτο απλά διότι σταμάτησε να μυρίζει το διαμέρισμα χόρτο και είχε αρχίσει να μυρίζει σαπίλα, όχι πως διαφορετικά θα σε έψαχνε κανείς. Στην οθόνη του υπολογιστή η αιτία του θανάτου σου: ASCII γραφικά σε ένα παιχνίδι που παίδευε ένα δεκάλεπτο τον επεξεργαστή σου να το στήσει.
Και όμως, βιάστηκες λίγο φιλαράκο, διότι αυτό το “ζόρι” το τραβάει το παιχνίδι την πρώτη φορά που θα το τρέξεις. Βλέπεις, την δουλειά που θα έριχνε η κάρτα γραφικών σου και ο επεξεργαστής σου για να σου παρουσιάσει ρεαλιστικές σκιές και αντανακλάσεις, τα έριξε στην δημιουργία του κόσμου.
Έστηνε το τυχαίο terrain, περνούσε απο πάνω δεδομένα βροχόπτωσης, έναν χάρτη θερμοκρασίας, δεδομένα αποστράγγισης εδάφους όπως επίσης και δεδομένα όσον αφορά την… αλατότητα διάφορων περιοχών.
Μετά έστησε την πανίδα και την χλωρίδα, τους πληθυσμούς των διάφορων όντων με νοημοσύνη και τα άφησε να τρέξουν καμπόσο ώστε να δημιουργηθεί μια ιστορία του τόπου όπου εσύ θα μπορέσεις μετά κόπων και βασάνων να δημιουργήσεις το φρούριό σου (που είναι καταδικασμένο να αποτύχει) ή θα τον διασχίσεις αναλαμβάνοντας τον ρόλο ενός χαρακτήρα, εκπληρώνοντας quests, κάνοντας τουρισμό ή ακόμα και επισκεπτόμενη/ος το ίδιο σου το φρούριο.
Το Dwarf Fortress είναι ένα παιχνίδι δύσκολο να το μάθεις αλλά όταν μπεις μέσα, μπήκες για τα καλά — ο κόσμος του είναι μοναδικός κάθε φορά και ουδέποτε θα νιώσεις το συναίσθημα του “εγκλωβισμού στο σενάριο“. Οι αλληλεπιδράσεις είναι πολύ βαθιές και το τι σκηνικά μπορούν να ξεπηδήσουν δεν τα γνωρίζουν ούτε οι ίδιοι του οι κατασκευαστές διότι… δεν γράφουν το “σενάριο” αλλά τους δομικούς λίθους από τους οποίους αυτό αναδύεται εκ νέου κάθε φορά.
Η συνεκτικότητα του παιχνιδιού είναι κάτι που θα ζήλευε ο Tolkien και που θα λάτρευαν οι θαυμαστές του έργου του : το παιχνίδι κρατάει log όλων των χαρακτήρων που έχουν περάσει από τον κόσμο, με όλη την ιστορία τους (ναι, και του κομματιού πριν έρθεις εσύ!) — πράγμα στο οποίο, εκτός του ότι εννοείται πως μπορείς να παρέμβεις με τις πράξεις σου είτε ως “οικοδόμος φρουρίου” είτε ως “εξερευνητής“, μπορείς και να περάσεις (χρόνια;) διαβάζοντας και ξεψαχνίζοντας τους εκτενέστατους καταλόγους ιστορίας.
Τούτα για τους σχολαστικούς. Για τους υπόλοιπους, ας αρκεστούν πως το παιχνίδι έχει τρομερό βάθος και κυκλοφορούν και mods που του αλλάζουν τα φώτα (Dwarf Fortress στο σύμπαν του…Fallout!) — στους δεύτερους, θα πρότεινα να αρχίσουν με κάποιο tutorial…
Fun Facts
- Το να χάνεις έχει φάση, αλλά νομίζω πως αυτό ήδη το γνωρίζεις από την ως τώρα ζωή σου! Δοκίμασε να φτάσεις στο μάγμα σκάβοντας ή ακόμα και στην “κόλαση” από την οποία ξεπηδούν “δαιμονικές οντότητες“.
