Hero (2002) Ήρωας

• Σκηνοθεσία: Yimou Zhang
• Ηθοποιοί: Jet Li, Tony Leung Chiu Wai, Maggie Cheung, Donnie Yen, Daoming Chen, Ziyi Zhang
• Διάρκεια: 96 λεπτά
• Ημερομηνία κυκλοφορίας: 24 Οκτωβρίου 2002
• Ελληνικός τίτλος: Ήρωας
• Γλώσσα: Κινέζικα
• Παραγωγή: Beijing New Picture Film Co., Elite Group Enterprises
• Προϋπολογισμός ταινίας: 31 εκατομμύρια δολάρια
• Ακαθάριστα έσοδα: 177 εκατομμύρια δολάρια

Μία από τις ταινίες που ήταν υποψήφιες για Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας είναι και ο “Ήρωας”. Η ακριβότερη κινηματογραφική παραγωγή στην ιστορία του Κινεζικού κινηματογράφου είναι αλήθεια πως αποκαλύπτει τους λόγους που κατέληξε να είναι όντως η ακριβότερη. Λόγους που μόνο όσοι έχετε την τύχη να το απολαύσετε ιδίοις όμμασι θα τους αντιληφθείτε.

Το 221 π.Χ. ο “ιμπεριαλιστής” βασιλιάς Κιν ένωσε τα 6 βασίλεια της Κίνας μετά από άφθονες και πολυετείς μάχες. Πολλοί όμως ήταν αυτοί που προσπάθησαν να τον αποτρέψουν σχεδιάζοντας την δολοφονία του. Ο “Άνεμος”, η “Χιονονιφάδα” και ο “Σίφουνας” ήταν τρεις από αυτούς και πρακτικά οι πιο αξιόλογοι πολεμιστές που το προσπάθησαν. Έτσι κάποια στιγμή μετά από καιρό καταφτάνει στο βασίλειο ο Ανώνυμος, που ενώπιον του βασιλιά Κιν εξιστορεί το πως καταφέρει να σκοτώσει ο ίδιος τους τρεις αυτούς δολοφόνους.

Το σενάριο μπορεί επιφανειακά να μην λέει και πολλά, όπως σίγουρα δεν λέει και στο πρώτο μισό του έργου. Εκ πρώτης “ανάγνωσης” φαίνεται να γράφτηκε μόνο και μόνο για να αποτελεί την αφορμή των μαχών. Μέγα λάθος! Όπως αποδεικνύεται προς το τέλος όλη η ιστορία δεν έχει να κάνει τόσο με το ποιος έκανε τί και πόσο καλός χειριστής του σπαθιού ήταν αλλά το γιατί δεν έγινε ότι έπρεπε να γίνει. Μπέρδεμα ε; Καθόλου.

Είναι αλήθεια πάντως πως είναι πάρα πολλές εκείνες οι στιγμές που κατά τη διάρκεια του έργου, και σκεπτόμενοι ως κλασσικοί θεατές του δυτικού κόσμου, βρισκόμαστε προ εκπλήξεως καθώς άλλα περιμένουμε να γίνουν και άλλα γίνονται. Το σεναριακό αποτέλεσμα, δηλαδή οι τελευταίες ατάκες των ηρώων, είναι κάτι παραπάνω από ευρηματικές και… επίκαιρες.

Πέρα από καλό σενάριο η μεγαλειώδης αυτή παραγωγή έχει να προσφέρει στους -“αγύμναστους” είναι η αλήθεια σε τέτοια θεάματα- οφθαλμούς μας, ανεπανάληπτες σκηνές. Καταρχάς ο σκηνοθέτης Ζανγκ Γιμού (“Ο Δρόμος για το Σπίτι”, “Σήκωσε τα Κόκκινα Φανάρια” κ.α.) είναι φανερό πως επέλεξε τις τοποθεσίες του και γενικά κατασκεύασε τα σετ του μέχρι τελευταίας λεπτομέρειας. Δεδομένης της αφήγησης της ιστορίας του Ανώνυμου τρεις φορές, καθώς γινόμαστε μάρτυρες τριών διαφορετικών εκδοχών αυτής, ο Γιμού αποφάσισε να μας τις δώσει με διαφορετικό τρόπο την καθεμία.

Έτσι βλέπουμε την εκδοχή του Ανώνυμου με κόκκινες αποχρώσεις, την εκδοχή του βασιλιά με μπλε και τέλος την αληθινή με άσπρα. Ενδιαμέσως παρεμβάλλεται η εξιστόρηση της επίθεσης που είχαν κάνει οι δολοφόνοι εναντίον του Κιν με πράσινες αποχρώσεις. Υπάρχουν πάντως ορισμένες σκηνές εκπάγλου ομορφιάς.

Ο σκηνοθέτης παίζει με τις σταγόνες, τον αέρα, τα φύλλα και διάφορα άλλα στοιχεία του περιβάλλοντος με μεγάλη ευκολία παραδίδοντάς μας, σε συνδυασμό με την εξαιρετική φωτογραφία, εντυπωσιακά στιγμιότυπα, μερικά από τα οποία θα θυμόμαστε για καιρό.

