DC Universe Online (video game review)

• Ημερομηνία κυκλοφορίας: 11 Ιανουαρίου 2011
• Προγραμματίστρια εταιρεία: Dimensional Ink Games
• Εκδότες: Daybreak Game Company, WB Games
• Είδος: Δράσης, MMORPG
• Mode: Multiplayer

Η απόφαση της Sony Online Entertainment να εμπλακεί με ένα MMORPG σε PC και PlayStation 3 μπορεί να προξένησε απορίες σε μεγάλο μέρος της gaming κοινότητας, ωστόσο δεν μπορούμε παρά να δεχτούμε με χαρά οποιαδήποτε προσπάθεια σε μία κατηγορία που αποδεικνύει πως δεν έχει να προσφέρει αρκετό χώρο για το… δεύτερο. Το Texnologia.Net ταξίδεψε στον μεγάλο κόσμο του DC Universe Online για σχεδόν ένα μήνα, αντιμετώπισε ορδές εχθρών και bosses, ενίσχυσε ιδιαίτερα τον -ευτραφή- χαρακτήρα που δημιούργησε από το μηδέν και ξεκινάει να καταγράφει τις εντυπώσεις του.

Η ιστορία φέρνει τον γνωστό «κακό» Lex Luthor σε έναν κόσμο, όπου καταφέρνει μετά από πολύ κόπο να εξοντώσει τον μεγάλο του αντίπαλο Superman, καθώς και τους περισσότερους υπερ-ήρωες που μάχονται υπέρ του καλού. Την ίδια στιγμή, ο εξωγήινος Brainiac αρχίζει να επιτίθεται στη Γη, καταστρέφοντας τα πάντα στο πέρασμά του, αφού δε συναντά την παραμικρή αντίσταση.

Ο Luthor αποφασίζει να ταξιδέψει πίσω στο χρόνο, όπου όλοι οι ήρωες είναι ζωντανοί, τους εξηγεί πως εκτραχύνθηκε η κατάσταση και τους αναφέρει ότι έκλεψε από τον εξωγήινο εχθρό όλες τις δυνάμεις, τις οποίες και μοίρασε σε πάρα πολλούς νέους υπερ-ήρωες (τους χαρακτήρες των παικτών που συμμετέχουν). Πλέον ο σκοπός των γνωστών ηρώων είναι να λειτουργήσουν ως μέντορες και να προετοιμάσουν όλους τους συμμετέχοντες, έτσι ώστε να είναι έτοιμοι για την -μελλοντική πλέον- επίθεση του Brainiac.

Ξεκινώντας από τα απολύτως απαραίτητα, κάθε παίκτης μπορεί να δημιουργήσει το χαρακτήρα του επιλέγοντας στιλ μάχης, τα όπλα που θα έχει στη διάθεσή του, τον μέντορά του, καθώς και την πλευρά που θα υπηρετήσει. Ο μηχανισμός του character creation είναι πληρέστατος και δίνει πάρα πολλές επιλογές, δημιουργώντας ταυτόχρονα τις καλύτερες συνθήκες για να μη γεμίσει ο κόσμος με χιλιάδες «αντίγραφα» του Batman ή του Superman.

Με το πέρας αυτής της διαδικασίας, κάθε ήρωας είναι έτοιμος να ξεκινήσει, μαθαίνοντας τα βασικά σε ένα μικρό επίπεδο που λαμβάνει χώρα μέσα στο σκάφος του Brainiac. Οι δύο βασικές επιθέσεις που έχει κάθε παίκτης στη διάθεσή του είναι μία κοντινής (melee) και μία μακρινής απόστασης, οι οποίες εμπλουτίζονται στη συνέχεια και όσο ο χαρακτήρας μαθαίνει νέες κινήσεις. Ταυτόχρονα, στο κάτω μέρος της οθόνης υπάρχει μία κλασική μπάρα, η οποία γεμίζει με τις ειδικές κινήσεις που αποκαλύπτονται σταδιακά, ανάλογα και με το στιλ μάχης που έχει επιλεγεί για τον ήρωα.

Μόλις ολοκληρωθεί αυτό το τμήμα, ο παίκτης βγαίνει… στα ανοιχτά, στην Metropolis και τη Gotham City, όπου και παρατηρεί τον πολύ μεγάλο κόσμο που έχει δημιουργηθεί. Η δομή της δράσης ακολουθεί την πεπατημένη των quests που βάζουν τον ήρωα να ταξιδέψει από το σημείο Α στο σημείο Β για να εξοντώσει αντιπάλους, να μαζέψει αντικείμενα, να μετακινήσει οχήματα κλπ., έχοντας πάντα την απαραίτητη βοήθεια τόσο του quest log (που τον ενημερώνει ποια αποστολή είναι ενεργή και τι χρειάζεται να κάνει για να την ολοκληρώσει), όσο και του ειδικού χάρτη που προβάλλει πάντα την κατεύθυνση στην οποία πρέπει να κινηθεί ο ήρωας για να φτάσει στον επόμενο στόχο του.

