Dance Central (video game)

Η αγορά των “μουσικών” video games δεν είναι νέα στη βιομηχανία, τόσο με τη μορφή τίτλων που καλούν τον παίκτη να τραγουδήσει ή να χειριστεί ένα μουσικό όργανο, όσο και με τη μορφή αυτών που τον καλούν να χορέψει. Ιδιαίτερα δε στην τελευταία, αμέτρητοι τίτλοι σε arcades και συστήματα οικιακής ψυχαγωγίας έχουν αναγκάσει gamers σε κάθε άκρη του πλανήτη να χρησιμοποιήσουν ειδικά pads και να πατήσουν τη σωστή χρονική στιγμή πάνω στα σωστά σημεία της.

Η κυκλοφορία του Kinect έδωσε στην Harmonix την ευκαιρία να φέρει την αγορά που περιγράφεται παραπάνω στο επόμενό της βήμα, προσφέροντας ένα τίτλο που μπορεί να μάθει τον παίκτη να χορεύει, δίνοντάς του απλά σχηματικές οδηγίες που προβάλλονται η μία μετά την άλλη στην οθόνη του.

Το Dance Central εκμεταλλεύεται τη θέση της ομάδας ανάπτυξης στην αγορά της μουσικής σκηνής και έρχεται εφοδιασμένο με ένα μεγάλο αριθμό κομματιών από γνωστά συγκροτήματα και καλλιτέχνες όπως οι Beastie Boys, Kylie Minogue, Snoop Dogg, No Doubt, Lady Gaga, Nelly Furtado, Rihanna και Benny Benassi. Στόχος του παίκτη είναι πλέον να ακολουθήσει κατά γράμμα τις εντολές που του δίνονται από τον τίτλο, έτσι ώστε να ολοκληρώσει με επιτυχία μια χορογραφία.

Το επίπεδο δυσκολίας ξεκινάει από χαμηλά και αυξάνεται σταδιακά μέχρι την ολοκλήρωση όλης της συλλογής κομματιών, ενώ μία σειρά από μεγαλόσωμους χαρακτήρες χορευτών παρελαύνουν από τη σκηνή που βρίσκεται στην οθόνη και δείχνουν ακριβώς τις ρουτίνες που πρέπει να ολοκληρώσει ο συμμετέχων.

Η ομάδα ανάπτυξης δούλεψε αρκετά και στην ευκολία με την οποία μπορεί να ξεκινήσει κάποιος να χορεύει στο Dance Central (φυσιολογικό, αφού σε “μη έμπειρο” κοινό απευθύνεται κατά κύριο λόγο το Kinect), χωρίς να μπλέκεται σε πολύπλοκα και δυσνόητα menu και προσφέροντας μια ικανοποιητική καμπύλη εκμάθησης.

Ο χορευτής στο κέντρο της οθόνης ολοκληρώνει τη χορογραφία με ιδανικό τρόπο, ενώ στο δεξί μέρος προβάλλεται μία σειρά από κάρτες που δείχνουν πως πρέπει να κινήσει ο παίκτης τα χέρια και τα πόδια του. Υπάρχουν περιπτώσεις που οι ενδείξεις δεν είναι ιδιαίτερα ξεκάθαρες στο τι εννοούν και πάνω στον… αγώνα του παίκτη να ακολουθήσει το χορευτικό, χάνεται η σειρά. Παρόλα αυτά, ο τίτλος δεν βαθμολογεί πολύ αυστηρά, τουλάχιστον μέχρι να “γράψει” ο συμμετέχων κάποιες ώρες ενασχόλησης.

Κάθε κομμάτι έχει τρία επίπεδα δυσκολίας, τα οποία ωστόσο δε διαφοροποιούνται στον τρόπο βαθμολόγησης, αλλά στον πόσες σύνθετες κινήσεις εμφανίζονται σε διάφορα σημεία κατά τη διάρκειά του. Οι κινήσεις που απαιτούνται έχουν να κάνουν κυρίως με ρουτίνες των χεριών και μεταφορές του σώματος τόσο παράλληλα, όσο και κάθετα στο Kinect, με την ένταση διεκπεραίωσης κάθε χορευτικής ρουτίνας να μην παίζει ρόλο, ωστόσο είναι σημαντική για το κατά πόσο θα μπει ο παίκτης στον τίτλο και θα αρχίσει να “ζει” το χορό. Ο τίτλος προσφέρει όλες τις απαραίτητες συνθήκες, ωστόσο είναι καθαρά στο χέρι του συμμετέχοντα να δώσει ζωντάνια στο Dance Central.

