ΑρχικήΟχήματαΣυγκρίνουμε Alfa Romeo 147 1.6, Audi A3 Sportback 1.6, Bmw 116i

Συγκρίνουμε Alfa Romeo 147 1.6, Audi A3 Sportback 1.6, Bmw 116i

Είναι όμορφα, έχουν σπορ χαρακτήρα έστω και με επιδόσεις μέτριες (βάρος γαρ), έχουν ονόματα με παράδοση και είναι καλοφτιαγμένα. Γι’ αυτό ξεχωρίζουν στην κατηγορία τους. Άντε τώρα να διαλέξεις! Πριν λίγους μήνες έφθασαν στην ελληνική αγορά το 5θυρο Audi A3 (Sportback) και η αναμενόμενη από καιρό Σειρά 1 της BMW. Οπότε, αφού τα γνωρίσαμε και τα δύο, δεν ήταν δυνατόν να αντισταθούμε στον πειρασμό μιας συγκριτικής δοκιμής με την αντίπαλό τους από την Ιταλία, την Alfa 147.

Άλλωστε μας εξιτάριζε το γεγονός ότι η BMW, όντας το μόνο πισωκίνητο της κατηγορίας C, είναι –θεωρητικά τουλάχιστον- η πιο σέξι της παρέας και η μόνη που τολμάει να πάει κόντρα στο ρεύμα της εποχής. Απέναντί της δε είναι μια Alfa Romeo η οποία, έχοντας… αλλαξοπιστήσει, προσέφερε (για… εξαγνισμό!) την πιo εντυπωσιακή εμπροσθοκίνητη πρόταση, με το νεοφερμένο Α3 να επιμένει στο… γιάπικο στιλ και στο σούπερ-άκαμπτο σασί του.

Επιλέξαμε τις βασικές τους εκδόσεις (από πλευράς κινητήρων) για να είμαστε πιο κοντά σε αυτό που αγοράζει η μεγάλη πλειοψηφία των φίλων αυτών των τριών, ξεχωριστών, αυτοκινήτων της κατηγορίας C.

Aν γυρίσουμε λίγο πίσω, ήταν πάντα έτσι: Alfa Romeo εναντίον BMW και BMW εναντίον Alfa Romeo. Οι αιώνιοι αντίπαλοι στη μικρή κατηγορία των σπορ – σεντάν. Στην αρχή οι 1602/2002 που αμφισβήτησαν την κυριαρχία των Giulia, μετά η 323 που πήρε κεφάλι μέχρις ότου η 75 τούρμπο ξαναφέρει την ισορροπία.

Και ξαφνικά η Audi εμφανίστηκε με αξιώσεις (θυμάστε το 80 GT/E;), το Α3 (1996) άναψε φωτιές και η 147 μαζί με την πολύ φρέσκια άφιξη της Σειράς 1 από το Μόναχο, έφερε τους τρεις αυτούς παίκτες της κατηγορίας C σε μια περίεργη «ισορροπία τρόμου» όπως λένε και οι στρατιωτικοί!

Σχεδιασμός και Χώροι

Στην τριπλή σύγκριση, αρχίζοντας από την αισθητική μέχρι την οδική συμπεριφορά και την ποιότητα κατασκευής, τίποτα δεν ήταν εύκολο. Είναι σχεδόν φυσιολογικό ότι, κοιτάζοντας απ’ έξω και τα τρία, η 147 κερδίζει με άνεση. Η γραμμή του Βάλτερ ντε Σίλβα έρχεται από την156, είναι κομψότατη και φέρνει μαζί της πινελιές από το δυναμικό κουπέ Giulietta Sprint της δεκαετίας του 50. Αρέσει πολύ, όποιον και να ρωτήσεις και παρά το ότι είναι το πιο παλιό από τα τρία αυτοκίνητα, δεν δείχνει γερασμένο αισθητικά.

