Όταν οδηγείς το Triumph Thruxton R δεν χρειάζεσαι δικαιολογία για να πας γρήγορα, αλλά μερικές φορές είναι καλό να έχεις μια έτσι κι αλλιώς. Είναι απόγευμα στη Νότια Πορτογαλία, πετάω αργότερα το βράδυ κι έχουμε αργήσει εξ αιτίας του καιρού. Τώρα ακολουθώ τον Felip Lopez, οδηγό δοκιμών και μηχανικό της Triumph, καθώς επιστρέφουμε στο ξενοδοχείο της παρουσίασης, ξέροντας ότι δεν έχουμε και πολύ χρόνο για χάσιμο.
Λίγα λεπτά νωρίτερα ήμασταν σκυμμένοι πάνω από τα clip ons στον αυτοκινητόδρομο. Τώρα είμαστε στο βουνό βορείως της Λισσαβόνας και η κόκκινη καμπούρα της σέλας από το Triumph Thruxton R του Felipe ταλαντεύεται πότε από τη μια πλευρά, πότε από την άλλη, καθώς στρίβει σε μια σειρά από στροφές.
Με το γκρίζο αλλά κατά τα άλλα ολόιδιο Triumph Thruxton R μπορώ να ακολουθώ το ρυθμό του εύκολα: φρενάρω δυνατά και μετά μπαίνω στις σφιχτές στροφές, η μοτοσικλέτα μέσα στη στροφή δίνει εξαιρετικά σφιχτή και συγκροτημένη αίσθηση και μετά βγαίνει ορμητικά και πάλι με τη βοήθεια της απλωμένης ροπής που έχει ο δικύλινδρος εν σειρά κινητήρας.
Η βόλτα μας είναι πολύ διασκεδαστική και τελικά καταφέρνουμε κι αυτό που πρέπει: μέχρι να φτάσουμε στο ξενοδοχείο έχουμε κερδίσει το χρόνο που είχαμε χάσει και είμαστε και πάλι εντός προγράμματος. Και αυτό που είναι το πιο ουσιαστικό είναι ότι το Triumph Thruxton R είχε την ευκαιρία να δείξει τι μπορεί να κάνει. Αυτή η μοτοσικλέτα μπορεί να έχει ένα διάσημο παλιό όνομα κι ένα αμυδρά κλασικό look αλλά στην καρδιά του είναι μια ωραία μοτοσικλέτα δρόμου με εντυπωσιακά μοντέρνες επιδόσεις.
Το Triumph Thruxton R και η λίγο λιγότερο εξωτική βασική έκδοση διαφέρουν σημαντικά από το πρώτο Triumph Thruxton που ήταν μεγάλη επιτυχία του εργοστασίου από το 2004 και μετά, που παρουσιάστηκε. Αυτό το μοντέλο ήταν ένα ελαφρώς πιο σπορτίβικο Triumph Bonneville με φέρινγκ bikini που είχε ευνοηθεί από την café racer μόδα, αν και στην πραγματικότητα δεν είχε τίποτα το racing επάνω του. Το καινούργιου Triumph Thruxton όμως είναι πολύ πιο σοβαρή πρόταση – ειδικά σχεδιασμένο για να έχε πιο σπορ look και αίσθηση.
Οι αλλαγές.
Ο κινητήρας του Triumph Thruxton R
Η σημαντικότερη αλλαγή είναι ο νέος δικύλινδρος εν σειρά κινητήρας των 1200cc που έχει τοποθετηθεί και στο Triumph Bonneville T120. Εχει μονό επικεφαλής εκκεντροφόρο και είναι υγρόψυκτος και σε αντίθεση με τον προηγούμενο αερόψυκτο κινητήρα με του δύο επικεφαλής εκκεντροφόρους.
Αυτός ο κινητήρας ονομάζεται «high power» και σε σχέση με τον κινητήρα του Τ120 έχει αυξημένη σχέση συμπίεσης (από τα 10 στα 11:1) και ελαφρύτερο στρόφαλο, επιτρέποντάς του να στροφάρει κατά 500rpm παραπάνω.