Η μέθοδος βαθμολόγησης δε διαφέρει ιδιαίτερα από όλους τις υπόλοιπες μουσικές και χορευτικές παραγωγές, επιβραβεύοντας τον παίκτη που ολοκληρώνει με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ακρίβεια τις φιγούρες που θα του δοθούν. Οι κινήσεις “σκανάρονται” από το Kinect και σε περίπτωση που κάποια δεν εκτελείται σωστά, απεικονίζεται με ένα έντονο κόκκινο χρώμα το ανάλογο άκρο του εικονικού χορευτή.

Με αυτό τον τρόπο ο τίτλος επιτυγχάνει το σκοπό του (διόρθωση), χωρίς να χαλάει το ρυθμό κάθε κομματιού και του χορευτικού γενικότερα. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον προσφέρει και το Break It Down mode, όπου ο παίκτης δέχεται φωνητικές εντολές από ένα χορευτή και καλείται να ολοκληρώσει μία συγκεκριμένη κίνηση κάθε φορά. Μόλις αυτή ολοκληρωθεί σωστά, ο συμμετέχων προχωράει στην επόμενη, ενώ στην αντίθετη περίπτωση καλείται να την επαναλάβει ορισμένες φορές μέχρι να συνεχίσει, έχοντας τη δυνατότητα ακόμη και να ρίξει το τέμπο του μουσικού κομματιού που αναπαράγεται.

Είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τον παίκτη που θα θελήσει να βαθμολογηθεί υψηλά να ασχοληθεί με το εν λόγω mode, έτσι ώστε και τα κομμάτια να γνωρίσει καλύτερα, αλλά και να καταφέρει να αποκωδικοποιεί πιο γρήγορα τις εντολές των καρτών που έπονται. Από τεχνικής πλευράς ο τίτλος καταφέρνει να ξεχωρίσει από όλο το line-up κυκλοφοριών που συνόδευσαν το νέο περιφερειακό του Xbox 360.

Η επικοινωνία του λογισμικού με το Kinect είναι άμεση και αν και ο τίτλος χαρακτηρίζεται από lag ελάχιστων δευτερολέπτων, η καλή δουλειά της ομάδας ανάπτυξης καταφέρνει να το κρύψει με πολύ έξυπνο τρόπο. Τα μοντέλα των χορευτών είναι λεπτομερή και μπορούν να προβάλλουν ικανοποιητικά κάθε εντολή, ενώ από την πλευρά της η μουσική επένδυση είναι ιδιαίτερα πλούσια και η απόδοση του ήχου από ένα surround ηχοσύστημα -ακόμη και μεσαίων δυνατοτήτων- είναι ικανή να μετατρέψει το σαλόνι του σπιτιού σε disco.

Η δομή του Dance Central είναι μοιρασμένη σε πέντε διαφορετικά modes που χωρίζουν τη δράση σε τμήματα για έναν ή δύο παίκτες. Η υποστήριξη δικτυακών leaderboards θα αναγκάσει τους περισσότερους να βάλουν τα δυνατά τους για να αποδείξουν τις ικανότητές τους, ενώ κατά τη διάρκεια της πορείας μέσα στα χορευτικά όλων των κομματιών, ο παίκτης θα συναντήσει μία σειρά από έξτρα αντικείμενα όπως χαρακτήρες, εμφανίσεις και events. Αξίζει ακόμη να σημειωθεί πως σε αρκετά σημεία των κομματιών, ο τίτλος καταγράφει τις χορευτικές κινήσεις κάθε συμμετέχοντα μέσα από τη συστοιχία καμερών του Kinect.

Το Dance Central θεωρείται χωρίς δυνατότητα αμφισβήτησης ο καλύτερος τίτλος που είναι συμβατός με το Kinect μέχρι στιγμής, αφού παρά τις όποιες τεχνικές ατέλειες (το μικρό lag) καταφέρνει να προσφέρει ένα πακέτο διασκέδασης που δεν έχουμε την ευκαιρία να συναντήσουμε σε πολλά προϊόντα της αγοράς. Ακόμη κι αν κάποιος κάτοχος του συστήματος της Microsoft ντρέπεται να χορέψει μπροστά σε φίλους, είναι σίγουρο πως η νέα παραγωγή της Harmonix θα τον βοηθήσει να προσπεράσει κάθε δισταγμό και να διασκεδάσει με την παρέα του.