Στον αντίποδα η 116i, είναι η συνέχεια της εταιρικής αισθητικής που καθιέρωσε ο Κρις Μπάνγκλ με την απερχόμενη Σειρά 7, συνέχισε στην 5άρα και άρχισε να απαλύνει στη νέα Σειρά 3. Η σχολή Μπάνγκλ έχει συναντήσει μεγάλη αντίδραση σε όλο τον κόσμο αλλά έχει αρέσει και σε πολλούς. Πήραμε τη γνώμη πέντε μη ιδιοκτητών BMW και άρεσε σε όλους. Ο υπογράφων είναι κατά του Μπάνγκλ, οπότε η διαφωνία είναι φυσιολογική.

Το Α3 ακολουθεί γραμμή πιο κλασσική αλλά και με στοιχεία δυναμισμού, κυρίως στο πλάι. Η Audi θέλει τις σπορ αισθητικές καταβολές του 5θυρου Α3 να είναι, άγνωστο γιατί, στο πίσω μέρος. Τελικά είναι εμπρός. Η καινούργια μάσκα ξεχωρίζει και παραπέμπει σε πιο παλιά αγωνιστικά αλλά και σε πιο πρόσφατα σπορ πρωτότυπα.

Τα δύο γερμανικά έχουν αμαξώματα που δείχνουν πιο… τραβηγμένα, με μακριές γραμμές ενώ το ιταλικό έχει περισσότερες καμπύλες και δείχνει πιο ογκώδες. Το μήκος τους είναι ένα στοιχείο αντικειμενικού διαχωρισμού: η147 είναι η πιο κοντή με μήκος 4,22 μ. και έχει το πιο μικρό μεταξόνιο στα 2,54 μ. Αν και προέρχεται από το σασί της 156, οι τεχνικοί αποφάσισαν -άγνωστο γιατί – να το κοντύνουν αντί να το χρησιμοποιήσουν αυτούσιο οπότε, ούτε κόστος επιπλέον θα είχαν και θα προσέφεραν και το μεγαλύτερο μεταξόνιο (+5,5 εκ.).

Το μεγαλύτερο εξωτερικά είναι το Α3 (στα 4,285 μ.) και με μεταξόνιο 2,58 μ. Η 116i είναι στα 4,23 μ. αλλά στο μεταξόνιο έρχεται πρώτη και με διαφορά στα 2,66 μ. Ενώ όμως θα περίμενε κανείς ότι σε εσωτερικούς χώρους η BMW θα ήταν η καλύτερη, κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει. Και μάλιστα, είναι και τα τρία αυτοκίνητα στενάχωρα πίσω με τη BMW να προηγείται πάντως. Άρα, αν ο χώρος για τους πίσω επιβάτες μετράει στην επιλογή σας, τότε θα πρέπει να μπείτε και να δοκιμάσετε οι ίδιοι τα καθίσματα. Άλλον χώρο θέλει ένας στο 1,75 μ. με στενή περιφέρεια από έναν με πιο φαρδιά. Το ίδιο ισχύει και για έναν του 1,75 μ. αλλά με 78 ή 88 κιλά, είτε κάθεται εμπρός είτε πίσω.

Θα αναρωτηθείτε, βέβαια, που πήγαν τα επιπλέον 12 εκ. του μεταξονίου της 116; Είναι απλό: όντας πισωκίνητη με τον κινητήρα τοποθετημένο κατά τον διαμήκη άξονα του αυτοκινήτου, τρώει περισσότερο χώρο για τους… 6κύλινδρους που φοράει η 130i και σε λίγο η Μ1! Αντίθετα, στα άλλα δύο, δεν υπάρχει αυτό το πρόβλημα διότι οι κινητήρες τους είναι εγκάρσια τοποθετημένοι. Για τον λόγο αυτό είναι περιορισμένο και το πορτ μπαγκάζ της 116i (330 λίτρα). Kαι μάλιστα χωρίς ρεζέρβα, αφού φοράει τα λάστιχα «run flat» της Michelin, που επιτρέπουν να πας… ξεφούσκωτος μέχρι (πόσο όμως;) το βουλκανιζατέρ. Για σύγκριση, 147 και Α3 (με μικρές ρεζέρβες), χωρούν 292 και 350 λίτρα αντίστοιχα.