- Το συγκεκριμένο παιχνίδι έχει μικρό μα φανατικό fanbase, η οποία ορισμένες φορές κάνει θαύματα. Δείγμα αφοσίωσης στο παιχνίδι αλλά και ελευθερίας του παιχνιδιού είναι το φρούριο που έφτιαξε ένας παίκτης και λειτουργούσε ουσιαστικά σαν μια πλήρης μηχανή Turing!
- Αν το ASCII είναι πολύ λίγο για εσένα, κυκλοφορούν και tilesets που το κάνουν να δείχνει “σαν τα παιχνίδια που έχεις συνηθίσει“.
Liberal Crime Squad
Να ένα ακόμα διαμάντι απο την Bay 12, αυτή την φορά ένα “πολιτικό-στρατηγικό” RPG όπου αναλαμβάνεις τον ρόλο του αρχηγού μιας “Liberal” (πες “φιλελεύθερης” αν έχεις ξεμπερδέψει με το ελληνικό VS εμερικάνιεκο του ορισμού) οργάνωσης -ναι, την οποία πρέπει να φτιάξεις εξαρχής εσύ- και προσπαθείς να απαλλάξεις τον κόσμο από τον συντηρητισμό. Ότι πρέπει δηλαδή για να συμπληρώσεις το κενό μεταξύ της δράσης σου “στον δρόμο” και τη συγγραφή πύρινων θούριων επί της ιδεολογίας σου στο… blog σου ή στο… facebook.
Μπορείς να μεταλαμπαδεύσεις τα φρονήματά σου με κιθάρες και εφημερίδες “αντιπαραπληροφόρησης” που ξεσκεπάζουν όλη την κοινωνική σκαταδούρα ή με πάσης φύσεως πυροβόλα όπλα, μπορείς να ταμπουρωθείς σε “γιάφκες” (τι όμορφη λέξη!) τίγκα στην παγίδα για τους εισβολείς, μπορείς επίσης να απαγάγεις άτομα ή να τα κάνεις να σε ερωτευτούν έτσι ώστε να εξυπηρετήσεις τους σκοπούς σου.
Για τους πιο γκαβλιάρηδες, υπάρχει η επιλογή “σπάσε τα όλα και σώσε ζώα απο κακές εταιρίες καλλυντικών” ή “φύτεψε τους ανθρώπους σου σε θέσεις-κλειδιά “, αλλά και “μπούκαρε νόμιμα παντού με την σωστή μεταμφίεση” για τους πιο ρεβιζιονιστές.
Μπόλικο ζουμί, κάμποσες μάχες, λίγο δικαστήριο, κάμποσες ενδιαφέρουσες απαγωγές και ανακρίσεις και θα είσαι σε θέση να επιτύχεις τον σκοπό σου, που δεν είναι άλλος από την προώθηση της ατζέντας σου, να κάνεις τους νόμους και το πολιτικό σύστημα πιο “ελευθεριάζον“.
Ή μήπως όχι διότι το παιχνίδι είναι πολύ συνθετότερο από την περιγραφή που μόλις σου έδωσα;
Ο μόνος τρόπος για να μάθεις είναι να το δοκιμάσεις. Προσοχή όμως: μην ξεχάσεις έξω από την πόρτα του πάρτι το χιούμορ σου και τον αυτοσαρκασμό σου, αλλιώς ίσως σε τσούξει εκ νέου εκείνη η παλιά μελανιά από την “πετριά” που έχεις φάει. Έχει και ωραίο Disclaimer κάπου στο wiki της fanbase που ανέλαβε την περαιτέρω ανάπτυξη του LCS, το οποίο πάει κάπως έτσι:
Liberal Crime Squad is a game. Any person who attempts to perform the activities described in the game in the real world is silly and will probably go to jail for a very, very long time — assuming they don’t die in the process. The designers, developers, and players of Liberal Crime Squad neither advocate nor condone this behavior.