Η αναπνοή του κινητήρα έχει βελτιωθεί με μεγαλύτερο φιλτροκούτι και λιγότερο φιμωμένη εξάτμιση που έχει μονό αντί για διπλό τοίχωμα που επιτρέπει καλύτερη ροή αέρα. Το αποτέλεσμα είναι η μέγιστη ισχύς των 96hp στις 6.750rpm, δηλαδή 17hp περισσότεροι από τους 79hp του Triumph Bonneville T120 (και 28hp περισσότεροι από του αερόψυκτου κινητήρα με τα 865cc). Το Triumph Thruxton έχει επίσης έναν χάρτη παραπάνω, τον Sport με πιο άμεση απόκριση, εκτός από τους χάρτες Road και Rain που έχει και το Τ120 – όλα τους προσφέρουν διαφορετικό επίπεδο απόκρισης γκαζιού διατηρώντας την ίδια μέγιστη ισχύ.
- Ο κινητήρας των 1200cc είναι κόσμημα και αποδίδει σχεδόν 100hp.
Πλαίσιο και αναρτήσεις
Το στήσιμο είναι κι αυτό διαφορετικό. Το ατσάλινο σωληνωτό πλαίσιο είναι ίδιο με του Triumph Bonneville T120 αλλά με ελαφρύτερο υποπλαίσιο, πιο γρήγορη γεωμετρία και τροχό 17in εμπρός αντί για 18in.
Η βασική έκδοση του Triumph Thruxton έχει τις ίδιες αναρτήσεις της Kayaba με το Bonneville με το σχετικά απλό πιρούνι με καλάμια διαμέτρου 41mm και τα αμορτισέρ με τη ρύθμιση προφόρτισης ελατηρίου. Το Triumph Thruxton R έχει σημαντικά καλύτερα εξαρτήματα: το πιρούνι είναι Showa Big Piston και τα δύο αμορτισέρ πίσω είναι πολυρυθμιζόμενα από την Öhlins με ξεχωριστό δοχείο.
Το Triumph Thruxton R έχει τετραέμβολες ακτινικής στήριξης Brembo Monobloc δαγκάνες αντί για τις διέμβολες (και όχι ακτινικές) που έχει το απλό Thruxton, ίδιες με του T120. Εχει και πιο σπορ προδιαγραφών λάστιχα στις ακτινωτές ζάντες, τα Pirelli Diablo Ross Corsa, αντί για τα σπορ τουριστικά Pirelli Angel GT που έχει το απλό μοντέλο.
Και στις δύο εκδόσεις τους τα Triumph Thruxton είναι όμορφες μοτοσικλέτες, έχοντας καθαρό κλασικό look αν και δεν είναι ιδιαίτερα ρετρό, ειδικά η έκδοση R με τις χρυσές μπότες στο πιρούνι και τα ακόμη πιο λαμπερά κίτρινα αμορτισέρ πίσω. Το φινίρισμά του είναι πολύ ωραίο, κυρίως ο κινητήρας με τις προσεγμένα κατεργασμένες ψύκτρες του κινητήρα (που φαίνεται ότι συμβάλλουν στην ψύξη του κινητήρα), το κόμπακτ ψυγείο και πολλές άλλες κομψές λεπτομέρειες.
Το Triumph Thruxton R είναι λίγο διαφορετικό στο πίσω μέρος όπου η εξάτμιση είναι ανοξείδωτη αντί για χρώμιο, και η μονή σέλα έχει καμπούρα στο ίδιο χρώμα και στα 810mm είναι λίγο ψηλότερα από το απλού Triumph Thruxton. Οι δύο εκδόσεις έχουν τα ίδια όργανα και την ίδια τάπα βενζίνης τύπου Monza, αλλά το R έχει γυαλισμένη πάνω πλάκα και ένα ανοξείδωτο λουρί περνάει κατά μήκος του καλοσχεδιασμένου ρεζερβουάρ.
Triumph Thruxton R- on board
Αυτές οι λεπτομέρειες ήταν που έκαναν τη θέση οδήγησης του R τόσο ευχάριστη και ο κινητήρας προσέθετε ακόμη περισσότερα σ’ αυτό εφέ. Όταν άφησα τον ελαφρύ συμπλέκτη ο κινητήρας έκανε έναν παλμό ίσως για να επιβεβαιώσει ότι είναι ένας μεγάλος δικύλινδρος και μετά το Triumph όρμησε μπροστά με ένα πλούσιο και αρκετά δυνατό ρυθμικό ήχο από τα κωνικά τελικά.
