High Crimes (2002). Υψηλά εγκλήματα

• Σκηνοθεσία: Carl Franklin
• Ηθοποιοί: Ashley Judd, Morgan Freeman, James Caviezel, Bruce Davison, Amanda Peet, Adam Scott
• Ημερομηνία κυκλοφορίας: 5 Απριλίου 2002
• Διάρκεια: 115 λεπτά
• Ελληνικός τίτλος: Υψηλά εγκλήματα
• Παραγωγή: 20th Century Fox
• Προϋπολογισμός ταινίας: 42 εκατομμύρια δολάρια
• Ακαθάριστα έσοδα: 63 εκατομμύρια δολάρια

Το δίδυμο Άσλευ Τζάντ και Μόργκαν Φρήμαν το είχαμε απολαύσει το 1997 στο Kiss the Girls. Ξανά συνεργάζονται υποδυόμενοι δύο καθολικά διαφορετικούς ρόλους από αυτούς που τους είχαμε συνηθίσει γενικά να παίζουν.

Και οι 2 είναι δικηγόροι. Από τη μια έχουμε την Κλαιρ Κιιούμπικ μια πανέξυπνη, επιτυχημένη και φιλόδοξη δικηγόρο και από την άλλη τον Τσάρλι Γκράιμς, έναν πολύπειρο μεσήλικα δικηγόρο, ειδικευμένο στο Στρατιωτικό Δίκαιο. Η πρώτη απολαμβάνει την ευτυχή της συνύπαρξη με τον έτερον ήμισυ της Τομ (Τζιμ Καβίζελ) και ο δεύτερος την απουσία του από μπλεξίματα και τον αλκοολισμό τις τελευταίες 460 μέρες. Όταν όμως το FΒI συλλαμβάνει τον Τομ και τον οδηγεί σε στρατιωτική δίκη με την κατηγορία της λιποταξίας και του φόνου, πράγμα που σημαίνει θανατική ποινή.

Τότε η Κλαιρ δεν έχει παρά να αποκαλύψει την αλήθεια σώζοντας ταυτόχρονα τη ζωή του άντρα της. Ενός άντρα όμως που ανακαλύπτει από τις κατηγορίες πως είχε αλλάξει το όνομά του και πως παλιότερα ήταν πεζοναύτης. Κοινώς, όλα όσα ήξερε για αυτόν ανατρέπονται. Μοναδικός της σύμμαχος σε αυτή την υπόθεση ο γερόλυκος δικηγόρος Γκράιμς, που κάθε φορά έχει όρεξη να χώνεται σε τέτοιες υποθέσεις και να βγαίνει πάνω από το Στρατό!

Το σενάριο βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Joseph Finder. Η πλοκή ακολουθεί την παλιά καλή συνταγή που όλα τα επιτυχημένα best seller βιβλία είχαν. Δυνατούς χαρακτήρες, άφθονες ανατροπές και μια μεγάλη κορύφωση. Έτσι φτάνει στα χέρια του σκηνοθέτη, Καρλ Φράνκλιν, ένα κλασικό στόρυ όπου το μισό αναλώνεται εντός μιας αίθουσας δικαστηρίου και το άλλο μισό στις έρευνες.

Αναμφίβολα το καστ προϊδεάζει για ένα πολύ υποσχόμενο έργο. Όμως τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Η σκηνοθεσία και η γενική ατμόσφαιρα που αποδίδει αυτή είναι υπερβολικά χλιαρή και φαντάζει κατόρθωμα όταν στην οθόνη εκτυλίσσεται μια ιστορία με άφθονη σασπένς και πάνω από όλα χαμηλή προβλεψιμότητα.

