Blood Work (2002). Ένοχο Αίμα

• Είδος: Θρίλερ μυστηρίου
• Σκηνοθεσία: Clint Eastwood
• Ηθοποιοί: Clint Eastwood, Jeff Daniels, Anjelica Huston, Wanda De Jesus, Tina Lifford
• Διάρκεια: 105 λεπτά
• Ημερομηνία κυκλοφορίας: 9 Αυγούστου 2002
• Ελληνικός τίτλος: Ένοχο Αίμα
• Παραγωγή: Warner Bros
• Προϋπολογισμός ταινίας: 50 εκατομμύρια δολάρια
• Ακαθάριστα έσοδα: 31 εκατομμύρια δολάρια

O Κλιντ Ίστγουντ μας έχει προσφέρει σπάνιες κινηματογραφικές στιγμές. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως στις περισσότερες από αυτές κρατάει όπλο! Συνήθως είναι μόνος του. Ένας εναντίον όλων. Ακούραστος υπέρμαχος του καλού. Αθόρυβο στήριγμα των συνανθρώπων του. Μα πάνω από όλα πολύ σκληρός για να πεθάνει. Αναμφισβήτητα αποτελεί πλέον ένα ζωντανό θρύλο του Αμερικανικού κινηματογράφου. Μετά από αρκετά χρόνια αποχής λοιπόν ο νούμερο ένα macho-man του σελιλόντ ξαναχτύπησε με την 24η σκηνοθετική δουλειά του.

Αυτή τη φορά το όνομα του είναι Τέρυ Μακέηλεμπ. Πρώην πράκτορας του FBI, που παράτησε την δουλειά, που τον είχε κάνει διάσημο, εξαιτίας ενός καρδιακού επεισοδίου κατά τη διάρκεια μιας καταδίωξης. Δυο χρόνια αργότερα ο Τέρυ ξεκινάει μια καινούρια και ήρεμη ζωή στο σκάφος του με μια καινούρια καρδιά, που μερικούς μήνες πιο πριν του είχε μεταμοσχευθεί.

Αλλά η ηρεμία του γίνεται παρελθόν όταν μια άγνωστη Μεξικάνα τον βρίσκει και του λέει πως η καρδιά που χτυπάει μέσα του είναι της δολοφονημένης αδερφής της. Το μόνο που αυτή θέλει πια είναι να βρεθεί ο δολοφόνος της από αυτόν αφού η τοπική αστυνομία και το FBI δεν έχουν σημειώσει πρόοδο σε αυτή την υπόθεση. Έτσι ο ανενεργός για καιρό Τέρυ πιάνει πάλι δουλειά και ξεκινάει την έρευνα.

Αν μη τι άλλο η ιστορία, βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Μάικλ Κόνελυ, αν και δεν την συναντάμε για πρώτη φορά σε ταινία, είναι ιδιαίτερα πρωτότυπη και με αρκετά θετικά στοιχεία. Ο καλός μπάτσος το ρίχνει στην… απόσυρση για μια χούφτα δολάρια αλλά με μπόλικο τσαγανό για να βρει τον δολοφόνο της γυναίκας, που ουσιαστικά του έσωσε τη ζωή. Το ξεκίνημα φαντάζει ελπιδοφόρο.

Ο Κλιντ Ίστγουντ, αν και 72 χρονών πια, έχει μια επιβλητική παρουσία στο πανί. Ακόμα και μετά από μεταμόσχευση καρδιάς έχει ακόμα αυτό το βλέμμα που ξεχειλίζει από εμπειρία και αποφασιστικότητα. Δυστυχώς όμως αυτό δεν είναι αρκετό ούτε για να συμπάσχουμε με τον χαρακτήρα του αλλά ούτε και ο χαρακτήρας του να είναι ο ιδανικός “τιμονιέρης” της πλοκής στα μάτια των θεατών.

