Το Yamaha T-Max του 2017 είχε γίνει «πρωτοσέλιδο» στην EICMA του 2016 και ασφαλώς ήταν πρωταγωνιστής στην Έκθεση Μοτοσυκλέτας το 2017 και στις τρεις του εκδόσεις.
Με την ευκαιρία της διοργάνωσης των T-Max Days (ένα test ride event) για τους ιδιοκτήτες και υποψήφιους αγοραστές T-Max, η Μοτοδυναμική προσκάλεσε και τους Έλληνες δημοσιογράφους να το οδηγήσουν – για την ακρίβεια να πάρουν μια «μυρωδιά» από το νέο T-Max. Ήταν παρούσες και οι τρεις εκδόσεις, αλλά ο χρόνος για να τις οδηγήσουμε στην πράξη ήταν ελάχιστος. Αν και θα δείτε τον υπογράφοντα να οδηγεί στις εικόνες και τις τρεις εκδόσεις, στην πράξη με μία από αυτές είχe τη δυνατότητα να… «ανοίξei το γκάζι». Παρόλα αυτά η παρουσίαση αυτή ήταν μια καλή ευκαιρία να θυμηθούμε το νέο μοντέλο και να δούμε από κοντά τις τρεις διαφορετικές εκδόσεις.
Yamaha T-Max – Η απλή έκδοση
Η πιο εντυπωσιακή (τουλάχιστον οπτικά) από τις τρεις ήταν η απλή έκδοση, επειδή φορούσε από τα αξεσουάρ του εργοστασίου την κοντή φιμέ ζελατίνα και την εξάτμιση Akrapovic. Η νέα εμφάνιση (κοινή για όλες τις εκδόσεις) σίγουρα θα αρέσει στον σκληρό πυρήνα T-Max (που όπως έχω ξαναγράψει είναι ειδική κατηγορία αναβατών από μόνοι τους), πρέπει όμως να πω ότι το πίσω μέρος δεν έχει πια τη γοητεία του προηγούμενου μοντέλου.
Είναι φαρδύ και καμπύλο αντί για στενό και αιχμηρό, αλλά ακριβώς γι’ αυτό το λόγο υπάρχει περισσότερος χώρος κάτω από τη σέλα. Το νέο αλουμινένιο πλαίσιο, το μακρύτερο ψαλίδι και η διαφορετική ανάρτηση κρύβονται όλα κάτω από τα πλαστικά. Το traction control λειτουργεί κι αυτό σε γενικά γραμμές διακριτικά, είναι όμως πολύ χρήσιμο και σίγουρα θα φανεί ακόμη πιο χρήσιμο όταν τα ελαστικά θα αρχίσουν να χάνουν τη φρεσκάδα τους.
Βέβαια ο λόγος για τον οποίο το Yamaha T-Max έχει αγαπηθεί από το κοινό του είναι ο κινητήρας του σε συνδυασμό με το επιτυχημένο του στήσιμο. Ο δικύλινδρος κινητήρας δεν έχει να δείξει σημαντικές αλλαγές (πέρα από την τοποθέτηση ηλεκτρονικού γκαζιού, που σταδιακά θεωρείται απαραίτητος εκσυγχρονισμός) και αποδίδει 45hp στις 6.750rpm σύμφωνα με το εργοστάσιο, ενώ η ροπή του ανέρχεται στα 53Nm στις 5.250rpm.
Και οι δύο τιμές αποδίδονται σχετικά χαμηλά, επομένως το απότομο άνοιγμα του γκαζιού μπορεί να φέρει το λάστιχο σε δύσκολη θέση πολύ εύκολα, άρα το traction control έχει νόημα.
Η απλή έκδοση δεν έχει τους δύο χάρτες οδήγησης που έχουν οι άλλες δύο εκδόσεις, αυτό όμως δεν πειράζει καθόλου, επειδή στην απλή έκδοση έχει τοποθετηθεί ο… «γρήγορος» χάρτης. Αρα δεν χάνει τίποτα σε «γκάζια». Ισα ίσα, επειδή το μοντέλο που οδηγήσαμε είχε εξάτμιση Akrapovic ίσως να ήταν και λιγάκι πιο γρήγορα από τα άλλα.
Σίγουρα είχε πιο βαθύ και γοητευτικό ήχο. Στη σύντομη επαφή που είχα μαζί του είδα πώς μπορεί να φτάσει με ευκολία ταχύτητες άνω των 150km/h, αν και για ταχύτητα ταξιδιού είναι φρονιμότερο τα χιλιόμετρα να μείνουν περί τα 120km/h ώστε η κατανάλωση να μένει περί τα 5 με 5,5lt/100km (σύμφωνα με το μετρητή στην καινούργια οθόνη TFT).
Από πλευράς στησίματος, το Yamaha T-Max του 2017 έχει σίγουρο πάτημα, παραμένει σταθερό και στα πολλά και μπορεί να αλλάζει λωρίδες με αμεσότητα χωρίς να «παραπατάει». Παρά το μεγάλο του μεταξόνιο (1575mm) αλλάζει κατεύθυνση με προθυμία (βοηθούν οι 15άρες ζάντες) και παραμένει σταθερό μέσα στην στροφή. Πάντως τα σαμαράκια εκεί στα λιμανάκια καλό είναι να τα αποφεύγετε… Οι διαδρομές των αναρτήσεων είναι αξιοπρεπείς (usd πιρούνι-120mm εμπρός και νέο αμορτισέρ με μοχλικό-117mm πίσω), αλλά είναι για φυσιολογικά στρωμένους δρόμους.
