Η μαγική λέξη. Αν την έχουμε, και καλύτερα στρίβουμε και σε μικρότερη απόσταση φρενάρουμε και με ασφάλεια κινούμαστε στο βρεγμένο ή γλιστερό δρόμο. Αν όχι, όσες προδιαγραφές ενεργητικής ασφάλειας και αν έχει το αυτοκίνητό μας απλά… εξανεμίζονται με ό,τι αυτό (δυσάρεστο πάντα) μπορεί να επιφέρει.
Ο χρυσός κανόνας σε ό,τι αφορά στα ελαστικά είναι ένας: ποτέ δεν κάνουμε οικονομία (τσιγκουνιά) γιατί θα το πληρώσουμε πολύ πιο ακριβά…
Και δεν αναφερόμαστε μόνο σε ένα μικρό ή μεγαλύτερο τρακάρισμα αλλά και στην καθημερινότητα, αφού ένα σετ ελαστικών σε καλή κατάσταση εξασφαλίζει ποιότητα και άνεση στις μετακινήσεις μας και σαφώς μικρότερη κατανάλωση καυσίμου.
Πόσο όμως ξέρουμε να διαλέγουμε το σωστό, το ενδεδειγμένο για το αυτοκίνητό μας λάστιχο;
Οι απαιτήσεις που έχουμε από ένα καλό λάστιχο είναι ποικίλες και πολλές φορές η μία «αναιρεί» την άλλη. Θέλουμε για παράδειγμα ένα λάστιχο με μαλακή γόμα για να ζεσταίνεται γρήγορα και να κρατά καλά στο δρόμο, αλλά θέλουμε και να αντέχει κάθε φορά που ανεβαίνουμε σε κάποιο πεζοδρόμιο ή που πέφτουμε σε κάποια από τις πολλές λακκούβες των ελληνικών δρόμων και να μη σκίζεται. Θέλουμε να αντέχει στις υψηλές καλοκαιρινές θερμοκρασίες, αλλά θέλουμε να το έχουμε και το χειμώνα που θα πάμε στο χιονοδρομικό.
Πως «παντρεύονται» όλα αυτά;
H απάντηση βρίσκεται στα τμήματα έρευνας και εξέλιξης των κατασκευαστών ελαστικών που συνεχώς εξελίσσουν, πειραματίζονται με νέα υλικά και τρόπους κατασκευής και επενδύουν στη γνώση που αποκομίζουν από το μεγάλο σχολείο που λέγεται «αγώνες αυτοκινήτων».
Εξειδίκευση
Η εποχή του «λάστιχο να’ναι, μάστορα», έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Σήμερα η τεχνολογία αλλά και οι ανάγκες των οδηγών, σε συνδυασμό με τους πολλούς τύπους αυτοκινήτων που υπάρχουν, έχουν αναπτύξει πολλούς διαφορετικούς τύπους ελαστικών. Ένα σπορ κουπέ αυτοκίνητο δεν μπορεί να φορά τα ίδια λάστιχα με ένα 4Χ4, ενώ το ίδιο αυτοκίνητο μπορεί να χρησιμοποιεί διαφορετικό τύπο ελαστικών ανάλογα στη χώρα (=κλιματικές συνθήκες) στην οποία κινείται.
Έτσι, στην αγορά διατίθενται πλέον λάστιχα ειδικά για χρήση στο χώμα ή στη λάσπη, λάστιχα για χιόνι και λάσπη (χειμερινά τα λέμε), λάστιχα για αυτοκίνητα επιδόσεων κ.ά. Μάλιστα η εξειδίκευση έχει προχωρήσει τόσο, που στις χώρες της βόρειας Ευρώπης οι οδηγοί είναι υποχρεωμένοι το χειμώνα να χρησιμοποιούν ειδικά ελαστικά για το χιόνι και τον πάγο.
Σε κάθε περίπτωση η ασφάλεια είναι το βασικό ζητούμενο και αυτός είναι και ο λόγος που τα τελευταία χρόνια εξελίχθηκαν το run flat ελαστικά. Πρόκειται για τεχνολογία που επιτρέπει στο αυτοκίνητο να συνεχίζει να κινείται ακόμη και με λάστιχο που έχει χάσει όλο του τον αέρα (εννοείται με μικρότερη ταχύτητα, το πολύ έως 80 χλμ/ώρα) έως ότου φτάσει σε κάποιο συνεργείο για να αντικαταστήσει ή να επισκευάσει το χαλασμένο ελαστικό.
