- Είδος: Action, adventure
- Εκδότης: LucasArts
- Προγραμματίστρια εταιρεία: The Collective
- Ημερομηνία κυκλοφορίας: 25 Φεβρουαρίου 2003
- Υποστηριζόμενες πλατφόρμες: Xbox, Microsoft Windows, PlayStation 2, OS X
- Mode: Single player
Ωωω… τι βλέπουν τα μάτια μου; Κύριε Jones, πως και από τα μέρη μας; Καιρό είχαμε να σας δούμε, 3 περίπου χρόνια. Πώς πάνε οι περιπέτειες και οι αναζητήσεις σας; Πως είπατε, θέλετε τη βοήθεια μας στην επόμενη αποστολή σας;
Μετά από 3 χρόνια λοιπόν και την -τότε- κυκλοφορία του Indiana Jones & the Infernal Machine, ο dr. Jones επιστρέφει με νέες περιπέτειες στις οθόνες των PC μας. Το Infernal Machine αν θυμάστε ήταν ο τίτλος που άλλαξε τη μορφή των παιχνιδιών της LucasArts με πρωταγωνιστή τον Indy.
Έως τότε οι σχετικοί τίτλοι ήταν καθαρά adventures. Με το προαναφερθέν, η εταιρεία μετέφερε το σκηνικό σε 3rd person action (α ρε Lara τι μας έκανες), διατηρώντας όμως και κάποια στοιχεία adventure, τα οποία όμως απουσιάζουν παντελώς από το Emperor’s Tomb! Το παιχνίδι είναι μεταφορά από την έκδοση του X-box (την οποία δεν έχω δει) και από ότι φαίνεται πρόκειται για απλή μεταφορά και όχι μετατροπή, μιας και ο όλος σχεδιασμός του, προδίδει πως είναι σχεδιασμένο για παιχνιδομηχανή. Αυτό γίνεται εύκολα αντιληπτό, διαβάζοντας τα παρακάτω.
Σενάριο
Το παιχνίδι μας μεταφέρει στο 1935. Ο Indy βρίσκεται σε μια αποστολή (τι παράξενο) προς εύρεση ενός αγαλματιδίου (αυτή είναι και η πρώτη αποστολή). Γυρνώντας στο γραφείο του, δέχεται την επίσκεψη 2 απεσταλμένων από τη Κίνα οι οποίοι του ζητούν να ψάξει και να βρει ένα μυθολογικό εύρημα, το Heart of the Dragon. Πρόκειται για μια μαύρη πέτρα που δίνει στο κάτοχό της τη δυνατότητα να ελέγχει το μυαλό των άλλων.
Για να φτάσει όμως στον απώτερο σκοπό του, θα πρέπει πρώτα να βρει το τάφο του Chin Shin-huang-ti, του αυτοκράτορα που ένωσε τα 7 κρατίδια της Κίνας, το 246 π.Χ. Το αντικείμενο της έρευνας, πιστεύεται πως είναι θαμμένο μαζί με τον προαναφερθέντα. Στην αρχή ο dr. δεν δείχνει ιδιαίτερα πρόθυμος να αναλάβει… όταν όμως η μια εκ των απεσταλμένων του φανερώνει ένα μέρος του Dream of Mirrors (βρισκόταν μέσα στο αγαλματάκι που λέγαμε παραπάνω), δέχεται.
Φυσικά παίζει ρόλο και η προοπτική που του εμφανίζεται, να είναι ο πρώτος αρχαιολόγος στην ιστορία, που θα φέρει στο φως μυθικό εύρημα. Μόνο που πρέπει να ψάξει και να βρει και τα άλλα 2 μέρη του “καθρέφτη” σε πρώτη φάση. Μόνο που στην αναζήτηση αυτή δε θα είναι μόνος αλλά θα πρέπει να ανταγωνιστεί τους ναζί αλλά και κινέζικες συμμορίες που θέλουν τη “καρδιά” για να εξυπηρετήσουν τα δικά τους σχέδια.
Η εξέλιξη πάντως του παιχνιδιού γίνεται από αποστολή σε αποστολή. Δεν εξαρτάται δηλαδή σε κανένα σημείο από τυχόν κινήσεις από μέρους του παίκτη. Τελειώνεις μια αποστολή και αμέσως πάς στην επόμενη. Οι περισσότερες αποστολές είναι μικρές και κάθε τόσο θα πρέπει να βρίσκουμε κάποια αντικείμενα.
Μην φανταστείτε πως μιλάμε για καμία τρομερή αναζήτηση, μιας και τα περισσότερα φανερώνονται στο δρόμο μας. Το επίπεδο δυσκολίας δεν είναι ιδιαίτερα υψηλό. Ακολουθεί πάντως μια γραμμική αύξηση σε σχέση με την εξέλιξη του παιχνιδιού. Αυτό σημαίνει πως όσο προχωράμε, γίνεται σταδιακά πιο δύσκολο, χωρίς όμως να γίνεται υπερβολικό.
Ασφαλώς οι διάφορες συμβουλές και tips που εμφανίζονται παροδικά στην οθόνη μας, είναι λόγος που δε μας αφήνει να βασανίσουμε και πολύ το μυαλό μας. Υπάρχουν βέβαια και κάποιοι γρίφοι, οι οποίο κρίνονται πολύ απλοί και δεν πιστεύω πως θα σας απασχολήσουν για πολύ ώρα. Αυτό που με ξένισε πολύ είναι το λεγόμενο “adventure mode” που υπάρχει σε κάποια σημεία με παγίδες. Απαράδεκτο να υπάρχει κάτι τέτοιο σε παιχνίδι για PC.
Εκτός ελέγχου
Το πιο μελανό σημείο του Emperor’s Tomb, κατά τη ταπεινή μου γνώμη είναι ο χειρισμός του. Αν και 3rd person τίτλος, δεν έχει αυτό που έχουμε συνηθίσει. Ο έλεγχος του Indy γίνεται μέσω του keyboard και του Mouse. Με το keyboard ορίζουμε τη κατεύθυνση (εμπρός, πίσω, δεξιά, αριστερά) και με το mouse την… κατεύθυνση! Ναι καλά είδατε, δεν πρόκειται για λάθος.
Με το “τρωκτικό” μας πρέπει να ορίζουμε το που θα κοιτάει ο Indy προκειμένου να τον πάμε εκεί που θέλουμε με τα πλήκτρα! Αυτό καταντάει ιδιαίτερα κουραστικό όταν βρισκόμαστε κάπου ψηλά με το χάος να απλώνεται από κάτω μας, όταν πρέπει να περάσουμε απέναντι χρησιμοποιώντας είτε το μαστίγιο είτε άλλα υπάρχοντα βοηθήματα (πχ αλυσίδες), αλλά και όταν ερχόμαστε αντιμέτωποι με αντιπάλους.
Αν και υπάρχει πλήκτρο που “κλειδώνει” επάνω σε αντίπαλο, δε λειτουργεί πάντα αποτελεσματικά. Ειδικά δε αν έχουμε να κάνουμε με πάνω από 2… καταλαβαίνετε! Για σκεφτείτε να είσαι ανάμεσα σε 2 και 3 αντιπάλους και να πρέπει να χρησιμοποιείς πληκτρολόγιο ΚΑΙ ποντίκι για να κατευθύνεις το που θα χτυπήσεις!
Το μόνο καλό στο χειρισμό είναι η δυνατότητα για 1st person view, η οποία αποδεικνύεται χρήσιμη για χτυπήματα με όπλα εξ αποστάσεως. Μετά από κάποια ώρα συνηθίζεις κάπως στα… τερτίπια του, αλλά δύσκολα θα πεις πως έχεις τον απόλυτο έλεγχο. Την ίδια στιγμή η κάμερα και οι τοποθετήσεις φροντίζει να μας κάνει τη ζωή πιο δύσκολη. Πάντως τέτοιο απαράδεκτο χειρισμό δε θυμάμαι να έχω συναντήσει…
Άλλο ένα μελανό σημείο είναι η χαμηλή ΑΙ των αντιπάλων.
Δεν είναι λογικό να πλησιάζεις κάποιον στο 1 μέτρο (περπατώντας κανονικά ή και τρέχοντας) και εκείνος να μη σε έχει αντιληφθεί! Ούτε να σε βλέπει κατάφατσα και να μην αντιδρά αν δεν πλησιάσει πρώτα σε κοντινή απόσταση, αλλά να μη σε αντιλαμβάνεται ούτε από πιθανούς ήχους. Από την άλλη βρίσκετε λογικό να πετάτε σε κάποιον μια χειροβομβίδα π.χ και εκείνος να κάθεται ατάραχος περιμένοντας να εκραγεί δίπλα του; Και η ΑΙ βελτιώνεται κάπως (παράλληλα με το επίπεδο δυσκολίας που ανέφερα παραπάνω) αλλά και πάλι δεν ικανοποιεί.
Γραφικά και ήχος
Τα γραφικά τώρα είναι πολύ καλά. Τόσο οι χαρακτήρες όσο και τα τοπία αποδίδονται πολύ καλά. Οι χρωματισμοί των περιβαλλόντων χώρων είναι ρεαλιστικοί και προσδίδουν τη κατάλληλη ατμόσφαιρα κάθε στιγμή. Μη ξεχνάμε πως το παιχνίδι είναι δημιούργημα της LucasArts, η οποία μας έχει…καλομάθει τόσα χρόνια σε ποιοτικές δουλειές.
Οι δε σκιάσεις κυμαίνονται σε ανάλογα επίπεδα και ορισμένες φορές το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό. Και μιλάω για πολλές τοποθεσίες, τόσο indoor όσο και outdoor, οι οποίες αποδίδονται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Η Δε κίνηση των χαρακτήρων είναι ομαλότατη και φυσική. Δε λείπουν βέβαια και κάποια μικρά bugs (πχ αντικείμενα να περνάνε μέσα από χέρια), αλλά δεν χαλάνε την όλη οπτική εικόνα.
Ο ήχος κυμαίνεται σε αντίστοιχα υψηλά επίπεδα. Η ηχητική απόκριση στα τεκταινόμενα είναι άμεση και η ποιότητα των ήχων υψηλή. Η φωνή του Indy έχει τη σωστή χροιά και θυμίζει αυτή του Harrison Ford στις ταινίες – προφανώς δεν είναι ο ίδιος εδώ! Και οι φωνές των άλλων χαρακτήρων ακούγονται ικανοποιητικά, ενώ για όσους δεν τα πάνε καλά με τα αγγλικά (ακουστικά), υπάρχει η δυνατότητα για προβολή υπότιτλων (αγγλικών πάντα), μέσα από τα Options. Παράλληλα οι ήχοι από εκρήξεις, ομιλίες κλπ, ακούγονται καθαρά από πού προέρχονται, βοηθώντας τον παίκτη να προλάβει πράγματα και καταστάσεις.
Πολύ ξύλο
Αυτό που πραγματικά θα ευχαριστηθείτε αν ασχοληθείτε με το παιχνίδι, είναι το ξύλο στους αντιπάλους. Αν και τα όπλα που έχουμε (ή αποκτάμε) στη διάθεση μας είναι αρκετά, είμαι σίγουρος πως θα προτιμήσετε αυτό το πατροπαράδοτο τρόπο επίλυσης διαφορών (μπορείτε αν θέλετε να δείτε τον αντίπαλο ως νέο… Ευθυμιάδη και να αναδείξετε επάνω του την Ευρωπαϊκή σας… κουλτούρα). Οι διαθέσιμες κινήσεις είναι αρκετές, ενώ υπάρχουν και ιδιαίτεροι συνδυασμοί πλήκτρων (combos) που παράγουν ειδικές κινήσεις. Προσοχή μόνο γιατί και οι αντίπαλοι δεν κάθονται με σταυρωμένα χέρια να τις φάνε.