Κατά τα άλλα, τα εργονομικά χαρακτηριστικά του Yamaha T-Max είναι τα αναμενόμενα με το ύψος της σέλας στα 800mm να διευκολύνει την κατάσταση για τα περισσότερα αναστήματα (αν και η σέλα είναι φαρδιά κι αυτό υποχρεώνει τα πόδια να ανοίξουν για να φτάσουν κάτω). Η κοντή φιμέ ζελατίνα μου άρεσε πολύ και πιστεύω ότι για περιβάλλον πόλης είναι ένα απαραίτητο αξεσουάρ.
Yamaha T-Max SX
Όπως έγραψα και πιο πάνω οδήγησα για παραπάνω από μερικές εκατοντάδες μέτρα μόνο την απλή έκδοση. Η SX ξεχωρίζει μόνο από τα χρώματα και τα λογότυπά της από την απλή έκδοση. Διαθέτει τους δύο χάρτες οδήγησης και δυνατότητα connectivity χάρη σε ενσωματωμένο σύστημα GPS. Δεν είχα τη δυνατότητα να το δοκιμάσω όμως πρόκειται για συστήματα στα οποία τα εργοστάσια επενδύουν και που γίνονται ολοένα και πιο απαραίτητα στη ζωή μας.
Οι χάρτες έχουν διακριτή διαφορά μεταξύ τους, δεν ξέρω όμως αν ο χάρτης με τη λιγότερο άμεση απόκριση έχει και πολύ νόημα. Ενδεχομένως ένας προσεκτικός ιδιοκτήτης να επιτύχει καλύτερη κατανάλωση επειδή στην επιτάχυνση δεν στροφάρει τόσο πολύ, αυτό όμως ίσως να είναι και μια απλή εντύπωση. Το Yamaha T-Max SX (όπως και το DX) φορούσε τη στοκ ζελατίνα που είναι αρκετά μεγάλη και σίγουρα πρακτική στο ταξίδι, αλλά λίγο ενοχλητική για το βλέμμα στις χαμηλές ταχύτητες.
Yamaha T-Max DX
Για να εκτιμήσεις τον έξτρα εξοπλισμό του Yamaha T-Max DX πρέπει όχι μόνο να πας ταξίδι, πρέπει να ζήσεις μαζί του. Γιατί πέρα από τους δύο χάρτες και τη δυνατότητα connectivity έχει cruise control, ένα χαρακτηριστικό που βλέπουμε σε μεγάλα τουριστικά μοντέλα, ηλεκτρικά ρυθμιζόμενη ζελατίνα από κουμπί στον πολυδιακόπτη αριστερά, θερμαινόμενα γκριπ και θερμαινόμενη σέλα που δίνει δυνατότητα χρήσης του scooter τις πολύ κρύες ή υγρές ημέρες του χρόνου.
Έχει επίσης ρυθμιζόμενη προφόρτιση του ελατηρίου πίσω, επειδή όμως το αμορτισέρ είναι εξαφανισμένο στο κάτω μέρος του scooter, η ρύθμισή του είναι αρκετά απαιτητική και δεν μπορεί να την κάνει ο αναβάτης στην άκρη του δρόμου ή έστω λίγο πριν ξεκινήσει το ταξίδι του.
Σε τρεις εκδόσεις για περισσότερη διείσδυση στο κοινό του
Η πρακτική του να βγάζεις πολλές εκδόσεις στο μοντέλο που «πάει καλά» είναι γνωστή από τον χώρο του αυτοκινήτου. Αλλωστε υπάρχουν και εκείνοι που έχουν να δώσουν το κάτι παραπάνω και θέλουν επιβραβεύονται γι’ αυτό. Αν μη τι άλλο όμως η δημιουργία τριών εκδόσεων είναι η επιβεβαίωση ότι το μοντέλο πάει καλά (έστω σε άλλες χώρες, γιατί στην Ελλάδα από το 2010 και μετά τίποτα δεν πάει καλά στη μοτοσυκλέτα).
Ήδη από την πρώτη του γενιά το Yamaha T-Max ήταν ακριβό scooter και τώρα πλέον είναι ακόμη ακριβότερο ακόμη και στην απλούστερη έκδοσή του, κοστίζοντας περισσότερα από adventure μοτοσυκλέτες 800cc και 1000cc, για να μην θυμηθώ τη δημοφιλή οικογένεια MT-09. Η απλή έκδοση είναι η πιο προσιτή με τις SX και DX να επιβαρύνονται χοντρικά με από ένα χιλιάρικο η κάθε μία. Αυτό όμως επιβεβαιώνει την άποψη ότι το sport-scooter έχει παγκοσμίως δικό του κοινό και αυτό είναι κάτι που γνωρίζει το εργοστάσιο.
Διάβασε επίσης: Άνοιγμα νέου εστιατορίου. Με Franchise ή μόνος;