Επιλέγοντας τύπο ελαστικού
Βασικό κριτήριο είναι ο τύπος και η ισχύς του αυτοκινήτου. Για παράδειγμα, δεν θα βάλουμε ποτέ σε ένα αυτοκίνητο μικρό, ισχύος 75-90 ίππων, ελαστικά με υψηλό δείκτη ταχύτητας (Η ή V). Ούτε ποτέ θα βάλουμε χειμωνιάτικα λάστιχα αν ζούμε στην Αθήνα μη τυχόν και χιονίσει μια φορά στα δέκα χρόνια…
Αν έχουμε τετρακίνητο αυτοκίνητο (SUV ή καθαρόαιμο 4Χ4) θα επιλέξουμε λάστιχα ανάλογα με τις διαδρομές στις οποίες κινούμαστε. Αν η χρήση του για παράδειγμα είναι καθαρά αστική, τότε δεν χρειαζόμαστε χωμάτινα λάστιχα. Αν μπαίνουμε σπάνια σε χωματόδρομους τότε μπορούμε να επιλέξουμε λάστιχα μικτής χρήσης, τα οποία και αυτά έχουν διαβαθμίσεις.
Όμως δεν είναι μόνον ο τύπος του ελαστικού που εξασφαλίζει ή όχι στο αυτοκίνητό μας ασφαλή οδική συμπεριφορά, αλλά και η διάσταση.
Συνηθίζουμε να λέμε ότι ένα λάστιχο με φαρδύ πέλμα εξασφαλίζει καλύτερη πρόσφυση σε σχέση με ένα πιο στενό της ίδιας διαμέτρου. Εχουμε δηλαδή καλύτερο κράτημα στις στροφές, λιγότερο σπινάρισμα κατά την εκκίνηση (πλέον με τα ηλεκτρονικά συστήματα ελέγχου πρόσφυσης το σπινάρισμα αποφεύγεται) και καλύτερο φρενάρισμα.
Στον αντίποδα, τα φαρδιά λάστιχα έχουμε και μειονεκτήματα, όπως η αυξημένη τάση που παρουσιάζουν για υδρολίσθηση, κάτι που «βασανίζει» όλα τα λάστιχα χαμηλού προφίλ. Επίσης, έχουμε αυξημένη κατανάλωση (μεγαλύτερη επιφάνεια επαφής με το δρόμο, άρα μεγαλύτερη τριβή) και πιο «βαρύ» τιμόνι (όταν το σύστημα διεύθυνσης δεν έχει υποβοήθηση).
Για τους λόγους αυτούς, καλό θα είναι να ακολουθούμε τις προδιαγραφές που βάζει κάθε κατασκευαστής για το αυτοκίνητό του, αφού αυτοί έχουν μελετήσει πολύ καλύτερα από εμάς τις ανάγκες και τη συμπεριφορά του αυτοκινήτου τους πριν φτάσουν να επιλέξουν τον τύπο ελαστικού που θα χρησιμοποιήσουν.
Πότε αλλάζουμε λάστιχα
Μόλις διαπιστώσουμε φθορά των ελαστικών πρέπει άμεσα να προχωρήσουμε στην αντικατάστασή τους. Η αλλαγή δεν πρέπει να είναι συνάρτηση των χιλιομέτρων που αυτά έχουν διανύσει ή του χρόνου που τα έχουμε αλλά μόνον του βαθμού φθοράς.
Ένα λάστιχο μπορεί να έχει διανύσει ελάχιστα χιλιόμετρα για παράδειγμα, αλλά επειδή το αυτοκίνητο ήταν παρκαρισμένο στον ήλιο για πολύ καιρό να έχει «ξεραθεί» και να είναι πιο επικίνδυνο από κάποιο άλλο που έχει διανύσει 50.000 χλμ.
Αν η χρήση που κάνουμε στα λάστιχά μας είναι σκληρή (ανεβαίνουμε πεζοδρόμιο, κινούμαστε συχνά σε χωματόδρομους, κτλ), μάλλον θα έχουμε «ταλαιπωρήσει» το σκελετό τους, οπότε επιβάλλεται να τα αντικαταστήσουμε σε πιο σύντομο χρονικό διάστημα.
Σε κάθε περίπτωση, αν διαπιστώσουμε αλλαγή στην οδική συμπεριφορά του αυτοκινήτου καλό είναι να ζητήσουμε τη γνώμη ενός ειδικού.
