Persepolis (2007): Κλεφτές ματιές πίσω από τις μπούργκες

Σύνοψη ταινίας: Persepolis (2007)

• Σκηνοθέτης: Marjane Satrapi, Vincent Paronnaud
• Ηθοποιοί: Catherine Deneuve, Chiara Mastroianni, Gena Rowlands
• Είδος: Animation, Βιογραφία, Δράμα, Κοινωνική
• Έτος κυκλοφορίας: 2007

Θετικά: Όμορφο σχέδιο, έξυπνη αφήγηση της ιστορίας.

Αρνητικά: Κανένα.

Η αξιολόγησή μας: 5 / 5 – Αριστούργημα

Είναι αστείο πως μερικές φορές παίρνουμε κάποια πράγματα ως δεδομένα. Όπως την ελευθερία του ατόμου και την πολιτισμική ανταλλαγή με άλλους λαούς. Όσοι από εμάς είχαν την τύχη να επισκεφθούν κάποια Aραβική ή γενικότερα θεοκρατούμενη χώρα θα ξέρουν για τι πράγμα μιλάω. Το Ιράν (ή αλλιώς Περσία) έχει ένα τέτοιο καθεστώς που στα τέλη του 1970 έζησε μεγάλες αλλαγές — αλλαγές που το οδήγησαν σε πολέμους και μια σχετική απομόνωση της χώρας από τον υπόλοιπο κόσμο.

Η Marjane Satrapi έζησε την κρίσιμη αυτή περίοδο της Ιρανικής ιστορίας από τα παιδικά της χρόνια ως την ενηλικίωσή της, καταφέρνοντας να ταξιδέψει στην Γαλλία για σπουδές και επιστρέφοντας πάλι στην πατρίδα της. Με ερέθισμα όλα όσα έζησε, αποφάσισε να καταγράψει με έναν ιδιαίτερο τρόπο την προσωπική της ματιά στην ιστορία: έφτιαξε ένα κόμικ! Το δίτομο έργο της αφού κέρδισε διθυραμβικές κριτικές και είχε εμπορική επιτυχία, αναπόφευκτα μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο με την μορφή animation.

Ολόκληρη η ιστορία της Ισλαμικής επανάστασης, η καταπίεση του γυναικείου φύλου από πλευράς του καθεστώτος, η απολυταρχική άσκηση εξουσίας και η έλλειψη αμεροληψίας στην δικαιοσύνη, όλα βρίσκονται στα ασπρόμαυρα καρέ τα οποία ξεχυλίζουν χιούμορ και πόνο. Η συγγραφέας δεν διστάζει να κάνει την αυτοκριτική της δημόσια, αλλά και να καταγγείλλει τα κακώς κείμενα της χώρας της, για την οποία γνωρίζουμε τόσα λίγα. Πραγματικά ένα φιλμ που αξίζει την προσοχή κάθε ανθρώπου.

Όσοι έχουν διαβάσει το κόμικ δε θα βρουν διαφορά στο σχέδιο. Λιτές γραμμές, με εύπλαστες φόρμες και μια ιδιαίτερη απεικόνιση που δυσκολεύομαι να κατατάξω κάπου.

Επιπρόσθετα, αξίζει να επισημανθεί πως τέτοιου είδους ταινίες στη σημερινή εποχή κατά κάποιο τρόπο θεωρούνται ταμπού και θα ήταν αδιανόητο να προβληθούν σε αραβικές χώρες, προφανώς γιατί ο ισλαμικός κόσμος δεν είναι σε θέση να δεχτεί την αντίθετη άποψη κανενός αναφορικά με τον τρόπο ζωής που κάνουν αυτοί οι άνθρωποι, πόσο μάλλον όταν μέσα από ετούτο το φιλμ καυτηριάζεται η υποβάθμιση της γυναίκας στην αραβική φυλή, και δεν το λέω με καθόλου υποτιμητικό ύφος, τουναντίον, επισημαίνω την πραγματικότητα, άσχετα εάν δεν αρέσει στους θρησκόληπτους ισλαμιστές.

Η πλοκή του Persepolis

Σε ένα αεροδρόμιο στη Γαλλία, μια ιρανή γυναίκα, η Marjane ‘Marji’ Satrapi, εκεί που παρακολουθεί το πρόγραμμα πτήσεων, κατά λάθος η ματιά της πέφτει στην πτήση που έχει ως προορισμό την Τεχεράνη, και εκεί ξεκινάει να αναπολεί την παιδική της ηλικία στην πατρίδα που έζησε και μεγάλωσε, δηλαδή το Ιράν.

Ως νεαρή κοπέλα, ο Marji έζησε στην Τεχεράνη, και ήταν αρκετά θρησκόληπτη, ενώ συνάμα ήταν λάτρης των ταινιών του Μπρους Λι. Όταν ξεκίνησε η ιρανική επανάσταση του 1979 εναντίον του Σάχη του Ιράν, η οικογένεια της που ανήκε στη μεσαία κοινωνική τάξη ήταν αρκετά ενθουσιασμένη με αυτό το γεγονός και μάλιστα συμμετείχε στις συγκεντρώσεις, αν και η ίδια η Marji απαγορευόταν να παρευρεθεί εκεί.

Μερικές ημέρες αργότερα, η Marji και μια ομάδα με φίλους της επιχείρησαν να επιτεθούν σε ένα νεαρό αγόρι, τον Ramine, του οποίου ο πατέρας, ήταν μέλος της Σαβάκ, δηλαδή της μυστικής αστυνομίας του Σάχη, όπου είχε σκοτώσει κομμουνιστές και επαναστάτες, ως μέρος της δράσης του.

Ελπίζω να σας αρέσει…