A Beautiful Mind (soundtrack)

11 Μαρτίου 2022

424

Σύνθεση, εκτέλεση και παραγωγή μουσικής: James Horner
Κυκλοφορία: Decca Records
Συνολική Διάρκεια CD: 71 λεπτά
Εύρεση CD στην Αγορά: Εύκολη
Έτος Κυκλοφορίας: 2001
Είδος Tαινίας: Δράμα, Βιογραφική

Η ταινία που απόσπασε τα περισσότερα oscar εκείνης της χρονιάς, στις βασικές κατηγορίες ήταν η ταινία Α Beautiful Mind. O συνθέτης που ανέλαβε την αποστολή της μουσικής επένδυσης ήταν ο James Horner, ένας από τους πιο ταλαντούχους συνθέτες αυτή τη στιγμή στον κινηματογράφο. Κανείς δε μπορεί να αρνηθεί το ταλέντο του και την ικανότητά του να μετατρέπει την οποιαδήποτε κατάσταση (εικόνα) σε μια ξεχωριστή μελωδία (μουσική). Ενώ έχει στο ενεργητικό του να επιδείξει πραγματικά αριστουργηματικές συνθέσεις, υπάρχουν και κάποιες άλλες που θα χαρακτηρίζαμε λιγότερο εμπνευσμένες. Μία από αυτές είναι η μουσική της ταινίας Α Beautiful Mind.

Με καθαρά μουσικούς όρους, η συγκεκριμένη μουσική δεν είχε ελπίδες μπροστά στις υπόλοιπες υποψηφιότητες για το oscar καλύτερης μουσικής. Από την αρχή αυτό που ξεχώρισε ήταν η ταινία και όχι η μουσική της. Βέβαια, η μουσική λειτουργεί εκπληκτικά στην ταινία. Κάθε είδους συναίσθημα συνοδεύεται “ευγενικά” από την κατάλληλη μουσική. Έτσι λοιπόν, η μουσική του James Horner εκπληρώνει στο έπακρο τις υποχρεώσεις της προς την ταινία. Τι γίνεται, όμως, όταν η εικόνα εξαφανίζεται και το μόνο που ηχεί στα αυτιά είναι η μουσική;

Το ύφος της μουσικής είναι γενικά υποτονικό, δραματικό και συγκινητικό. Χαρακτηριστικό της ήπιας, χωρίς ιδιαίτερες κορυφώσεις, μουσικής είναι πως δεν υπάρχει ούτε ένα κομμάτι δράσης στο soundtrack. Ακόμη και στη σκηνή του κυνηγητού με τα αυτοκίνητα, ο James Horner προτιμάει (όχι ανεπιτυχώς βέβαια) να δώσει ένα σκοτεινό και συνάμα δραματικό τόνο χρησιμοποιώντας ένα από τα καλύτερα κομμάτια του soundtrack (Τhe Car Chase) που σταδιακά κορυφώνεται σε ένταση.

Ο μουσικός πρόλογος γίνεται με το κομμάτι “A Kaleidoscope of Mathematics”. Τα πρώτα δύο λεπτά του κομματιού παρουσιάζουν το ωραιότερο θέμα του soundtrack. Με την πανέμορφη φωνή της – μόλις 15 ετών – Sharlotte Church (που πριν λίγους μήνες είχε τραγουδήσει live στο Μέγαρο Μουσικής), μια ορχήστρα να συμμετέχει διακριτικά αρχικά και με τη δεσπόζουσα θέση του πιάνου, το αποτέλεσμα είναι καταπληκτικό! Γενικά σε όλο το soundtrack, το πιάνο είναι ο πραγματικός πρωταγωνιστής – και όχι συμπτωματικά. Είναι ένα “ζεστό” μουσικό όργανο που εντείνει τη δραματικότητα και τη συγκίνηση που θέλει να προκαλέσει ο συνθέτης στο θεατή πάντα σε συνδυασμό με τις εικόνες.

Κάτι που γρήγορα διαπιστώνει κάποιος ακούγοντας το soundtrack είναι η επανάληψη της μουσικής. Με όλα σχεδόν τα μουσικά θέματα να επαναλαμβάνονται συνεχώς και με την παρουσία ανάμεσά τους μουσικής που υπάρχει εξυπηρετώντας ανάγκες της ταινίας και μόνο, το σύνολο γίνεται κουραστικό και βαρετό. Επιπλέον, κάποιος που γνωρίζει γενικά τον τρόπο που συνηθίζει να συνθέτει ο James Horner, πολύ γρήγορα θα συναντήσει σημάδια της αυτόεπανάληψης αυτού. Ο χειρότερος εχθρός της κινηματογραφικής μουσικής δεν είναι άλλος από την επανάληψη! Να γιατί πολλές φορές είναι προτιμότερο ένα soundtrack διάρκειας 40 λεπτών…

Η συμμετοχή της Charlotte Church στο CD δεν περιορίζεται μόνο στο τραγούδι “All Love Can Be” αλλά είναι πιο ενεργή: συμμετέχει με τη φωνή της διακριτικά σε αρκετά κομμάτια δίνοντας το κάθε άλλο παρά “ανήλικο” στίγμα της. Με την ώριμη παρουσία της αποτελεί χωρίς αμφιβολία ένα “+” σε μια μονότονη (τις πιο πολλές φορές) μουσική. Κάθε κομμάτι που έχει τη φωνή της γίνεται ακόμη πιο μελωδικό, περισσότερο δραματικό, πιο ολοκληρωμένο.

Τελικά θα λέγαμε πως το soundtrack τείνει να γίνει βαρετό αν και όμορφο, όπως επίσης και μονότονο καταλήγοντας να είναι αδύναμο στο σύνολό του. Ένα ενδιαφέρον λοιπόν (με αρκετές ενέσεις μετριότητας) soundtrack αλλά αναμφίβολα μέτριο για τα δεδομένα του James Horner.