Εσωτερικό

Έχουμε μπει μέσα στα αυτοκίνητα, οπότε αρχίζουν και πάλι τα υποκειμενικά, αλλά μέχρις ενός σημείου. Η 147 έχει το πιο όμορφο ταμπλό, που παραπέμπει και πάλι σε κλασικά σπορ μοντέλα της μάρκας, εν προκειμένω στα κουπέ GTV του Μπερτόνε. Μεγάλα κυκλικά όργανα και πιο δεξιά οι ασυνήθιστοι διακόπτες που γνωρίσαμε στην 156. Πάντως το –πολύ -μαύρο εσωτερικό και η αντίστοιχη ταπετσαρία χαλάνε την εικόνα. Αντίθετα, οι δίχρωμες εκδόσεις είναι πολύ καλύτερες.

Το ταμπλό του Α3 είναι κλασικό έως συντηρητικό στην εμφάνιση, αλλά με μεγάλα, ευανάγνωστα όργανα. Το υπόλοιπο εσωτερικό είναι ευχάριστο, με καλό φινίρισμα και καλή επιλογή υλικών. Εδώ το Α3 παίρνει σαφώς κεφάλι.

Η γραμμή Μπάνγκλ συνεχίζεται και στο εσωτερικό της 116i, οπότε η γνώμη του υπογράφοντος δεν μπορεί να έχει ούτε την ελάχιστη δόση αντικειμενικότητας. Όμως υπάρχει και η αντικειμενικότερη προσέγγιση, που λέει ότι η αισθητική του εσωτερικού σε συνδυασμό με την ταπετσαρία και τα υλικά του ταμπλό, δείχνουν (δεν είναι) τα πιο φθηνά της τριάδας αλλά και φθηνά ως προς την αξία του αυτοκινήτου. Πιθανόν να είναι η καλύτερη ποιότητα στον κόσμο. Δεν το δείχνουν όμως. Βέβαια περί εργονομίας δεν τίθεται θέμα. Επίσης, θα περιμέναμε λίγο πιο παχιά καθίσματα στη ΒMW, η οποία ακολουθεί την πολιτική που άρχισε με τη Σειρά 3 από το 1990.

Πάντως, καθίσματα, ταπετσαρίες και επιλογή χρωμάτων είναι κάτι το απόλυτα υποκειμενικό και αφορά στον αγοραστή. Άλλωστε και τα τρία αυτοκίνητα προσφέρουν μεγάλες δυνατότητες επιλογής από τον μακρύ κατάλογο του προαιρετικού εξοπλισμού. Δύο σημεία θέλουν προσοχή: αποφύγετε την βελούδινη ταπετσαρία διότι, ενώ είναι η πιο όμορφη, φθείρεται γρήγορα. Όσο για το δέρμα, αν το βάλετε στην Ελλάδα είναι και φθηνότερο και πιο καλά τοποθετημένο, τουλάχιστον από δύο εργαστήρια που έχουμε δει τη δουλειά τους.

Κινητήρες

Τα αυτοκίνητα είναι πολύ βαριά καθώς, με τον βασικό τους εξοπλισμό, ζυγίζουν 1.200 κιλά η Alfa, 1.205 η BMW και 1.265 το Α3. Και τα τρία έχουν κινητήρες 4κύλινδρους, 16βάλβιδους με 2ΕΕΚ και παραπλήσια ισχύ : 115 ίπποι για το Α3 και την 116i και 120 ίπποι για την Alfa 147. Υπάρχουν όμως και διαφορές.

Στο Α3 η τροφοδοσία γίνεται με άμεσο ψεκασμό για περισσότερη οικονομία. Είναι μια ξεχωριστή τεχνολογία που σε συνδυασμό με τις μακριές σχέσεις στο κιβώτιο βοηθούν σημαντικά στην οικονομία καυσίμου και στα καθαρότερα καυσαέρια. Ο άμεσος ψεκασμός συνοδεύεται και από πολύ υψηλή συμπίεση (12:1) κάτι που σημαίνει ότι ο κινητήρας χρειάζεται την ακριβή βενζίνη των 98 οκτανίων. Την ίδια βενζίνη χρειάζεται και η ΒΜW αν και η τροφοδοσία της είναι έμμεσου ψεκασμού και χωρίς πολύ υψηλή συμπίεση, στο 10,2.