Αν και πολλοί θεατές σίγουρα θα ανακαλύψουν την αλήθεια πολύ πριν τη δικηγόρο, το ενδιαφέρον λόγω ορισμένων σεναριακών ευρημάτων και ανατροπών δεν χάνεται ποτέ. Παρόλα αυτά η αγωνία και η ένταση που βγάζει η ταινία είναι επιπέδου… Goonies. Και αυτό φυσικά είναι σφάλμα του σκηνοθέτη, που πίστεψε πως το να κάνει μια απλή “διήγηση” της ιστορίας δίχως να βάλει την πινελιά του θα είχε τα σωστά αποτελέσματα.

Η συμπαθέστατη Άσλευ Τζαντ και η σταθερή αξία Μόργκαν Φρήμαν παίζουν πάρα πολύ καλά και διασώζουν ως ένα βαθμό την ποιότητα του έργου. Και τη διασώζουν όχι μόνο εξαιτίας της ποιότητας που έχουν και οι ίδιοι ως ηθοποιοί αλλά και εξαιτίας της χημείας μεταξύ τους.

Η Τζαντ παίζει απίστευτα πειστικά την δυναμική δικηγόρο αλλά και την ευαίσθητη σύζυγο. Ασφαλώς την προτιμώ περισσότερο σε ρόλους τύπου “Ζητείται Πιστό Αρσενικό” αλλά η επιβλητική της παρουσία τής επιτρέπει να παίζει ακόμα και δυναμικούς ρόλους. Η πραγματική αποκάλυψη όμως είναι ο Φρήμαν, ο οποίος μας συστήνεται στο πανί σαν ένας ρέμπελος μηχανόβιος μεσήλικας, με μόνη παρέα το Jim Beam, το κράνος του και μια πόρνη της γειτονιάς για να του κάνει τα θελήματα.

Ειλικρινά χρειάστηκα κάποια δευτερόλεπτα για να φύγει τόσο το χαμόγελο από τα χείλια μου όσο και η έκπληξη που ένιωσα όταν είδα το Φρήμαν πάνω σε μια street μοτοσικλέτα και με φορεμένο κράνος. Μου θύμισε τον Κόκκινο Βαρώνο των αιθέρων. Και όμως, παρά το ιδιόμορφο του χαρακτήρα που παίζει ο Μόργκαν Φρήμαν τα καταφέρνει εξαιρετικά για άλλη μια φορά.

Επιπροσθέτως έχουμε και τον Τζιμ Καβίζελ στο ρόλο του άντρα της Κλαιρ. Ο φετινός Κόμης Μοντε Χρίστο είναι φανερά σε αυτόν το ρόλο έξω από τα νερά του. Αν και για να είμαστε ειλικρινείς το φταίξιμο δεν είναι δικό του. Ο ρόλος του αναλώνεται περισσότερο σε συγκινητικές σκηνές όπου αυτός και η γυναίκα του δια μέσου κλαυθμών και οδυρμών προσπαθούν να ανακαλύψουν την αλήθεια και να βοηθήσουν ο ένας τον άλλον. Ως εκ τούτου ο Καβίζελ δεν πείθει και ιδιαίτερα.

Σίγουρα το συγκεκριμένο έργο δεν είναι υψηλών προσδοκιών. Έχει ένα αρκετά πρωτότυπο στόρυ για δικαστικό θρίλερ αλλά είναι τόσο απλά δοσμένο που δυστυχώς δίνει την εντύπωση πως είναι μια καλή ταινία και τίποτα παραπάνω. Κανείς δεν θα φύγει απογοητευμένος από την αίθουσα αλλά όλοι θα αναρωτηθείτε για ποιο λόγο ο σκηνοθέτης ξέχασε το αλατοπιπερό του και επαναπαύτηκε σε αυτό που είχε ήδη το σενάριο. Όπως και να έχει πρόκειται για φιλμ που προτείνεται μόνο στους φαν του είδους για να σπεύσουν να δουν και όχι στους φαν του βίντεο. Αυτοί ας περιμένουν.

Δείτε παρακάτω το τρέιλερ της ταινίας High Crimes (2002). Υψηλά εγκλήματα.