Δεν είναι άξιο απορίας ότι η λεπτή μαύρη και χρυσή V2 μοτοσυκλέτα παίρνει τις στροφές στον SS65 με το ρυθμό και την ηρεμία που περιμένει κανείς από μια μοτοσυκλέτα που έχει κάνει την ίδια διαδρομή πολλές φορές στο παρελθόν. Αυτό η λωρίδα ασφάλτου στα νότια της Μπολόνια περνάει τα Απέννινα και φτάνει μέχρι το Mugello διαμέσου του περίφημου Futa Pass. Οι αναβάτες δοκιμών της Ducati εξελίσσουν μοτοσυκλέτες σ’ αυτό το μέρος εδώ και δεκαετίες, ήδη από τη δεκαετία του 1970, την εποχή που το μαύρο και χρυσό Ducati 900SS ήταν μια από τις γρηγορότερες και καλύτερες superbike μοτοσυκλέτες στον πλανήτη. Τώρα είμαι εδώ για την παρουσίαση μιας μοτοσυκλέτας εμπνευσμένης από εκείνη και φτιαγμένης από το ίδιο εργοστάσιο της Μπολόνια.
Που διαφέρει το Cafe Racer από τα άλλα Scrambler
Μάλιστα η μάρκα που γράφει το ρεζερβουάρ δεν είναι Ducati αλλά Scrambler. Αυτό συμβαίνει επειδή, παρά τη σκόπιμη ομοιότητα με ένα από τα σπουδαία μοντέλο της εταιρίας, το Ducati Café Racer ανήκει στην υποκατηγορία των entry-level δικύλινδρων με την ονομασία Scrambler. Στόχος του είναι να διευρύνει την οικογένεια των Scrambler μαζί με το οff road (στο σχέδιό του) επίσης μοντέλο του 2107, το Desert Sled.
Το σήμα στο ρεζερβουάρ γράφει Scrambler, όμως το look του Ducati Café Racer είναι ξεκάθαρα Ducati. Το φαρδύ, μονοκόμματο τιμόνι που χαρακτηρίζει όλα τα Scrambler έχει αντικατασταθεί από ένα ζευγάρι clip-ons και του έχουν ταιριάξει καθρέφτες bar-end για να τονίσουν το επιθετικό image. Ο προβολέας έχει μεταφερθεί κι αυτός προς τα κάτω και είναι τοποθετημένος μέσα σε ένα μαύρο περίβλημα.
Ο κινητήρας είναι ουσιαστικά ο ίδιος, αερόψυκτος V2 με χωρητικότητα 803cc που έχει τοποθετηθεί και στα άλλα Scrambler. Αποδίδει όπως και στα άλλα μοντέλα 74hp στις 8.250rpm όμως εδώ είναι βαμμένος μαύρος και αναπνέει από μια νέα εξάτμιση που καταλήγει σε δύο τελικά Termignoni στη δεξιά πλευρά.
Το στήσιμο είναι το ίδιο με των άλλων Scrambler, με το ίδιο σωληνωτό ατσάλινο πλαίσιο, το διαγώνια τοποθετημένο μονό αμορτισέρ στα δεξιά που συνεργάζεται με ένα καμπύλο ψαλίδι δύο βραχιόνων. Αυτό το αμορτισέρ όμως είναι μακρύτερο κι έτσι σηκώνεται το πίσω μέρος κάνοντας την γεωμετρία πιο γρήγορη καθώς μειώνεται η κάστερ και το ίχνος σε πιο αγωνιστικά επίπεδα των 21,8 μοιρών και 93,9mm αντίστοιχα αντί για 24 μοίρες και 111,9mm. Η ανάρτηση είναι πιο σφιχτή και στα δύο άκρα και οι τροχοί είναι 17in με ελαστικά Pirelli Diablo Rosso II. Πάντως το Ducati Café Racer διατηρεί τη γενναιόδωρη διαδρομή των 150mm και εμπρός και πίσω και η μόνη επιλογή στις ρυθμίσεις είναι αυτή της προφόρτισης του ελατηρίου πίσω
Υπάρχουν όμορφα πράγματα και σε άλλα σημεία της μοτοσικλέτας, από το μινιμαλιστικό εμπρός φτερόμέχρι την καμπούρα στο πίσω μέρος της σέλας με καπάκι της πίσω σέλας στο χρώμα της μοτοσυκλέτας. Τα αγωνιστικού στυλ πλαϊνά καπάκια έχουν τον αριθμό 54 ως φόρο τιμής στον παλιό εργοστασιακό αναβάτη Bruno Spaggiari, που είχε κερδίσει πολλούς αγώνες αλλά που είναι ευρύτερα γνωστός επειδή έχασε στο τσακ από τον ομόσταυλό του Paul Smart στον περίφημο αγώνα Imola 200 του 1972.
