House of Flying Daggers (soundtrack)

29 Απριλίου 2022

429

Πίνακας περιεχομένων

Πληροφορίες

Σύνθεση και Παραγωγή Μουσικής: Shigeru Umebayashi
Κυκλοφορία CD: Sony Classical
Έτος κυκλοφορίας: 2004
Συνολική Διάρκεια CD: 49 λεπτά
Εύρεση CD στην Αγορά: Εύκολη
Είδος Tαινίας: Δραματική, Περιπέτεια

Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότεροι συνθέτες του ασιατικού κινηματογράφου αρχίζουν να κάνουν αισθητή την καλλιτεχνική τους παρουσία στο δυτικό κόσμο. Δημιουργοί όπως οι Ryuichi Sakamoto, Joe Hisaishi και Tan Dun, αποτελούν σημαντικούς φορείς της μη δυτικής κινηματογραφικής μουσικής, έχοντας μάλιστα επιτύχει υψηλές διακρίσεις, όπως π.χ. το όσκαρ του Tan Dun για τον Τίγρη & Δράκο το 2000.

Με την πάροδο του χρόνου και τα σημαντικά μουσικά πεπραγμένα τους, έχουν κερδίσει την αναγνώριση και το σεβασμό που τους αναλογεί. Σε αυτή την ομάδα των συνθετών, έρχεται να προστεθεί άλλος ένας, η μουσική του οποίου για τις ταινίες 2046 και House of Flying Daggers (Ιπτάμενα Στιλέτα) κατά το 2004 προκάλεσε αίσθηση. Ο λόγος για τον Ιάπωνα συνθέτη Shigeru Umebayashi (σχετική συνέντευξη).

Σχολιάζοντας τη μουσική της ταινίας House of Flying Daggers, χρήσιμο θα ήταν να σταθούμε λιγάκι στη βασική πλοκή της, ώστε να κατανοήσουμε το κίνητρο που είχε ο συνθέτης για να γράψει τη μουσική του. Εκ πρώτης όψεως, δίνεται η εντύπωση μιας ασιατικής ταινίας δράσης, όμως οι εντυπωσιακές χορογραφίες δράσης είναι στην ουσία το πολύ ωραίο περιτύλιγμα σε μια ιστορία αγάπης που σταδιακά αναπτύσσεται ώσπου να οδηγηθεί στην τραγική της κατάληξη. Συνεπώς, το ασιατικής προέλευσης συναισθηματικό – ρομαντικό στοιχείο είναι αυτό που κυριαρχεί, τόσο στην ταινία, όσο και αναπόφευκτα στη μουσική της.

Ο συνθέτης αφήνει τις περισσότερες από τις χορογραφίες δράσης να μιλήσουν από μόνες τους και δεν παρέχει επιπλέον ορχηστρικά βοηθήματα του ιδίου ύφους για να τις υποστηρίξει. Κύριο μέλημά του είναι να αποδώσει τη γενικότερη μουσική διάθεση της ταινίας, την κινέζικη ατμόσφαιρα, και στη συνέχεια τη μουσική ενσάρκωση του love story, κάτι που πετυχαίνει περίφημα.

Όσοι λοιπόν περιμένουν ένα soundtrack κινέζικης δράσης θα απογοητευτούν ακούγοντας τη μουσική των Ιπτάμενων Στιλέτων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το κομμάτι “Ambush in Ten Directions” (#13) που από τον τίτλο του υποδηλώνει ότι πρόκειται για κομμάτι δράσης αλλά τελικά κάθε άλλο παρά τέτοιο είναι. Ωστόσο, παίρνουμε και μια γεύση από κάποια στοιχειώδη δράση στα κομμάτια “The Echo Game” (#3) που ακούγεται στην αρχή της ταινίας στο Χορό της Ηχούς, και στο “Battle in the Forest” (#5). H υπόλοιπη μουσική του soundtrack αναλώνεται είτε σε κινέζικους ατμοσφαιρικούς ρυθμούς, είτε σε ρομαντικές – δραματικές στιγμές με πρωταγωνιστή το love theme.

Αξίζει να τονίσουμε ότι η μουσική του Shigeru Umebayashi διατηρεί γενικά χαμηλούς τόνους. Στα περισσότερα κομμάτια παρατηρούμε περιορισμένη χρήση οργάνων, δεν υπάρχει δηλαδή η αίσθηση της ορχήστρας που συμμετέχει με όλα της τα όργανα στην εκτέλεση της μουσικής. Αυτό δεν είναι απαραίτητα μειονέκτημα, γιατί ο στόχος είναι συγκεκριμένος, η σκιαγράφηση μιας δεδομένης ατμόσφαιρας, για την οποία δεν χρειάζεται ορχηστρική υπερβολή.