Εννοείται βέβαια πως οι ήρωες… πετάνε. Και επίσης εννοείται πως αυτό είναι κάτι που πρέπει όλοι οι θεατές του “Ήρωα” να χωνέψουμε καλά και να το πάρουμε σαν δεδομένο. Διαφορετικά θα απογοητευτούμε, θεωρώντας πως τέτοιο παραμύθι δεν “χωνεύεται” εύκολα, και ως εκ τούτου δεν θα αξιολογήσουμε καν τις χορογραφίες των μαχών.

Οι συγκεκριμένες χορογραφίες είναι αρκετά καλές, και σε ορισμένα σημεία ιδιαίτερα εμπνευσμένες, παρόλα αυτά δεν ξεπερνούν σε πιστότητα και εντυπωσιασμό τις αντίστοιχες του “Τίγρη & Δράκου”. Και αυτός είναι το μοναδικό σημείο που μπορούν να τεθούν σε σύγκριση οι δύο ταινίες. Οποιαδήποτε άλλη θα είναι απλά εσφαλμένη διότι δεν έχουν τίποτα μα τίποτα άλλο κοινό μα μία τεράστια διαφορά, την οποία και θα αποκαλύψω στον επιλογό μου.

Ερμηνευτικά οι διάσημοι, σε Κίνα και διεθνώς, πρωταγωνιστές δεν θα σας απασχολήσουν αν παίζουν καλά ή όχι την ίδια στιγμή που τα λόγια τους δεν είναι τίποτα άλλο παρά το κερασάκι στην εικαστική τούρτα του Ζανγκ Γιμού. Ο Τζετ Λι, η Ζανγκ Ζιγί και οι Τόνι Λενγκ και Μάγκι Τσανγκ είναι πολύ καλοί, ίσως όσο καλοί θα απαιτούσε το συγκεκριμένο εγχείρημα από ερμηνευτικής απόψεως. Διότι όπως και να το κάνουμε στον “Ήρωα” πιο πολύ θα προσέξετε τους χιλιάδες τοξότες, τα χιλιάδες τόξα, τα δεκάδες άλογα κ.ο.κ. παρά τις ερμηνευτικές αποδόσεις των ηθοποιών.

Τέλος η μουσική του Ταν Νταν αν και πολύ καλή δεν είχε τίποτα μα τίποτα το καινούριο να επιδείξει σε σχέση με αυτή που έγραψε για τον “Τίγρη και Δράκο” (προσοχή, δεν κάνω σύγκριση τώρα). Η τελική γεύση που μας αφήνει είναι πως… μάλλον χρησιμοποίησε την ίδια! Πάντως θα προέτρεπα όλους όσους θέλετε να δείτε τον “Ήρωα” να επιλέξετε κάποιον κινηματογράφο με εγγυημένα καλό ήχο καθώς ο ρόλος που παίζουν τόσο η μουσική όσο και τα ηχητικά εφέ είναι πολύ μεγάλος και τεράστιας σημασίας.

Επίλογος λοιπόν. Ποια είναι τελικά η διαφορά του “Ήρωα” με τον “Τίγρη & Δράκο”; Πως το πρώτο έργο γυρίστηκε με τα πρότυπα κινηματογράφησης της ανατολής και ο δεύτερος με τα πρότυπα της δύσης. Είναι αλήθεια πως σε όλους θα αρέσουν μεμονωμένα στοιχεία του “Ήρωα” αλλά την ίδια στιγμή θα το κατατάξουν πολύ πιο κάτω (εσφαλμένα όμως) από τον “Τίγρη & Δράκο”.

Η προ εικοσαετίας ταινία του Ανγκ Λι γυρίστηκε με συγκεκριμένα target group την ίδια στιγμή που τον Γιμού δεν τον απασχόλησε καν το “σε τί κοινό απευθύνεται”. Προσωπικά με ικανοποίησε πολύ περισσότερο εικαστικά ο “Ήρωας” και για αυτό το λόγο του βγάζω το καπέλο. Από εκεί και πέρα, καλώς ή κακώς, ο δυτικός κόσμος πολύ δύσκολα θα καταφέρει να αποδεχθεί την κινηματογράφηση του Ζανγκ Γιμού που ακολουθεί τα δικά της, εγχώρια, ανατολίτικα πρότυπα.

Εν ολίγοις ο “Ήρωας” είναι μια ταινία που δεν πρέπει να χάσετε επειδή διαθέτει υπέροχα ντεκόρ, πανέμορφη φωτογραφία, ωραίες χορογραφίες και γενικά είναι μια πολύ πολύ πλούσια παραγωγή!!! Αν είναι να το δείτε… τότε ΜΟΝΟ σε μεγάλη οθόνη! Μαγικός, παραμυθένιος, πανέμορφος. Αυτός είναι ο “Ήρωας”.

Δείτε παρακάτω το τρέιλερ της ταινίας Hero (2002) Ήρωας.