Intermission (2003). Διάλειμμα

• Είδος: Αστυνομική ταινία, μαύρη κωμωδία
• Σκηνοθεσία: John Crowley
• Ηθοποιοί: Colin Farrell, Kelly Macdonald, Shirley Henderson, Tom Farrelly, Colm Meaney, Rory Keenan, Laurence Kinlan, Cillian Murphy
• Διάρκεια: 106 λεπτά
• Ημερομηνία κυκλοφορίας: 29 Αυγούστου 2003
• Ελληνικός τίτλος: Διάλειμμα
• Παραγωγή: Bórd Scannán na hÉireann
• Προϋπολογισμός ταινίας: 5 εκατομμύρια δολάρια
• Ακαθάριστα έσοδα: 4,9 εκατομμύρια δολάρια

Από το πουθενά πετάχτηκε και κέρδισε το έπαθλο. Ποιο έπαθλο; Μα φυσικά της καλύτερης ταινίας που βγήκε εκείνο το καλοκαίρι που κυκλοφόρησε. Το Intermission είναι μία Ιρλανδική ταινία ή καλύτερα μια μεγάλη έκπληξη από την Ιρλανδία. Αν και κοιτάζοντας καλύτερα τα credits ο όρος έκπληξη αλλάζει άμεσα. Πίσω από την παραγωγή βρίσκεται ο γνωστός και μη εξαιρετέος Νηλ Τζόρνταν, σκηνοθέτης του Crying Game (Το Παιχνίδι των Λυγμών), ταινίας σχετικής με τα Ιρλανδικά δρώμενα, αλλά και άλλων επιτυχιών όπως τα «Συνέντευξη με ένα Βρυκόλακα» και «Το Τέλος μιας Σχέσης». Και για να εμπιστεύεται την καρέκλα του σκηνοθέτη στον πρωτάρη Τζον Κρόλευ κάτι ήξερε.

Το Intermission είναι ένα συνονθύλευμα ιστοριών που λαμβάνουν χώρα στην Ιρλανδία. Ένας νεαρός κακοποιός, ένας φρεσκοχωρισμένος νεαρός, ο ντροπαλός αιώνιος εργένης φίλος του, η πρώην που συζεί με έναν παντρεμένο, η παρατημένη σύζυγος του παντρεμένου, η μάνα και η αδερφή της πρώην, ένας πολύπειρος αστυνομικός κ.ο.κ. Η λίστα μεγαλώνει. Ιστορίες σπονδυλωτές, ιστορίες που είναι καθημερινές, ήρωες που τις βιώνουν όπως θα μπορούσε να τις βιώνει ο καθένας μας σε μία κοινωνία που, λόγω της θεματολογίας με την οποία καταπιάνεται ο σεναριογράφος, μοιάζει… παγκόσμια. Ασφαλώς η καλλιτεχνική αδεία δεν λείπει. Πιο αναλυτικά το στόρυ πάει κάπως έτσι…

Ο Τζον (Σίλιαν Μέρφι) χωρίζει την Ντέιρντρε (Κέλι ΜακΝτόναλντ) γιατί θέλει να την δοκιμάσει. Ο φίλος του τού λέει πως δεν εκτιμά αυτό που έχει τη στιγμή που ο ίδιος είναι μόνος και αναζητά απεγνωσμένα την αγάπη. Η Ντέιρντρε ανασφαλής όσο και ο Τζον εκμυστηρεύεται στη μητέρα της ότι αποφάσισε να συζήσει με έναν παντρεμένο, που είναι αρκετά πλούσιος, με σταθερή δουλειά (διευθυντής τράπεζας) και που τη φροντίζει. Η Σάλυ, αδερφή της Ντέιρντρε, απογοητευμένη σε έσχατο σημείο από τους άντρες δεν εγκρίνει τίποτα από όλα αυτά και δεν έχει καν διάθεση να δοκιμαστεί ξανά ξαναζώντας αυτό που όλοι γύρω της το λένε αγάπη.

Και η πρώην πια σύζυγος του διευθυντού προσπαθεί να πνίξει την πίκρα της και τη δυστυχία της σε απεγνωσμένες προσπάθειες του να νοιώσει ποθητή. Ο Λέιφ (Κόλιν Φάρελ), ατίθασος νεαρός και φιλόδοξος εγκληματίας, επιδίδεται σε παρανομίες για το εύκολο κέρδος. Και με τη σειρά του ο ντεντέκτιβ Τζέρυ Λυντς (Κολμ Μίνι) έχει αφοσιώσει τη ζωή του στο κυνήγι των παρανόμων.

Τι σχέση έχουν όλα αυτά μαζί; Ενωμένα; Τίποτα και όλα. Βασικός άξονας όλων των ιστοριών είναι πως τα πάντα μπορούν να συμβούν. Σε μένα, σε σας, σε αυτούς τους χαρακτήρες. Όλα είναι πιθανά. Και τίποτα ταυτόχρονα δεν είναι τυχαίο. Μια ανασφάλεια οδηγεί σε λάθος απόφαση. Και μια λάθος απόφαση οδηγεί σε επαναπροσδιορισμό και επαναξιολόγηση αυτού που κάποτε είχαμε και τελικά χάσαμε εξαιτίας αυτής της απόφασης.