Στον ανοιχτό δρόμο το Triumph Thruxton R πήγαινε πολύ καλά και γρήγορα, αν και η δύναμή του κάτω από 100 άλογα και τα 220kg βάρους (με καύσιμα) σημαίνει ότι δεν μπορείς να ελπίζεις σε επιδόσεις παρόμοιες με μιας σύγχρονης σπορ μοτοσικλέτας. Τα βασικά του χαρακτηριστικά είναι η απλωμένη ροπή και η άμεση και απόλυτα ελεγχόμενη απόκριση στο γκάζι που έκαναν την μεγιστοποίηση των δυνατοτήτων της μοτοσικλέτας εξαιρετικά εύκολη υπόθεση.
Παρά το café racer image το Triumph Thruxton R ήταν εύκολο στην οδήγηση με χαμηλή ταχύτητα, εν μέρει επειδή τα clip ons είναι τοποθετημένα πάνω από τη γυαλιστερή πάνω πλάκα και τα μαρσπιέ δεν είναι και πολύ ψηλά ή πίσω κι έτσι η θέση οδήγησης δεν έριχνε όλο μου το βάρος στους καρπούς. (Σε αντίθεση με πιο σπορτίβικα, αλλά λιγότερο άνετα, Ducati Sport Classic που είχαν κυκλοφορήσει πριν 10 χρόνια περίπου). Ο ψεκασμός άκουγε τόσο γλυκά που στους στεγνούς δρόμους ο χάρτης Road δεν χρειαζόταν πραγματικά αλλά η ομαλότερη απόκριση του γκαζιού έκανε την αίσθηση του Thruxton ακόμη φιλικότερη.
Πάντως το Triumph Thruxton R δεν χρειάστηκε και πολύ για να επιβεβαιώσει ότι έχει αρκετή δύναμη ώστε να είναι αρκετά γρήγορο στην ευθεία. Ενώ ο πιο αδύναμος κινητήρας του Τ120 φτάνει τη μέγιστη ροπή των 105Nm στις μόλις 3.100rpm και μετά σταδιακά πέφτει, το Triumph Thruxton R εξακολουθεί να παράγει ροπή μέχρι τις 5.000rpm δίνοντας πιο ζωηρό αίσθηση στις υψηλές στροφές.
Σε μια σύντομη ευθεία στον αυτοκινητόδρομο Α9 νότια της Sintra έσκυψα και άνοιξα το γκάζι τέρμα αλλάζοντας όλες τις σχέσεις στο ωραίο κιβώτιο. Η μοτοσικλέτα έφτασε τα 210km/h στο ταχύμετρο και επιτάχυνε ακόμη όταν έπρεπε να φρενάρω. Ο αναβάτης δοκιμών Lopez είπε ότι μπορεί να φτάσει τα 215km/h πραγματικά– αρκετά γρήγορα για τους περισσότερους αναβάτες με δεδομένη και την έλλειψη προστασίας από τον αέρα. Το ωραίο ήταν ότι ταξίδευα με 140km/h με το σώμα μου να στηρίζεται από την πίεση του ανέμου τόσο ομαλά και χωρίς προσπάθεια που σε μια ημέρα χωρίς άνεμο θα μπορούσε να καλύψει αποστάσεις με αρκετά καλή άνεση.
Στις στροφές – Συμπεριφορά αναρτήσεων
Οσο ευπρόσδεκτες κι αν είναι οι καλές επιδόσεις του Triumph Thruxton Rσε σχέση με την οικογένειαTriumph Bonneville, αυτό που πραγματικά το ξεχωρίζει είναι το στήσιμό του. Στα 203kg (στεγνό) δεν είναι και πολύ ελαφρύ (αν και είναι πάνω από 20kg ελαφρύτερο από το Triumph BonnevilleΤ120) αλλά η πιο γρήγορη γεωμετρία και η πιο εμπροσθοβαρής κατανομή έχουν μεταμορφώσει την οδική συμπεριφορά σε συνδυασμό με τον νέο και ελαφρύτερο τροχό των 17in εμπρός.
Η πιο σφιχτή και καλύτερης ποιότητας ανάρτηση έπαιξε κι αυτή το ρόλο της, όταν φτάσαμε σε κάτι στροφές νότια του Gradil. Στις στοκ ρυθμίσεις το πιρούνι Big Piston της Showa έδινε σφιχτή αίσθηση χωρίς να είναι σκληρό. Και τα αμορτισέρ της Öhlinsταίριαζαν ιδανικά με τη λειτουργία πιρουνιού, απορροφώντας τις περισσότερες ανωμαλίες με τις διαδρομές των 120mm ενώ ταυτόχρονα ήταν αρκετά σφιχτά ώστε το Triumph Thruxton R να συμπεριφέρεται σαν ένα κανονικό café racer.