Παράλληλα, πέρα από χρήση της ορχήστρας (κυρίως των εγχόρδων της) και αρκετών παραδοσιακών κινέζικων οργάνων, έχουμε τη συμμετοχή – μικρή βέβαια – ηλεκτρονικών ήχων ή φωνητικών που σε συνδυασμό με τα κινέζικα όργανα δίνουν μια παραπάνω γεύση στη μουσική. Ενδεικτικά είναι τα κομμάτια “The Peonyhouse” (#4) και “Battle in the Forest” (#5).

Το κεντρικό θέμα της μουσικής εστιάζει στο ειδύλλιο των πρωταγωνιστών Mei & Jin. Ο Shigeru Umebayashi έγραψε μια υπέροχη συναισθηματική μελωδία με δραματικό υπόβαθρο που για πρώτη φορά την ακούμε στο κομμάτι “Lovers (Flower Garden)” (#8). Σε πιο πλήρη μορφή, την απολαμβάνουμε στο “Lovers (Mei & Jin)” (#17). Οι κυριότερες δραματικές στιγμές της μουσικής αφορούν τους δύο αποχαιρετισμούς του ζευγαριού κατά την εξέλιξη της υπόθεσης που καλύπτουν μουσικά τα κομμάτια “Farewell No.1” (#11) και “Farewell No.2” (#18).

Πολύ προσεκτικά γραμμένα, το δεύτερο κομμάτι είναι αρκετά πιο δραματικό από το πρώτο μιας και συνοδεύει τον οριστικό χωρισμό των δύο. Περιέχει τις ομορφότερες μουσικές στιγμές αυτού του soundtrack και σαν κομμάτι έρχεται δεύτερο σε προτίμηση από ολόκληρο το CD, μόνο σε σχέση με το τραγούδι των τίτλων τέλους.

Κι ας περάσουμε στα δύο τραγούδια της ταινίας. Στο κομμάτι “Beauty Song” (#2) τραγουδάει η πρωταγωνίστρια Zhang Ziyi στην πατρική της γλώσσα, κάτι που ίσως να μην αρέσει σε όσους δεν είναι συνηθισμένοι σε αντίστοιχα ακούσματα. Από την άλλη, έχουμε το τραγούδι “Lovers (Title Song)” (#20) των τίτλων τελους που πραγματικά θα σας αφήσει άφωνους! Το love theme γίνεται τραγούδι και στη ντελικάτη μελωδία έρχεται να προστεθεί η συνταρακτική φωνή μιας εξέχουσας προσωπικότητας της όπερας, της σοπράνο Kathleen Battle (που είχε συνεργαστεί με το Βαγγέλη Παπαθανασίου στη Μυθωδία).

Πρόκειται για ένα τραγούδι σε αγγλικό στίχο με μεγάλες φωνητικές απαιτήσεις, τόσες που μόνο μια σοπράνο θα μπορούσε να αποδώσει. Η αιθέρια φωνή της Kathleen Battle δένει μοναδικά με τη μουσική φέρνοντας στο ζενίθ το συναισθηματικό και κυρίως το δραματικό βάθος που πηγάζει από το τραγούδι. Είναι αλήθεια πως δεν ακούσαμε κανένα καλύτερο τραγούδι στον κινηματογράφο κατά το 2004 και η μη υποψηφιότητά του στα όσκαρ ήταν το λιγότερο εγκληματική! Σπάνια ένα τραγούδι μπορεί να βγάλει τόσα δυνατά συναισθήματα στον ακροατή.

Με το 2004 και τις κινηματογραφικές μουσικές που μας άφησε να αποτελούν παρελθόν, το soundtrack από τα Ιπτάμενα Στιλέτα είναι ένα από αυτά που ξεχώρισαν. Στάθηκε η αφορμή για να γνωρίσουμε ένα νέο στα δυτικά κινηματογραφικά δρώμενα συνθέτη που φαίνεται πως έχει πολύ ενδιαφέροντα πράγματα να προσφέρει στο χώρο του. Τουλάχιστον ως προς τη δημιουργία πολύ καλών θεμάτων αλλά και την επιτυχημένη προσέγγιση που ακολουθεί στις ταινίες του. Ακόμη κι αν σας αφήνει αδιάφορους η μουσική με έντονο το κινέζικο στοιχείο, αποκλείεται να μη σας συγκινήσει το love theme και το τραγούδι των τίτλων τέλους της ταινίας, που και μόνο γι’ αυτά αξίζει σαν αγορά το soundtrack.