Αντίθετα, η 147 αρκείται σε 95 οκτάνια με συμπίεση 10,3. Ο κινητήρας της φοράει δύο μπουζί στον κάθε κύλινδρο, μια τεχνολογία για καλύτερη και ταχύτερη καύση, που έρχεται από τις αγωνιστικές GTA/GT-Am της περιόδου 60-70. Σήμερα όμως η ψηφιακή τεχνολογία έχει περιορίσει σημαντικά τα πλεονεκτήματα (υπάρχουν πάντα) μιας τέτοιας επιλογής, που έχει να κάνει πια πολύ με το μάρκετινγκ.

Το Α3 διαφέρει και στη μετάδοση της κίνησης, καθώς είναι το μόνο με 6άρι κιβώτιο ταχυτήτων έναντι 5 σχέσεων των άλλων. Η BMW και η Alfa έχουν την πιο κοντή σχέση μετάδοσης: με 5η και 1.000 σ.α.λ. έχουν 31,5 χλμ./ώρα και 30χλμ./ώρα αντίστοιχα. Αντίθετα, στο Α3 η 6η είναι στα 36 χλμ./ώρα. Επειδή όμως κανένα από τα αυτοκίνητα της δοκιμής δεν φορούσε τα κανονικά του λάστιχα, αλλά όλα είχαν μεγαλύτερη διάσταση όχι μόνο στο πλάτος του πέλματος αλλά και στη διάμετρο, η τελική ταχύτητα ήταν σχεδόν 31,5 στην Alfa, στην BMW 33 και στο Α3 ήταν 39 χλμ./ώρα.

Η ανάρτηση και των τριών είναι από τις πιο εξελιγμένες προτάσεις στην κατηγορία αυτή.

Εμπρός έχουν και τα τρία υποπλαίσιο (αλουμινένιο στο Α3) και την κλασική Μακ Φέρσον με τριγωνικά ψαλίδια βάσης. Πίσω το Α3 και η BMW ακολουθούν την σχολή των πολλαπλών συνδέσμων με 4 και 5 αντίστοιχα, η δε Alfa την σχολή των διπλών παραλληλόγραμμων ράβδων. Με αφορμή το λίφτινγκ του μοντέλου, έγινε και σημαντική αλλαγή στις ρυθμίσεις αμορτισέρ-ελατηρίων, στη γεωμετρία και στη στήριξη της ανάρτησης.

Στο δρόμο

Και αρχίζει η ώρα της πιο μεγάλης αλήθειας, δηλαδή η δοκιμή στο δρόμο. Και πριν οτιδήποτε άλλο και για τα τρία μας ενδιαφέρει να δούμε τι κάνουν στον τομέα των επιδόσεων, μια και είναι αυτά που εκφράζουν ό,τι το πιο σπορ στην κατηγορία C για τον κυβισμό τους.

Από την πρώτη στιγμή καταλαβαίνει κανείς ότι τα βαριά αμαξώματα δεν είναι και ό,τι καλύτερο για τις επιδόσεις. Οχι μόνο σε απόλυτες επιταχύνσεις από στάση, αλλά κυρίως για τις ουσιαστικές επιταχύνσεις την ώρα που ταξιδεύουμε. Έτσι, με 3η ή 4η στο κιβώτιο και τα τρία αυτοκίνητα επιταχύνουν μέτρια, είτε με τον οδηγό μόνο είτε και με 3 ή 4 άτομα κάτι το αναμενόμενο σε συνδυασμό και με τις πολύ περιοριστικές προδιαγραφές καυσαερίων Εuro-4.

Εννοείται πως το Α3 είναι το πιο αργό από όλα όχι μόνο λόγω σχέσεων αλλά κυρίως, λόγω άμεσου ψεκασμού. Η τεχνολογία αυτή δεν έγινε για να πριμοδοτεί τις επιδόσεις αλλά κυρίως την κατανάλωση. Η οποία, σημειώστε, αυξάνεται στο επίπεδο των άλλων δύο αν κανείς επιμένει να πατάει βαθιά το πεντάλ του γκαζιού και να αλλάζει ταχύτητες σε υψηλές στροφές.

