Blade II (2002)

Πληροφορίες

• Είδος: Ταινία τρόμου με υπερήρωες
• Σκηνοθεσία: Guillermo Del Toro
• Ηθοποιοί: Wesley Snipes, Kris Kristofferson, Luke Goss, Tcheky Karyo, Ron Perlman, Norman Reedus, Leonor Valera
• Διάρκεια: 110 λεπτά
• Ημερομηνία κυκλοφορίας: 22 Μαρτίου 2002
• Παραγωγή: New Line Cinema
• Προϋπολογισμός ταινίας: 54 εκατομμύρια δολάρια
• Ακαθάριστα έσοδα: 155 εκατομμύρια δολάρια

Ήταν πριν κάποια χρόνια όταν η κινηματογραφική μεταφορά της ομώνυμης σειράς κόμικς της ΜΑRVEL είχε πάρει σάρκα και οστά. Η New Line Cinema που είχε επιχειρήσει το τόλμημα, κατάφερε να κάνει την ταινία μια εισπρακτική επιτυχία (συνολικές εισπράξεις παγκοσμίως 127,9 εκατομμύρια δολάρια), όχι μόνο για το ίδιο το studio, αλλά και για την ίδια (στην κατηγόρια δράσης / τρόμου / θρίλερ). Σήμερα, έρχεται να μας παρουσιάσει τη συνέχεια της κι όπως όλα δείχνουν, η ταινία απολαμβάνει ιδιαίτερης προσοχής από τους κινηματογραφόφιλους και στην Ελλάδα!

Ξεχάστε λοιπόν όσα νομίζετε ότι ξέρετε. Ο κόσμος των βρικολάκων υπάρχει! Δρα μόνο τη νύχτα, όντας θανάσιμα ευαίσθητος στο φως της μέρας (“daylight”) αλλά και στο ασήμι και το σκόρδο. Τροφή τους το ανθρώπινο αίμα. Ανάμεσα τους ο Blade (ο αποκαλούμενος και Μεροπερπατητής, Άγρυπνος ή “Daywalker”). Γεννημένος μισός άνθρωπος μισός vampire διαφέρει από όλους τους άλλους. Οπλισμένος από τον στενό του φίλο και συνεργάτη Whistler (που τον έχασε στην πρώτη ταινία εξαιτίας τους) με ασημί, σκόρδο και φως της ημέρας, επιστρέφει δριμύτερος και αποφασισμένος να εκδικηθεί όλους όσους του είχαν “πάρει” τον “γέρο” του (>Whistler). Τα πράγματα όμως έχουν αλλάξει τώρα κι αυτό που στην αρχή πιθανόν φαίνεται δύσκολο, στην πορεία θα αποδειχθεί επώδυνο.

Όλα ξεκινούν από την σκοτεινή πόλη της Πράγας, στη Δημοκρατία της Τσεχίας. Ένα νέο είδος βρικολάκων κάνει την εμφάνιση του. Πρόκειται για μια νέα, μεταλλαγμένη φυλή vampires, με ιδιαίτερα σωματικά χαρακτηριστικά και αρκετά ανθεκτική. Ονομάζονται “Reapers” και απειλούν πλέον, όχι μόνο τον ανθρώπινο πληθυσμό, αλλά και αυτόν των βρικολάκων.

Το έθνος των τελευταίων (των vampires) και επικεφαλής τον Δαμασκηνό μαζί με μια ειδικά εκπαιδευμένη ομάδα πολεμιστών vampires, τους “Bloodpack” και τους εδώ επικεφαλής Nyssa και Reinhardt, πραγματοποιούν μια “επίθεση φίλιας” στον Blade. Ζητούν την σύμπραξή του στην εξόντωση αυτής της νέας φυλής κι αυτός, παρότι τους έχει ορκίσει εχθρούς του, δέχεται να βοηθήσει. Επιστρατεύοντας το νέο του βοηθό Scud , αλλά και τον Whistler (!) ακολουθεί τα βήματα τους, χωρίς ωστόσο να ξεχνά αυτό για το οποίο έχει ορκιστεί…

Πρόκειται για ταινία που ενώ χαρακτηρίζεται (και) “τρόμου-θρίλερ”, δεν τρομάζει καθόλου και επικρατεί ως “ταινία δράσης”. Από την αρχή του έργου ως το τέλος της, οι μάχες μεταξύ των πρωταγωνιστών -ιδιαίτερα του Blade- δίνουν και παίρνουν. Σκηνοθεσία που θυμίζει σε video game, ειδικά στις πρώτες σκηνές δράσης, με τεχνικές και χορογραφίες που φέρουν σε άλλες ταινίες (όπως όλως τυχαίως (?) -και εδώ- στο “Matrix”) βοηθά στο τελικό αποτέλεσμα και κρίνεται σε γενικές γραμμές αρκετά ικανοποιητική.

Στα οπτικά εφέ έχει γίνει εξίσου καλή δουλειά. Ίσως να μην πείθουν παντού, ωστόσο κάποια σκηνοθετικά τρικ στην εικόνα την κάνουν πολύ πειστική (χαρακτηριστικό παράδειγμα, ο ευρύς, και ανεπαίσθητος σχεδόν κυματισμός της μετά από την “καύση” ενός vampire που χτυπήθηκε με σφαίρα). Η αλλαγή της σκηνοθετικής καρεκλάς από τον Stephen Norrington στον Guillermo Tel Toro, φαίνεται τελικά να βοήθησε απρόσμενα θετικά στο sequel της ταινίας.