Ducati Scrambler Cafe Racer – on board
Παρά τα clip-ons και τα αγωνιστικά νούμερα, δεν δίνει την αίσθηση ενός χωρίς συμβιβασμούς αγωνιστικού όταν κάτσεις επάνω στην ραφτή σέλα. Τα clip-ons δεν είναι χαμηλά, αλλά σηκώνονται πάνω από την πλάκα με το ωραίο logo, σε ένα ύψος που τα φέρνει στα χέρια του αναβάτη χωρίς αυτός να χρειάζεται να σκύψει. Η θέση οδήγησης είναι πάντως σπορτίβικη για τα δεδομένα των Scrambler. Τα clip-ons είναι 175mm χαμηλότερα και 155mm πιο μπροστά από το επίσης μονοκόμματο και φαρδύ τιμόνι του Icon. Η σέλα είναι 15mm ψηλότερα στα 805mm και τα μαρσπιέ δεν έχουν αλλαγή.
Όμως η Ducati δεν επανέλαβε το ίδιο λάθος που έκανε πριν μια δεκαετία με το Sport Classic 1000, η αγωνιστική θέση οδήγησης του οποίου ήταν άβολη για τους μεγαλύτερους κυρίως αναβάτες που εκτιμούσαν τη ρετρό του εμφάνιση.
Το Ducati Scrambler Café Racer καταφέρνει να δείχνει αρκετά επιθετικό, χωρίς να γίνεται τρομακτικό, μια αίσθηση που διατηρείται και αφού αρχίσει να λειτουργεί ο κινητήρας με έναν ωραίο αλλά φιμωμένο λόγω Euro 4 ρυθμικό ήχο από την χαμηλά τοποθετημένη εξάτμιση. Στο ξεκίνημα βοηθάει και ο ελαφρύς συμπλέκτης, και μετά από αυτό σύντομα έχουμε βρεθεί στην κίνηση της Μπολόνιας, όπου το μεγάλο κόψιμο του τιμονιού και ο ομαλός ψεκασμός του έδωσαν απείρως μεγαλύτερη φιλικότητα από όλα τα Ducati που ξερνούσαν φωτιές και που πέρασαν από το Futa όλα αυτά τα χρόνια.
Και ξαφνικά το όνομα Scrambler μοιάζει πολύ πιο σωστό στο ρεζερβουάρ. Μάλιστα η απόκριση του κινητήρα στο γκάζι είναι πιο ήπια σε σχέση με προηγούμενα Scrambler, επειδή είχαν καταγραφεί παράπονα ότι ήταν απότομη, κι έτσι η γκαζιέρα ξανασχεδιάστηκε ώστε να έχει πιο αργή αρχική ενεργοποίηση. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να επιταχύνει το Ducati Scrambler Café Racer από τις χαμηλές στροφές χωρίς ίχνος απότομης συμπεριφοράς. Από την άλλη πλευρά, όταν βγήκαμε στον ανοιχτό δρόμο έπρεπε να χουφτώσω περισσότερο το γκάζι για να πιάσει χιλιόμετρα, δεν μπορώ να πω όμως ότι με πείραξε.
Η επιτάχυνση του Ducati Scrambler Café Racer δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως θεαματική με τα δεδομένα της Ducati. O κινητήρας όμως είναι ευχάριστα ελαστικός και ομαλός, ανεβάζοντας με ενθουσιασμό στροφές σε όλες τις σχέσεις του μαλακού 6τάχυτου κιβωτίου, φτάνοντας μια τελική ταχύτητα της τάξεως των 200km/h.
Όχι ότι ήταν και πολύ εύκολο να δεις τι κάνουν οι στροφές στη μπάρα στροφομέτρου που απλώνεται πάνω το κάτω μέρος του μονού στρογγυλού οργάνου. Οπως σε όλα τα Scrambler τα όργανα είναι απλά: ένα ηλεκτρονικό ταχύμετρο και μερικά λαμπάκια, χωρίς ένδειξη επιλεγμένης σχέσης κιβωτίου, ούτε ένδειξη κατανάλωσης.
