The Medallion (2003). To Μαγικό Μενταγιόν

• Είδος: Κωμωδία δράσης
• Σκηνοθεσία: Gordon Chan
• Ηθοποιοί: Jackie Chan, Claire Forlani, Julian Sands, John Rhys-Davies, Lee Evans, Christy Chung
• Διάρκεια: 88 λεπτά
• Ημερομηνία κυκλοφορίας: 15 Αυγούστου 2003
• Ελληνικός τίτλος: To Μαγικό Μενταγιόν
• Παραγωγή: Columbia Pictures
• Προϋπολογισμός ταινίας: 35 με 41 εκατομμύρια δολάρια
• Ακαθάριστα έσοδα: 34 εκατομμύρια δολάρια

Την συγκεκριμένη κινηματογραφική περίοδο ο Τζάκι Τσαν μας χάρισε μια ακόμη ταινία ευχάριστη, έξυπνη, όμορφη και συμπαθητική, το «Οι Ιππότες της Σαγκάης». Παράλληλα όμως στα παρασκήνια, ετοίμαζε ακόμα μια ταινία, το «Μενταγιόν». Ας δούμε αν και αυτή αξίζει όσο οι Ιππότες…

Υπόθεση: Ο Έντι Γιάνγκ (Τσαν) είναι αστυνομικός του Χονγκ-Κονγκ που συνεργάζεται με την Ίντερπολ και συγκεκριμένα με τους Γουότσον (Λι Έβανς), Νικόλ (Φορλάνι) και Χάμερστοκ (Τζων-Ρης-Ντέιβις) για να συλλάβουν τον Σνέικχεντ. Όμως δε γνωρίζουν ότι αυτός ψάχνει ένα μενταγιόν που, κατά τους θρύλους δίνει υπεράνθρωπες δυνάμεις και αθανασία στον κάτοχό του.

Το έργο συνολικά έχει κάποια δόση γοητείας από αυτήν που μεταδίδει πάντα ο Τσαν, έχει την πλάκα του στη μορφή χορογραφιών και καταστάσεων, και όλα αυτά συνδυασμένα με την ενδιαφέρουσα ιδέα των υπερφυσικών δυνάμεων.

Δεν αρκεί όμως. Υπάρχουν κάμποσες φάσεις είναι χαμηλής ποιότητας και έμπνευσης για Τζάκι Τσαν, ή φάσεις που έχουμε ξαναδεί, ή απλά δε βγάζουν γέλιο. Και επειδή τέτοιου είδους ταινίες σπάνια έχουν κάτι άλλο για να τις ανεβάσει πολύ, όπως σενάριο, ερμηνείες κλπ, το έργο έχει ασθενές κεντρικό στήριγμα. Ο Λι Έβανς (Γουότσον) είναι πληθωρικός στις εκφράσεις και αντιδράσεις του, με βρετανικό στυλ βέβαια, που θυμίζει Ρόουαν Άτκινσον (Mr. Bean) και ομολογουμένως λίγο γελοίος σε κάποια σημεία.

Προσπαθεί πολύ όμως και μετράει και αυτό. Η Φορλάνι προσθέτει μια δραματική-ρομαντική πινελιά σε αυτόν τον άλλου θέματος πίνακα, μια και εύκολα μπορεί να μεταδώσει τα συναισθήματα χαράς ή λύπης Πανέμορφη όπως πάντα, αλλά όσο και να σε γοητεύει, αισθάνεσαι πως ο ρόλος δεν ταιριάζει πολύ σε μερικά πράγματα που κάνει και το ειδύλλιο της με τον Τσαν δεν είναι ό,τι καλύτερο.

Ευχάριστη επίσης παρουσία η Ασιάτισσα γυναίκα του Βρετανού Γουότσον (Christy Chung ) που εκτός από όμορφη και συμπαθέστατη, έχει κι άλλα κρυφά ταλέντα… Το παιδάκι χωρίς να είναι κάτι τρομερό, δεν είναι ένα οποιοδήποτε παιδάκι που πρέπει να πει 2 ατάκες και να πάει σπίτι του. Έχει έξυπνο βλέμμα και παίζει ικανοποιητικά. Ο Τζων-Ρης-Ντέιβις είναι σε δικό του επίπεδο και μόνο με την παρουσία του, χωρίς να έχει πολλές ατάκες. Αλλά τι να το κάνεις άμα εμφανίζεται τόσο λίγο;

Το έργο μέχρι την πρώτη μισή ώρα έχει δείξει το χαρακτήρα του: δράση με κωμικά στοιχεία. Το κακό είναι ότι τα κωμικά στοιχεία, εκτός του ότι δεν είναι πάντα πετυχημένα, είναι τέτοια που μειώνουν την ένταση και το σασπένς της δράσης και γενικά της όλης ιστορίας και έτσι, μοιραία και το ενδιαφέρον στο τι θα γίνει και πως.

Μερικές σκηνές περιέχουν τη χρήση σχοινιών και σε αυτήν την ταινία θα το καταλάβει και ο πιο απαίδευτος. Ειδικά στην φάση που ο Τσαν κυνηγάει έναν ψηλό Αφρικανό. Μετά όμως έχει το απίστευτο σκαρφάλωμα του μεσήλικα πλέον Τσαν σε μια πανύψηλη καγκελόπορτα με ευκινησία εικοσάχρονου και μένουμε εμείς κάγκελο! Πάνω κάτω έτσι και όλη η ταινία. Σου έχει μια ελαφρώς γελοία και μη πετυχημένη φάση και μετά μια είτε εντυπωσιακή, είτε αστεία, είτε συμπαθητική.

Αλλά οι μη πετυχημένες φάσεις, είναι τόσες όσες περίπου οι πετυχημένες μη αφήνοντας το θεατή στο τέλος να πει ότι ήταν «μια καλή ταινία». Μέτρια το πολύ. Πάντως είναι η μόνη ταινία που θα δείτε την Φορλάνι να παλεύει (αν και δεν είναι απαραίτητα θετικό αυτό στην συγκεκριμένη ταινία ή τη συγκεκριμένη ηθοποιό)! Πάντως από άποψης δράσης και χορογραφιών, δεν είναι πουθενά κοντά στους «Ιππότες της Σαγκάης» ή άλλα πολλά έργα του Τζάκι. You have been warned!

Αλλά αυτή δεν είναι μια ταινία για ερμηνείες ή αξιόλογο σενάριο και το ξέρουμε όλοι. Αυτές οι ταινίες είναι για να περνάει ευχάριστα η ώρα. Ανάλαφρες, με πλάκα, με καμία καλή χορογραφία ή κάποιο εφέ και κάποιον ενδιαφέρον συνδυασμό καταστάσεων. Το καταφέρνει; Εν μέρει. Η σάλτσα δεν «δένει» και τόσο και η λίγη «γεύση» που έχει δεν χορταίνει. Περισσότερο για βίντεο (με πίτσα, αναψυκτικά, παρέα, χαβαλέ) παρά για σινεμά…

Δείτε παρακάτω το τρέιλερ της ταινίας The Medallion (2003). To Μαγικό Μενταγιόν.