Αν όμως ο οδηγός είναι πιο ήρεμος και οδηγεί με μια ταχύτητα πιο πάνω, τότε το Α3 τον ανταμείβει με εντυπωσιακό αποτέλεσμα. Εξω από την πόλη με 140-160 χλμ./ώρα, τα… 7-8,5 λτ/100 χλμ. (αναλόγως συνθηκών) είναι γεγονός! Για την ιστορία, τα άλλα δύο είναι γύρω στα 10,5 λτ./χλμ.

Όμως, τόσο η 116i όσο και η 147 αποζημιώνουν τον οδηγό για τη διαφορά αυτή στην κατανάλωση. Η 5η ταχύτητα και των δύο ακούει στο παραμικρό πάτημα του γκαζιού και τα προσπεράσματα στον ανοιχτό δρόμο είναι εύκολα και πολλές φορές δεν χρειάζεται κατέβασμα. Αντίθετα, στο Α3 ο οδηγός πρέπει να κατεβάσει πάντα μία ή δύο ταχύτητες για γρήγορο προσπέρασμα. Αν και τα κυβικά δεν είναι πολλά, όπως και η ροπή (15,4 χγμ./4.000 σ.α.λ.), εν τούτοις ο κινητήρας σηκώνει τη μακριά 6η όσο και οι άλλοι κινητήρες την 5η τους. Για την ιστορία, το Α3 έχει την περισσότερη ροπή, η 116i είναι λίγο πιο κάτω στα 15,3 χγμ/4.300 σ.α.λ. και η Alfa στα 14,9 χγμ./4.200 σ.α.λ. .

Δεν θα το μετρούσαμε στη σύγκριση μας, αλλά το Α3 έχει τόσο καλή αίσθηση στο μοχλό αλλαγής ταχυτήτων που μόνο σε πραγματικά σπορ βρίσκουμε. Το κούμπωμά του είναι θετικό και δίνει μια άλλη αίσθηση. Ήταν κάτι που θα το περιμέναμε από την 147 η οποία όμως εδώ δεν θυμήθηκε την παράδοση που είχε.

Το τιμόνι σε όλα ρυθμίζεται και πάνω κάτω και μέσα- έξω οπότε ο οδηγός δεν θα δυσκολευτεί να βρει τη σωστή θέση. Η ορατότητα στα πλάγια και πίσω είναι ένα ακόμη αδύνατο σημείο της 147 έναντι των δύο άλλων, λόγω της γραμμής της.

Όταν αρχίσουν οι στροφές εκεί τα πράγματα δυσκολεύουν. Αν και λάτρεις της κίνησης πίσω δεν μπορούμε να μην βγάλουμε το καπέλο στην Alfa για το πολύ ακριβές μπροστινό της σύστημα. Σε καμιά περίπτωση δεν θυμίζει ότι είναι εμπροσθοκίνητη και μάλιστα όσο ο δρόμος γίνεται πιο στενός και με διαδοχικές στροφές τόσο η ακρίβεια γίνεται πιο εμφανής, όπως και η πλήρης αίσθηση του τι συμβαίνει στον δρόμο. Εδώ βοηθάει και η γρήγορη κρεμαγιέρα, η οποία θέλει μόλις 2,2 στροφές από αριστερά-δεξιά. Σε πιο ανοιχτούς δρόμους το πίσω μέρος γίνεται λίγο πιο ευαίσθητο αλλά αυτό συνηθίζεται.

Στην άλλη άκρη είναι η BMW. Στους ίδιους φιδωτούς δρόμους αφήνει ένα ελάχιστο προβάδισμα στην ιταλίδα. Με τα πιο στενά λάστιχα (195-55/16 έναντι 205-55/16 της Alfa), η υποστροφική ρύθμιση της εμπρός ανάρτησης ήταν πιο εμφανής, καθώς μάλιστα η ισχύς του κινητήρα δεν είναι αρκετή για να διώξει εύκολα το πίσω μέρος.

Aλλά μόλις ανοίξει η διαδρομή και ανέβουν τα χιλιόμετρα είτε σε καλό επαρχιακό δρόμο είτε σε αυτοκινητόδρομο, τότε το μακρύ μεταξόνιο δίνει αυτή την άλλη σιγουριά και το αυτοκίνητο ακολουθεί την πορεία του με μοναδική ακρίβεια… εμπροσθοκίνητου. Τα… καλά προσεχώς με την 130i ή τη Μ1!