Έμπαινε στις στροφές με πολύ μικρή πίεση στα clip-ons και κρατούσε τη γραμμή της προσφέροντας καλό έλεγχο και με τα καλά Pirelli Diablo Rosso Corsa να παίζουν σημαντικό ρόλο στο κράτημα.
Για μοτοσικλέτα δρόμου έχει μεγάλο περιθώριο κλίσης κι έτσι μόνο περιστασιακά ακουμπούσε η μπότα στο έδαφος – αν και σε πίστα τα πράγματα θα είναι διαφορετικά.
Φρένα
Το Triumph Thruxton R ήταν άριστο στα φρένα με τους μεγάλης διαμέτρου δρίσκους και τις Brembo Monoblock δαγκάνες. Ενας γνήσιος αναβάτης café racer από τη δεκαετία του ’60 δεν είχε ούτε καν ονειρευτεί τέτοια φρένα. Υπάρχει επίσης καλή αίσθηση στη μανέτα και ένα ικανό ABS που υποστηρίζει την επιβράδυνση.
Πρακτικά θέματα και κατανάλωση καυσίμου
Τα Café racers δεν είναι φτιαγμένα για να είναι πολυχρηστικά και χρήσιμα, όμως το Triumph Thruxton R μπορεί να αποδειχθεί ως αρκετά εύκολη μοτοσικλέτα για να ζήσεις μαζί της, εφόσον την καβαλάς μόνος σου. (Η διπλή σέλα και τα μαρσπιέ του συνεπιβάτη έχουν επιπλέον κόστος). Η χωρητικότητα του ρεζερβουάρ στα 14,5lt δεν είναι και πολύ μεγάλη, όμως ο μεγάλος κινητήρας είναι αρκετά οικονομικός με κατανάλωση 6,2lt/100km, παρά τις προσπάθειές μου να κρατώ το γκάζι ανοιχτό, οπότε μια ρεαλιστική αυτονομία θα είναι τα 220km. Σίγουρα πολλοί αναβάτες με προσεκτικότερη οδήγηση μπορούν να τα πάνε καλύτερα.
Τα όργανα δείχνουν παραδοσιακά αλλά έχουν στο εσωτερικό τους δείκτη βενζίνης που δείχνει μέση και στιγμιαία κατανάλωση, ενώ οι ενδείξεις στις οθόνες αλλάζουν από ένα κουμπί στο τιμόνι αριστερά. Υπάρχει επίσης ένδειξη υπενθύμισης του service, τα διαστήματα των οποίων είναι πιο αραιά σε σχέση με το των παλιών Triumph Bonneville από τα 10.000 km στα 16.000 km! Το όμορφο κλειδί ενεργοποιεί το immobiliser και ξεκλειδώνει την κλασική τάπα τύπου Monza (με μάνταλο που την καπακώνει). Αντιθέτως κάτω από τη σέλα υπάρχει θύρα USB για να φορτίζονται οι σύγχρονες συσκευές που κουβαλάμε μαζί μας.
- Τα όργανα έχουν κλασικό σχήμα αλλά και οθόνες με πληροφορίες για το ταξίδι, όπως στιγιμαία και μέση κατανάλωση, στάθμη βενζίνης και τους επιλεγμένους χάρτες. Βλέπετε και τις τάπες με του ρυθμιστές του Showa Big Piston Fork.
Κάποιοι αναβάτες δεν μπορούσαν να κατεβάσουν εύκολα το πλάγιο σταντ, εμένα όμως δεν με δυσκόλεψε. Ακόμη και οι παλιάς σχολής καθρέφτες στα άκρα του τιμονιού ήταν πιο χρήσιμοι από όσο τους περίμενα, αν και θα έβριζα το μεγαλύτερο πλάτος προσθέτουν στη μοτοσικλέτα αν θα βρίσκαμε στατική κυκλοφορία όταν έπρεπε να γυρίσω του σκοτωμού για να μην χάσω το αεροπλάνο.