Ακόμα και η μοναξιά μπορεί να διορθωθεί από μια φαινομενικά λάθος στροφή του τροχού της τύχης. Ακόμα και οι ανάγκες που μας δημιουργούνται καθημερινά, από αγορά νέου αυτοκινήτου μέχρι το να ζητάει η σύζυγος αγορά καινούριο ξύλινου πατώματος, επαναξιολογούνται όταν κάποιο παλιόπαιδο πετάξει μια μεγάλη πέτρα στο παρμπρίζ ενώ οδηγούμε.

Οι ιστορίες είναι ευφυώς επιλεγμένες και ακόμα πιο ευφυώς συνδεδεμένες μεταξύ τους. Γιατί όσα συμβαίνουν πέραν του κεντρικού άξονα έχουν και παρακλάδια. Την παγκόσμια οικονομία, την εγκληματικότητα, τις καθημερινές ανασφάλειες των εργαζομένων που ξέρουν ότι τώρα είναι αύριο δεν είναι, τη μοναξιά, την ανάγκη μας για να δώσουμε και να πάρουμε αγάπη.

Όλα αυτά είναι προσεκτικά εφαρμοσμένα πάνω σε ένα μωσαικό προσώπων και ιστοριών. Διάλογοι μεστοί, διάλογοι καθημερινοί, διάλογοι γεμάτοι νόημα και αμεσότητα. Μία τέτοια ταινία αν έβγαινε από Αμερικάνικο στούντιο θα εξυμνούνταν ως μια ταινία αρκετά καλύτερη και από το «Χαμένοι στη Μετάφραση». Τώρα όμως είναι απλά μια απάντηση από την Ιρλανδία που έμεινε κάπως στην αφάνεια.

Το καστ είναι επιλεγμένο προσεκτικά και πιστεύω ιδανικό. Ο Κόλιν Φάρελ σε ένα ρόλο που δεν τον έχουμε ξαναδεί ικανοποιεί και τραβάει τα βλέμματα. Η Κέλι ΜακΝτόναλντ, την είχαμε δει και στο «Ελίζαμπεθ» και στο «Γκόσφορντ Παρκ» πιο ώριμη από ποτέ. Η αποκάλυψη όμως είναι ο Κολμ Μίνι, οι φανς της σειράς “Star Trek: Deep Space Nine” θα τον θυμούνται σίγουρα, που υποδύεται άψογα τον «πολεμιστή»-αστυνομικό. Το Χόλλυγουντ πρέπει να τον χρησιμοποιεί τακτικότερα.

Εκεί πάντως που πρέπει να σταθούμε περισσότερο από όλα είναι στη σκηνοθεσία. Ο Τζον Κρόλυ αν και πρωτάρης έκανε θαυμάσια δουλειά. Υπέροχη αφήγηση των ιστοριών, θαυμάσια χρήση της κάμερας και η δύσκολη αποστολή της σύνδεσης αυτών των σπονδυλωτών ιστοριών τελικά έγινε στα χέρια του παιχνιδάκι. Πραγματικά έμεινα εντυπωσιασμένος από το πόσο αποτελεσματικά κατέγραψε ο σκηνοθέτης όλη τη δράση. Τεράστιο σαφώς πλεονέκτημα του φιλμ είναι και το μοντάζ που έκανε αυτή την αφήγηση πολύ πιο ένδιαφέρουσα, αποτελεσματική και τολμώ να πω εντυπωσιακή.

Το “Intermission” είναι ένα απολαυστικό φιλμ. Γήινες ιστορίες με γήινους χαρακτήρες. Αν ήταν βιβλίο θα λεγόταν «Καθημερινότητα και Ανασφάλειες» ή «Η Ζωή μας με και χωρίς την Αγάπη». Διαλέχτε πάρτε. Η διαφορετικότητα αυτής της ταινίας από τις υπόλοιπες του είδους είναι (περιέργως) η αμεσότητα της. Αξίζει να την δείτε γιατί όπως προλόγισα είναι ό,τι καλύτερο έχει κυκλοφορήσει μέχρι στιγμής για αυτό το μήνα. Ακόμα και να προβάλλονταν πάντως καλύτερες ταινίες στις αίθουσες πάλι αξίζει γιατί είναι ό,τι καλύτερο έχει δώσει το Ιρλανδικό σινεμά τα τελευταία χρόνια. Κάντε την καρδιά σας πέτρα, αφήστε το Euro 2004 για μια βραδιά και απολαύστε τη σε θερινό σινεμά. Μόνο κερδισμένοι θα βγείτε από τη θεασή της!

Δείτε παρακάτω το τρέιλερ της ταινίας Intermission (2003). Διάλειμμα.