Αυτή η σπορτίβικη αλλά όχι πολύ ακραία θέση οδήγησης έδινε πολύ καλή αίσθηση στην ταχύτητα, με τον αέρα να παίρνει αρκετό βάρος από τους καρπούς μου ώστε να σκεφτώ ότι το Ducati Scrambler Café Racer θα μπορούσε να αντεπεξέλθει σε μεγάλη διαδρομή. Ομως δεν υπήρχε χρόνος γι’ αυτό, επειδή σύντομα φτάσαμε στον SS65, που γινόταν όλο και πιο στριφτερός καθώς φτάναμε στα Απέννινα.
Οι αναβάτες δοκιμών της Ducati έκαναν πολύ καλή δουλειά με το στήσιμο που δούλεψε αρκετά καλά παρά τις απλές του προδιαγραφές. Το γεγονός ότι η μοτοσυκλέτα ζυγίζει μόνο 188kg με καύσιμα, σίγουρα βοήθησε. Μπορούσε να πλαγιάσει στις στροφές με ελάχιστη πίεση στο τιμόνι και παρακολουθούσε την στροφή δίνοντας αίσθηση ουδετερότητας και ελέγχου. Επιβράδυνε αρκετά δυνατά, παρά τον μονό δίσκο, που είναι όμως διαμέτρου 330mm με ακτινική τρόμπα και δαγκάνα Monoblock της Brembo, που προσφέρει άριστη αίσθηση στη μανέτα και αρκετή δύναμη ώστε το αρεκτά μαλακό εμπρός μέρος να μπορεί να αντεπεξέλθει.
Αναπόφευκτα οι μεγάλες διαδρομές στις αναρτήσεις σήμαιναν ότι το Ducati Scrambler Café Racer έστριβε περισσότερο όπως ένα Scrambler παρά όμως μια σπορ κατασκευή της Ducati, απορροφώντας τις μικρές ανωμαλίες του δρόμου πολύ αποτελεσματικά, αλλά με θολή αίσθηση όταν ο ρυθμός ανέβαινε. Τουλάχιστον το περιθώριο κλίσης ήταν αρκετό, εφόσον άλλαζα θέση στις μπότες για να μην ακουμπούν κάτω.
Η ανταμοιβή για την έλλειψη της παραδοσιακά σφιχτής συμπεριφοράς της Ducati ήρθε αφού σταματήσαμε για φαγητό και μετά επιστρέψαμε στη Μπολόνια, οπότε κατάλαβα ότι οδηγούσα για πολλές ώρες αισθανόμενος ελάχιστη κούραση από την λεπτή σέλα και καθόλου στους καρπούς. Το Ducati Scrambler Café Racer κάνει για πολλά περισσότερα από το να σε φέρει πρώτο στην ουρά για τον καφέ.
Το ακριβό Scrambler
Με χωρητικότητα ρεζερβουάρ στα 13,5lt και κατανάλωση κοντά στα 5lt/100km δίνει μια αυτονομία περίπου 200km, ενώ γενικά είναι και αρκετά οικονομικό στη χρήση του. Κρίμα που παρόλα αυτά η τιμή του είναι 20% υψηλότερη από του βασικού μοντέλου Icon, που σημαίνει ότι το Ducati Scrambler Café Racer στα οικονομικά δεν αποτελεί διόλου μια entry level μοτοσυκλέτα παρά το όνομα Scrambler.
Οι φίλοι της Ducati που δεν είναι hipster ή classic enthusiasts μπορεί να σκεφτούν ότι σε μια παρόμοια τιμή θα πάρουν το πιο σύνθετο τεχνολογικά Ducati Monster 821 με 50% περισσότερη δύναμη και το όνομα της Ducati στο ρεζερβουάρ. Ομως εκείνοι που θέλουν μια νοσταλγική μοτοσυκλέτα σε street-racer look, θα βρουν στο Ducati Scrambler Café Racer μια διασκεδαστική, καθόλου απειλητική δόση café-racer εμφάνισης και επιδόσεων χωρίς τον κούραση που παραδοσιακά τα συνοδεύει.