Πάντως η διαδρομή δεν είχε κίνηση κι έτσι κερδίσαμε τον χαμένο χρόνο, ενώ το Triumph Thruxton R μας εντυπωσίασε με την ταχύτητα και την οδική του συμπεριφορά, πέρα από την εμφάνισή του και την ευκολία στην οδήγηση.
Υπάρχει δυνατότητα να του αλλάξεις την εμφάνιση προς διάφορες κατευθύνσεις με πάνω από 150 επίσημα αξεσουάρ. Οπως το μισό φέρινγκ στο χρώμα της μοτοσικλέτας, η slip on εξάτμιση της Vance & Hines, τα λαστιχένια στοιχεία για τα γόνατα στο ρεζερβουάρ, δερμάτινο λουρί για το ρεζερβουάρ και τσάντες.
Υπάρχει επίσης αγωνιστικό kit με πιο άγριους εκκεντροφόρους, φίλτρο και ελεύθερη εξάτμιση. Η Triumph δεν είπε πόση δύναμη θα βγάζει ο κινητήρας με αυτές τις αλλαγές, σίγουρα όμως θα ξεπερνάει τους 100hp.
Ένα classic που είναι ωραίο και γρήγορo
Όλα αυτά σίγουρα θα αρέσουν στους παλιούς Rockers που θυμούνται το πρώτο Triumph Thruxton Bonnevilleνα κερδίζει τους αγώνες μεγάλων αποστάσεων με μοτοσικλέτες παραγωγής (long distance production races) τη δεκαετία του ’60. Αυτό το Triumph Thruxton όμως είναι αρκετά γρήγορο ώστε να είναι πολύ διασκεδαστικό έτσι όπως είναι. Συνδυάζει επιτυχημένα την ρετρό εμφάνιση με τη σύγχρονη τεχνολογία για να προσφέρει επιδόσεις αλλά και έναν συναρπαστικό χαρακτήρα. Όποια κι αν είναι η ηλικία σου ή το οδηγικό σου στυλ, αυτός είναι ένας πολύ ωραίος συνδυασμός.
Felipe Lopez, μηχανικός της Triumph και test rider
«Σε πολλούς αναβάτες άρεσε η εμφάνιση του παλιού Thruxton αλλά δεν το αγόρασαν επειδή ήθελαν καλύτερες επιδόσεις. Ο στόχος μας ήταν να φτιάξουμε κάτι γι’ αυτούς, ώστε να έχουν την εμφάνιση που θέλουν αλλά και να διασκεδάζουν οδηγώντας ταχύτερα.
Είναι ένα πολύ διαφορετικό concept σε σχέση με το προηγούμενο Triumph Thruxton επειδή έχει πολύ πιο γρήγορη γεωμετρία, μικρότερο ίχνος και πιο εμπροσθοβαρή κατασκευή. Πριν ήταν 45% προς τα εμπρός ενώ τώρα είναι σχεδόν 50%. Με την πιο γρήγορη γεωμετρία χρειάζεται και μεταφορά βάρος στο εμπρός μέρος, αλλιώς δημιουργούνται προβλήματα σταθερότητας. Κάναμε πολλές δοκιμές στην πίστα Calafat και το μόνο πρόβλημα του Triumph Thruxton εκεί ήταν το περιθώριο κλίσης – δεν ήταν πρόβλημα στο δρόμο, αλλά το καθυστερούσε στην πίστα. Με στοκ μαρσπιέ ήταν μόλις τέσσερα δευερόλεπτα πιο αργό από ένα Triumph Speed Triple και με διαφορετικά μαρσπιέ μπορούσε να πάει κανα δυο δευτερόλεπτα πιο γρήγορα.
Το ωραίο με το Triumph Thruxton είναι η εμπειρία που προσφέρει όταν το οδηγείς. Είναι μια πολύ διαφορετική μοτοσικλέτα σε σχέση με μια σπορ μοτοσικλέτα, αλλά είναι μια καλή μοττοσικλέτα, κάνει και για πίστα, είναι πολύ διασκεδαστική και εύκολη στην οδήγηση.
Νομίζω ότι αλλάζουμε την κατηγορία των classics. Το Triumph Thruxton έχει το κλασικό look αλλά οι επιδόσεις του είναι σύγχρονες. Είναι ένα καινούργιο concept και νομίζω ότι οι άλλοι κατασκευαστές θα μας ακολουθήσουν. Στα επόμενα χρόνια όλοι θα προσπαθήσουν να κάνουν το ίδιο πράγμα».
