- Σκηνοθεσία: McG
- Σενάριο Τζον: Μπρανκάτο, Μάικλ Φέρις
- Παίζουν: Christian Bale, Sam Worthington, Moon Bloodgood, Helena Bonham Carter, Anton Yelchin, Jadagrace, Bryce Dallas Howard, Common, Jane Alexander, Michael Ironside, Ivan G’Vera, Chris Browning, Dorian Nkono, Beth Bailey, Victor J. Ho
- Συνολική διάρκεια: 115 λεπτά
- Παραγωγή: Warner Bros., Columbia Pictures, The Halcyon Company, Wonderland Sound and Vision
- Ημερομηνία κυκλοφορίας: 21 Μαΐου 2009
- Γλώσσα : Αγγλικά
Το έτος 2018 η Μέρα της Κρίσης είναι πια παρελθόν. Το Skynet και ο στρατός των μηχανών έχει οδηγήσει το ανθρώπινο είδος στο χείλος του αφανισμού. Οι μεγάλες πόλεις έχουν ερημώσει και οι επιζώντες έχουν οργανωθεί σε πυρήνες αντίστασης. Και ενώ τα πράγματα είναι δύσκολα, οι άνθρωποι βρίσκουν έναν τρόπο να νικήσουν τις μηχανές μια και καλή και ετοιμάζονται για τη μεγάλη μάχη. Μπλεγμένοι στη δίνη του πολέμου θα βρεθούν ο John Connor ως αρχηγός της αντίστασης πια και ένας μυστηριώδης άντρας εν ονόματι Markus Wright που έχει ένα σημαντικό ρόλο να παίξει στην επερχόμενη μάχη.
Μετά από 25 χρόνια αναμονής, από το 1984 που βγήκε το πρώτο Terminator, περιμέναμε να δούμε επιτέλους τι γίνεται μ’ αυτόν τον John Connor, τον περιβόητο ηγέτη της Αντίστασης και πώς μοιάζει αυτή η post apocalyptic Γη που έχει κατακλυστεί από στρατούς μηχανών με αιμοσταγείς διαθέσεις. Και μετά από τόσα χρόνια που βλέπουμε την ιστορία αυτή, τι μπορεί να πει κανείς; Το Terminator Salvation είναι από τις ταινίες που δικαιώνει την άποψη ότι ο κινηματογράφος γεννά συναισθήματα. Και η αλήθεια είναι ότι πρόκειται για ένα εγχείρημα που γεννά έντονα συναισθήματα, αυτά της απογοήτευσης, της οργής, της πίκρας. Αλλά κυρίως το τελευταίο.
Το πιο θλιβερό κομμάτι της ταινίας και το πιο αδύναμο σημείο της, είναι το αδιάφορο και επιφανειακό της σενάριο. Θέλει πραγματικό ταλέντο για να είσαι τόσο ατάλαντος. Διότι όταν πραγματεύεσαι έναν από τους πιο “ωραίους” και τραγικούς χαρακτήρες του σύγχρονου κινηματογράφου με πλούσιο συναισθηματικό υπόβαθρο, και ειδικά όταν έχεις στη διάθεσή σου έναν ταλαντούχο ηθοποιό που μπορεί ν’ αποδώσει, πρέπει να έχεις ταλέντο για να βγάλεις τέτοιο αποτέλεσμα. Ο John Connor είναι απλά κακός. Στην ίδια του την, τρόπο τινά, βιογραφία, έχει δεύτερο ρόλο και παραμερίζεται αρκετά από το ρόλο του Markus Wright που μοιάζει να μονοπωλεί την οθόνη.
Μα δεν είναι μόνο οι χαρακτήρες, είναι και η ιστορία συνολικά. Πού είναι η τσακισμένη από το πυρηνικό ολοκαύτωμα ανθρωπότητα, πού είναι η απελπισία μπροστά στην προέλαση των μηχανών, πού είναι τα τρομαχτικά κυνηγητά μέσα στα ερείπια του πολιτισμού, εικόνες που μας είχε χαρίσει για να μας προϊδεάσει ο Κάμερον, τόσα χρόνια πριν. Και η μεγάλη ανατροπή, μόνο ανατροπή δεν είναι. Το μόνο καλό είναι ότι δεν είναι τόσο κακό όσο θα μπορούσε να είναι, αν τελικά δεν είχαν αποφασίσει ν’ αλλάξουν το τέλος που είχαν υπόψη αρχικά.
Με τέτοιο σενάριο φυσικά τι ερμηνείες να περιμένει κανείς… Ο Bale μάλλον νόμιζε ότι έπαιζε σε κάνα sequel του Batman, αλλάζοντας τη φωνή του όπως όταν φορούσε τη μάσκα και μοιάζοντας τώρα σαν ασθματικός νταλικέρης. Αν του έδιναν την ευκαιρία ίσως και να μπορούσε να μας χαρίσει έναν αξιομνημόνευτο John Connor. Την παράσταση ωστόσο έκλεβε ο Sam Worthington, σε μια ερμηνεία που συμβάδιζε με το ρόλο του και έτσι βγήκε ένα πολύ καλό αποτέλεσμα. Η Bryce Dallas Howard σε ρόλο guest star γλάστρας, απλά ως arm candy για τον Connor.
Από άποψη σκηνοθεσίας ο McG φαντάζομαι έκανε ό,τι ήξερε και όσο καλύτερα μπορούσε. Αλλά παραμένει άγνωστο το γιατί φαντάστηκε κάποιος ότι ο σκηνοθέτης των Charlie’s Angels θα μπορούσε να “γεμίσει τα παπούτσια” του Κάμερον. Ποπ-κορν εξτραβαγκάντζα η ταινία, με αριστοτεχνικά γυρισμένες σκηνές δράσης σίγουρα, αλλά μέχρι εκεί. Μόνο δράση και περιεχόμενο κανένα. Υπάρχουν και κάνα δυο σημεία όπου ξεφεύγει από το γενικό κανόνα, αλλά μοιάζουν κάπως άκυρα μέσα στο γενικότερο πλαίσιο και γρήγορα παραμερίζονται. Από την άλλη, δε γίνεται το ίδιο με τα κοντινά τα οποία πραγματικά ζαλίζουν και κουράζουν.
Η μουσική υπόκρουση μάλλον αδιάφορη, με κάποιες σποραδικές εξαιρέσεις, αλλά γενικά, δεν υπάρχουν κομμάτια που θα μείνουν χαραγμένα. Η φωτογραφία είναι καλή πάντως και ειδικά τα νυχτερινά κάδρα είναι πανέμορφα. Τα εφέ είναι άψογα και αποτελούν το μεγαλύτερο ατού της ταινίας, και σκηνές όπως εκείνη με το μεγάλο ρομπότ, δικαιολογούν τα λεφτά που θα δώσει κάποιος για να πάει να τη δει στο σινεμά.
Συνολικά, κατώτερο των δύο πρώτων, αριστουργηματικών Terminator αλλά σαφώς καλύτερο από τον μέτριο 3ο. Παραμένει όμως η μεγαλύτερη απογοήτευση γιατί δε φτάνει τις προσδοκίες που δημιούργησε ο Κάμερον όταν στη δεύτερη ταινία του μας χάρισε εκείνη την εναρκτήρια σκηνή για το πώς θα είναι ο πόλεμος με τις μηχανές. Δεκαοχτώ χρόνια μετά, φαίνεται πως κάποιοι έχουν ξεχάσει το όραμά του.
Δείτε παρακάτω το trailer ταινίας Terminator Salvation (2009), η οποία είναι περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας.
Διάβασε επίσης: