L. Ron Hubbard: Ο μεσσίας των Σαηεντολόγων

L. Ron Hubbard: Ο μεσσίας των Σαηεντολόγων

Πολύ ζέστη, και από το ζόρι σου αρχίζει να σιγοτραγουδάς το “Λιώνω” από τον Χατζηφραγκέτα. Παράλληλα, παίζει ένα εντροπικό χάος τριγύρω σου και ακούς πολλές και ενοχλητικές φωνές έξω από το κεφάλι σου – οι εσωτερικές φωνές είιναιι φίλοι σου!

Άντε να γράψεις άρθρο μάνα μου με τόσους ανασταλτικούς παράγοντες. Όχι όμως! Το καθήκον είναι καθήκον, και εσύ έχεις μετατραπεί σε lawful πλάσμα καιρό τώρα, οπότε αντί να σκοτώσεις το μούλο που τσιρίζει εδώ και κάτι ώρες και μετά να αρχίσεις να τρέχεις στον δρόμο φορώντας μόνο σαγιονάρες και φωνάζοντας “Είμαι της αγάπης σαμουράι” κάθεσαι και προσπαθείς να βγάλεις μια λιγότερο παρανοϊκή άκρη.

Εισπνοή, εκπνοή, εισπνοή, ξανά εκπνοή. Παίρνεις τα πρώτα μέτρα διανοητικής αυτοβοήθειας σου για να την παλέψεις. Είπα “αυτοβοήθεια” ε; Παρεξηγημένος όρος θαρρώ, από τους υποστηρικτές του αλλά και τους πολέμιούς του, αλλά δεν είμαι εδώ για να λύνω παρεξηγήσεις. Σε προσωπικό επίπεδο, ηχητικά σαν λέξη, μου φέρνει στον μυαλό κάποιον κακομοιριασμένο τύπο με πατερίτσες, οι οποίες με τη σειρά τους μου φέρνουν συνειρμικά τα “συναισθηματικά δεκανίκια”.

Η αλήθεια είναι πως οι τεχνικές αυτοβοήθειας φαίνεται να εκλαμβάνονται έτσι και μερικές από αυτές να έχουν δημιουργηθεί για αυτό τον σκοπό και για να δίνουν στον εκάστοτε “κακομοίρη” την αίσθηση της συναισθηματικής ασφάλειας.

Και φυσικά η συναισθηματική ανασφάλεια γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης, ουκ ολίγες φορές. Αν έχεις κάνα φίλο διαφημιστή ρώτα τον και θα με πιάσεις απόλυτα.

Γιατί όμως αυτός ο πρόλογος περί αυτοβοήθειας; Δεν το βλέπεις να έρχεται; Σήμερα θα ασχοληθούμε με έναν τύπο που όχι μόνο κατάφερε να εκμεταλλευτεί την ανάγκη των ανθρώπων για “αυτοβοήθεια”, αλλά κατάφερε να ιδρύσει ολόκληρη θρησκεία, να χαρακτηριστεί ως Μεσσίας, αλλά και να χεστεί στο τάλαρο.

Η στήλη μας λοιπόν φιλοξενεί (με τις ευλογίες της κυρίας Μυριδάκη) τον L. Ron Hubbard (ελληνικά: Λ. Ρον Χάμπαρντ). Σούργελο ολκής, μυθομανής, ανήθικος. Για όσους δεν τον γνωρίζουν είναι ο τύπος που ευθύνεται για την Σαηεντολογία. Ναι, αυτή την good for nothing αίρεση που κάνει τις υπόλοιπες θρησκείες να φαίνονται άγιες.

Αν δεν το κατάλαβες πουλάκι μου, σήμερα θα δώσουμε πόνο και μπινελίκι. Ο Hubbard βλέπεις είναι μία από τις μεγάλες μου αντιπάθειες. Αν τον είχα μπροστά μου θα του έχωνα μπουνιά στην μύτη και urethra penetrating κλωτσιά. “Για ποιο λόγο;” Τείνω να μισώ τους αμοράλε οπορτουνιστές, κυρίως όταν συνδυάζουν σουργελέ συμπεριφορά και καταφέρνουν να πείσουν τα πιθίκια γύρω τους πως είναι αξιόλογοι – το κόβω όμως εδώ, τον υπόλοιπο παραλογισμό θα τον υποστεί ο τρελογιατρός μου.

Πάμε να ξεκατινιάσουμε λοιπόν το φρικτό αυτό ανθρώπινο δείγμα όπως του αξίζει.

Ο Lafayette Ronald Hubbard έριξε το ενεργειακό βάρος της φρικτής του ύπαρξης στον πλανήτη μας στις 13 Μαρτίου του 1911, που όλως περιέργως ήταν Δευτέρα και όχι Τρίτη ή Παρασκευή ώστε να μας βαρέσει άμεσα το καμπανάκι της δεισιδαιμονίας.

Όπως και να ‘χει, ήταν μοναχοπαίδι και τα παιδικά του χρόνια τα πέρασε στην Montana. Οι χάφτες Σαηεντολόγοι θα σου πούνε βέβαια πως ήταν “παιδί θαύμα”, πως ίππευε πριν περπατήσει και πως πέρασε τα παιδικά του χρόνια στο ράντζο του ζάμπλουτου παππού του καβαλώντας άλογα και κυνηγώντας κογιότ. Η αλήθεια είναι όμως πως ο παππούς του ήταν κτηνίατρος, δεν είχε ράντζο και δεν ήταν ζάμπλουτος.

Κατά τα 20s η Χαμπαρτοφαμίλια έκανε βόλτες στις πολιτείες των Η.Π.Α. και στα πέριξ, μιας και ο μπαμπάς Hubbard ήταν στρατιωτικός και επειδή είχε πάρε – δώσε κυρίως με το ναυτικό, πολλές φορές ο μικρός Ron βρισκόταν on board για μεγάλο χρονικό διάστημα μαζί με τους γονείς του.

Στα 16 και στα 18 του μάλιστα ταξίδεψε προς Ασία μεριά, σε Ιαπωνία, Κίνα, Ινδονησία και Γκουάμ. Και εδώ οι χάφτες Σαηεντολόγοι θα σου σκοτίσουν τα αρχίδια, λέγοντας σου πως ο Hubbard την είδε πολύ πνευματικά εκείνη την περίοδο και έψαχνε απαντήσεις σε ερωτήσεις που αφορούν την ανθρώπινη ύπαρξη μέσα από τις Ανατολίτικες φιλοσοφίες και πως εν τέλει ο μεγάλος μας σοφός τις βρήκε ελλιπείς.

Επίσης ο ίδιος υποστήριζε πως βρέθηκε με πολλούς βουδιστές μοναχούς και Κινέζους μάγους αποζητώντας απαντήσεις. Οι σοβαροί ιστορικοί που ασχολήθηκαν με την ύπαρξη αυτού του τύπου θα σου έρθουν για ακόμη μια φορά και θα φωνάξουν “BULLOCKS!” — το Ανό θα φωνάξει μαζί τους.

Ο Hubbard που λες, το μόνο που προσκόμισε από τα ταξίδια του στην Ασιά ήταν ο -αναίτιος- ρατσισμός του απέναντι στους Ασιάτες. Έχουν βρεθεί ημερολόγιά του από εκείνη την περίοδο που αναφέρονται στους ικτεριασμένους φίλους μας λίαν προσβλητικά. Τους αναφέρει ως “κιτρινιάριδες”, “αγνώμονες” και “τεμπέληδες”, ενώ υπάρχει ένα ανεκδιήγητο entry στο ημερολόγιο του που γράφει: “μυρίζουν σαν όλα τα μπάνια που δεν έχουν κάνει. Και το πρόβλημα με την Κίνα είναι ότι δεν υπάρχουν αρκετές χαραμάδες” — ρατσιστής; Που τον είδατε τον ρατσιστή;

Μετά από αυτά, αφού τελείωσε με το σχολείο το 1930, κατάφερε να μπει στο George Wahington University, στο τμήμα Πολιτικών Μηχανικών, για να πάρει πόδι δύο χρόνια αργότερα. Και πάλι -ω, τι περίεργο- η εκδοχή των Σαηεντολόγων με αυτή του υπόλοιπου κόσμου διαφέρει για το τι έκανε μετά από αυτό το σκηνικό.

Κατά τους χαζεμένους μας λοιπόν, Hubbard παρακολούθησε μαθήματα πάνω στην πυρηνική φυσική, πριν “αρχίσει τις σπουδές του πάνω στο ανθρώπινο μυαλό, το πνεύμα και την ζωή”.

Όχι δεν είχε σπουδάσει τίποτα, πάλι μούφες. Και το αστείο είναι πως είχε το θράσος να γράψει εν έτη 1957 μια πραγματεία πάνω στην πυρηνική ενέργεια με τίτλο “All About Radiation” την οποία η επιστημονική κοινότητα κατέκρινε, ως ένα βιβλίο που θα μπορούσε να έχει γραφτεί από ένα πιτσιρίκι που μόλις διάβασε περί πυρηνικής φυσικής από εκλαϊκευμένη πηγή και την διατύπωσε με πολλές παρανοήσεις. Κλαπ-κλαπ κύριε Hubbard, μοιάζετε με τους μέσους αναγνώστες του Sci-zophrenia!

Πληροφοριακά, είχε πάρει μόνο ένα μάθημα πάνω στον τομέα όταν βολόδερνε στο πανεπιστήμιο, το οποίο μάλιστα πέρασε με ένα τρανό “F“. Καταλαβαίνεις για τι κατάσταση μιλάμε…

Τέλος πάντων υπάρχουν πολλές τέτοιες ιστορίες ψεύδους, που αν καθίσουμε να τις αναφέρουμε όλες δε θα τελειώσουμε ποτέ. Οπότε θα δούμε τις πιο ζουμερές, οι οποίες συνδέονται άμεσα με την πορεία της (κωλο)ζωής του.

Όσο βρισκόταν στο πανεπιστήμιο λοιπόν, έπαιζε ερασιτεχνικά τον ρεπόρτερ για την εφημερίδα της σχολής του, ενώ όντας μεγάλος παραμυθάς από μικρός άρχισε να γράφει ιστορίες φαντασίας και βγήκε για πρώτη φορά στη φόρα τον Φεβρουάριο του 1934 στο περιοδικό “Thrilling Adventures“. Γενικά κατάφερε να δημοσιεύσει αρκετές του ιστορίες και μάλλον δεν ήταν τόσο κακός σε αυτό. Εν το μεταξύ, το 1933, παντρεύτηκε την Margaret “Molly” Grubb. Λες “πάει νοικοκυρεύτηκε αυτός” ε πουλάκι; Όχι, όχι και πάλι όχι.

Για μια περίοδο φαινόταν το πράμα να κυλάει “κανονικά” σε επαγγελματικό επίπεδο, ενώ στον έγγαμο του βίο κράτησε την νόρμα του μαλάκα που έκανε στουπί την γυναίκα του στο ξύλο. Και όταν τα οικονομικά τους έγιναν “δυσκοίλια” σκούρυναν τα πράγματα και οι μώλωπες. Συν τοις άλλοις το 1938 άρχισε να νοικιάζει μόνιμα ένα δωμάτιο ξενοδοχείου και καλά για να γράφει. Φυσικά και δεν έγραφε όμως, τουλάχιστον όχι με μελάνι. Με σπέρμα σίγουρα. Wife beater and adulterer, πόσο πιο κάτω; Έχει και άλλο η κατάβαση μας μην χαλαρώνεις!

Κάπου στα μέσα του 1938 έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο “Excalimbur” το οποίο θεωρούσε πως ήταν το αριστούργημα του και οι Σαηεντολόγοι το θεωρούν κάτι σαν ιερό κείμενο που μιλάει για το νόημα της ζωής και του κόσμου. Funny thing, σε όσους εκδότες και να το πάσαρε, κανένας δε δέχτηκε να το βγάλει σε κυκλοφορία. Ο βλαμμένος μας απελπίστηκε, αλλά συνέχισε να ελπίζει πως όλο και κάποιος θα του το εκδώσει και πως θα γίνει best seller.

To 1940 πήγε προς Αλάσκα για “έρευνα” και ξέμεινε εκεί για αρκετό καιρό, μιας και η μηχανή του ketch του τα έφτυσε και αναγκάστηκε να κάνει διάφορες μικροδουλειές στις εκεί κοινότητες για να την βγάλει οικονομικά και να φτιάξει το ρημάδι το μηχάνημα. True story — πως κι έτσι; Γυρνώντας από εκεί κατατάχθηκε στο ναυτικό. Βλέπεις, έπεσε πάνω σε εκείνο το ωραίο ιστορικό ιντερλούδιο που λέγεται “Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος“.

Το μοτίβο και στον στρατό είναι κοινό με τις περισσότερες περιπτώσεις. Ο ίδιος και τα άμυαλα drones που κατάφερε να προσηλυτίσει στο κίνημα του, τον περιγράφουν ως “ήρωα πολέμου, που υπέφερε για την πατρίδα”. Μα η αλήθεια είναι πως ήταν κάτω του μετρίου στα περισσότερα ζητήματα και δημιουργούσε προβλήματα όπου πατούσε και όπου βρισκόταν.

Όταν τελείωσε ο πόλεμος, ο ίδιος και οι ακόλουθοί του ισχυρίζονται πως τον είχε αφήσει τυφλό και παράλυτο — μάντεψε όμως. Τίποτα από αυτά δεν ισχύει! Ο ίδιος ισχυρίζεται πως τότε άρχισε να αναπτύσσει τεχνικές που θα συμπεριλάμβανε μετέπειτα στα περίφημα “Dianetics“, τα οποία τον βοήθησαν να αποκτήσει πάλι το φως του και την ικανότητα να γυροφέρνει το σάπιο σαρκίο του πάνω στα πόδια του και όχι σε αναπηρικό καροτσάκι. Και πάλι παπάτζες! Το ιατρικό του αρχείο δεν λέει τίποτα για αναπηρίες και τυφλώσεις, μόνο για διάφορες μικροενοχλήσεις στα άκρα, έλκη, κακή όραση και άλλα τέτοια.

Στην συνέχεια, αντί να πάει πίσω στην γυναίκα του, βρέθηκε να βολοδέρνει στην Pasadena, εκμεταλλευόμενος την αφέλεια του μπαρμπά Parsons. Αποφάσισε να το παίξει αποκρυφιστής, έγινε μέλος του O.T.O. (Ordo Templis Orientis — το έχει ξαναπάρει το μάτι σου αυτό το όνομα στην στήλη) και υποτίθεται πως βοηθούσε τον Parsons στο Babalon Working.

Σύντομα άρχισε να πηδάει την τότε γκόμενα του Parsons, ενώ του πάσαρε την Marjorie Cameron σαν βραβείο παρηγοριάς και για να είναι σίγουρος πως τον έχει του χεριού του, ενώ εν τέλει την κοπάνησε από την Pasadena μαζί με την Sara Northrup (την πρώην του Parsons ντε) και 50.000 δολάρια. Ο Parsons κατάφερε να πάρει πίσω εν τέλει μόνο 2.900 από αυτά.

Το 1946 παντρεύτηκε την Sara, ενώ ήταν ήδη παντρεμένος με την Margaret. Και φυσικά καμία τους δεν γνώριζε περί διγαμίας, μέχρι που η Margaret υπέγραψε για διαζύγιο ερήμην του Hubbard και έτσι μαθεύτηκε το όλο φιάσκο.

Πριν από αυτό το “δυσάρεστο” όμως, το ζεύγος μας εγκαταστάθηκε στην Laguna Beach της California, όπου ζούσε ζωή χαρισάμενη, αφού ο Hubbard ξανάρχισε το συγγραφιλίκι και αρχικά είχε αξιοσέβαστα έσοδα. Και μετά, να σου πάλι οι οικονομικές δυσκολίες, παρόλο που ζήτησε αύξηση στην αναπηρική σύνταξη που καβάτζωνε από τον στρατό — και την πήρε.

Μετά από κάποιο καιρό μετακόμισαν στην Georgia και εκεί ο Hubbard άρχισε να βάζει μπρος την ανάπτυξη της θεωρίας των Dianetics. Μη φανταστείς τίποτα πρωτοποριακό στην ουσία του. Απλά πήρε φροϊδικές θεωρίες και ορολογίες, τις μαγείρεψε, τις μεταμφίεσε με ένα πιο αέρινο dressing και με μερικές γενναίες κουταλιές λαϊκισμού και τις τάισε αμάσητες στον κοσμάκη.

Έτσι το 1949 έκανε ένα πρώτο outline του μικρού του abomination και το έστειλε σε κάποιες σοβαρές εταιρίες ερευνών μήπως και του δώσουν κονδύλια και ανθρώπινο δυναμικό. Φυσικά και του ρίξαν μια τεράστια και μεγαλοπρεπέστατη αδιαφορία. Έτσι απευθύνθηκε σε έναν παλιό του εκδότη, τoν John W. Cambell, o οποίος σαν καπάτζα στον χώρο του sci-fi ενδιαφέρθηκε για την μέθοδο του Hubbard.

Οπότε το 1950 σκάει σε κυκλοφορία το βιβλίο του Hubbard “Dianetics: The Modern Science of Mental Health“. Πυροτεχνήματα! Έγινε ανάρπαστο το συγγραφικό έργο του Hubbard! Παλάβωσε ο κοσμάκης!

Άρχισαν όλοι να πληρώνουν παχυλά ποσά για να ζήσουν την θεαραπευτική εμπειρία που θα τους προσέφερε η τεχνική του τσαρλατανάγκουρα. Η οποία τι ήταν; Κάτι σαν ψυχανάλυση που σε έφερνε στα όρια του ξεσπάσματος, πράγμα που κατά τον Hubbard καθάριζε τα “engrams” τις αρνητικές εμπειρίες και συναισθήματα που υπήρχαν στο “reactive mind”(o Freud με είπε “υποσυνείδητο” που είναι πιο εύηχο και δόκιμο) και μετά από πολλές συνεδρίες το θύμα -εχμ -ασθενής “καθάριζε” και γινόταν “Clear” πράγμα που κατά τον Hubbard του έδινε την δυνατότητα να αναπτύξει έναν πιο λειτουργικό εγκέφαλο, πως βρισκόμενος σε αυτό το state το IQ του ανέβαινε, και πως αποκτούσε φωτογραφική μνήμη.

Βλέπεις, όπως ήταν αναμενόμενο, η τεχνική του Hubbard δεν είχε τα επιθυμητά αποτελέσματα στα ζούδια που την ακολουθούσαν. “Ή στραβός ειν’ ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε“. Έτσι πέρα από το κραξίδι που έφαγε από την επιστημονική κοινότητα αλλά και τους πρώην συναδέλφους συγγραφείς φαντασίας, οι ακόλουθοι του άρχισαν να τον εγκαταλείπουν, η οικονομική καταστροφή και το κλείσιμο του ιδρύματος του χτύπησαν την πόρτα.

Παράλληλα χώρισε και με την Sara, πράγμα που του προκάλεσε περαιτέρω τράβαλα, αφού αυτή με τα δίκια της άρχισε να τον διασύρει στις εφημερίδες, μιας και της έκανε πολλά και διάφορα (ξυλίκι, απαγωγή κατά την οποία προσπάθησε να την βγάλει τρελή και να την κλείσει σε ίδρυμα, ψυχολογική βία με σκοπό να την κάνει να αυτοκτονήσει και άλλα τέτοια απαράδεκτα).

Όμως ο γλίτσης πάλι κατάφερε να ξεγλιστρήσει σαν χέλι. Ένας λεφτάς ονόματι Don Purcell ενίσχυσε οικονομικά τον Hubbard και μετέφεραν τα γραφεία της οργάνωσης στην Wichita του Kansas.

Μετά όμως τα απλήρωτα χρέη από την προηγούμενη βάση, πήραν στο κατόπι τον Hubbard, και ο Purcel με κάποια άλλα μέλη του κινήματος είπαν να το κλείσουν το μαγαζί το 1952. Ο Hubbard τους κατηγόρησε πως ήταν βαλτοί από την American Medical Association για να καταστρέψουν τα Dianetics. Έτσι πήρε τα τσανάκια του και άνοιξε το Hubbard College στην άλλη άκρη της πόλης.

Έξι βδομάδες αφού άνοιξε το κολλέγιο του, αποφάσισε να το κλείσει και να πάει στο Phoenix της Arizona και να ιδρύσει το “Hubbard Association of Scientologists International“, ενώ μέσα σε αυτές τις έξι εβδομάδες κατάφερε να ξελογιάσει και να παντρευτεί την 18χρονη Mary Sue Whipp, που ήταν μέλος του προσωπικού.

Εκεί στο Phoenix λοιπόν γεννήθηκε η Σαηεντολογία. Αναπτύχθηκε σαν καρκίνος, με παραρτήματα σε όλες τις ΗΠΑ τα οποία ήταν υπόλογα στον κεντρικό οργανισμό. Εν αρχή η όλη φάση είχε μέσα της μόνο στοιχεία πνευματισμού, ενώ θρησκεία έγινε το 1953, για πρακτικούς σκοπούς (κύρος, που θα έφερνε και άλλους “πιστούς”, φοροαπαλλαγή και τα λοιπά θρησκευτικά αβαντάζια)

Από εκεί και μετά το πράμα πήρε τον δρόμο του, δίνοντάς του πολλά φράγκα και επιρροή.

Γύρω στην 10ετία άρχισε να παρανοεί βέβαια και να θεωρεί πως στους κόλπους της εκκλησίας του μπαίνουν πράκτορες που θέλουν να την διαβάλουν εκ των έσω. Έτσι άρχισαν πρακτικές τύπου “ανίχνευση ψεύδους” με το E-meter αρχικά σε πιο “απλά” πράματα (π.χ.: “έχετε λάβει μέρος σε ομοφυλοφιλικές πρακτικές;“) και μετά η κατάσταση άρχισε να ξεφεύγει σε ανάκριση για προηγούμενες ζωές (“έχετε έρθει ποτέ στην Γη με κακούς σκοπούς;“).

Εν συνεχεία η κατάσταση άρχισε να μπουρδελεύει και να εντροπιάζει ακόμα περισσότερο. Εσωτερικοί χαφιέδες και ότι άλλο μπορείς να φανταστείς, έπαιζε μπάλα στους κόλπους της Σαηεντολογίας, με τις ευλογίες του Hubbard.

Οι αρχές βλέποντας τα καραγκιοζιλίκια του Hubbard άρχισαν να τον τρέχουν γενικά στα δικαστήρια και να τον κυνηγούν. Οπότε τι έκανε; Επάνδρωσε ένα καράβι και άρχισε να τριγυρνάει ωσάν τον Jack τον Σπουργίτη στις θάλασσες.

Αυτή η μεγάλη κρουαζιέρα κράτησε για 8 χρόνια. Είχαν αρχίσει να τον παίρνουν και τα χρόνια, όπως και οι κακές συνήθειες, οπότε από το 1975 και μετά άρχισε να παρουσιάζει διάφορες βλάβες. Καρδιακό επεισόδιο το 1975, πνευμονική εμβολή που τον έριξε σε κώμα το 1978, αλλά το σκυλί επέζησε για ακόμα μια 8ετία.

Συνέχισε να προωθεί τη θρησκεία του, με τους πιο ανήθικους τρόπους, ενώ ήταν φυγάς από παντού και από τους πάντες.

Το 1984 πήρε το ράντζο που ονειρευόταν από τότε που ήταν νιάνιαρο, και εκεί πέρασε τα τελευταία δύο χρόνια του. Στα τελευταία του υπέφερε από παγκρεατίτιδα και στις 17 Ιανουαρίου του 1986 έπαθε έμφραγμα και μας άδειασε την γωνιά μια βδομάδα αργότερα. Οι Σαηεντολόγοι θα σου πούνε πως απλά άφησε αυτό το σώμα γιατί του ήταν βάρος και πήγε να εξερευνήσει άλλους πλανήτες χωρίς να χρειάζεται το σώμα του. Ψεύτης μέχρι τέλους. Πρόβατα μέχρι αηδίας.

Αυτά για τον γεμάτο ψέμα, πάθη και ψυχολογικά προβλήματα, βίαιο βίο του Ronald Hubbard. Ήταν ένας αξιοσέβαστος εφαρμοστής των συμβουλών που σε ταΐζει τον Στέλιο όταν έχει κέφια πάντως. Μεγάλος λαοπλάνος επίσης και πολλά άλλα άσχημα που αν τα βάλουμε σε λίστα δεν θα τελειώσουμε ποτέ.

Τέλος, μετά από όλα αυτά, αναρωτιέμαι πως γίνεται να υπάρχουν Σαηεντολόγοι στις μέρες μας. Δεν θέλω να το ονομάσω βλακεία. Θα το ονομάσω άγνοια και πνευματική ένδεια αυτό που τους οδηγεί σε μια τέτοια πίστη. Όπως και την υπόλοιπη ανθρωπότητα σε επιβλαβείς “πίστεις”. Αλλά τι να το κάνεις; Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο πάντα το ίδιο σκηνικό δεν βιώνει η ανθρωπότητα;

Ελπίζω να σου φάνηκε ενδιαφέρουσα η βιογραφία του Hubbard. Αν θέλεις και άλλο υλικό για μπινελίκι τσέκαρε το wiki, έχει πλήρες άρθρο για τις καφρίλες του, και αν θέλεις να χεστείς στα γέλια, πήγαινε σε καμιά ιστοσελίδα Σαηεντολόγων. Μπορείς επίσης να μπεις στο ελληνικό site των Σαηεντολόγων και να αποκτήσεις αρχές τριχόπτωσης με τις γελοιότητες που θα δεις, οι οποίες είναι προουμοταρισμένες με έναν πολύ αστείο τρόπο στην γλώσσα μας.

Μέχρι την επόμενη βδομάδα, που θα σου ‘ρθω πιο σοβαρός και ευπρεπώς ενδεδυμένός, have fun!