Πληροφορίες
- Σύνθεση και Παραγωγή Μουσικής: David Arnold
- Εκτέλεση Μουσικής: Nicholas Dodd
- Κυκλοφορία CD: Warner Bros Records, 2002
- Συνολική Διάρκεια CD: 55 λεπτά
- Είδος Tαινίας: Περιπέτειας
Bond… James Bond είπε για τελευταία φορά ο ηθοποιός Pierce Brosnan στην ταινία Die Another Day, που έμελλε να είναι η τελευταία πριν τη ριζική αλλαγή που συντελέστηκε στο προφίλ του James Bond στην ταινία Casino Royale. Ο συνθέτης David Arnold αναλαμβάνει και πάλι μουσικά καθήκοντα, για τρίτη φορά σε ταινία James Bond μετά τις παραγωγές Tomorrow Never Dies (1997) και The World is not Enough (1999).
Η ταινία Tomorrow Never Dies ήταν και εξακολουθεί να παραμένει ό,τι καλύτερο έχει γράψει για ταινία James Bond ο David Arnold, ένας φόρος τιμής στον παλαίμαχο John Barry, το συνθέτη που έγραψε τη μουσική στις περισσότερες κινηματογραφικές εξορμήσεις του James Bond.
Ταυτόχρονα, όμως, ήταν και μια φρέσκια, σύγχρονη, μοντέρνα και άκρως επιτυχημένη προσέγγιση στις παλιές μουσικές του John Barry, με άριστη χρήση ηλεκτρονικών στοιχείων που έδιναν χρώμα και γεύση στο σύνολο, κάνοντας το soundtrack του Tomorrow Never Dies το απόλυτο James Bond soundtrack του σήμερα. Η μουσική συνέχεια στην ταινία The World is not Enough ήταν εντελώς διαφορετική.
Η μοντέρνα προσέγγιση του David Arnold έγινε υπέρμετρα μοντέρνα και η ορχήστρα αντικαταστάθηκε σχεδόν στο σύνολό της από ηλεκτρονική μουσική ανώνυμου χαρακτήρα που θα μπορούσε να ακούγεται σε οποιαδήποτε περιπέτεια του συρμού. Δυστυχώς, την ακούσαμε σε μια περιπέτεια James Bond και μάλιστα σε μια από τις καλύτερες των τελευταίων ετών.
Φτάνουνε λοιπόν και στο 2002, έτος προβολής του Die Another Day, το οποίο θριαμβεύει εισπρακτικά ανά τον κόσμο. Η μουσική του είναι μια προέκταση του ηλεκτρονικού στυλ που είχε το The World is not Enough, με techno διαθέσεις αλλά με εντονότερη την παρουσία ορχήστρας αυτή τη φορά. Την ατμόσφαιρα συμπληρώνει η παρουσία χορωδίας, κάτι που πολύ σπάνια γίνεται σε μουσική ταινίας James Bond.
Σημείο αναφοράς σε κάθε ταινία του υπερπράκτορα είναι οι τίτλοι αρχής, όπου ακούμε κάθε φορά ένα τραγούδι που συνήθως φέρει τον ομώνυμο τίτλο της ταινίας. Δεν ήταν πάντοτε ό,τι καλύτερο τα τραγούδια που είχαν χρησιμοποιηθεί σε ταινίες James Bond. Κάποια από αυτά ήταν τραγούδια διαχρονικά, από σπουδαίους ερμηνευτές. Τα περισσότερα είχαν ταυτόχρονα και μοναδικές, χαρακτηριστικές μελωδίες που έμειναν χαραγμένες στη μνήμη μας (π.χ. η μουσική των τραγουδιών Diamonds are Forever, Goldfinger, From Russia with Love κτλ).
Το τραγούδι του Die Another Day δε μπορεί να υπερηφανευτεί για τίποτε από τα παραπάνω, μιας και πρόκειται για ένα από τα χειρότερα και πιο αποτυχημένα τραγούδια που ακούσαμε σε ταινία James Bond, ίσως να είναι και το χειρότερο! Πρώτον, γιατί δεν έχει καμία σχέση με το ύφος ενός τραγουδιού που πρέπει να έχει μια ταινία James Bond και δεύτερον, γιατί η μουσική του δε φέρει καμία χαρακτηριστική μελωδία στην οποία να μπορεί να βασιστεί η μουσική γενικότερα, μια παραδοσιακή φόρμουλα μουσικής έκφρασης σε όλες τις ταινίες James Bond.
Αυτό ήταν το αναμενόμενο και λογικό αποτέλεσμα της απόφασης της παραγωγής να δώσει, χάρην δημοσιότητας και εμπορικής εκμετάλλευσης, την ευθύνη της σύνθεσης και ερμηνείας του τραγουδιού της ταινίας στη Madonna. Μπορεί κατά τα άλλα να είναι φοβερή σε αυτό που κάνει, όμως ήταν μακράν η ακαταλληλότερη για να αναλλάβει το βάρος της σύνθεσης και ερμηνείας ενός τραγουδιού μιας ταινίας James Bond.