Τα quests δυστυχώς δεν δείχνουν να έχουν ποικιλία, αφού τουλάχιστον στα πρώτα δέκα levels (από τα 30 διαθέσιμα), ο παίκτης καλείται να ακολουθήσει μία επαναλαμβανόμενη διαδικασία που σίγουρα δεν μπορεί να χαρακτηριστεί θελκτική. Ακόμη και τα instances στα οποία θα βρεθεί μετά από μία αλληλουχία αποστολών είναι απίστευτα γραμμικά και ολοκληρώνονται σε σχετικά μικρό χρονικό διάστημα, χωρίς να δίνουν την εικόνα ενός ξεχωριστού πεδίου μάχης και δράσης.

Από την άλλη, το σύστημα μάχης αν και εμπλουτίζεται στην πορεία, δεν αποτρέπει τον παίκτη σε κανένα σημείο από το να χρησιμοποιεί από την αρχή έως το τέλος της πορείας του τα δύο κλασικά πλήκτρα και να οδηγείται σε ένα αέναο button mashing. Μπορεί η δράση να ακολουθεί γρήγορο ρυθμό, αλλά στην πορεία καταντάει να είναι ιδιαίτερα κουραστική.

Από πλευράς τεχνικού τομέα, η πόλη δείχνει εξαιρετική και εντυπωσιακή από ψηλά. Ο παίκτης μπορεί μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα να αντιληφθεί το μέγεθος του κόσμου, ωστόσο πάρα πολλές φορές θα έρθει αντιμέτωπος με πανομοιότυπες μονάδες, ενώ είναι απορίας άξιο γιατί μεγάλες εκτάσεις γης είναι σχεδόν άδειες.

Η PS3 έκδοση έχει πέσει θύμα ορισμένων «εκπτώσεων», αφού η ανάλυση κινείται σε χαμηλότερα επίπεδα από αυτήν του PC, ενώ είναι εμφανής η απουσία μηχανισμού anti-aliasing, τα πολύ χαμηλής ανάλυσης textures και ο χαμηλός ρυθμός ανανέωσης των καρέ, που σε πιο γεμάτες από αντιπάλους μάχες και συγκρούσεις θα δώσει στον παίκτη να πιστέψει ότι το PS3 έχει «γονατίσει».

Το animation των ηρώων είναι σχετικά φτωχό και περιορίζεται σε μικρό αριθμό κινήσεων, ενώ πολύ κακή εντύπωση αφήνει και ο μεγάλος χρόνος που απαιτείται για να φορτώσει το menu, καθώς και για να ολοκληρωθεί η μετάβαση από τη μία «καρτέλα» του σε μία άλλη.

Η αλληλεπίδραση με άλλους χαρακτήρες στον κόσμο περιορίζεται ιδιαίτερα, αφού σε περίπτωση που δύο ήρωες συμμετέχουν στο ίδιο quest, χωρίς ιδιαίτερες διαδικασίες μπορούν να το ολοκληρώσουν ταυτόχρονα και να επιβραβευθούν αμφότεροι. Από τη μία αυτό ταιριάζει ιδιαίτερα ως λογική σε ένα action-MMORPG σαν το DC Universe Online, αλλά από την άλλη, δεν προτρέπει σε κανένα σημείο τον κάθε συμμετέχοντα να δημιουργήσει ομάδες, να χρησιμοποιήσει τακτική και να εξοντώσει ταχύτερα τις εχθρικές μονάδες.

Από πλευράς PvP, είναι απορίας άξιο πως ακόμη και ένα μήνα μετά το λανσάρισμα του τίτλου, οι ουρές αναμονής για τα σχετικά events είναι μεγάλες και μπορεί να εκνευρίσουν σχετικά άμεσα κάθε ενδιαφερόμενο. Οι λάτρεις αυτού του είδους δράσης θα απογοητευθούν ακόμη περισσότερο, καθώς είναι σπάνιες οι περιπτώσεις που ακόμη και με την επιλογή PvP ενεργοποιημένη θα έρθουν μπροστά σε συγκρούσεις με άλλους χαρακτήρες.

Όσο επιεικής και να θελήσει να είναι κάποιος με αυτή τη νέα και ξεχωριστή προσπάθεια της Sony Online Entertainment, δεν μπορεί παρά να τονίσει τα πάρα πολλά σφάλματα, τις λάθος επιλογές και την μέτρια υλοποίηση των βασικών μηχανισμών δράσης ενός MMO. Στην εξαιρετική καμπύλη εκμάθησης του World of Warcraft (που καλώς ή κακώς είναι ο μοναδικός τίτλος που μπορεί να αποτελέσει μέτρο σύγκρισης), το DC Universe Online έχει να παρατάξει μια μεγάλη αλληλουχία βαρετών αποστολών και στο πλούσιο σύστημα μάχης της παραγωγής της Blizzard έχει να αντιπαραβάλλει ένα ασταμάτητο button mashing.

Ναι, είναι αποδεκτό ότι έχουμε μπροστά μας ένα ξεχωριστό τίτλο που δεν μπορεί να εκμεταλλευτεί πλήρως την ευελιξία ενός σετ πληκτρολογίου-mouse, ωστόσο δε δίνει σε καμία των περιπτώσεων την εντύπωση ότι δε θα μπορούσε να είναι μια single player περιπέτεια με δυνατότητα online αγώνων και μαχών για τους παίκτες που θα φτάσουν τους χαρακτήρες τους στο 30ο επίπεδο…