Η πλοκή στα χέρια άλλου σκηνοθέτη θα μπορούσε να είχε άλλη εξέλιξη και γενικότερα πολύ πιο ενδιαφέρουσα “αφήγηση”. Δυστυχώς η εικαστική προσέγγιση του σεναρίου κάνει το έργο να μοιάζει με ένα πολύ βαρετό αστυνομικό σήριαλ της τηλεόρασης. Έτσι μπορεί από μόνη της η ιστορία να σας ιντριγκάρει αλλά η σκηνοθεσία την αφοπλίζει από οποιαδήποτε επακόλουθη έκπληξη. Ενώ τα κίνητρα του “κακού” είναι ευφυή η σκηνοθετική απόδοσή τους τα κάνουν ανάξια λόγου.

Οι διάλογοι είναι στημένοι με τέτοιο τρόπο λες και ο σεναριογράφος παίζει Jenga με τα διάφορα στοιχεία της πλοκής. Αποτέλεσμα αυτού η προβλεψιμότητα και τα διάσπαρτα Χολυγουντιανά κουλά που παραπαίουν μεταξύ ρεαλισμού και κλισέ. Το μόνο που κρατάει το ενδιαφέρον του θεατή είναι η περιέργεια για το πότε και πως θα φανεί στην ταινία όσα αυτός έχει καταλάβει πολύ ώρα πριν.

Μαζί με τους διαλόγους χαντακώνονται και οι ηθοποιοί. Πέραν του Ίστγουντ, που είτε είστε θαυμαστές του είτε όχι θα ικανοποιηθείτε από τη προσπάθειά του, οι υπόλοιποι ηθοποιοί μοιάζουν να κάνουν ή αγγαρεία ή χάρη στον “μεγάλο”, μεταφορικά και κυριολεκτικά, αυτό αστέρα του Χόλυγουντ. Διαφορετικά δεν εξηγείται η παρουσία της Αντζέλικα Χιούστον στο ρόλο της προσωπικής γιατρού του Μακέηλεμπ. Ένας ρόλος για “γλάστρα”, τον οποίο ακόμα και η Αντζελίνα Τζολί θα σκεφτόταν πολύ σοβαρά προτού τον αναλάβει.

Ο Τζεφ Ντάνιελς από την άλλη είναι στο στοιχείο του. Κοινώς είναι ο καραγκιόζης της παρέας. Μπορεί αυτή τη φορά να μην παίζει τον… πανηλίθιο αλλά μαζί με τον χαρακτήρα του ντεντέκτιβ Αράνγκο αποτελούν τις μοναδικές, και πιθανότατα αχρείαστες σε αυτό το βαθμό, κωμικές ανάσες ανάμεσα στους υπόλοιπους ρόλους. Τέλος η, άνευ προηγουμένου, ατάλαντη Γουόντα ντε Τζέσους υποκρίνεται την Γκρατσιέλα Ρίβερς, αδελφή του θύματος.

Το see or not to see; Θα σας απαντήσω με το γνωστό και μη εξαιρετέο δίστιχο. Ως πότε παλικάρια στου Χόλυγουντ τα πανιά, θα παίζεται τους μπάτσους που σφίγγουν τα λουριά; Ή αν προτιμάτε: Ο λύκος και αν εγέρασε… το Μάγκνουμ δεν το κρέμασε! Στο “Ένοχο Αίμα” έχουμε να κάνουμε με ένα γερασμένο Dirty Harry που αποζητά ματαίως την προσοχή μας δια μέσου μιας αστυνομικής ιστορίας αδύναμης και με πολλά κενά.

Ένα καλό βιβλίο χαραμίστηκε για άλλη μια φορά δηλαδή! Ο Κλιντ Ίστγουντ δεν είναι χαζός. Ξέρει πως ναι μεν έχει διαπρέψει σκηνοθετικά στο χώρο του με έργα όπως οι “Ασυγχώρητοι” αλλά πως η φετινή του προσπάθεια πολύ δύσκολα θα ικανοποιήσει ακόμα και τους φανατικούς θαυμαστές του. Έπαιξε και έχασε. Οπότε και εσείς μην το δείτε για να μην βγείτε χαμένοι. Το “Insomnia” μπροστά του είναι αριστούργημα επικών διαστάσεων.

Δείτε παρακάτω το trailer της ταινίας Blood Work (2002). Ένοχο Αίμα.