Για τα τσακαλάκια, το original Disclaimer της Bay 12 ήταν:
WARNING: The scope of this game is narrower than that of real life. We have attempted to include foul language, graphic violence, politics, religion, sexual references, adult situations, narcotics, prostitution, bodily functions and bad pickup lines, but Bay 12 Games recognizes that there might be omissions which will make some players uncomfortable. In light of these facts, use your discretion when making decisions about downloading LCS.
Fun Facts
- Αν και λιγότερο σύνθετο από το Dwarf Fortress, το πως λαμβάνονται οι αποφάσεις (από δικαστικές μέχρι πολιτικές) έχει πολύ “ζουμί” από πίσω και έτσι θα χρειαστεί να πάρεις τον κόσμο με το μέρος σου και να επηρεάσεις “άτομα-κλειδιά” σε καίριες θέσεις. Tούτο είναι ευκολότερο στο χαρτί παρά στην εκτέλεσή του.
CthulhuMud (online RPG)
Εδώ έχουμε ένα text-based multi user dungeon (MUD), με τον οποίο συνδέεσαι μέσω TELNET.
Είναι βασισμένο στην μυθολογία γύρω από τον Κθούλου του Lovecraft, εκείνου του παράξενου τυπάκου με τον προγναθισμό, την οποία αποδίδει πολύ όμορφα.
Η όλη γλυκιά κρέμα του παιχνιδιού βρίσκεται στο πως το σύστημα κλάσεων, φυλών (επαγγελμάτων και ιδιοτήτων χαρακτήρα) που προσφέρεται είναι αρκετά ευέλικτο, με πολλές επιλογές οι οποίες… μπορούν να χρησιμοποιηθούν με πολύ “δημιουργικούς” τρόπους.
Είναι ένα παιχνίδι με κάμποσα μυστικά, ένα παιχνίδι για άτομα που πολλές φορές θέλουν να παίξουν με την ίδια την μηχανική του παιχνιδιού παρά μέσα στα όρια δράσης που υποτίθεται πως επιβάλλει ο δημιουργός ενός παιχνιδιού.
Έτσι, αν ασχοληθείς κάμποσο μαζί του ίσως δεις τον χαρακτήρα σου να βρίσκεται με αρκετά ευφάνταστους τρόπους σε μέρη που “δεν θα έπρεπε με τίποτα” να βρίσκεται, να χρησιμοποιεί αντικείμενα που μάλλον δεν φτιάχτηκαν για χρήση από απλούς χαρακτήρες ή να αποκτά ιδιότητες άκρως ενδιαφέρουσες — όχι, δεν είναι ακριβώς “bugs” και ούτε οι moderator του παιχνιδιού θα παρέμβουν με “αποκλεισμό“. Ίσως καλεστείς όμως να τους αντιμετωπίσεις “in character“, κάνοντας την ζωή σου λιγάκι δυσκολότερη αν αποδειχθεί πως παίζεις το παιχνίδι αλλά δεν σε παίζει αυτό.
Στα πιθανά αρνητικά του παιχνιδιού είναι πως δεν έχει πολύ “κόσμο” αλλά αυτό δεν είναι απαραίτητα άσχημο — περισσότερος χώρος για εσένα!
Fun Facts
- Από την στιγμή που μάθεις ή αποκτήσεις μια δεξιότητα, δεν χρειάζεται να “ξοδέψεις πόντους αναβάθμισης” πάνω της , αλλά αρκεί να την χρησιμοποιήσεις για να την ενισχύσεις. Δοκίμασε να αναπτύξεις την ιδιότητα scry και… βάλε φαντασία — και την δεξιότητα teleport στο καπάκι.
- Ναι, το παιχνίδι έχει σύστημα “sanity” σαν την ζωή — δεν μπορεί να ανακατεύεσαι με φρικαλεότητες και να συναντάς πράγματα που “δεν τα χωράει ο νους σου” και να μένεις πάντα “νηφάλιος“. Όλο και κάποια πετριά θα σου μείνει…
Ως την επόμενη Παρασκευή, αντιμετώπισε την ζωή όπως της πρέπει: σαν ένα “Massively Multiplayer RPG” παιχνίδι, με πολύ χαλαρά όρια και πολύ ενδιαφέροντες παίκτες.