Το Α3 με τα υπερβολικά φαρδιά λάστιχα 225-45/17 δεν κούραζε στους μέτριους επαρχιακούς δρόμους ούτε οδηγό-επιβάτες ούτε αμάξωμα. Η καλή στήριξη της ανάρτησης και η σωστή μελέτη των σχέσεων αμορτισέρ/ελατηρίων/ σάϊλεντ μπλοκ αποδείχτηκαν ό,τι το καλύτερο. Δύο πράγματα όμως εντυπωσιάζουν στο Α3. Είναι η απουσία αίσθησης στο τιμόνι και η ακαμψία του αμαξώματος.

Το δεύτερο επιτρέπει να περνάς με υψηλή ταχύτητα και να στρίβεις «όπως έρχεσαι» χωρίς να χρειαστεί να κόψεις ή να κάνεις διορθώσεις με το τιμόνι. Το αμάξωμα παίρνει την κλίση που είναι να πάρει και βγαίνει ακούνητο στο τέλος της στροφής! Αν είχε και την εμπρός γεωμετρία του Golf GTI τότε θα ήταν σχεδόν ιδανικό. Ετσι, αφήνει αυτή την επιπλέον φιλικότητα και ζεστασιά στον αντίπαλο από το Μόναχο.

Και με τον θόρυβο τι γίνεται; Η BMW φαίνεται να παίρνει ελαφρό προβάδισμα από την Alfa όχι μόνον από πλευράς κινητήρα αλλά και γενικότερης μόνωσης και απορρόφησης θορύβων/κραδασμών. Το Α3 χάνει όταν πρέπει να πατήσουμε πιο πολύ το γκάζι για να επιταχυνθούμε, καθώς ο άμεσος ψεκασμός επιβάλλει πιο τραχιά λειτουργία του κινητήρα. Τα 200 χλμ/ώρα τα φθάνουν οριακά και τα τρία.

Ο εξοπλισμός και των τριών είναι πλήρης και άφθονος τόσο σε ό,τι αφορά στην ασφάλεια όσο και στην πολυτέλεια/άνεση. Ο δε κατάλογος των εξτρά είναι μεγάλος και ακριβός!

Εν κατακλείδι…

Στη στάση για τον καφέ σκέφτεσαι ποιο να διαλέξεις. Το νόμισμα έχει δύο όψεις. Αν είσαι παραδοσιακός και λάτρης της κίνησης πίσω δεν υπάρχει πρόβλημα επιλογής! Επίσης, για τους παραδοσιακούς φίλους της Alfa δεν υπάρχει περίπτωση να ψωνίσουν από το… Μόναχο ό,τι κι’ αν τους δώσει το Τορίνο. Οπότε, μένουν οι υπόλοιποι για το Α3.

Η άλλη όψη λέει ότι αν η τιμή τους είναι το βασικό κριτήριο τότε η 147 έχει τον πρώτο λόγο (18.150 ευρώ) σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα δυναμικά της χαρακτηριστικά. Οπότε, τα άλλα δύο (Α3 20.500 – ΒΜW 22.900) διαχωρίζονται κυρίως από την εμφάνιση και κατασκευή του εσωτερικού (το Α3 υπερέχει εδώ) ή την διαφορετική συνολική αίσθηση από το οδήγημα (εδώ κερδίζει η 116i). Ευτυχώς για όλους μας οι εποχές έχουν αλλάξει στην Ελλάδα και μπορείτε πλέον όλοι να οδηγήσετε τα πάντα πριν πάρετε την τελική απόφαση.

Στέλιος Θεοδωρίδης
Στέλιος Θεοδωρίδης
Ο ήρωας μου είναι ο γάτος μου ο Τσάρλι και ακροάζομαι μόνο Psychedelic Trance
RELATED ARTICLES

Πρόσφατα άρθρα

Tηλέφωνα έκτακτης ανάγκης

Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος: 11188
Ελληνική Αστυνομία: 100
Χαμόγελο του Παιδιού: 210 3306140
Πυροσβεστική Υπηρεσία: 199
ΕΚΑΒ 166