Σήμα κατατεθέν του ήρωά μας είναι το θρυλικό του μαστίγιο, οπότε δεν θα μπορούσε να απουσιάζει και από δω! Με αυτό μπορούμε να χτυπήσουμε από απόσταση και να αφοπλίσουμε έναν εχθρό, να κρεμαστούμε (πιαστούμε) από κάπου η να… προσκαλέσουμε έναν εχθρό! Αυτό σημαίνει πως αν είμαστε στη σωστή απόσταση από κάποιον, χτυπώντας τον με το μαστίγιο τον φέρνουμε στην… αγκαλιά μας για μια περιποίηση!
Τα όπλα τώρα που θα βρείτε ποικίλλουν, από απλό revolver και μαχαίρια έως αυτόματα όπλα και χειροβομβίδες. Άλλα θα τα βρίσκετε διάσπαρτα σε κάποια σημεία και άλλα θα τα πέφτουν από τους νικημένους αντιπάλους. Οι τελευταίοι αποτελούν και άριστη πηγή πυρομαχικών!
Τα όποια όπλα έχετε στη διάθεσή σας, βρίσκονται τοποθετημένα μέσα στο inventory. Εκεί τοποθετούνται και άλλα αντικείμενα όπως medipacks, artifacts και λοιπά ευρήματα, καθώς και ένα παγούρι από το οποίο αντλούμε ενέργεια όταν κρίνουμε σκόπιμο. Για να φέρουμε στα χέρια μας ένα αντικείμενο πρέπει να το ορίσουμε από το πληκτρολόγιο (με τα βελάκια).
Όταν υπάρχει χρόνος για κάποια κίνηση έχει καλώς. Όταν όμως βρεθούμε face-to-face με κάποιον και πρέπει ήδη να έχουμε το ένα χέρι στα πλήκτρα κατεύθυνσης και το άλλο στο Mouse, τι γίνεται; Και σε αυτό το σημείο θέλω να καταγγείλω τη φύση που δεν μας εφοδίασε και με ένα 3ο χέρι, για τέτοιες περιπτώσεις. Αίσχος!
Συμπέρασμα
Σε γενικές γραμμές το Indiana Jones & the Emperor’s Tomb είναι ένα αρκετά καλό παιχνίδι, που δεν θα αφήσει ασυγκίνητους τους φίλους του dr. Jones. Αν και δεν διαθέτει τα adventure στοιχεία που χαρακτήριζαν τους παλαιότερους τίτλους, είναι ένα ακόμα ταξίδι του Indy σε πολλές τοποθεσίες, οι οποίες μάλιστα απεικονίζονται με εντυπωσιακό τρόπο.
Βέβαια ο κακός χειρισμός του, του στερεί πολλές μονάδες από την τελική του αξιολόγηση και σίγουρα αν δεν επιμείνετε αρκετά προκειμένου να τον συνηθίσετε, ίσως και να εγκαταλείψετε νωρίς τη προσπάθεια. Είπαμε καλά τα παιχνίδια με τα όμορφα γραφικά και το ρεαλιστικό ήχο, αλλά το gameplay είναι υπεράνω αυτών. Πάντως ακόμη και με αυτό το μεγάλο “αγκάθι” η LucasArts για μια ακόμη φορά, έκανε καλή δουλειά. Θα μπορούσε πάντως να γίνει και καλύτερη…
Διάβασε επίσης: Robotic Process Automation (RPA): Το μέλλον του αυτοματισμού