Η μουσική του Die Another Day ξεκινάει με μια σύντομη και πομπώδη εναρκτήρια έκδοση του James Bond Theme, που την ακούμε στο “On the Beach” (#3). Στο ίδιο κομμάτι παίρνουμε μια αρχική θαυμάσια γεύση από τη μίξη ορχήστρας και ηλεκτρονικών ήχων, παράλληλα με διάφορα ασιατικά κρουστά που συνοδεύουν τα πρώτα πλάνα στην Κορέα. Μουσική δράσης που λαχανιάζεις για να μπορέσεις να την παρακολουθήσεις έχουμε στο κυνηγητό των hovercrafts. Synthesizers και πληθωρικές ορχηστρικές αναφορές στο θέμα του James Bond ακούμε στο κομμάτι “Hovercraft Chase” (#4).
Ευπρόσδεκτη αλλαγή στην ατμόσφαιρα της μουσικής έχουμε στο κομμάτι “Welcome to Cuba” (#6). Ο James Bond κάνει ένα ταξίδι στην Κούβα και ο ρυθμός της μουσικής αποκτά λάτιν πινελιές σε ένα κομμάτι που πραγματικά σε ταξιδεύει στην κεντρική Αμερική. Το θέμα της κυρίαρχης θυληκής παρουσίας, της Jinx Jordan (Halle Berry), κάνει την εμφάνισή του στα κομμάτια “Jinx Jordan” (#7) και “Jinx and James” (#8).
Η ανάμνηση των παλιών συναισθηματικών θεμάτων του John Barry έρχεται στο μυαλό μας ακούγοντας μια εκστατική παραλλαγή του θέματός της στο κομμάτι “Going Down Together” (#15). Για το εγχείρημα Icarus, ο συνθέτης έδωσε έναν επιβλητικό τόνο στη μουσική του γράφοντας ένα μοτίβο για πνευστά που ακούγεται σε διάφορες στιγμές, με πιο επιβλητική αυτή με τη συνοδεία ανδρικής χορωδίας στο κομμάτι “Icarus” (#10).
Οι πιο αδιάφορες μουσικές ενότητες στο soundtrack του Die Another Day είναι εκείνες όπου η ηλεκτρονική πλευρά της μουσικής λειτουργεί σε βάρος της ορχηστρικής και μάλιστα όταν αυτό εκφράζεται με techno ρυθμούς που απέχουν μακράν από το στυλ του που ταιριάζει στον James Bond και τις περιπέτειές του. Ενδεικτικές τέτοιες στιγμές ακούγονται στα κομμάτια “Laser Fight” (#11) και “Iced Inc.” (#13), τις οποίες και προσπερνάμε.
H περισσότερο ορχηστρική δράση του soundtrack εντοπίζεται στο κομμάτι “Antonov” (#14). Περιλαμβάνει όλη τη μουσική του φινάλε της ταινίας και μέσα στα 12 λεπτά του έχουμε ένα κομμάτι που έχει πολλά να μας πει, με μερικές από τις καλύτερες επιδόσεις της ορχήστρας, δύο δυνατές εμφανίσεις της χορωδίας, ακόμη και σόλο φωνητικά της σοπράνο Natasha Atlas για το στιγμιότυπο ενός θανάτου με συναισθηματικό αντίκτυπο που έχουμε στην ταινία. Τέλος, υπάρχει και μια αδιάφορη διασκευή του James Bond Theme από τον Paul Oakenfold που περνά απαρατήρητη μιας και δεν έχει να μας πει κάτι καινούριο.
To Have or not to Have?
Ακούγοντας κανείς το soundtrack του Die Another Day, δε μπορεί παρά να έχει ανάμεικτες εντυπώσεις. Καταρχήν, το τραγούδι των τίτλων αρχής ήταν μια μεγάλη απογοήτευση. Έτσι, από τη μουσική του David Arnold θα εξαρτηθεί αν θα αποφασίσει κανείς να αγοράσει το soundtrack ή όχι. Συνδυάζοντας αντιφατικά στοιχεία, μπορεί τη μία στιγμή να είναι αδιάφορο ή και ενοχλητικό με τις techno ορμές του, αλλά άλλοτε μπορεί να γίνει το ακριβώς αντίθετο, ευχάριστο και ικανοποιητικό, ακόμη και απολαυστικό.
Το σίγουρο είναι πως έχει ενδιαφέρουσα εναλλαγή ατμόσφαιρας και ο ακροατής δε βαριέται κατά τη διάρκεια της ακρόασης του CD. Αναλογιζόμενοι και τις τέσσερις δουλειές του συνθέτη για τις ταινίες James Bond, θα λέγαμε πως η μουσική του Die Another Day δε πλησιάζει ούτε την καλύτερη (Tomorrow Never Dies), ούτε τη χειρότερη (Τhe World is not Enough). Βρίσκεται κάπου στα ενδιάμεσα, ακροβατώντας ανάμεσα στον καλύτερο και στο χειρότερο εαυτό του συνθέτη David Arnold.
Tracklist
- Die Another Day (4:38) – Ερμηνεία Madonna
- James Bond Theme (4:05) Remix by Paul Oakenfold
- On the Beach (2:51)
- Hovercraft Chase (3:49)
- Some Kind of Hero? (4:32)
- Welcome to Cuba (2:07)
- Jinx Jordan (1:29)
- Jinx & James (2:04)
- A Touch of Frost (1:52)
- Icarus (1:23)
- Laser Fight (4:35)
- Whiteout (4:55)
- Iced Inc. (3:08)
- Antonov (11:52)
- Going Down Together (1:34)