Στο σενάριο συναντάμε και πάλι στον David S. Goyer. Χωρίς να έχει να προσφέρει κάτι, όντας απλό, λιτό, δεν αφήνει κανένα περιθώριο για απορίες και αποδίδει την γενική του υπόθεση με άρτιο τρόπο, σε κάτι που βοήθα σαφώς και η σκηνοθεσία του έργου. Εμφανείς είναι και οι προσπάθειες να δοθεί ένα βαθύτερο νόημα μέσα από συγκεκριμένες ατάκες, αφήνοντάς τες στην κρίση του θεατή για την αποτελεσματικότητά τους.

Ως ταινία θρίλερ μάλιστα δεν μπορεί να λείψει και μια δόση “χιούμορ”, ως συνηθίζεται δηλαδή τα τελευταία χρόνια με καταστρεπτικά πολλές φορές αποτελέσματα. Η συγκεκριμένη όμως έχει τη σωστή δόση χιούμορ που δεν “σπάει” την εικόνα της ταινίας και δεν θρυμματίζει την όλη προσπάθεια που γίνεται. Έχει έξυπνες ατάκες, πιστεύω, αποδιδόμενες στον κατάλληλο χρόνο και με το κατάλληλο περιεχόμενο.

Ιδιαίτερης αναφοράς αξίζει ο Wesley Snips. Με περίσσεια δύναμης κι αντοχής (αυτός και τα γυαλιά του!..) και περισσότερο σοβαρός στη νέα του αυτή δουλειά, αποδίδει στο απόλυτο το ρόλο του, πείθει για αυτό που είναι και καταφέρνει να γίνει η πλέον επιβλητική παρουσία στην ταινία, δικαιολογώντας και την ατάκα “δε γνωρίζετε με ποιον πάτε να τα βάλετε!”. Το cast της ταινίας συμπληρώνουν οι Kris Kristofferson (Whistler), αν κι εμφανίζεται ελάχιστα, Norman Reedus(Scud), Leonora Varela(Nyssa Damaskinos) και Ron Perlman(Rainheardt). Όχι κάτι το ιδιαίτερο εδώ, άλλος κλέβει εξάλλου την παράσταση (θέλοντας και μη), οι τελικές εντυπώσεις ουδέτερες.

Κι όλα αυτά υπό τους ήχους ενός soundtrack που πραγματικά ξεχωρίζει. Ονόματα όπως Fatboy Slim, Massive Attack, Ice Cube, Cypress Hill, Gorillaz κ.ά. δίνουν ένα ιδιαίτερο ύφος και χρώμα στην ταινία, κάνοντας την πιο έντονη, πιο “εκρηκτική” και πιο σκοτεινή. Ακόμα κι αν ξέρετε τι πάτε να δείτε κι απογοητευτείτε από το αποτέλεσμα, είναι σίγουρο ότι θα παραδεχθείτε τουλάχιστον τη μουσική της επένδυση.

Εδώ θέλω να συμπληρώσω κάτι το οποίο θεωρώ ιδιαίτερα σημαντικό για όσους από εσάς επιλέξετε να δείτε αυτήν την ταινία. Όχι άδικα, χαρακτηρίζεται ως “κατάλληλη μόνο για ενήλικους”. Μπορεί όντως να μην σας τρομάξει στο ελάχιστο, όμως οι σκηνές βίας και πολύ περισσότερο το πολύ… αίμα (!) που έχει (συμπεριλάβετε και τα των εντοσθίων …) θα σας κάνουν πιθανόν να αηδιάσετε! Όταν μάλιστα αυτές καταλήγουν να αποτελούν κύριο χαρακτηριστικό της ταινίας τότε μάλλον πρέπει να διευκρινίσετε στον εαυτό σας τι να περιμένει…

Ένα sequel που αποδεικνύεται καλύτερο από την πρώτη ταινία, όντας πιο δυνατό και πιο γρήγορο, αποτελεί ωστόσο μίγμα κορεσμένο σε αιματοχυσίες, ξύλο και.. εντόσθια και δεν έχει να προσφέρει κάτι περισσότερο από αυτά. Οι σκοτεινές δυνάμεις της νύχτας εισβάλλουν λυσσαλέα στις σκοτεινές αίθουσες και το πάρτι αρχίζει (υπό τους ήχους μάλιστα δυνατής ροκ μουσικής και λίγο από τρανς και χιπ-χοπ)! Ένας κόσμος πίσω από αυτόν που όλοι γνωρίσουμε ως μοναδικό, ο κόσμος των βρικολάκων σας περιμένει και ο Blade έχει ήδη μεριμνήσει για όλους! Επέστρεψε “Ταχύτερος, Εξυπνότερος και Πιο Θανάσιμος”!

Αν αποφασίσετε να δείτε την ταινία κι έχετε το περιθώριο επιλογών, διαλέξτε να την δείτε σε μια αίθουσα με ψηφιακό ήχο DTS! Έχω δει πολλές ταινίες σε αυτήν την ποιότητα ήχου, όμως και στο sequel του ο Blade δίνει ρέστα! Και προσέξτε.. βρικόλακες είναι, για αίμα διψούν! Δεν πρόκειται να ρωτήσουν και κανέναν..!

“Keep your friends close, keep your enemies… closer!”

Δείτε παρακάτω το trailer της ταινίας Blade II (2002).